Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

substituere

  • 1 substituere

    1) заменять что чем-либо, поставлять, назначать кого на чье место, а) вооб.напр. in locum demortuarum arborum alias substit. (1. 18 D. 7, 1. 1. 68 § 2. 1. 69 eod. cf. 1. 10 § 8. 1. 11 D. 7, 4. 1. 1 pr. 1. 3 § 4 D. 4, 7. I. 28 § 2 D. 49, 1. 1. 6 C. 4, 30. 1. 21 § 1 D. 50, 1);

    b) представлять заступника, назначать представителя: substit. defensorem (1. 2 § 11 D. 50, 8);

    c) назначать последней волей заместителя наследнику на тот случай, если бы назначенный heres не желал или не мог принять наследства; второй наследник называется субститутом, а под substitutio разумеется назначение второго наследника на случай, если бы первый не сделался наследником. Этот термин обозн. тк. назначать последней волей заместителя отказопринимателю или одаренному (mortis causa donatio) (tit. I. 2, 15-16 D. 28, 6. C. 6, 26. 1. 50 pr. D. 31. 1. 10 D. 39, 6. Gai. II. 174. 184. III. 72, 1. 1 pr. D. 28, 6. 1. 35 pr. D. 29, 2. 1. 9 D. 38, 16);

    invicem subst. heredes (см. invicem s. 1);

    pupillariter substituere, pupillaris substitutio, simplex, duplex (см.).

    2) подчинять: personam arbitrio substit. (1. 30 D. 38, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > substituere

  • 2 pupillariter

    Латинско-русский словарь > pupillariter

  • 3 directus

    (adi.) directo (adv.) прямой, linea in directum traducta (1. 29. D. 41, 1); (1. 2 § 21 D. 43, 8); непосредственно, non directo, sed per successionem hereditas pervenit ad aliquem (1. 103 pr D. 32);

    verba directa, противоп. inflexa, precaria (1. 15 C. 6, 23);

    directis verbis stipulationem compositae (1. 10 C. 8, 38), cp. § 1 J. 3, 15;

    verbis dir. adimere hereditatem (1. 4 C 6, 35);

    verbis dir. S. iure directo dare libertatem (1. 9. 10. C. 7, 2);

    directo dare libertatem, противоп. per fideiconmissum;

    ex directo (противоп. ex fideicomm.) ad libertatem pervenire (1. 56 D. 40, 4. 1. 12 § 2. 1. 16. 55 § 1 D. 40, 5. § 2 J. 2, 24);

    libertas directa, противоп. fideicommissaria (1. 12 pr. 1. 28 D. 29, 4. 1. 11 § 2. 1. 16 § 13. 1. 22 § 1 D. 36, 1. 1. 14 C. 7, 2);

    institutio, substitutio directa противоп. precaria, fideicommiss. (l. 19 pr. D. 29, 1. 1. 26 C. 3, 28. 1. 5 C. 2, 26);

    directo substituere (1. 15 D. 28, 6);

    donatio directa противои. mortis causa instituta sive conditione suspensa (1. 25 C. 8, 54);

    actio directa, iudicinm directum: a) первоначальный иск противоп. а. utilis, аналогическому иску, который может быть предъявлен propter paritatem rationis и в других случаях, подобных тем, для которых он первоначально был предназначен (§ 16 J. 4, 3. 1. 27 § 1 D. 3, 3. 1. 47 § l D. 3, 5. 1. 13 pr. D. 9, 2. 1. 26 § 3 D. 23, 4. 1. 37 pr. D. 44, 7);

    actio directo competit (1. 45 D. 24, 3);

    directa in rem actio, первоначальный гражданский иск, вытекающий из права собственности, rei vndicatio, противоп. Publiciana, который претор предоставлял бонитарному собственнику (§ 4 J. 4, 6. 1. 6 C. 7, 35);

    directo vindicare противоп. utilis in rem actio (1. 55 D. 24, 1);

    electio erit actori utrum directo agere velit - an praetoria (1. 26 § 2 D. 9, 4);

    b) противоп. actio contraria (см. contrarius s. 1. a) - иск об исполнении главного обязательства (§ 2 J. 4, 16. 1. 20 D. 3, 5); с) противоп. приготовительному иску, actio ad exhibendum обозн. - главный иск, который может быть предъявлен после изъяснения известных второстепенных обстоятельствь (напр., rei vindicatio, actio in rem) (1. 3 § 13. 1. 17 D. 10, 4);

    d) противоп. a. restitutoria s. rescissoria обознач. - иск, вытекающий из гражданского права, а не в силу реституции in integrum (1. 8 § 12. 13 D. 16, 1. 1. 24 C. 3, 32);

    e) противон. а. noxalis - иск, который предъявляется прямо против виновника (§ 5 J. 4, 8. 1. 26 § 4 D. 9, 4);

    f) обознач. иск, который вчинается прямо (directo agere) против сына, как должника, в противоположность иску, который можеть быть предъявлен против отца, по поручению коего сын вступил в обязательное отношение, напр. act. quod iussu, de peculio (1. 3 § 4 D. 13, 6); выражения: directo agere s. condicere относятся также к искам, вытекающим из обязательств filii-familias, servi, institoris, magistri navis, - которые вчинались против отца, господина, собственника промышленных заведений, хозяина корабля, противопол. act. adiecticiae qualitatis (§ 8 J. 4, 7. 1. 84 D. 17, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > directus

  • 4 duplex

    (adi.);

    dupliciter (adv.) двойной, duplici modo s. intellectu s. dupliciter accipi, intelligi (1. 10 § 13 seq. D. 38, 10);

    duplex testamentum (1. 79 D. 35, 2. 1. 1 § 1 D. 35, 3);

    substitutio duplex = in utrumque casum substituere (1. 1 § 1 D. 28, 6. cf. casus s. 2); (1. 2 D. 40, 4);

    interdicta duplicia (l. 7 J. 4, 15. 1. 2 pr. § 3 D. 43, 1. 1. 3 § 1 D. 43, 17. 1. 1 § 2 D. 43, 18);

    actiones divisoriae, три иска о разделе общего имущества называются также duplicia indicia (l. 2 § 1 D. 10, 3. cf. 1. 10 D. 10, 1);

    duplex ius sustinere et patris et filiifam (1. 15 § 3 D. 49, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > duplex

  • 5 heres

    наследник, к которому neреходит имущество наследодателя, всеобщий преемник имущественных прав и обязанностей покойника, по гражданскому праву (iure civili), прот. bonorum possessor (см. bona s. 1. b); обозн. также отказопринимателя и фидеикоммиссария (heres fideicommissarius) (l. 37 D. 29, 2. 1. 11 D. 44, 3. 1. 6 § 6 D. 3, 2);

    heres ex asse-ex parte (1. 10 § 1 D. 5, 3);

    heredem scribere, instituere, substituere (см.);

    heredem exsistere (см. s. 1);

    pro herede gerere, gestio (см. gerere s. 2);

    pro herede possidere, usucapere (1. 9. 11 pr. D. 5, 3. tit. D. 41, 5);

    cui suus heres nec escit (L. XII tab. V. 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > heres

  • 6 pupillaris

    относящийся к малолетним, pub. aetas (1. 16 D. 49, 14. 1. 7 C. 6, 26. 1. 8 § 4 C. 5, 30);

    res pup. (1. 49 D. 4, 4);

    usurae pup. (1. 7 § 7. 1. 9 § 4 D. 26, 7. 1. 5 § 1 eod.);

    pup. testamentum, pup. tabulae, завещание, составленное для малолетнего, находящегося под отцовской властью, на тот случай, когда он умрет до достижения совершеннолетия (1. 8 § 5 D. 5, 2. 1. 2 pr. § 1 et seq. 1. 38 § 3. 1. 44 D. 28, 6);

    pup. substitutio, подназначение наследников детям своим на тот случай, когда эти последние умирают несовершеннолетними (1. 14 eod.);

    substituti pup. (1. 10 § 6 eod.);

    pupillariter substituere (1. 20 C. 6, 30).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > pupillaris

  • 7 renovare

    1) возобновлять, renovatus contractus (1. 7 § 6 D. 2, 14. 1. 1. 7. § 1 D. 18, 5. 1. 13 § 11 D. 19, 2. 1. 40 D. 23, 3). 2) подназначать, substituere (1. 33 pr. C. Th. 8, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > renovare

См. также в других словарях:

  • substituere — index replace Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Substituere — Sætte i stede, stedsætte, afløse …   Danske encyklopædi

  • substituere — sub|sti|tu|e|re vb., r, de, t (erstatte, udskifte) …   Dansk ordbog

  • substituer — [ sypstitɥe ] v. tr. <conjug. : 1> • 1318; sustituer 1270; lat. substituere « mettre sous » 1 ♦ Mettre (qqch., qqn) à la place (de qqch., qqn d autre), pour faire jouer le même rôle. ⇒ remplacer, subroger. Substituer un mot à un autre.… …   Encyclopédie Universelle

  • substitui — SUBSTITUÍ, substítui, vb. IV. tranz. şi refl. A (se) situa în locul altuia; a (se) înlocui. ♦ (jur.) A comite infracţiunea de substituire de persoană. [prez. ind. şi; substituiesc. – var.: (înv.) substituá vb. I] – Din fr …   Dicționar Român

  • substituir — (Del lat. substituere.) ► verbo transitivo Sustituir [en todas sus acepciones]. SE CONJUGA COMO huir * * * substituir (del lat. «substituĕre») tr. Sustituir. * * * substituir. (Del lat. substituĕre). tr. sustituir. ¶ MORF. conjug. c …   Enciclopedia Universal

  • substitut — [ sypstity ] n. m. • 1332; lat. substitutus, de substituere → substituer 1 ♦ Dr. Magistrat du ministère public, chargé de suppléer un autre magistrat, en cas d absence ou d empêchement. Ce jeune avocat « fut nommé substitut du procureur général à …   Encyclopédie Universelle

  • Substitut — Surrogat (fachsprachlich); Ersatz; Ersatzmittel * * * ◆ Sub|sti|tut I 〈m. 16〉 1. Ersatzmann, Stellvertreter 2. Verkaufsleiter II 〈n. 11〉 Ersatz, Ersatzmittel …   Universal-Lexikon

  • substituieren — austauschen; ersetzen; tauschen; auswechseln; ablösen * * * ◆ sub|sti|tu|ie|ren 〈V. tr.; hat〉 1. ersetzen, austauschen 2. (als Stellvertreter) einsetzen ● einen Begriff substituieren an die Stelle eines anderen setzen [<lat. substituere… …   Universal-Lexikon

  • Substituent — ◆ Sub|sti|tu|ẹnt 〈m. 16〉 Atom, das ein anderes in dem Molekül einer Verbindung ersetzen kann, ohne dieses zu zerstören ◆ Die Buchstabenfolge sub|st... kann in Fremdwörtern auch subs|t... getrennt werden. Davon ausgenommen sind Zusammensetzungen …   Universal-Lexikon

  • sustituir — (Del lat. substituere.) ► verbo transitivo 1 Poner a una persona o una cosa en el lugar o puesto de otra: ■ le quieren sustituir del cargo; sustituye una comida por una barrita para adelgazar. TAMBIÉN substituir SE CONJUGA COMO huir SINÓNIMO… …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»