Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

subsisto

  • 1 subsisto

    subsisto, ĕre, substĭtī    - intr. et tr. - [st1]1 [-] s'arrêter, faire halte.    - subsistere in itinere, Caes.: s'arrêter en chemin.    - occultus subsistebat, Liv. 22: il se tenait caché (en embuscade).    - liberum est, ingrediente per publicum principe, subsistere, occurrere, Plin. Pan.: le prince paraît-il en public, on est libre de s'arrêter, d'aller à sa rencontre. [st1]2 [-] rester, demeurer, séjourner.    - substitit auspicii lingua timore mali, Ov. H. 13, 86: la crainte d'un mauvais augure cloua ma langue.    - erimus ibi dedicationis die... subsistemus fortasse et sequenti, Plin. Ep. 4: nous y passerons le jour de la dédicace... peut-être resterons-nous encore le jour suivant. [st1]3 [-] arrêter, résister à, affronter, tenir bon, tenir tête à, faire face à, être à la hauteur de.    - Romanum nec acies subsistere ullae poterant, Liv. 9: aucune armée ne pouvait résister aux Romains.    - subsistere Hannibali, Liv.: résister à Hannibal.    - subsistere sumptui, Cic.: faire face aux dépenses.    - subsistere liti, Dig.: soutenir un procès. [st1]4 [-] s'arrêter, cesser; s'interrompre, s'arrêter (en parlant); hésiter.    - substitit clamor, Ov.: les cris cessèrent.    - ingenium malis subsistit, Ov.: le malheur arrête l'essor du génie.    - numquam inopiā verbi substitit, Sen.: jamais il ne fut obligé de s'interrompre, faute d'un mot qui lui manquait.    - subsistere in dicendo, Quint.: rester court.    - subsistit omnis sententia, Quint.: toute pensée a un terme où elle s'arrête.    - in servo subsistimus, Dig. 3, 3, 33: à l'égard d'un esclave, il y a doute. [st1]5 [-] se remettre, reprendre sa place.    - subsistit radius, Cels.: le radius se remet. [st1]6 [-] persister, se maintenir, durer, rester.    - intra priorem paupertatem subsistere, Tac. An. 12: rester dans sa pauvreté.    - intra bina cubita subsistere, Plin.: ne pas dépasser deux coudées.    - equitum nomen subsistebat in... Sen.: le nom de chevaliers était réservé à...    - sententia subsistit, C.-Just.: la sentence a force de loi. [st1]7 [-] assister, soutenir, porter secours à.    - subsistere aerumnis, Apul.: alléger les chagrins. [st1]8 [-] rester en vie, survivre, subsister, exister, être.    - filii mei exierunt a me et non subsistunt, Vulg.: mes fils m'ont quitté, ils ne sont plus.    - quae ex his subsistet, Dig.: (femme) qui dans ce nombre survivra.    - oculi tui in me, et non subsistam, Vulg.: tes yeux seront sur moi et je ne serai plus.
    * * *
    subsisto, ĕre, substĭtī    - intr. et tr. - [st1]1 [-] s'arrêter, faire halte.    - subsistere in itinere, Caes.: s'arrêter en chemin.    - occultus subsistebat, Liv. 22: il se tenait caché (en embuscade).    - liberum est, ingrediente per publicum principe, subsistere, occurrere, Plin. Pan.: le prince paraît-il en public, on est libre de s'arrêter, d'aller à sa rencontre. [st1]2 [-] rester, demeurer, séjourner.    - substitit auspicii lingua timore mali, Ov. H. 13, 86: la crainte d'un mauvais augure cloua ma langue.    - erimus ibi dedicationis die... subsistemus fortasse et sequenti, Plin. Ep. 4: nous y passerons le jour de la dédicace... peut-être resterons-nous encore le jour suivant. [st1]3 [-] arrêter, résister à, affronter, tenir bon, tenir tête à, faire face à, être à la hauteur de.    - Romanum nec acies subsistere ullae poterant, Liv. 9: aucune armée ne pouvait résister aux Romains.    - subsistere Hannibali, Liv.: résister à Hannibal.    - subsistere sumptui, Cic.: faire face aux dépenses.    - subsistere liti, Dig.: soutenir un procès. [st1]4 [-] s'arrêter, cesser; s'interrompre, s'arrêter (en parlant); hésiter.    - substitit clamor, Ov.: les cris cessèrent.    - ingenium malis subsistit, Ov.: le malheur arrête l'essor du génie.    - numquam inopiā verbi substitit, Sen.: jamais il ne fut obligé de s'interrompre, faute d'un mot qui lui manquait.    - subsistere in dicendo, Quint.: rester court.    - subsistit omnis sententia, Quint.: toute pensée a un terme où elle s'arrête.    - in servo subsistimus, Dig. 3, 3, 33: à l'égard d'un esclave, il y a doute. [st1]5 [-] se remettre, reprendre sa place.    - subsistit radius, Cels.: le radius se remet. [st1]6 [-] persister, se maintenir, durer, rester.    - intra priorem paupertatem subsistere, Tac. An. 12: rester dans sa pauvreté.    - intra bina cubita subsistere, Plin.: ne pas dépasser deux coudées.    - equitum nomen subsistebat in... Sen.: le nom de chevaliers était réservé à...    - sententia subsistit, C.-Just.: la sentence a force de loi. [st1]7 [-] assister, soutenir, porter secours à.    - subsistere aerumnis, Apul.: alléger les chagrins. [st1]8 [-] rester en vie, survivre, subsister, exister, être.    - filii mei exierunt a me et non subsistunt, Vulg.: mes fils m'ont quitté, ils ne sont plus.    - quae ex his subsistet, Dig.: (femme) qui dans ce nombre survivra.    - oculi tui in me, et non subsistam, Vulg.: tes yeux seront sur moi et je ne serai plus.
    * * *
        Subsisto, subsistis, substiti, substitum, pen. corr. subsistere. Caes. Resister à l'encontre, Subsister.
    \
        Subsistere feras. Liu. Arrester, Desconfire, Tuer.
    \
        Subsistere in aliquo loco. Virgil. S'arrester et demeurer en une place quelque temps.
    \
        Circa ima subsistere. Quintil. S'arrester, et ne passer point oultre.
    \
        Subsistit vnda. Virgil. S'arreste.
    \
        Subsistunt opes Romanorum apud eas gentes. Plin. L'argent des Romains y demeure, et n'en sort jamais.
    \
        Subsistit proceritas balsami intra bina cubita. Plin. Il ne croist jamais plus hault que deux coubdees.
    \
        Subsistere. Vlpian. Doubter.

    Dictionarium latinogallicum > subsisto

  • 2 subsisto

    subsisto subsisto, stiti, -, ere останавливаться

    Латинско-русский словарь > subsisto

  • 3 subsisto

    subsisto subsisto, stiti, -, ere сопротивляться

    Латинско-русский словарь > subsisto

  • 4 subsisto

    subsisto subsisto, stiti, -, ere противостоять

    Латинско-русский словарь > subsisto

  • 5 subsisto

    sub-sisto, stitī, ere, I) tr. stehen machen, stellen = den Kampf bestehen mit usw., feras, Liv. 1, 4, 9: Romanum nec acies subsistere ullae poterant, Liv. 9, 31, 6. – II) intr.: A) stillstehen, stehen bleiben, haltmachen, 1) eig.: a) v. Pers.: ibi, Curt.: Arimini, Caes.: in itinere, Caes.: in flexu viae, Liv.: in Armenia, Auct. b. Alex.: ad insulam, Auct. b. Alex.: ad agmen, Caes.: cum copiis, Curt.: toto agmine, mit dem g.Z., Caes.: absol.: subsistere iubere, haltmachen lassen, Curt.: insidiarum metu substitit, Curt. – b) v. lebl. Subjj., stillstehen, innehalten, einhalten, substitit unda, Verg., amnis, Plin. pan.: substiterunt lacrimae, Quint.: subsistit radius cubiti, bleibt an seiner Stelle, Cels.: substitit lingua timore, stockte, Ov. – 2) bildl.: a) stillstehen, einhalten, im Reden, Quint.: numquam inopiā verbi substitit, stockte, Sen. rhet. – subsistit omnis sententia, Quint. – b) anstehen, Anstand nehmen, in servo, ICt.: absol., subsisto, ICt. – c) aufhören, substitit clamor, Ov.: ingenium meis substitit omne malis, Ov.: illud subsistet, Quint. – B) verweilen, zurückbleiben, bleiben, 1) eig.: domi, Vell.: intra tecta, Plin. ep.: in tabernaculo, in nave, in urbe, Curt.: quadriduo in eodem loco, Curt.: in Samnio adversus Caudinas legiones, zurückbleiben, stehenbleiben, Liv.: circa Mesopotamiam, Curt.: biduum apud alqm, Curt.: locus substructus, ubi nationum subsisterent legati, Varro LL.: absol., diutius, Curt.: paucos dies, Curt.: et (auch) sequenti die, Plin. ep. – übtr., am Leben bleiben, quae ex his subsistet, Scaevol. dig. 34, 4, 30. § 3. – 2) übtr.: a) v. Pers.: α) übh.: intra priorem paupertatem, verbleiben, verharren, Tac. ann. 12, 53. – β) jmdm. beistehen, ihn unterstützen, alci, Apul. met. 2, 27. – b) v. lebl. Subjj.: α) zurück-, übrigbleiben, equitum nomen subsistebat in turmis equorum publicorum, Plin. 33, 30. – β) in Kraft bleiben, bestehen, sententia subsistit, Cod. Iust. 2, 13, 14 u.a. – C) standhalten, Widerstand leisten, widerstehen, 1) eig.: a) v. Pers.: Hannibali atque eius armis, Liv. 27, 7, 3: clipeo iuvenis, Verg. Aen. 9, 806: absol., non potes subsistere, Plaut. Epid. 84: im Bilde, aut hanc esse veram religionem, cui ad vincendum tanta vis inest, aut illam falsam, quae subsistere aut congredi non potest, Lact. 4, 27, 6. – b) v. lebl. Subjj.: quod neque ancorae funesque subsisterent, neque etc., Caes. b.G. 5, 10, 2. – 2) übtr., standhalten = gewachsen sein, aushalten, v. Pers., sumptui, Brut. in Cic. ep. 11, 10, 5: tantis periclis, Claud. in Eutr. 2, 368: liti, Cels. dig. 21, 2, 62. § 1.

    lateinisch-deutsches > subsisto

  • 6 subsisto

    sub-sisto, stitī, ere, I) tr. stehen machen, stellen = den Kampf bestehen mit usw., feras, Liv. 1, 4, 9: Romanum nec acies subsistere ullae poterant, Liv. 9, 31, 6. – II) intr.: A) stillstehen, stehen bleiben, haltmachen, 1) eig.: a) v. Pers.: ibi, Curt.: Arimini, Caes.: in itinere, Caes.: in flexu viae, Liv.: in Armenia, Auct. b. Alex.: ad insulam, Auct. b. Alex.: ad agmen, Caes.: cum copiis, Curt.: toto agmine, mit dem g.Z., Caes.: absol.: subsistere iubere, haltmachen lassen, Curt.: insidiarum metu substitit, Curt. – b) v. lebl. Subjj., stillstehen, innehalten, einhalten, substitit unda, Verg., amnis, Plin. pan.: substiterunt lacrimae, Quint.: subsistit radius cubiti, bleibt an seiner Stelle, Cels.: substitit lingua timore, stockte, Ov. – 2) bildl.: a) stillstehen, einhalten, im Reden, Quint.: numquam inopiā verbi substitit, stockte, Sen. rhet. – subsistit omnis sententia, Quint. – b) anstehen, Anstand nehmen, in servo, ICt.: absol., subsisto, ICt. – c) aufhören, substitit clamor, Ov.: ingenium meis substitit omne malis, Ov.: illud subsistet, Quint. – B) verweilen, zurückbleiben, bleiben, 1) eig.: domi, Vell.: intra tecta, Plin. ep.: in tabernaculo, in nave, in urbe, Curt.: quadriduo in eodem loco, Curt.: in Samnio adversus Caudinas legiones, zurückbleiben, stehenbleiben, Liv.: circa Mesopotamiam, Curt.: biduum apud alqm, Curt.: locus substructus,
    ————
    ubi nationum subsisterent legati, Varro LL.: absol., diutius, Curt.: paucos dies, Curt.: et (auch) sequenti die, Plin. ep. – übtr., am Leben bleiben, quae ex his subsistet, Scaevol. dig. 34, 4, 30. § 3. – 2) übtr.: a) v. Pers.: α) übh.: intra priorem paupertatem, verbleiben, verharren, Tac. ann. 12, 53. – β) jmdm. beistehen, ihn unterstützen, alci, Apul. met. 2, 27. – b) v. lebl. Subjj.: α) zurück-, übrigbleiben, equitum nomen subsistebat in turmis equorum publicorum, Plin. 33, 30. – β) in Kraft bleiben, bestehen, sententia subsistit, Cod. Iust. 2, 13, 14 u.a. – C) standhalten, Widerstand leisten, widerstehen, 1) eig.: a) v. Pers.: Hannibali atque eius armis, Liv. 27, 7, 3: clipeo iuvenis, Verg. Aen. 9, 806: absol., non potes subsistere, Plaut. Epid. 84: im Bilde, aut hanc esse veram religionem, cui ad vincendum tanta vis inest, aut illam falsam, quae subsistere aut congredi non potest, Lact. 4, 27, 6. – b) v. lebl. Subjj.: quod neque ancorae funesque subsisterent, neque etc., Caes. b.G. 5, 10, 2. – 2) übtr., standhalten = gewachsen sein, aushalten, v. Pers., sumptui, Brut. in Cic. ep. 11, 10, 5: tantis periclis, Claud. in Eutr. 2, 368: liti, Cels. dig. 21, 2, 62. § 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > subsisto

  • 7 subsisto

    sub-sisto, stiti, —, ere
    1) останавливаться, делать остановку (in itinere Cs; ad insulam Taurĭdem bAl; in dicendo Q)
    2) оставаться, задерживаться ( domi VP); находиться, пребывать (intra tecta PJ; paucos dies apud aliquem QC)
    3) останавливаться, переставать, прекращаться ( clamor substitit O)
    4) оказывать сопротивление, сопротивляться, противостоять (Hannibăli atque ejus armis L; s. aliquem L)
    5) совладать, справляться, выдерживать ( ancorae funesque non substiterunt Cs)
    6) оказывать поддержку, помогать ( aerumnis alicujus Ap)

    Латинско-русский словарь > subsisto

  • 8 subsisto

    subsistere, substiti, - V
    halt, stand; cause to stop

    Latin-English dictionary > subsisto

  • 9 subsisto

    to stand, withstand / stop, halt, cease / stay, remain.

    Latin-English dictionary of medieval > subsisto

  • 10 subsisto

    sub-sisto, stĭti, 3, v. n. and a.
    I.
    Neutr., to take a stand or position, to stand still, remain standing; to stop, halt.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    reliqui in itinere substiterant,

    Caes. B. C. 2, 41:

    in locis campestribus,

    id. ib. 1, 79:

    in eodem loco,

    Hirt. B. G. 8, 16: ad insulam Tauridem, Auct. B. Alex. 45, 1: circa ima (opp. ad summa niti), Quint. prooem. § 20.— Absol.:

    quo proelio sublati Helvetii audacius subsistere... coeperunt,

    Caes. B. G. 1, 15:

    substitit Aeneas et se collegit in arma,

    Verg. A. 12, 491; 12, 622; Petr. 111, 8; 115, 8; Plin. 8, 4, 5, § 9:

    in aliquo flexu viae... occultus subsistebat,

    stationed himself in ambush, Liv. 22, 12; so,

    occultus,

    id. 9, 23.—
    b.
    Of things:

    substitit unda,

    Verg. A. 8, 87:

    amnis,

    Plin. Pan. 30, 4:

    lacrimae,

    Quint. 11, 1, 54:

    ros salsus in alarum sinu,

    Plin. 27, 9, 47, § 71:

    subsistit radius cubiti,

    remains in its place, Cels. 8, 16:

    substitit auspicii lingua timore mali,

    Ov. H. 13, 86.—
    2.
    In partic.
    a.
    To stay, tarry, abide, remain in a place:

    locus ubi nationum subsisterent legati,

    Varr. L. L. 5, § 155 Müll.:

    erimus ibi die dedicationis: subsistemus fortasse et sequenti,

    Plin. Ep. 4, 1, 6:

    intra tecta (opp. in aperto vagari),

    id. ib. 6, 16, 15:

    ut eā die domi subsisteret, orabat,

    Vell. 2, 57, 2.—
    b.
    Esp. (late Lat.), to remain alive, Dig. 34, 4, 30, § 3; Vulg. Job, 32, 22.—
    c.
    To make a stand, i. e. to stand firm, hold out; to withstand, oppose, resist:

    nisi suffulcis firmiter, Non potes subsistere,

    Plaut. Ep. 1, 1, 78: Hannibali atque ejus armis, Liv. 27, 7:

    clipeo juvenis,

    Verg. A. 9, 806.—
    (β).
    Of things:

    quod neque ancorae funesque subsisterent, neque, etc.,

    stood, held out, Caes. B. G. 5, 10.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to stop, halt, pause; to stay, continue, remain, subsist:

    subsistere (in dicendo),

    Quint. 4, 5, 20; Ov. M. 12, 147:

    subsistit omnis sententia,

    Quint. 8, 5, 27:

    altius ibunt qui ad summa nitentur, quam qui circa ima substiterint,

    id. 1, prooem. 20:

    intra priorem paupertatem subsistere,

    Tac. A. 12, 53: equitum nomen subsistebat in turmis equorum publicorum, still remains or subsists only in, etc., Plin. 33, 1, 7, § 30:

    servum quoque et filium familias procuratorem posse habere aiunt: et quantum ad filium familias, verum est: in servo subsistimus,

    we pause, hesitate, are in doubt, Dig. 3, 3, 33; 12, 1, 32.—
    2.
    In partic.
    a.
    To stand still permanently, i. e. to come to a stop, to cease:

    substitit ut clamor pressus gravitate regentis,

    Ov. M. 1, 207:

    ingeniumque meis substitit omne malis,

    id. H. 15, 196: si nihil refert, brevis an longa sit ultima, idem pes erit;

    verum nescio quo modo sedebit hoc, illud subsistet,

    Quint. 9, 4, 94.—
    b.
    (Acc. to A. 2. c.) To stand, withstand, be adequate to, sustain, support a thing: non si Varronis thesauros haberem, subsistere sumptui possem, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 10, 5: tantis periclis, Claud. ap. Eutr. 2, 368:

    liti,

    Dig. 21, 2, 62, § 1.—
    c.
    To stand by, support any one (Appuleian):

    meis extremis aerumnis subsiste,

    App. M. 11, p. 257, 39; so id. ib. 2, p. 126, 23; 3, p. 139, 28; 5, p. 167, 9; 6, p. 174, 14. —
    d.
    To stand or hold good, to subsist (late Lat.):

    non eo minus sententia adversus te latā juris ratione subsistit,

    Cod. Just. 2, 13, 14; 7, 2, 11.—
    e.
    To withstand, make resistance:

    aut hanc esse veram religionem, cui ad vincendum tanta vis inest, aut illam falsam, quae subsistere non potest,

    Lact. 4, 27, 6.—
    II.
    Act. (acc. to I. A. 2. c.), to make a stand against, withstand, encounter any one (very rare):

    praepotentem armis Romanum subsistere,

    Liv. 9, 31:

    feras,

    id. 1, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > subsisto

  • 11 subsisto

    , substiti, -, subsistere 3
      останавливаться, делать остановку; оставаться, задерживаться

    Dictionary Latin-Russian new > subsisto

  • 12 susisto

    subsisto

    Dizionario Aragonés - Castellán > susisto

  • 13 subsistentia

    ae f. [ subsisto ]
    реальность, сущность Eccl

    Латинско-русский словарь > subsistentia

  • 14 substiti

    Латинско-русский словарь > substiti

  • 15 subsistentia

    subsistentia, ae, f. (subsisto) = ὑπόστασις, der Bestand, die Realität, Substanz, Cas- siod. hist. eccl. 5, 38. Boëth. de duab. nat. p. 950 u.a. Eccl.

    lateinisch-deutsches > subsistentia

  • 16 subsistentia

    subsistentia, ae, f. (subsisto) = ὑπόστασις, der Bestand, die Realität, Substanz, Cas- siod. hist. eccl. 5, 38. Boëth. de duab. nat. p. 950 u.a. Eccl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > subsistentia

  • 17 subsistentia

    subsistentia, ae, f. [subsisto], = hupostasis, the substance, reality, Cassiod. Hist. Eccl. 5, 38; 9, 3; 12, 4 fin.; Boëth. Duab. Nat. p. 950.

    Lewis & Short latin dictionary > subsistentia

  • 18 substo

    sub-sto, āre, v. n.
    I.
    To stand or be under or among, to be present (very rare;

    not in Cic.): si pure substante non rumpuntur hi tumores,

    Cels. 6, 10 med.:

    nullo dolore substante,

    id. 2, 7 med.; 2, 12, 2.—
    * II.
    To stand firm, hold out, = subsisto:

    metuo, ut substet hospes,

    Ter. And. 5, 4, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > substo

  • 19 CEASE

    [N]
    IUSTITIUM (-I) (N)
    JUSTITIUM (-I) (N)
    CESSATIO (-ONIS) (F)
    RECESSUS (-US) (M)
    [V]
    DESINO (-ERE -SIVI -SITUM)
    MITTO (-ERE MISI MISSUM)
    OMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    INTERMITTO (-ERE -MISI -MISSUM)
    DESISTO (-ERE -STITI -STITUM)
    RESISTO (-ERE -STITI -STITUM)
    SUBSISTO (-ERE -STITI)
    CESSO (-ARE -AVI -ATUM)
    CONCESSO (-ARE -AVI -ATUM)
    SUSPENDO (-ERE -PENDI -PENSUM)
    COMPARCO (-ERE -PEPERCI)
    CONPARCO (-ERE -PEPERCI)
    COMPERCO (-ERE -PERSI -PERSUM)
    CONPERCO (-ERE -PERSI -PERSUM)
    RETARDO (-ARE -AVI -ATUM)
    DEFICIO (-ERE -FECI -FECTUM)
    INTEREO (-IRE -II -ITUM)
    DECEDO (-ERE -CESSI -CESSUM)
    DISCEDO (-ERE -CESSI -CESSUM)
    OBMUTESCO (-ERE -MUTUI)
    HAEREO (-ERE HAESI HAESUM)
    STO (STARE STETI STATUM)
    SILEO (-ERE -LUI)
    QUIESCO (-ERE -EVI -ETUM)
    TOLLO (-ERE SUSTULI SUBLATUM)
    AUFERO (AUFERRE ABSTULI ABLATUM)
    APSISTO (-ERE -ITI)
    EXPIRO (-ARE -AVI -ATUS)

    English-Latin dictionary > CEASE

  • 20 COPE

    [V]
    SUBSISTO (-ERE -STITI)
    SUPERSUM (-ESSE -FUI)
    GERO (-ERE GESSI GESTUM)
    TRACTO (-ARE -AVI -ATUM)
    ADMINISTRO (-ARE -AVI -ATUM)

    English-Latin dictionary > COPE

См. также в других словарях:

  • Subsistenz — Die Subsistenz (spätlat. subsistentia „Bestand haben“) – eigentlich: Selbständigkeit, Durch sich – bezeichnet ein philosophisches Konzept, bei dem sich das Bestehende aus sich selbst erhält. Subsistenz wird ebenfalls für selbst erhaltenden… …   Deutsch Wikipedia

  • Substinenz — Die Subsistenz (spätlat. subsistentia „Bestand haben“) – eigentlich: Selbständigkeit, Durch sich – bezeichnet ein philosophisches Konzept, bei dem sich das Bestehende aus sich selbst erhält. Subsistenz ist auch ein selten gebrauchtes Fremdwort… …   Deutsch Wikipedia

  • subsistir — Se conjuga como: partir Infinitivo: Gerundio: Participio: subsistir subsistiendo subsistido     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. subsisto subsistes subsiste… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • ԱՆՁՆԱՒՈՐԻՄ — (եցայ.) NBH 1 0195 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 12c, 14c ձ. ψύχομαι animor, ὐφίστομαι subsisto Հոգեւորիլ, շնչաւորիլ. զգենուլ ոգի կենդանութեան. գոյաւորիլ. առնուլ զտեսակ ինչ. գոյաւոր եւ անձնաւոր գոլ. կամ ենթակայանալ. *Անձնաւորի եւ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՌԱՆՁՆԱՆԱՄ — (ացայ, ցեալ.) NBH 1 0285 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c, 13c չ. χωρίζομαι separor Առանձինն լինել. մեկուսանալ. զատանիլ. կամ Որոշիլ՝ որպէս բաժանիլ. մէկդի քաշուիլ, զատուիլ. ... *Ի լառն բարձու առանձնանալ. Յհ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԱՌԱՆՁՆԱՒՈՐԻՄ — (եցայ.) NBH 1 0285 Chronological Sequence: Unknown date, 8c ձ. ὐφίσταμαι subsisto, substo Ենթակայանալ. անձնաւորիլ. որպէս նեստորականք տային եւ մարդկային բնութեան քրիստոսի ուրոյն ենթակայութիւն կամ անձն, վասն որոյ եւ ասէինառ սուրբն կիւրեղ. *Եթէ ոչ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԵՆԹԱԿԱՅԱՆԱՄ — (ացայ, կայացեալ, կամ կացեալ.) NBH 1 0659 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 11c, 15c չ. ὐφίστημι, ὐφίσταμαι substo, subsisto իրօք կալ՝ իբր յինքեան կայացեալ. գտանիլ արդեամբք եւ հաստատութեամբ. զետեղիլ. բաղկանալ. *Ենթակայացաւ, եթէ միայն ի… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԵՆԹԱԿԱՅԻՄ — (եցայ, կացեալ.) NBH 1 0659 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 13c չ. ὐφίσταμαι substo, subsisto Նոյն ընդ Ենթակայանալ, իբրու կալ իրօք. գոլ. գտանիլ. առաջի կալ. առընթեր կալ. *Պատահմունքն ի վերայ անհատիցն նախապետաբար ենթակային: Տեսակն նախ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԺՈՅԺ — ( ) NBH 1 0838 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical գ. Որպէս թէ Ոյժ տոկալոյ. Հանդուրժելն. համբերութիւն. կար. զորութիւն. բաւ. ... *Ժոյժ սնափառի. Վրք. հց. ՟Բ. հին թրգ. որ հստ ետնոյն ասի. *Սնափառի համբերութիւնʼʼ: *հանդերձ նոքօք… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԺՈՒԺԿԱԼԵՄ — (եցի.) NBH 1 0839 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c չ. ὐφίσταμαι subsisto, sustineo. Ժոյժ ունել. համբերել. տանել. տոկալ. դիմանալ. ... *Նախանձն եւ ոչ իմիք ժուժկալէ. Առակ. ՟Ի՟Է. 4: *Ոչ ժուժկալեսցէ ʼի նոցանէ եւ ոչ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»