Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

subsidiarius

  • 1 subsidiārius

        subsidiārius adj.    [subsidium], of a reserve, reserved, subsidiary: cohortes, Cs., L.— Plur m. as subst, the reserve, body of reserve, L.
    * * *
    I
    reserves (pl.); body of reserves
    II
    subsidiaria, subsidiarium ADJ
    of suit for ward's compensation of magistrAte appointing bad guardian (w/actio)
    III
    subsidiaria, subsidiarium ADJ
    IV
    subsidiaria, subsidiarium ADJ
    reserve-, of the reserve; in reserve; acting support to front line; subsidiary
    V

    Latin-English dictionary > subsidiārius

  • 2 subsidiarius

    subsĭdĭārĭus, a, um, adj. [id.]; in milit. lang., of or belonging to a reserve, reserve-, subsidiary.
    I.
    Lit.
    A.
    Adj. (class.):

    cohortes,

    Caes. B. C. 1, 83; Liv. 9, 27; Tac. A. 1, 63: acies, Auct. B. Afr. 59, 2: naves, Auct. B. Alex. 14, 3.—
    B.
    Subst.: subsĭdĭ-ārĭi, ōrum, m., the reserve, body of reserve, Liv. 5, 38; 6, 8; 9, 32.—
    II.
    Transf., in gen., out of the military sphere, serving for support, subsidiary:

    palmes, = resex,

    Col. 4, 24, 13 and 16.—
    B.
    Esp.:

    actio, jurid. t. t.,

    a form of action by which the ward seeks compensation from the magistrate who has given him an improper guardian, Dig. 27, 8, 1 pr.; cf. Cod. Just. 5, 75, 1 and 5.—

    Hence, adverb.: subsidiaria agere,

    to institute such an action, Dig. 27, 8, 1, § 4.

    Lewis & Short latin dictionary > subsidiarius

  • 3 subsidiarii

    subsĭdĭārĭus, a, um, adj. [id.]; in milit. lang., of or belonging to a reserve, reserve-, subsidiary.
    I.
    Lit.
    A.
    Adj. (class.):

    cohortes,

    Caes. B. C. 1, 83; Liv. 9, 27; Tac. A. 1, 63: acies, Auct. B. Afr. 59, 2: naves, Auct. B. Alex. 14, 3.—
    B.
    Subst.: subsĭdĭ-ārĭi, ōrum, m., the reserve, body of reserve, Liv. 5, 38; 6, 8; 9, 32.—
    II.
    Transf., in gen., out of the military sphere, serving for support, subsidiary:

    palmes, = resex,

    Col. 4, 24, 13 and 16.—
    B.
    Esp.:

    actio, jurid. t. t.,

    a form of action by which the ward seeks compensation from the magistrate who has given him an improper guardian, Dig. 27, 8, 1 pr.; cf. Cod. Just. 5, 75, 1 and 5.—

    Hence, adverb.: subsidiaria agere,

    to institute such an action, Dig. 27, 8, 1, § 4.

    Lewis & Short latin dictionary > subsidiarii

  • 4 custos

    custos, ōdis, comm. [root sku-, to cover, hide, etc.; cf. scutum, keuthô, Germ. Haut, Haus, Corss. Ausspr. I. p. 353], a guard, watch, preserver, keeper, overseer, protector, defender, attendant, etc., protectress, etc., in a friendly or hostile sense (freq. and class.).
    I.
    In gen.
    A.
    Of living beings.
    1.
    In gen.: antiqua erilis fida custos corporis, Enn. Med. ap. Non. p. 39, 2 (Trag. Rel. v. 289 Vahl.); cf. in masc.:

    corporis,

    a body-guard, Liv. 24, 7, 4; so plur., Nep. Dat. 9, 3; Suet. Calig. 55 al.:

    Commium cum equitatu custodis loco relinquit,

    Caes. B. G. 6, 6 fin.:

    cum vigillis custodibusque nostris colloqui,

    id. B. C. 1, 22 init.:

    portae,

    Cic. Cat. 2, 12, 27:

    fani,

    id. Verr. 2, 4, 43, § 94. custos defensorque provinciae, id. ib. 2, 5, 6, §

    12: pontis,

    Nep. Milt. 3, 1:

    patrimonii,

    Quint. 4, 2, 73:

    hortorum,

    Suet. Calig. 59:

    gregis,

    Verg. E. 10, 36:

    pecuniae regiae,

    Curt. 5, 1, 20: ipse pecuniae quam regni melior custos, Liv 44, 26, 12: rei publicae custos senatus, Cic. Sest. 65, 137:

    templorum,

    id. Dom. 55, 141:

    custos ac vindex cupiditatum,

    id. Agr. 2, 9, 24:

    salutis suae,

    Quint. 5, 11, 8; Curt. 3, 6, 1; Tac. A. 3, 14 et saep.:

    his discipulis privos custodes dabo,

    Plaut. Ps. 3, 2, 76; so of teachers of youth, id. ib. 4, 3, 19; Ter. Phorm. 2, 1, 57; Hor. S. 1, 4, 118; id. A. P. 161; 239:

    virtutis (ego) verae custos rigidusque satelles,

    id. Ep. 1, 1, 17.—Freq. of the gods, etc.:

    dei custodes et conservatores hujus urbis,

    Cic. Sest. 24, 53; cf.:

    custodi Jovi,

    Suet. Dom. 5:

    montium custos Diana,

    Hor. C. 3, 22, 1:

    rerum Caesar,

    id. ib. 4, 15, 17: multae tibi tum officient res, Custodes, etc., i. e. attendants of women, eunuchs, etc., id. S. 1, 2, 98 Heind.—Of dogs, Verg. G. 3, 406; Col. 7, 12;

    so of Cerberus,

    Verg. A. 6, 424 al., and of the constellation Bootes, Arktophulax, Vitr. 9, 4, 1: armorum, the officer in charge of the arms in an army or fleet, Dig. 49, 16, 14, § 1; Inscr. Orell. 3630 al.—
    2.
    In civil affairs, t. t., a man who took charge of the vessel into which voting tablets were put (in order to prevent false suffrages), Varr. R. R. 3, 5, 18; Cic. Agr. 2, 9, 22; id. Red. Sen. 7, 17.—
    B.
    Of inanimate subjects.
    1.
    Of abstract subjects:

    natura Ipsaque corporis est custos et causa salutis,

    Lucr. 3, 324:

    haec custos dignitatis (fortitudo),

    Cic. Tusc. 2, 14, 33:

    sapientia custos et procuratrix totius hominis,

    id. Fin. 4, 7, 17; id. Off. 2, 7, 23:

    leges diligentissimae pudoris custodes,

    Quint. 8, 5, 19 al. —
    2.
    Of receptacles, safes, e. g. of a quiver:

    eburnea Telorum custos,

    Ov. M. 8, 320; of an incense-box:

    turis,

    id. ib. 13, 703; and in husbandry, the stump of an amputated vine-branch, i. q. resex, pollex, praesidiarius or subsidiarius palmes, Col. 4, 21, 3.—
    II.
    In a hostile sense.
    A.
    In gen., a watch, spy:

    Dumnorigi custodes ponit, ut, quae agat, quibuscum loquatur, scire possit,

    Caes. B. G. 1, 20 fin.:

    custodem, inquit, Tullio me apponite. Quid, mihi quam multis custodibus opus erit, etc.,

    Cic. Div. in Caecil. 16, 51; id. Verr. 2, 5, 25, § 63; Caes. B. G. 1, 20 fin.:

    num nam hic relictu's custos, Nequis, etc.,

    Ter. Eun. 2, 2, 55; cf. v. 59; Curt. 5, 11, 2; Suet. Tib. 12 al.—
    B.
    Esp., a jailer, keeper:

    carceris,

    Plaut. Mil. 2, 2, 57; Nep. Eum. 11, 1; id. Alcib. 4, 4:

    quem ex Mauritania rex proditionis insimulatum cum custodibus miserat,

    Sall. H. 2, 25 Dietsch:

    te sub custode tenebo,

    Hor. Ep. 1, 16, 77; Tac. A. 2, 68; 3, 28; 4, 60 al.

    Lewis & Short latin dictionary > custos

  • 5 subsidialis

    subsĭdĭālis, e, adj. [subsidium], of or belonging to a reserve, subsidiary (late Lat. for the class. subsidiarius):

    acies,

    Amm. 14, 6, 17:

    manus,

    id. 27, 10, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > subsidialis

См. также в других словарях:

  • subsidiarius — index subsidiary Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • subsidiaire — [ sybzidjɛr; sypsidjɛr ] adj. • XVIe; « de renfort » 1352; lat. subsidiarius « de réserve » en parlant de troupes 1 ♦ Qui constitue un recours, qui doit venir à l appui d une chose plus importante si c est nécessaire. Motif, raison subsidiaire.… …   Encyclopédie Universelle

  • subsidiär — behilflich; (ein) gutes Pflaster (umgangssprachlich); fördernd; unterstützend; hilfreich; dienlich; zuträglich; förderlich * * * sub|si|di|är <Adj.> [frz …   Universal-Lexikon

  • subsidiar — SUBSIDIÁR, Ă, subsidiari, e, adj. Care se adaugă, ca element secundar, la argumentele pentru susţinerea unui raţionament, a unei teorii etc.; complementar, auxiliar, secundar. ♢ loc. adv. În subsidiar = în al doilea rând, pe lângă aceasta, pe… …   Dicționar Român

  • субсидиарный — субсидарный договор (лат. subsidiarius резервный, вспомогательный) договор, дополняющий основное, главное обязательство. Новый словарь иностранных слов. by EdwART, , 2009. субсидиарный субсидарный ая, ое (фр. subsidiaire, нем. subsidiäre …   Словарь иностранных слов русского языка

  • subsidiario — ► adjetivo 1 Que se da como subsidio o socorro. 2 Que sirve para reforzar lo principal, o le sirve de complemento. SINÓNIMO accesorio secundario 3 DERECHO Se aplica a la acción o responsabilidad que sustituye o suple a otra principal en caso de… …   Enciclopedia Universal

  • Subsidiary — Sub*sid i*a*ry, a. [L. subsidiarius: cf. F. subsidiaire. See {Subsidy}.] 1. Furnishing aid; assisting; auxiliary; helping; tributary; especially, aiding in an inferior position or capacity; as, a subsidiary stream. [1913 Webster] Chief ruler and… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • subsidiary — I. adjective Etymology: Latin subsidiarius, from subsidium reserve troops Date: 1543 1. a. furnishing aid or support ; auxiliary < subsidiary details > b. of secondary importance < a subsidiary stream > …   New Collegiate Dictionary

  • Subsidiarity — is an organizing principle that matters ought to be handled by the smallest, lowest or least centralized competent authority. The Oxford English Dictionary defines subsidiarity as the idea that a central authority should have a subsidiary… …   Wikipedia

  • Alfons Beil — (* 3. September 1896 in Gutenstein an der Donau; † 1. März 1997 in Heidelberg) war ein deutscher katholischer Priester, Monsignore und Autor. Er schrieb auch unter dem Pseudonym Albert Bieler. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 …   Deutsch Wikipedia

  • Divini illius magistri — ist eine Erziehungs Enzyklika vom 31. Dezember 1929. Papst Pius XI. schreibt „über die christliche Erziehung der Jugend . Die Liberalisierung der Pädagogik und der Kulturkampf führte zu der ersten und bisher einzigen Erziehungs Enzyklika.… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»