-
1 grandis
grandis, e, adj. [cf. gradus; also Germ. gross; Engl. great], full-grown, large, great, full, abundant (class.; most freq. of things; for syn. cf.: magnus, ingens, amplus, procerus, vastus, enormis).I.Lit.A.In gen.:B.ita, quicquid (olerum) erat, grande erat,
Plaut. Cas. 5, 2, 35; cf.:ager novatus et iteratus, quo meliores fetus possit et grandiores edere,
Cic. de Or. 2, 30, 131:quae seges grandissima atque optima fuerit,
Varr. R. R. 1, 52; 1: farra, old poet. ap. Macr. S. 5, 20 fin.:frumenta,
Verg. A. 4, 405:hordea,
id. E. 5, 36:lilia,
id. ib. 10, 25:ilex,
Sall. J. 93, 4; cf.:et antiqua robora,
Quint. 10, 1, 88:grandissimum alicae genus,
Plin. 18, 11, 29, § 112:grandissimae olivae,
id. 15, 3, 4, § 15 et saep.:litterae (opp. minutae),
Plaut. Bacch. 4, 9, 68; cf.:epistola sane grandis,
Cic. Att. 13, 21, 1:sane grandes libri,
id. Rep. 3, 8:grandiores libri,
id. Att. 13, 13, 1:verbosa et grandis epistula,
Juv. 10, 71:erat incisum grandibus litteris,
Cic. Verr. 2, 4, 34, § 74:corpora,
Lucr. 6, 303:saxa,
id. 1, 289; Caes. B. G. 7, 23, 2; 7, 46, 3; cf.:cervi eminentes,
id. ib. 7, 72, 4:tumulus terrenus,
id. ib. 1, 43, 1:vas,
Cic. Verr. 2, 4, 21, § 47; cf.patella,
id. ib. §46: speculum,
Quint. 11, 3, 68:cothurni,
Hor. A. P. 80:lumina,
Ov. M. 5, 545; cf.membra,
id. ib. 10, 237:ossa,
id. ib. 9, 169:conchae,
Cic. N. D. 2, 48, 123:rhombi,
Hor. S. 2, 2, 95; cf.:opes grandiores,
Plin. 11, 16, 16, § 47:smaragdi,
Lucr. 4, 1126:divitiae,
id. 5, 1118; cf.:alicui grandem pecuniam credere,
Cic. Rab. Post. 2, 4:pecunia,
id. Verr. 1, 9, 24; id. Fam. 13, 61; Sall. C. 49, 3; Liv. 10, 46, 10; 27, 20, 7; 32, 40, 9; Suet. Aug. 12; id. Ner. 24; cf.faenus,
Cic. Fl. 21, 51:aes alienum,
Sall. C. 14, 2; 24, 3; Plin. 7, 38, 39, § 127; cf.also: donativum grandius solito,
Suet. Galb. 16:cenae,
Quint. 10, 1, 58; cf.convivium,
id. 11, 2, 12:amiculum grandi pondere,
Cic. N. D. 3, 34, 83; cf.:grande pondus argenti,
id. Caecin. 4, 12:grande onus exiguo formicas ore gerentes,
Ov. M. 7, 625:elementa,
bulky, massive, heavy, id. ib. 1, 29.—In neutr. as grandia ingrediens, advancing with great strides: makra bibas, Gell. 9, 11, 5:grandia incedens,
Amm. 22, 14.—Of persons, grown up, big, tall; and more freq. pregn., advanced in years, aged, old; also with natu or aevo.(α).Absol.:(β).an sedere oportuit domi virginem tam grandem,
Ter. Ad. 4, 5, 39:videras grandis jam puer bello Italico, etc.,
Cic. Pis. 36, 87:nobilis ut grandi cecinit Centaurus alumno (i. e. Achilli),
Hor. Epod. 13, 11:(Q. Maximus) et bella gerebat ut adolescens, cum plane grandis esset, etc.,
Cic. de Sen. 4, 10; cf. Lucr. 2, 1164:legibus annalibus cum grandiorem aetatem ad consulatum constituebant, adolescentiae temeritatem verebantur, etc. (shortly after: progressus aetatis),
a more advanced age, Cic. Phil. 5, 17, 47; so,grandior aetas,
Ov. M. 6, 28; 7, 665:quandoquidem grandi cibus aevo denique defit,
Lucr. 2, 1141:metuens virgae jam grandis Achilles cantabat,
Juv. 7, 210.—With natu or aevo:II.non admodum grandis natu, sed tamen jam aetate provectus,
Cic. de Sen. 4, 10; so,grandis natu,
id. Verr. 2, 5, 49, § 128; id. Rosc. Com. 15, 44; Plin. Ep. 8, 23, 7; Suet. Ner. 34; id. Aug. 89; Hor. Ep. 1, 7, 49; cf.:in aetate consideratur puer an adolescens, natu grandior an senex,
Cic. Inv. 1, 24, 35; so,grandior natu,
Plaut. Aul. 2, 1, 37:grandi jam natu vexatus,
Suet. Aug. 53:grandis aevo parens,
Tac. A. 16, 30 fin.; cf.:jam grandior aevo genitor,
Ov. M. 6, 321.—Trop.A.In gen., great, strong, powerful: subsellia grandiorem et pleniorem vocem desiderant. Cic. Brut. 84, 289:B.vox (opp. exigua),
Quint. 11, 3, 15:perspicuo et grandi vitio praeditum exemplum,
Cic. Inv. 1, 47, 88; cf.:exemplis grandioribus uti,
id. Div. 1, 20, 39:de rebus grandioribus dicere,
id. Fin. 3, 5, 19:supercilium,
lofty, Juv. 6, 169:Maecenas, mearum Grande decus columenque rerum,
Hor. C. 2, 17, 4:ingenium,
Ov. M. 6, 574:certamen,
Hor. C. 3, 20, 7:munus,
id. ib. 2, 1, 11:praemia meritorum,
id. Ep. 2, 2, 38:carmen,
Juv. 6, 636:malum,
Hor. S. 2, 1, 49:lethargus,
id. ib. 2, 3, 145:alumnus,
noble, id. Epod. 13, 11:si metit Orcus Grandia cum parvis,
id. Ep. 2, 2, 179; so absol.:grandia,
id. C. 1, 6, 9; id. A. P. 27.—In partic., of style, great, grand, lofty, sublime:A. B.genus quoque dicendi grandius quoddam et illustrius esse adhibendum videtur,
Cic. de Or. 2, 82, 337:grande atque robustum genus dicendi (opp. subtile),
Quint. 12, 10, 58:causae (opp. pusillae),
id. 11, 3, 151:antiqua comoedia,
id. 10, 1, 65:grandia et tumida themata,
id. 2, 10, 6:sententiae,
id. 2, 11, 3:grandia elate, jucunda dulciter, moderata leniter canit,
id. 1, 10, 24.—Of the speaker: (oratores Thucydidi aequales) grandes erant verbis, crebri sententiis, compressione rerum breves, [p. 824] Cic. Brut. 7, 29; cf.:Thucydides rerum gestarum pronunciator sincerus et grandis,
id. ib. 83, 287:causidicus amplus atque grandis,
id. Or. 9, 30:quo grandior sit et quasi excelsior orator,
id. ib. 34, 119:oratores, alii grandes aut graves aut copiosi,
id. Opt. Gen. 1, 2:multis locis grandior (Lysias),
id. ib. 3, 9:fiunt pro grandibus tumidi,
Quint. 10, 2, 16; 10, 1, 77.— Adv.: in two forms.
См. также в других словарях:
Sublimely — Sub*lime ly, adv. In a sublime manner. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
sublimely — sublime ► ADJECTIVE (sublimer, sublimest) 1) of such excellence, grandeur, or beauty as to inspire great admiration or awe. 2) extreme or unparalleled: sublime confidence. ► VERB Chemistry ▪ (with reference to a solid substance) change directly… … English terms dictionary
sublimely — adverb completely; in a lofty and exalted manner awaking in me, sublimely unconscious, interest and energy for tackling these tasks … Useful english dictionary
sublimely — adverb see sublime II … New Collegiate Dictionary
sublimely — See sublime. * * * … Universalium
sublimely — adverb In a sublime manner … Wiktionary
sublimely — adv. in a sublime manner, lofty … English contemporary dictionary
sublimely — sub·lime·ly … English syllables
sublimely — See: sublime … English dictionary
sublime — sublimely, adv. sublimeness, n. sublimer, n. /seuh bluym /, adj., n., v., sublimed, subliming. adj. 1. elevated or lofty in thought, language, etc.: Paradise Lost is sublime poetry. 2. impressing the mind with a sense of grandeur or power;… … Universalium
sublime — [[t]səbla͟ɪm[/t]] 1) ADJ GRADED: usu ADJ n (approval) If you describe something as sublime, you mean that it has a wonderful quality that affects you deeply. [LITERARY] Sublime music floats on a scented summer breeze to the spot where you lie … English dictionary