-
1 sublimis
sublīmis, e (collat. form sublīmus, a, um: ex sublimo vertice, Cic. poët. Tusc. 2, 7, 19; Enn. ap. Non. 169; Att. and Sall. ib. 489, 8 sq.; Lucr. 1, 340), adj. [etym. dub.; perh. sub-limen, up to the lintel; cf. sublimen] (sublimem est in altitudinem elatum, Fest. p. 306 Müll.), uplifted, high, lofty, exalted, elevated (mostly poet. and in postAug. prose; not in Cic. or Cæs.; syn.: editus, arduus, celsus, altus).I.Lit.A.In gen., high, lofty:B.hic vertex nobis semper sublimis,
Verg. G. 1, 242; cf. Hor. C. 1, 1, 36:montis cacumen,
Ov. M. 1, 666:tectum,
id. ib. 14, 752:columna,
id. ib. 2, 1:atrium,
Hor. C. 3, 1, 46:arcus (Iridis),
Plin. 2, 59, 60, § 151:portae,
Verg. A. 12, 133:nemus,
Luc. 3, 86 et saep.: os, directed upwards (opp. to pronus), Ov. M. 1, 85; cf. id. ib. 15, 673; Hor. A. P. 457:flagellum,
uplifted, id. C. 3, 26, 11:armenta,
Col. 3, 8:currus,
Liv. 28, 9.— Comp.:quanto sublimior Atlas Omnibus in Libyā sit montibus,
Juv. 11, 24.— Sup.:triumphans in illo sublimissimo curru,
Tert. Apol. 33.—Esp., borne aloft, uplifted, elevated, raised:C.rapite sublimem foras,
Plaut. Mil. 5, 1:sublimem aliquem rapere (arripere, auferre, ferre),
id. As. 5, 2, 18; id. Men. 5, 7, 3; 5, 7, 6; 5, 7, 13; 5, 8, 3; Ter. And. 5, 2, 20; id. Ad. 3, 2, 18; Verg. A. 5, 255; 11, 722 (in all these passages others read sublimen, q. v.); Ov. M 4, 363 al.:campi armis sublimibus ardent,
borne aloft, lofty, Verg. A. 11, 602: sublimes in [p. 1779] equis redeunt, id. ib. 7, 285:apparet liquido sublimis in aëre Nisus,
id. G. 1, 404; cf.:ipsa (Venus) Paphum sublimis abit,
on high through the air, id. A. 1, 415:sublimis abit,
Liv. 1, 16; 1, 34:vehitur,
Ov. M. 5, 648 al. —On high, lofty, in a high position:D.tenuem texens sublimis aranea telum,
Cat. 68, 49:juvenem sublimem stramine ponunt,
Verg. A. 11, 67:sedens solio sublimis avito,
Ov. M. 6, 650:Tyrio jaceat sublimis in ostro,
id. H. 12, 179.—Subst.: sublīme, is, n., height; sometimes to be rendered the air:II. A.piro per lusum in sublime jactato,
Suet. Claud. 27; so, in sublime, Auct. B. Afr. 84, 1; Plin. 10, 38, 54, § 112; 31, 6, 31, § 57:per sublime volantes grues,
id. 18, 35, 87, § 362:in sublimi posita facies Dianae,
id. 36, 5, 4, § 13:ex sublimi devoluti,
id. 27, 12, 105, § 129.— Plur.:antiquique memor metuit sublimia casus,
Ov. M. 8, 259:per maria ac terras sublimaque caeli,
Lucr. 1, 340.—In gen.:B.antiqui reges ac sublimes viri,
Varr. R. R. 2, 4, 9; cf. Luc. 10, 378:mens,
Ov. P. 3, 3, 103:pectora,
id. F. 1, 301:nomen,
id. Tr. 4, 10, 121:sublimis, cupidusque et amata relinquere pernix,
aspiring, Hor. A. P. 165; cf.:nil parvum sapias et adhuc sublimia cures,
id. Ep. 1, 12, 15.— Comp.:quā claritate nihil in rebus humanis sublimius duco,
Plin. 22, 5, 5, § 10; Juv. 8, 232.— Sup.:sancimus supponi duos sublimissimos judices,
Cod. Just. 7, 62, 39.—In partic., of language, lofty, elevated, sublime (freq. in Quint.):1. (α).sublimia carmina,
Juv. 7, 28:verbum,
Quint. 8, 3, 18:clara et sublimia verba,
id. ib.:oratio,
id. 8, 3, 74:genus dicendi,
id. 11, 1, 3:actio (opp. causae summissae),
id. 11, 3, 153:si quis sublimia humilibus misceat,
id. 8, 3, 60 et saep.— Transf., of orators, poets, etc.:natura sublimis et acer,
Hor. Ep. 2, 1, 165:sublimis et gravis et grandiloquus (Aeschylus),
Quint. 10, 1, 66:Trachalus plerumque sublimis,
id. 10, 1, 119.— Comp.:sublimior gravitas Sophoclis,
Quint. 10, 1, 68:sublimius aliquid,
id. 8, 3, 14:jam sublimius illud pro Archiā, Saxa atque solitudines voci respondent,
id. 8, 3, 75.—Hence, advv.Form sub-līmĭter (rare):(β).stare,
upright, Cato, R. R. 70, 2; so id. ib. 71:volitare,
Col. 8, 11, 1:munitur locus,
id. 8, 15, 1.—Form sub-līme (class.):b.Theodori nihil interest, humine an sublime putescat,
Cic. Tusc. 1, 43, 102; cf.:scuta, quae fuerant sublime fixa, sunt humi inventa,
id. Div. 2, 31, 67:volare,
Lucr. 2, 206; 6, 97:ferri,
Cic. Tusc. 1, 17, 40; id. N. D. 2, 39, 101; 2, 56, 141 Orell. N. cr.:elati,
Liv. 21, 30:expulsa,
Verg. G. 1, 320 et saep.—Comp.:2.sublimius altum Attollit caput,
Ov. Hal. 69.—Trop., of speech, in a lofty manner, loftily (very rare):alia sublimius, alia gravius esse dicenda,
Quint. 9, 4, 130. -
2 sublīmis
sublīmis e, adj. with comp. [2 LAC-], uplifted, high, lofty, exalted, elevated: vertex, V.: montis cacumen, O.: portae, V.: Os, uplifted (opp. pronus), O.: dum sublimis versūs ructatur, gazing upwards, H.: flagellum, uplifted, H.: currus, L.: quanto sublimior Atlas sit montibus, etc., Iu.— Plur n. as subst: Antiquique memor metuit sublimia casūs, lofty flights, O.— Borne aloft, uplifted, elevated, raised: Syrum Sublimen medium adripere, T. (al. sublimem): campi armis sublimibus ardent, raised high, V.: Sublimes in equis redeunt, V.: (Venus) Paphum sublimis abit, through the sky, V.: sublimis abit, L.— On high, lofty, in a high position: iuvenem sublimem stramine ponunt, V.: Tyrio iaceat sublimis in ostro, O.— Fig., lofty, exalted, eminent, distinguished: Mens, O.: Sublimis, cupidusque et amata relinquere pernix, aspiring, H.: tuis natalibus Inveniet quisquam sublimius? Iu.—Of style, lofty, elevated, sublime: carmina, Iu.; cf. natura, H.* * *sublime, sublimior -or -us, sublimissimus -a -um ADJhigh, lofty; eminent, exalted, elevated; raised on high; in high position -
3 sublimis
sublīmis, e (sub u. limen), hoch, I) Adi. = hoch, erhaben, emporstehend, sich hebend, emporragend, A) eig.: a) übh.: columna, Ov.: porta, Verg.: cacumen montis, Ov.: armenta, groß, von hoher Statur, Colum.: sublimissimus currus, Tert.: quaedam sublimissimi corporis femina, Mart. Cap. – neutr. subst., sublimius aut deiectius, Tert. adv. Marc. 1, 6 extr. – b) in der Luft befindlich, erhaben, hoch, sublimis abiit, ging gen Himmel, schwang sich in die Höhe, Liv.: ipsa Paphum sublimis abit, Verg.: sublimem alqm rapere, Komik, Verg., Liv. u.a.: alqm sublimem medium (um den Leib) arripere, Ter.: alqm sublimem ferre, einen auf den Achseln forttragen, Plaut. – c) hoch, erhaben = hoch wohnend oder befindlich, aranea, Catull.: sublimes in equis redeunt, Verg.: iret consul sublimis curru multiiugis equis, fahre hoch auf dem Triumphwagen, Liv. – B) übtr., hehr, erhaben, hochstrebend, hochfahrend, a) übh.: mens, Ov.: vir, Varro: sublimia cures, Hor. – b) v. der Rede usw. = erhaben, carmina, Iuven.: oratio, Quint.: cothurnus et sonus Sophoclis sublimior, Quint. – übtr., v. Redner u. Dichter, Hor. u. Quint. – II) Subst., sublīme, is, n., die Höhe, die Luft, se eiaculari in sublime, Plin.: alqm in sublime extollere (v. einem Elefanten), Auct. b. Afr.: iactari in sublime, Suet.: per sublime volantes, Plin. – III) Adv., sublīme, hoch, in der Höhe, in die Höhe, in die Luft (s. Prisc. 17, 11), aër sublime fertur, Cic.: sonus sublime fertur, Cic. (u. so nach den besten Hdschrn. bei Cicero immer sublime [nicht in sublime] ferri, s. Kühner Cic. Tusc. 1, 40): sublime elatus, Liv. u. Verg.: sublime (Ggstz. humi) putescere, Cic. – Kompar. sublimius s. sublīmiter. – / Nbf. sublīmus, a, um, zB. sublima evolat, Acc. tr. 576: ex sublimo vertice, ibid. 563: sublima nebula, Sall. hist. fr. 3, 15, 4: sublimas subiices, Enn. fr. scen. 10: sublima (n. pl.) caeli, Lucr. 1, 340. – Nbf. sublīmen = sublime, als Adv. = in die Höhe, Naev. tr. 32. Plaut. asin. 868 (Fl. sublimem); Men. 992. 995. 1002. 1052 (Brix sublimis u. sublimem). Ter. Andr. 861 u. adelph. 316 Fl. u. Sp. Vgl. Ritschl opusc. 2, 462 (wogegen R. Klotz exc. zu Ter. Andr. 197 ff. die Form sublimen als unlat. verwirft).
-
4 sublimis
sublīmis, e [st2]1 [-] élevé, haut, sublime. [st2]2 [-] grand, noble, sublime, illustre, magnanime. 3 - hautain, fier, altier. [st2]4 [-] relevé, noble, sublime (en parl. du style, des écrivains). - compar. sublimior, ius. - sublimem aliquem rapere (arripere, auferre, ferre): enlever qqn de terre, emporter qqn dans les cieux. - serpens, quam regia ales sublimem rapit, Ov. M. 4: le serpent, qu l'oiseau royal emporte dans les airs. - haec locutus sublimis abiit, Liv. 1: après avoir dit cela, il s'éleva dans les airs. - sublimius aliquid poscere, Quint.: exiger qqch de plus élevé (dans le langage).* * *sublīmis, e [st2]1 [-] élevé, haut, sublime. [st2]2 [-] grand, noble, sublime, illustre, magnanime. 3 - hautain, fier, altier. [st2]4 [-] relevé, noble, sublime (en parl. du style, des écrivains). - compar. sublimior, ius. - sublimem aliquem rapere (arripere, auferre, ferre): enlever qqn de terre, emporter qqn dans les cieux. - serpens, quam regia ales sublimem rapit, Ov. M. 4: le serpent, qu l'oiseau royal emporte dans les airs. - haec locutus sublimis abiit, Liv. 1: après avoir dit cela, il s'éleva dans les airs. - sublimius aliquid poscere, Quint.: exiger qqch de plus élevé (dans le langage).* * *Sublimis, et hoc sublime, penul. prod. Terentius. Eslevé en l'air ou en hault, Sublime.\Anhelitu sublimi fugere. Horat. A la grosse haleine, En levant la teste pour mieulx retirer son haleine.\Carmina sublimia. Ouid. Graves et de hault stile, Sublimes.\Nomen sublime. Ouid. Hault nom, Grande renommee.\Pectora sublimia. Ouidius. Coeurs tendants à choses haultes et celestes.\Sublimem abire. Liu. Se monter à mont.\Rapere sublimem. Virgil. Ravir et porter en hault.\In sublime. Plin. En hault. -
5 sublimis
sublīmis, e (sub u. limen), hoch, I) Adi. = hoch, erhaben, emporstehend, sich hebend, emporragend, A) eig.: a) übh.: columna, Ov.: porta, Verg.: cacumen montis, Ov.: armenta, groß, von hoher Statur, Colum.: sublimissimus currus, Tert.: quaedam sublimissimi corporis femina, Mart. Cap. – neutr. subst., sublimius aut deiectius, Tert. adv. Marc. 1, 6 extr. – b) in der Luft befindlich, erhaben, hoch, sublimis abiit, ging gen Himmel, schwang sich in die Höhe, Liv.: ipsa Paphum sublimis abit, Verg.: sublimem alqm rapere, Komik, Verg., Liv. u.a.: alqm sublimem medium (um den Leib) arripere, Ter.: alqm sublimem ferre, einen auf den Achseln forttragen, Plaut. – c) hoch, erhaben = hoch wohnend oder befindlich, aranea, Catull.: sublimes in equis redeunt, Verg.: iret consul sublimis curru multiiugis equis, fahre hoch auf dem Triumphwagen, Liv. – B) übtr., hehr, erhaben, hochstrebend, hochfahrend, a) übh.: mens, Ov.: vir, Varro: sublimia cures, Hor. – b) v. der Rede usw. = erhaben, carmina, Iuven.: oratio, Quint.: cothurnus et sonus Sophoclis sublimior, Quint. – übtr., v. Redner u. Dichter, Hor. u. Quint. – II) Subst., sublīme, is, n., die Höhe, die Luft, se eiaculari in sublime, Plin.: alqm in sublime extollere (v. einem Elefanten), Auct. b. Afr.: iactari in sublime, Suet.: per sublime volantes, Plin. – III) Adv., sublīme, hoch, in————der Höhe, in die Höhe, in die Luft (s. Prisc. 17, 11), aër sublime fertur, Cic.: sonus sublime fertur, Cic. (u. so nach den besten Hdschrn. bei Cicero immer sublime [nicht in sublime] ferri, s. Kühner Cic. Tusc. 1, 40): sublime elatus, Liv. u. Verg.: sublime (Ggstz. humi) putescere, Cic. – Kompar. sublimius s. sublimiter. – ⇒ Nbf. sublīmus, a, um, zB. sublima evolat, Acc. tr. 576: ex sublimo vertice, ibid. 563: sublima nebula, Sall. hist. fr. 3, 15, 4: sublimas subiices, Enn. fr. scen. 10: sublima (n. pl.) caeli, Lucr. 1, 340. – Nbf. sublīmen = sublime, als Adv. = in die Höhe, Naev. tr. 32. Plaut. asin. 868 (Fl. sublimem); Men. 992. 995. 1002. 1052 (Brix sublimis u. sublimem). Ter. Andr. 861 u. adelph. 316 Fl. u. Sp. Vgl. Ritschl opusc. 2, 462 (wogegen R. Klotz exc. zu Ter. Andr. 197 ff. die Form sublimen als unlat. verwirft).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sublimis
-
6 sublimis
sublimis sublimis, e величественный -
7 sublimis
sublimis sublimis, e высокий -
8 sublimis
sublimis sublimis, e возвышенный -
9 sublimis
sublīmis, e1) высокий, возвышенный, вздымающийся (columna O; cacumen montis O); поднятый ( flagellum H); рослый, крупный ( armenta Col); высоко находящийся ( aranea Ctl)aliquem sublimem ferre Pl — нести кого-л. на плечахsublimem aliquem rapere Pl, Ter, V etc. — унести кого-л. ввысьs. in equo V — верхом на конеs. abiit L — он поднялся вверх (на небо)2) высокий, возвышенный, величественный (mens O; carmina J; facinora Ap; vir Vr)3) высокомерный (s. cupidusque H) -
10 sublimis
sublimis, e, lofty, high, L. 12:29; R. 13:1; 1 T. 6:17.* -
11 sublimis
(adi.) высокий, отличный (1. 5 C. Th. 6, 35);sublimis potestas (1. 8 § 2 C. Th. 6, 2. 1. 41 C. Th. 16, 2. 1. 38 C. 7, 62. 1. 20. 11, 5). Sublimitas, Высочество, как титул, напр. Praefecti praetorio (1. 6 C. 11, 42).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > sublimis
-
12 sublimis
мед.прил. подпороговый; подсознательный; высокий -
13 sublimis
سطحي* * *سَطْحِيّ -
14 sublimis
lofty, raised, elevated, sublime. -
15 sublimis
, sublime (m = f,n)высокий, возвышенный, величавый -
16 Auliscomys sublimis
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Auliscomys sublimis
-
17 radial head of flexor digitorum sublimis muscle
الرأس الكعبري للعضلة السطحية المثنية للأصابع* * *الرَّأْسُ الكُعْبُرِيُّ للعَضَلَةِ السَّطْحِيَّةِ المُثْنِيَةِ للأَصابِعEnglish-Arabic Medical Dictionary > radial head of flexor digitorum sublimis muscle
-
18 tendinous chiasm of flexor digitorum sublimis muscle
التصالبة الوترية للعضلة الصاعدة المثنية لأصابع اليد* * *التَّصالُبَةُ الوَتَرِيَّةُ للعَضَلَةِ الصَّاعِدَةِ المُثْنِيَةِ لأََصابِعِ اليَدEnglish-Arabic Medical Dictionary > tendinous chiasm of flexor digitorum sublimis muscle
-
19 sublimen
sub-līmen, adv. [acc. to Ritschl, Opusc. 2, p. 464, = sublimen superum, referring to the hanging up of slaves for punishment; but acc. to Ussing ad Plaut. As. v. 859 from sublimis], on high, upwards (mostly anteclass.):facite illic homo jam in medicinam ablatus sublimen siet,
Plaut. Men. 5, 7, 3 Ritschl:jam sublimen raptum oportuit,
id. ib. 5, 7, 6 ib.:sublimen ferre,
id. ib. 5, 7, 13 ib.; 5, 8, 3 ib. (in all these passages Brix reads sublimis, sublimem); cf.:illum jubes ancillas rapere sublimen domum,
id. As. 5, 2, 18 (Fleck. sublimem; cf.Ussing ad loc.): sublimen intro hunc rape,
Ter. And. 5, 2, 20 Fleck. (Umpfenb. sublimem):sublimen medium arriperem,
id. Ad. 3, 2, 18 ib.: aspice hoc sublimen candens, Enn. ap. Cic. N. D. 2, 2, 4; 2, 25, 65; 3, 4, 10; 3, 16, 40 B. and K. (al. sublime); cf. Liv. 1, 16, 2 Weissenb. ad loc.;and Rib. writes sublimen (for sublimis, etc.),
Verg. G. 1, 242; 1, 404; id. A. 1, 259; 10, 144; 11, 67; 11, 722.—(For a full discussion of these passages and the word, v. Ritschl, Opusc. 2, p. 462 sqq.; Rib. in Fleck. Jahrb. 77, p. 184 sqq.; and contra, R. Klotz ad Ter. And. p. 197 sqq.) -
20 aufwärts
aufwärts, sursum. – sursum versus (aufwärts gerichtet). – sublime (von unten auf nach dem Himmel gerichtet). – den Strom aufwärts, s. stromauf. – au. von einem Orte, super mit Akk. – au gehend, acclivis od. acclivus (Ggstz. declivis); ein wenig. leniter accl. (beide v. einem Berge); au. gebogen, au. gekrümmt, resīmus: au. sehend. sublimis; sublimis et erecto capite: au. steigen, escendere (von Menschen); acclivem esse (von [233] Anhöhen); sublime ferri (z. B. von Tönen); evolare (au. fliegen, v. Vögeln): au. treiben, s. emportreiben. – Auch drücken die Lateiner »aufwärts« vor Verben durch Komposita mit sub... aus, z. B. subvehi (au. fahren, z. B. auf dem Nil, Nilo), subvolare, auch mit dem Zus. sursum (au. fliegen), suspicere (au. blicken).
См. также в других словарях:
sublimis — sub|li̱mis, ...me [aus lat. sublimis = hoch, erhaben, emporstehend]: ältere Bezeichnung für ↑superficialis … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Sublimis Deus — (fälschlicherweise auch Sublimus Deus oder Sublimus Dei) ist eine päpstliche Bulle, die von Papst Paul III. am 2. Juni 1537[1] verkündet wurde.[2] Sie verbot die Versklavung der indianischen Ureinwohner von Amerika und aller anderen Menschen. Der … Deutsch Wikipedia
Sublimis Deus — Paul III Sublimis Deus est une bulle pontificale de Paul III, du 9 juin 1537[1], qui interdit l esclavage des Indiens d Amérique. Il reprend presque … Wikipédia en Français
sublimis — 1. At the top. 2. SYN: superficialis. [L.] * * * sub·li·mis (səb liґmis) [L.] superficial … Medical dictionary
sublimis — L. sublimo, raise up. Culms tall … Etymological dictionary of grasses
Heliothis sublimis — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta … Wikipedia
radial head of flexor digitorum sublimis muscle — caput radiale musculi flexoris digitorum superficialis … Medical dictionary
musculus flexor digitorum sublimis — m. flexor digitorum superficialis … Medical dictionary
Sublimus Dei — Sublimis Deus Christianisme Religions abrahamiques (arbre) Judaïsme · Christianisme · Islam Courants Arbre du christianisme Grandes confessions : Catholicisme · Orthodoxie · Protestantisme … Wikipédia en Français
МЫШЦЫ ЧЕЛОВЕКА — «80 №№ Наименование латинское и русские. Синонимы. Форш, и положение Начало и прикрепление Иннервация и отношение к сет.ентам Thyreo epiglotticus (щитовидпо надгортан ная М.). Син.: thyreo epiglotticus inferior, s. major, thyreo membranosus … Большая медицинская энциклопедия
МЫШЦЫ — МЫШЦЫ. I. Гистология. Общеморфодогически ткань сократительного вещества характеризуется наличием диференцировки в протоплазме ее элементов специфич. фибрилярной структуры; последние пространственно ориентированы в направлении их сокращения и… … Большая медицинская энциклопедия