-
101 παρα-ψελλίζω
παρα-ψελλίζω, ein wenig oder lügenhaft stammeln, Strab. 2, 1, 9.
-
102 παρ-αύξω
παρ-αύξω, = π αραυξάνω (s. αὔξω), Strab., Sext. Emp. u. a. Sp.
-
103 παρ-επι-στρέφω
παρ-επι-στρέφω, daneben umkehren; med. sich im Vorbeigehen wonach umwenden, bes. um wonach hinzusehen, D. L. 2, 23; Plut. de cur. 12. So auch das act., παρεπιστρέφων μικρὸν πρὸς τὴν ἕω, Strab. 17, 1 A.
-
104 παρ-επι-γράφω
παρ-επι-γράφω, daneben schreiben, Verbesserungen oder Bemerkungen an den Rand schreiben; Strab. XIV, 675; Schol. Ar. Av. 222. Vgl. das Vorige.
-
105 παρ-εύρεσις
παρ-εύρεσις, ἡ, das Ersinnen einer Ausrede, einer Ausflucht, Dem. 18, 37 u. Sp., Inscr.; die Θρᾳκία παρ. war sprichwörtlich geworden, Strab. 9, 2, 4, Zenob. 4, 37.
-
106 παρ-εμ-πίπρημι
παρ-εμ-πίπρημι (s. πίμπρημι), durch Reiben woran anzünden, entzünden, Strab. XV, 709.
-
107 παρ-εκ-τείνω
παρ-εκ-τείνω (s. τείνω), daneben, dabei, darüber ausdehnen, hinstrecken, τινά, Democrit. bei Stob. Floril. 22, 42; oft bei Pol. von taktischer Aufstellung der Soldaten, 1, 26, 5. 11, 12, 4; τὴν πλευρὰν ἑκά-στην παρεκτείνων εἰς τέτταρα πλέϑρα, D. Sic. 2, 10; auch, sc. ἑαυτόν, sich ausdehnen, erstrecken, also intrans., αἱ κῶμαι παρεξέτειναν ἀπὸ Πισιδίας ἕως Λυκίας, Strab. XIII, 631; vgl. D. Sic. 1, 30. 14, 22 u. a. Sp. So auch das pass., ἕλη παρεκτεί. νεται τοῖς χείλεσι τοῦ ποταμοῦ, D. Sic. 3, 9; Plut. Arist. 11.
-
108 παρ-εκ-χέω
παρ-εκ-χέω (s. χέω), daneben od. auf die Seite ausgießen, ἐκ ϑατέρου εἰς ϑάτερον κατὰ σταγόνα, S. Emp. adv. math. 7, 90; im pass. sich daneben ergießen, austreten, z. B. vom Nil, Strab. XVI, 760; τὸ ῥεῦμα παρεκχυϑέν, D. Sic. 5, 47.
-
109 παρ-εξ-αίρω
παρ-εξ-αίρω (s. αἴρω), daneben, dazwischen herausheben; παρεξαρϑέντες, Scymn. 342; βακτηρίας παρεξαίροντες, Strab. 11, 14, 4.
-
110 παρα-γραμματίζω
παρα-γραμματίζω, verändern, indem man einen Buchstaben statt eines andern setzt, Strab. 1, 2, 34; ein Paragramm machen, Schol. Ar. Nubb. 31 u. Ran. 432 u. Sp.; auch τινά, Einen durch ein solches Spiel mit Buchstabenumstellung verspotten, Diog. L. 3, 26.
-
111 παρ-αγκωνίζομαι
παρ-αγκωνίζομαι, mit dem Ellenbogen neben sich fortstoßen, Luc. Tim. 54 u. a. Sp.; allgemeiner, verdrängen, τινά, Strab. 5, 3, 2; Hel. 7, 10; aber ἀκτὴ παρηγκωνισμένη, Ufer an entlegener Bucht, 5, 20; in den VLL. findet sich auch das act., u. wird παραγκωνίσας erkl. = ἀποστρέψας, ἐκ τῶν ἀγκώνων δήσας. S. Ath. VI, 258 a.
-
112 παρα-γναθίς
παρα-γναθίς, ίδος, ἡ, Backenstück am Helm, das neben der Backe sitzt und sie schützt, Schol. Il. 5, 743; ein herabhangendes Stück der Tiara, Strab. XV, 733.
-
113 παρα-κίνδῡνος
παρα-κίνδῡνος, gefährlich, im adv., Strab. 5, 3, 5.
-
114 παρδακός
-
115 παρα-δια-φέρομαι
παρα-δια-φέρομαι, daneben durch, ans Ziel getragen werden, παραδιενεχϑείς, Strab. 3, 2, 5, nach conj.
-
116 παρα-δοξο-λογέω
παρα-δοξο-λογέω, unglaubliche, wunderbare Dinge erzählen, Ggstz von ἀληϑεύω, Strab. XIII, 626 u. Sp.; τὰ παραδοξολογούμενα, περί τινος, D. Sic. 1, 42. 2, 1; Plut. adv. Stoic. 26.
-
117 παρα-δοξία
παρα-δοξία, ἡ, Verwunderung über etwas Unerwartetes, Ungewöhnliches, παραδοξίαν ἔχει τινά Strab. 1, 2, 27, öfter.
-
118 παρα-βάτης
παρα-βάτης, ὁ, poet. παραιβάτης, der neben Einen hintritt, neben ihm steht, bes. – a) der neben dem Wagenlenker Stehende, der eigentliche Kämpfer, ἂν δ' ἔβαν ἐν δίφροισι παραιβάται ἡνίοχοί τε, Il. 23, 132; Eur. Suppl. 677; u. in Prosa, Xen. Cyr. 7, 1, 29; Sp., δύο δ' εἰσὶν ἐπὶ τῷ ἅρματι παραβάται πρὸς τῷ ἡνιόχῳ, Strab. XV, 709; ἔχοντος τοῦ ἅρματος ἡνίοχον καὶ παραβάτην, D. Sic. 5, 29; vgl. noch D. Hal. 7 zu E. – b) Bei Plut. Aem. Paull. 12 werden παραβάται neben Reitern genannt, wahrscheinlich eine leichte Art Fußtruppen, die unter der Reiterei mitkämpften. – c) Bei Aesch. Eum. 553 ist παρβάτης (Em. für παραιβάδης) der Uebertreter, Frevler, vgl. παραβάτης ϑεῶν Polem. bei Macrob. saturn. 5, 19.
-
119 παρα-μένω
παρα-μένω (s. μένω), neben Einem bleiben, bei ihm ausharren, τινί, Il. 11, 402. 15, 400, auch absol., ausdauern, ausharren, 13, 151; in poet. Form, παρμένειν, 15, 400; Ggstz ἀπαλλάσσεσϑαι, 1, 82. 8, 101; μάχαις παρέμεινε, Pind. P. 1, 48; αἰ-χμᾷ, 8, 42; παράμεινον τὸν βίον ἡμῖν, Ar. Plut. 440; διὰ τὰ κέρδη ἥδιον ἡμῖν παραμενοῦσι, Xen. Cyr. 4, 2, 43; ἀλλά μοι παραμείνατε τοσοῠτον χρόνον, Plat. Apol. 39 e; im Ggstz von ἀποδιδράσκει, Men. 97 d; – bes. übrig bleiben, am Leben bleiben, Her. 1, 30. – Auch von Sachen, ἡ μὲν γὰρ φύσις ἀεὶ παραμένουσ' αἴρει κάρα, Eur. El. 942; αὐτῷ πόνος παραμενεῖ πάμπολυς, Plat. Legg. VI, 769 c; δοκεῖ ἡ ὑγίεια μᾶλλον παραμένειν, Xen. Cyr. 1, 6, 17; Folgde. Uebh. ausdauern, von Bestand sein; vom Wein, sich halten, Strab. 11, 10, 1; vgl. Plut. Symp. 3, 7, 1.
-
120 παρ-αλληλό-γραμμον
παρ-αλληλό-γραμμον, τό, das Parallelogramm, eine Figur, die von vier Linien eingeschlossen ist, deren zwei und zwei einander gleichlaufen, Euclid. u. A. – Adjectivisch bei Plut. adv. Stoic. 39, wie παραλληλόγραμμον σχῆμα Strab.
См. также в других словарях:
strab — v. strabo . Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
Strab — Straßenbahn in Innsbruck Straßenbahn in Kassel … Deutsch Wikipedia
strab — strabismus … Medical dictionary
Strab — Straßenbahn EN streetcar … Abkürzungen und Akronyme in der deutschsprachigen Presse Gebrauchtwagen
strab — i, ism, o (G). Squint; squint eyed, cross eyed … Dictionary of word roots and combining forms
strab — • strabismus … Dictionary of medical acronyms & abbreviations
U-Strab — U Strab, die; , s: kurz für ↑Unterpflasterstraßenbahn … Universal-Lexikon
BO Strab — Basisdaten Titel: Verordnung über den Bau und Betrieb der Straßenbahnen Kurztitel: Straßenbahn Bau und Betriebsordnung Abkürzung: BOStrab Art: Bundesrechtsverordnung Geltungsbereich: Bundesrepublik Deutschland … Deutsch Wikipedia
U-Strab — Unterpflasterstraßenbahn EN underground streetcar … Abkürzungen und Akronyme in der deutschsprachigen Presse Gebrauchtwagen
strobilaceous — |sträbə|lāshəs adjective Etymology: New Latin strobilaceus, from strobilus strobile + Latin aceus aceous 1. : relating to or resembling a strobile 2. : bearing strobiles … Useful english dictionary
strobilate — ˈsträbəˌlāt intransitive verb ( ed/ ing/ s) Etymology: back formation from strobilation : to become a strobila : undergo strobilation * * * strobˈilate intransitive verb To undergo strobilation adjective Of the nature of a strobilus • • • Main… … Useful english dictionary