Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

stow

  • 1 onerō

        onerō āvī, ātus, āre    [onus], to load, burden, fill, freight: celeritas onerandi, expedition in loading, Cs.: costas aselli pomis, V.: tauri cervix oneratur aratro, is burdened, O.: umerum pallio, T.: epulis onerari, gorge oneself, S., O.: dapibus mensas, cover, V.: manūsque ambas iaculis, arm, V.: pantheram saxis, stone, Ph.—To heap up, stow away, store: vina cadis, V.: canistris Dona Cereris, V.—Fig., to load, burden, weigh down, tire out, oppress, overwhelm, overload: te mendaciis: iudicem argumentis: malis, V.: eum spe praemiorum, L.: alquem promissis, S.: iniuriam invidiā, i. e. makes odious, L.—To aggravate, increase: alcuius inopiam, L.: curas, T.: dolorem, Cu.
    * * *
    onerare, oneravi, oneratus V
    load, burden; oppress

    Latin-English dictionary > onerō

  • 2 alloco

    allocare, allocavi, allocatus V
    stow; hire; let

    Latin-English dictionary > alloco

  • 3 contrudo

    contrudere, contrusi, contrusus V TRANS
    thrust/crowd (together), impel; thrust/press/push in (to receptacle), cram/stow

    Latin-English dictionary > contrudo

  • 4 decondo

    decondere, decondidi, deconditus V TRANS
    stow away; hide deep down; secrete (by burying) (L+S)

    Latin-English dictionary > decondo

  • 5 impono

    , imposui, impositum
    to place, set, stow / embark / cheat, deceive.

    Latin-English dictionary of medieval > impono

  • 6 onero

    ŏnĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [onus].
    I.
    To load, lade, burden, freight with any thing (class.).
    A.
    Lit.:

    navim magnam multis mercibus,

    Plaut. Men. prol. 25:

    naves, ad celeritatem onerandi subductionesque, paulo facit humiliores,

    for loading expeditiously, Caes. B. G. 5, 1:

    jumenta,

    Sall. J. 75, 6:

    naves commeatu, etc.,

    id. ib. 86, 1:

    costas aselli pomis,

    Verg. G. 1, 274:

    tauri cervix oneratur aratro,

    is loaded, burdened, Ov. A. A. 1, 19:

    aures lapillis,

    id. ib. 3, 129; cf.:

    umerum pallio,

    Ter. Phorm. 5, 6, 4:

    ventrem,

    to load, fill, Sall. Or. Rep. Ord. 1:

    epulis onerari,

    to overload, gorge one's self, Ov. P. 1, 10, 31:

    vino et epulis onerati,

    Sall. J. 76, 6:

    cibus, qui in aegritudine alat neque oneret,

    without oppressing the stomach, Plin. 29, 3, 11, § 48:

    vaccas,

    to cause them to be covered, Pall. 8, 4.—
    2.
    Transf., in gen., to load, cover ( poet.):

    dapibus mensas onerare,

    to cover, Verg. G. 4, 133:

    manusque ambas jaculis oneravit acutis,

    id. A. 10, 868:

    jaculo palmas oneravit acuto,

    i. e. armed, id. ib. 11, 574 (but armavit is the better read.; v. Forbig. ad loc.): membra [p. 1266] sepulcro, id. ib. 10, 558; cf.:

    ossa aggere terrae,

    id. ib. 11, 212:

    aliquem saxis,

    to stone, Phaedr. 3, 2, 4.—
    B.
    Trop., to load, burden, weary; to oppress, overwhelm, overload (with good or evil; cf. Forbig. ad Verg. A. 10, 620), etc.:

    me amoenitate oneravit dies,

    has overwhelmed me, Plaut. Capt. 4, 1, 7.:

    laetitiā senem,

    id. ib. 4, 2, 47:

    malignitateomnis mortalis,

    id. ib. 3, 1, 5:

    diem commoditatibus,

    Ter. Phorm. 5, 6, 1:

    aliquem mendaciis,

    Cic. Fam. 3, 10, 7; cf. Plaut. Mil. 3, 3, 61:

    judicem argumentis,

    id. N. D. 3, 3, 8:

    aethera votis,

    Verg. A. 9, 24:

    verbis lassas onerantibus aures,

    Hor. S. 1, 10, 10:

    aliquem pugnis,

    Plaut. Am. 1, 1, 172:

    maledictis,

    id. Ps. 1, 3, 123; cf.

    contumeliis,

    Cic. Phil. 2, 38, 99; for which only absol. Sejanum, Tac. A. 4. 68:

    aliquem injuriis,

    Ter. And. 5, 1, 8:

    aliquem malis,

    Verg. A. 4, 549:

    aliquem laudibus,

    Liv. 4, 13:

    spe praemiorum,

    id. 35, 11:

    promissis,

    Sall. J. 12, 3:

    honoribus,

    Just. 5, 4, 13.—
    C.
    Transf., to make heavier or more burdensome, to render more oppressive, to heighten, to aggravate (only since the Aug. per.;

    esp. freq. in Tac. and the younger Plin.): injuriam alicujus invidiā,

    Liv. 38, 56 fin.:

    pericula alicujus,

    Tac. A. 16, 30:

    curas,

    id. H. 2, 52:

    delectum avaritiā et luxu,

    to aggravate, make worse, render more odious, id. ib. 4, 14:

    onerat te quaesturae tuae famā, quam ex Bithyniā optimam revexisti,

    Plin. Ep. 8, 24, 8; 1, 8, 5; id. Pan. 24, 1; 73, 6.—
    II.
    To load, stow, or heap up any thing in any thing ( poet.):

    vina cadis,

    Verg. A. 1, 195:

    canistris Dona Cereris,

    id. ib. 8, 180.— Hence, ŏnĕrātus, a, um, P. a., filled, full; with gen.: oneratus frugum et floris Liberi, Pac. ap. Non. 498, 12 (Trag. Rel. p. 95 Rib.).—
    B.
    Loaded, i. e. deceived, befooled:

    ille est oneratus recte,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 115:

    ego illum probe jam oneratum huc admovebo,

    id. Mil. 3, 3, 61.

    Lewis & Short latin dictionary > onero

  • 7 recondita

    rĕ-condo, dĭdi, dĭtum, 3, v. a., to put up again, put back again; to lay up, put or stow away, hoard; to shut up, close; to hide, conceal, bury, etc. (cf.: abscondo, occulo, retrudo, abdo).
    I.
    Lit.:

    gladium cruentatum in vaginam recondidit,

    put up again, sheathe, Cic. Inv. 2, 4, 14:

    gladium in vaginā,

    id. Cat. 1, 2, 4; cf. id. Inv. 2, 4, 14:

    cum Lepidus flammae vi e rogo ejectus recondi propter ardorem non potuisset,

    put back again, Plin. 7, 53, 54, § 186: reliquias (ciborum) aliquo, * Plaut. Stich. 1, 3, 78; cf.:

    uvas in amphoras,

    Col. 12, 16, 3:

    uvas in vasis,

    id. 12, 15 fin.:

    victum tectis,

    id. ib. prooem. §

    12: Caecubum,

    Hor. C. 3, 28, 2:

    opes aerario,

    Quint. 10, 3, 3:

    frumentum in annos,

    Col. 2, 20, 6: se, to bury one ' s self, Sen. Ep. 8, 1: se in locum, ex quo, etc., to hide one ' s self, Quint. 10, 3, 25:

    quod celari opus erat, habebant sepositum et reconditum,

    hid away, concealed, Cic. Verr. 2, 4, 10, § 24; cf.:

    nihil tam clausum neque tam reconditum,

    id. ib. 2, 4, 20, §

    40: recondita alia invenerunt,

    Liv. 8, 18:

    imo reconditus antro,

    Ov. M. 1, 583; cf.

    nube,

    id. ib. 3, 273:

    silvā,

    id. ib. 4, 339; Flor. 1, 13, 11 Duk. (cf. Liv. 5, 51, 9 Drak., and v. the foll.).— Poet.: oculos, to close again (opp. erigere), Ov. M. 4, 146: avidā recondidit alvo, hid, i. e. swallowed, id. ib. 12, 17; cf.: cum subito Triton ore recondit aquam, sucks in, i. q. absorbet, Prop. 2, 32 (3, 30), 16:

    ensem in pulmone,

    to bury, sheathe, plunge, Verg. A. 10, 387; so,

    gladium lateri,

    Ov. M. 12, 482. —
    II.
    Trop.:

    mens alia visa sic arripit, ut his statim utatur, alia recondit, e quibus memoria oritur,

    lays up, stores away, Cic. Ac. 2, 10, 30; cf.:

    verba, vultus in crimen detorquens recondebat,

    Tac. A. 1, 7 fin.;

    and, odia,

    id. ib. 1, 69 fin.:

    Venerem interius recondere,

    Verg. G. 3, 137:

    quos fama obscura recondit,

    id. A. 5, 302:

    voluptates,

    to keep secret, Tac. A. 4, 57:

    in hoc me recondidi... ut prodesse pluribus possem,

    went into retirement, Sen. Ep. 8, 1; cf.:

    penitus quicquid arcani apparo, id Herc. Oet. 478: praecepta mea reconde,

    Vulg. Prov. 7, 1.— Hence, rĕcondĭtus, a, um, P. a., put away, out of the way, hidden, concealed, retired, sequestered.
    A.
    Lit.:

    neque tabulis et signis propalam collocatis, sed his omnibus rebus constructis ac reconditis,

    Cic. de Or. 1, 35, 161:

    quid Aegyptus? ut occulte latet! ut recondita est!

    id. Agr. 2, 16, 41; cf.

    locus,

    id. Verr. 2, 3, 89, § 207; so,

    saltus,

    Cat. 34, 11:

    venae auri argentique,

    deep-lying, concealed, Cic. N. D. 2, 39, 98:

    habemus senatus consultum, verum inclusum in tabulis, tamquam in vaginā reconditum,

    id. Cat. 1, 2, 4.— Subst.: rĕcondĭtum, i, n., a secret place, Plin. 33, 1, 6, § 25.— Plur.: rĕ-condĭta, ōrum, n., remote, sequestered places: Pergami in occultis ac reconditis templi, * Caes. B. C. 3, 105, 4.—
    B.
    Trop., hidden, profound, abstruse, recondite:

    litterae,

    Cic. N. D. 3, 16, 42; cf.:

    reconditae abstrusaeque res,

    id. Brut. 11, 44;

    and, reconditiora, opp. quae in promptu sunt,

    id. Ac. 2, 4, 10:

    artes,

    id. de Or. 1, 3, 8; cf. id. Off. 1, 27, 95:

    causae,

    Tac. Or. 28:

    reconditae exquisitaeque sententiae,

    profound, recondite, Cic. Brut. 97, 274: verba, unusual, August. ap. Suet. Aug. 86:

    (natura) speciem ita formavit oris, ut in eā penitus reconditos mores effingeret,

    concealed, hidden, Cic. Leg. 1, 9, 26; cf.:

    Quinctius naturā tristi ac reconditā fuit,

    of a reserved disposition, id. Quint. 18, 59.— Sup. and adv. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > recondita

  • 8 reconditum

    rĕ-condo, dĭdi, dĭtum, 3, v. a., to put up again, put back again; to lay up, put or stow away, hoard; to shut up, close; to hide, conceal, bury, etc. (cf.: abscondo, occulo, retrudo, abdo).
    I.
    Lit.:

    gladium cruentatum in vaginam recondidit,

    put up again, sheathe, Cic. Inv. 2, 4, 14:

    gladium in vaginā,

    id. Cat. 1, 2, 4; cf. id. Inv. 2, 4, 14:

    cum Lepidus flammae vi e rogo ejectus recondi propter ardorem non potuisset,

    put back again, Plin. 7, 53, 54, § 186: reliquias (ciborum) aliquo, * Plaut. Stich. 1, 3, 78; cf.:

    uvas in amphoras,

    Col. 12, 16, 3:

    uvas in vasis,

    id. 12, 15 fin.:

    victum tectis,

    id. ib. prooem. §

    12: Caecubum,

    Hor. C. 3, 28, 2:

    opes aerario,

    Quint. 10, 3, 3:

    frumentum in annos,

    Col. 2, 20, 6: se, to bury one ' s self, Sen. Ep. 8, 1: se in locum, ex quo, etc., to hide one ' s self, Quint. 10, 3, 25:

    quod celari opus erat, habebant sepositum et reconditum,

    hid away, concealed, Cic. Verr. 2, 4, 10, § 24; cf.:

    nihil tam clausum neque tam reconditum,

    id. ib. 2, 4, 20, §

    40: recondita alia invenerunt,

    Liv. 8, 18:

    imo reconditus antro,

    Ov. M. 1, 583; cf.

    nube,

    id. ib. 3, 273:

    silvā,

    id. ib. 4, 339; Flor. 1, 13, 11 Duk. (cf. Liv. 5, 51, 9 Drak., and v. the foll.).— Poet.: oculos, to close again (opp. erigere), Ov. M. 4, 146: avidā recondidit alvo, hid, i. e. swallowed, id. ib. 12, 17; cf.: cum subito Triton ore recondit aquam, sucks in, i. q. absorbet, Prop. 2, 32 (3, 30), 16:

    ensem in pulmone,

    to bury, sheathe, plunge, Verg. A. 10, 387; so,

    gladium lateri,

    Ov. M. 12, 482. —
    II.
    Trop.:

    mens alia visa sic arripit, ut his statim utatur, alia recondit, e quibus memoria oritur,

    lays up, stores away, Cic. Ac. 2, 10, 30; cf.:

    verba, vultus in crimen detorquens recondebat,

    Tac. A. 1, 7 fin.;

    and, odia,

    id. ib. 1, 69 fin.:

    Venerem interius recondere,

    Verg. G. 3, 137:

    quos fama obscura recondit,

    id. A. 5, 302:

    voluptates,

    to keep secret, Tac. A. 4, 57:

    in hoc me recondidi... ut prodesse pluribus possem,

    went into retirement, Sen. Ep. 8, 1; cf.:

    penitus quicquid arcani apparo, id Herc. Oet. 478: praecepta mea reconde,

    Vulg. Prov. 7, 1.— Hence, rĕcondĭtus, a, um, P. a., put away, out of the way, hidden, concealed, retired, sequestered.
    A.
    Lit.:

    neque tabulis et signis propalam collocatis, sed his omnibus rebus constructis ac reconditis,

    Cic. de Or. 1, 35, 161:

    quid Aegyptus? ut occulte latet! ut recondita est!

    id. Agr. 2, 16, 41; cf.

    locus,

    id. Verr. 2, 3, 89, § 207; so,

    saltus,

    Cat. 34, 11:

    venae auri argentique,

    deep-lying, concealed, Cic. N. D. 2, 39, 98:

    habemus senatus consultum, verum inclusum in tabulis, tamquam in vaginā reconditum,

    id. Cat. 1, 2, 4.— Subst.: rĕcondĭtum, i, n., a secret place, Plin. 33, 1, 6, § 25.— Plur.: rĕ-condĭta, ōrum, n., remote, sequestered places: Pergami in occultis ac reconditis templi, * Caes. B. C. 3, 105, 4.—
    B.
    Trop., hidden, profound, abstruse, recondite:

    litterae,

    Cic. N. D. 3, 16, 42; cf.:

    reconditae abstrusaeque res,

    id. Brut. 11, 44;

    and, reconditiora, opp. quae in promptu sunt,

    id. Ac. 2, 4, 10:

    artes,

    id. de Or. 1, 3, 8; cf. id. Off. 1, 27, 95:

    causae,

    Tac. Or. 28:

    reconditae exquisitaeque sententiae,

    profound, recondite, Cic. Brut. 97, 274: verba, unusual, August. ap. Suet. Aug. 86:

    (natura) speciem ita formavit oris, ut in eā penitus reconditos mores effingeret,

    concealed, hidden, Cic. Leg. 1, 9, 26; cf.:

    Quinctius naturā tristi ac reconditā fuit,

    of a reserved disposition, id. Quint. 18, 59.— Sup. and adv. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > reconditum

  • 9 recondo

    rĕ-condo, dĭdi, dĭtum, 3, v. a., to put up again, put back again; to lay up, put or stow away, hoard; to shut up, close; to hide, conceal, bury, etc. (cf.: abscondo, occulo, retrudo, abdo).
    I.
    Lit.:

    gladium cruentatum in vaginam recondidit,

    put up again, sheathe, Cic. Inv. 2, 4, 14:

    gladium in vaginā,

    id. Cat. 1, 2, 4; cf. id. Inv. 2, 4, 14:

    cum Lepidus flammae vi e rogo ejectus recondi propter ardorem non potuisset,

    put back again, Plin. 7, 53, 54, § 186: reliquias (ciborum) aliquo, * Plaut. Stich. 1, 3, 78; cf.:

    uvas in amphoras,

    Col. 12, 16, 3:

    uvas in vasis,

    id. 12, 15 fin.:

    victum tectis,

    id. ib. prooem. §

    12: Caecubum,

    Hor. C. 3, 28, 2:

    opes aerario,

    Quint. 10, 3, 3:

    frumentum in annos,

    Col. 2, 20, 6: se, to bury one ' s self, Sen. Ep. 8, 1: se in locum, ex quo, etc., to hide one ' s self, Quint. 10, 3, 25:

    quod celari opus erat, habebant sepositum et reconditum,

    hid away, concealed, Cic. Verr. 2, 4, 10, § 24; cf.:

    nihil tam clausum neque tam reconditum,

    id. ib. 2, 4, 20, §

    40: recondita alia invenerunt,

    Liv. 8, 18:

    imo reconditus antro,

    Ov. M. 1, 583; cf.

    nube,

    id. ib. 3, 273:

    silvā,

    id. ib. 4, 339; Flor. 1, 13, 11 Duk. (cf. Liv. 5, 51, 9 Drak., and v. the foll.).— Poet.: oculos, to close again (opp. erigere), Ov. M. 4, 146: avidā recondidit alvo, hid, i. e. swallowed, id. ib. 12, 17; cf.: cum subito Triton ore recondit aquam, sucks in, i. q. absorbet, Prop. 2, 32 (3, 30), 16:

    ensem in pulmone,

    to bury, sheathe, plunge, Verg. A. 10, 387; so,

    gladium lateri,

    Ov. M. 12, 482. —
    II.
    Trop.:

    mens alia visa sic arripit, ut his statim utatur, alia recondit, e quibus memoria oritur,

    lays up, stores away, Cic. Ac. 2, 10, 30; cf.:

    verba, vultus in crimen detorquens recondebat,

    Tac. A. 1, 7 fin.;

    and, odia,

    id. ib. 1, 69 fin.:

    Venerem interius recondere,

    Verg. G. 3, 137:

    quos fama obscura recondit,

    id. A. 5, 302:

    voluptates,

    to keep secret, Tac. A. 4, 57:

    in hoc me recondidi... ut prodesse pluribus possem,

    went into retirement, Sen. Ep. 8, 1; cf.:

    penitus quicquid arcani apparo, id Herc. Oet. 478: praecepta mea reconde,

    Vulg. Prov. 7, 1.— Hence, rĕcondĭtus, a, um, P. a., put away, out of the way, hidden, concealed, retired, sequestered.
    A.
    Lit.:

    neque tabulis et signis propalam collocatis, sed his omnibus rebus constructis ac reconditis,

    Cic. de Or. 1, 35, 161:

    quid Aegyptus? ut occulte latet! ut recondita est!

    id. Agr. 2, 16, 41; cf.

    locus,

    id. Verr. 2, 3, 89, § 207; so,

    saltus,

    Cat. 34, 11:

    venae auri argentique,

    deep-lying, concealed, Cic. N. D. 2, 39, 98:

    habemus senatus consultum, verum inclusum in tabulis, tamquam in vaginā reconditum,

    id. Cat. 1, 2, 4.— Subst.: rĕcondĭtum, i, n., a secret place, Plin. 33, 1, 6, § 25.— Plur.: rĕ-condĭta, ōrum, n., remote, sequestered places: Pergami in occultis ac reconditis templi, * Caes. B. C. 3, 105, 4.—
    B.
    Trop., hidden, profound, abstruse, recondite:

    litterae,

    Cic. N. D. 3, 16, 42; cf.:

    reconditae abstrusaeque res,

    id. Brut. 11, 44;

    and, reconditiora, opp. quae in promptu sunt,

    id. Ac. 2, 4, 10:

    artes,

    id. de Or. 1, 3, 8; cf. id. Off. 1, 27, 95:

    causae,

    Tac. Or. 28:

    reconditae exquisitaeque sententiae,

    profound, recondite, Cic. Brut. 97, 274: verba, unusual, August. ap. Suet. Aug. 86:

    (natura) speciem ita formavit oris, ut in eā penitus reconditos mores effingeret,

    concealed, hidden, Cic. Leg. 1, 9, 26; cf.:

    Quinctius naturā tristi ac reconditā fuit,

    of a reserved disposition, id. Quint. 18, 59.— Sup. and adv. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > recondo

См. также в других словарях:

  • Stow — may refer to ;Placenames:;United Kingdom::*Stow cum Quy, Cambridgeshire:*Stow, Lincolnshire (also known as Stow in Lindsey):*Stow, Scottish Borders, properly Stow of Wedale:*Stow Bardolph, Norfolk:*Stow on the Wold, Gloucestershire:*Stowmarket… …   Wikipedia

  • Stow — ist der Name folgender Orte in den USA: Stow (Maine) Stow (Massachusetts) Stow (Ohio) in Großbritannien: Stow (Lincolnshire) Stow (Schottland) Stow cum Quy, Cambridgeshire Stow on the Wold, Gloucestershire Stow ist der Familienname folgender… …   Deutsch Wikipedia

  • Stow — (st[=o]), v. t. [imp. & p. p. {Stowed} (st[=o]d); p. pr. & vb. n. {Stowing}.] [OE. stowen, fr. stowe a place, AS. stow; cf. Icel. eldst[=o]a fireplace, hearth, OFries. st[=o], and E. stand. [root]163.] 1. To place or arrange in a compact mass; to …   The Collaborative International Dictionary of English

  • stow — [ stou ] verb transitive stow or stow away to put something somewhere while you are not using it: Please stow your bags securely in the overhead compartments. ,stow a way phrasal verb 1. ) intransitive to hide in a vehicle, ship, or airplane in… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • stow — [stəu US stou] v also stow away [T always + adverb/preposition] [Date: 1300 1400; Origin: stow place (11 14 centuries), from Old English] to put or pack something tidily away in a space until you need it again = ↑stash ▪ I stowed my bag under the …   Dictionary of contemporary English

  • stow — (v.) c.1300, verbal use of O.E. noun stow a place (common in place names) from P.Gmc. *stowijanan (Cf. O.Fris. sto place, M.L.G., M.Du., Du. stouwen to stow, O.H.G. stouwen to stop, check, Ger. stauen to stow ), from PIE *stau , from root *sta …   Etymology dictionary

  • Stow —    STOW, a parish, partly in the county of Selkirk, but chiefly in the county of Edinburgh; containing, with the hamlets of Fountainhall and Killochyett, 1734 inhabitants, of whom 408 are in the village of Stow, 8 miles (N. N. W.) from Galashiels …   A Topographical dictionary of Scotland

  • Stow — Stow, OH U.S. city in Ohio Population (2000): 32139 Housing Units (2000): 12852 Land area (2000): 17.112144 sq. miles (44.320248 sq. km) Water area (2000): 0.230406 sq. miles (0.596748 sq. km) Total area (2000): 17.342550 sq. miles (44.916996 sq …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Stow, OH — U.S. city in Ohio Population (2000): 32139 Housing Units (2000): 12852 Land area (2000): 17.112144 sq. miles (44.320248 sq. km) Water area (2000): 0.230406 sq. miles (0.596748 sq. km) Total area (2000): 17.342550 sq. miles (44.916996 sq. km) FIPS …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • stow — [stō] vt. [ME stowen < stowe, a place < OE < IE base * stā , to STAND] 1. to pack or store away; esp., to pack in an orderly, compact way 2. to fill by packing in an orderly way 3. to hold or receive: said of a room, container, etc. 4.… …   English World dictionary

  • Stow —   [stəʊ], Julian Randolph, australischer Schriftsteller, * Geraldton 28. 11. 1935; studierte Sprachen und Anthropologie, lebt seit 1966 in England. In seinen auf Mythologie und Geschichte zurückgreifenden, dem Vorbild P. Whites verpflichteten… …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»