Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

stirr

  • 1 orðstírr

    m. fame, renown, good report (falla við góðan orðstír).

    Íslensk-ensk orðabók > orðstírr

  • 2 uzmješati

    * * *
    • stir up

    Hrvatski-Engleski rječnik > uzmješati

  • 3 Signal Tracking and Illumination Radar

    Abbreviation: STIRR (Dutch)

    Универсальный русско-английский словарь > Signal Tracking and Illumination Radar

  • 4 Subsystem Technology for InfRared Reduction

    Abbreviation: STIRR

    Универсальный русско-английский словарь > Subsystem Technology for InfRared Reduction

  • 5 перемешивать

    1) General subject: agitate, confuse, immingle, interblend, interfuse, intermingle, intermix, intertangle, interweave, jumble, jumble (часто jumble together, jumble up), knead, medley, mix, shuffle, stir
    2) Engineering: churn, rabble (в печи)
    3) Mathematics: mix up
    4) Information technology: blend, randomize
    5) Oil: stirr
    6) Coolers: mix (ся)
    7) Sakhalin energy glossary: agitate
    8) Polymers: masticate, paddle
    10) Cement: incorporate

    Универсальный русско-английский словарь > перемешивать

  • 6 hveim

    dat. from the obsolete pron. ‘hvar’ = hverr;
    1) to whom? (h. eru bekkir baugum sánir?);
    2) to any (manni h., or manna h.) h. er (es), to whomsoever (orðstírr deyr aldregi hveim, er sér góðan getr).
    * * *
    dat. to whom, = Lat. cui:
    I. interrog.; direct, hveim eru bekkir baugum sánir? Vtkv. 6: indirect, aesir vitu hveim …, Ls. 8; hveim ofreiðr, Skm. I, 2; hann skal segja hveim á hendr var, Grág. i. 65; hveim ek hefi þá jörð selda, N. G. L. i. 88.
    II. indef. to any, with gen.; hveim hölda, to any, every man, Skv. 3. 12; manni hveim, Skm. 7; but manna hveim, 27; hveim snotrum manni, Hm. 94; hón hratt hveim af hálsi, Skv. 3. 42. 2. with er; hveim er, to whomsoever, Lat. cuicunque; nefni ek þetta vætti hveim er njóta þarf, Grág. i. 7; hveim er sér góðan getr, Hm. 75; hveim er þær kná hafa, Sdm. 19; hveim er liðinn er, 34; hveim er sína mælgi né manað, Ls. 47; hveim er sér góðan getr, Hm. 75; hveim er við kaldrifjaðan kemr, Vþm. 10. This form remains in the mod. hvim-leiðr or hvum-leiðr, qs. hveim-leiðr, adj. loathsome to everybody, detested, hateful.

    Íslensk-ensk orðabók > hveim

  • 7 ORÐ

    n.
    1) word;
    ef maðr mælir nökkuru orði í mót, if a man speaks a word against it;
    taka til orða, to begin to speak;
    kveða at orði, to say, utter;
    hafa við orð, to hint at;
    vel orði farinn, well-spoken, eloquent;
    fornkveðit orð, an old saw;
    2) word, repute, report (gott, illt orð);
    leggja e-t til orðs, to talk about;
    þótt okkr sé þat til orðs lagit, although we are blamed for it;
    3) message (senda, gøra e-m orð).
    * * *
    n. [Ulf. waurd = λόγος, ρημα; a word common to all Teut. languages, old and mod.; cp. also Lat. verbum]:—a word. In the earliest usage, as in Old Engl., every sentence, clause, or saw is called a word, cp. Germ. sprüch-wort; an address or a reply is ‘a word,’ cp. Germ. ant-wort; the grammatical notion (Lat. vox, verbum) is later and derived; hann skyldi hafa þau þrjú orð í framburði sínum, þat it fyrsta orð, ‘at allir menn skyldu Kristnir vera;’ þat annat ‘at úheilög skyldi vera hof öll ok skurðgoð;’ þat var it þriðja orð, ‘at fjörbaugsgarð skyldi varða blót öll, ef váttnæm yrði,’ Fms. ii. 237; þau eru orð þrjú er skóggang varða öll, ef maðr kallar mann ragan eðr stroðinn eðr sorðinn, enda á maðr vígt í gegn þeim orðum þremr, Grág. ii. 147; orð mér af orði orðs leitaði verk mér af verki verks leitaði, Hm. 142: the saw, ferr orð ef um munn líðr, Þorst. Síðu H., Vápn. 15; ef maðr mælir nokkuru orði í mót, if he says a word against it, Nj. 216; trúa öngu orði því er ek segi, 265; vil eg eiga leiðrétting orða minna, 132; cp. the saying, allir eiga leiðrétting orða sinna: satt orð, Fms. vii. (in a verse); sinna þrimr orðum við e-n, to exchange three words with a person, Hm. 126; mæla mörgum orðum, 104; skilin orð, 135; spyrja einu orði, Fms. vi. (in a verse); fá orð, a few words; góð orð good words; íll orð, bad language; hálft orð, in the phrase, eg vildi tala hálft orð við þig (half a word, i. e. a few words), lofa e-n í hverju orði; lasta hann í hverju orði; í einu orði, in one word; segja í sínu orði hvárt, to say one thing in one breath and another in the next, Nj. 261; auka tekið orð; orð eptir orð, word for word, Dipl. iii. 11; taka til orða orðs, to begin to speak, Nj. 122, 230; kveða at orði, to say, utter, 233, 238; hafa við orð, to hint at, 160; hafa þat orð á, to give out, Fms. vii. 285; göra orð á e-u, to notice, Nj. 197; vel orði farinn, well spoken, eloquent, Fms. xi. 193, Ld. 122; varð þeim mjök at orðum, they came to high words, Nj. 27 (sundr-orða, and-orða):—allit., orð ok verk (orig. vord ok verk), words and work, Grág. i. 162, ii. 336; fullréttis-orð, 147; fornkveðit orð, an old saw, Eg. 520; Heilög orð, holy words, Grág. i. 76; fá sér e-ð til orða, to notice, to resent; eg vil ekki fá mér það til orða, Vídal. ii. 41.
    2. vísu-orð, a verse line, the eighth part of a strophe, Edda (Ht.); átta menn yrki alla vísu, ok yrki eitt orð hverr þeirra, if eight persons make a strophe, each of them making a ‘word,’ of a libel, Grág. ii. 152; ef maðr yrkir tvau orð en annarr önnur tvau ok ráða þeir báðir samt um ok varðar skóggang hvárum-tveggja, 148 (of a libel); síðan kváðu þær vísu þessa, ok kvað sitt orð hver, Sturl. ii. 9.
    3. gramm. a word, verb; sögn er inn minnsti hluti samansetts máls, sú sögn er af alþyðu kölluð orð, Skálda 180; nafn ok orð, noun and verb, id.; viðr-orð, adverb, id.; þóat þat orð sé í tvau samstöfur deilt, 164.
    II. metaph. and special usages:
    1. word, fame, report; gott orð, good report, Fs. 17, Nj. 16; þar féll hann fyrir Barða, ok hafði gott orð, Ísl. ii. 366; íllt orð, evil report, Fms. vii. 59; lék hit sama orð á, Fs. 75; er þat hætt við orði, it will give rise to evil report. Band. 12 new Ed.; fyrir orðs sakir, for report’s sake, because of what people say, Nj. 6; þótt okkr sé þat til orðs lagit, although we are blamed for it, 246; þat lagði Skamkell mér til orðs, 85; aðrir leggja þeim þetta til orðs, Gísl. 84; en mér er þat lítt at skapi at hón hljóti af þér nökkut orð, Fbr. 30 new Ed.
    2. a message; senda, göra e-m orð, Eg. 19, 26, 742, Nj. 163: a word, reply, sendimaðr sagði honum orð Úlfs, 160: a request, entreaty, ef þú vill ekki göra fyrir mín orð, 88; hann hefr upp orð sin ok biðr hennar, Eg. 26 (bónorð).
    3. as a law phrase, an indictment, summons; enda á hann orði at ráða við hinn er við tekr, the receiver has the right of indictment or summoning, Grág. i. 334; hann á kost at sækja þann er hann vill um ok ráða sjálfr orði, 401; ok á sá orði um at ráða er eggver á, ii. 307; ok á þá hinn orði at ráða um við hann er fé þat átti, 309: orð ok særi, words and oaths, Vsp. 30:—a word, verdict, vote, or the like, kveðja búa allra þeirra orða, er hann skylda lög til um at skilja, Grág. i. 369, Nj. 238; sækja orð (vote) lögréttumanns til búðar, Grág. 1. 9; þá skal sækjandi bera fram vætti þat er nefnt var at orðum biskups, þá er hann lofaði fjár-heimting, 377.
    III. bón-orð, wooing; heit-orð, lof-orð, a promise; dóms-orð, a sentence; vátt-orð, testimony; urðar-orð, the ‘weird’s word,’ fate, Fsm. May there not be some etymological connection between ‘word’ and ‘weird,’ Icel. orð and urðr, qs. word, wurðr? the notion of weird, doom prevails in compds, as ban-orð, dauða-orð, = death-weird, fate; other compds denote state, condition, as in leg-orð, vit-orð, = Ulf. wit-ods; goð-orð, priesthood; met-orð, rank; gjaf-orð, marriage, being given away.
    B. COMPDS: orðaatvik, orðaákast, orðabelgr, orðabók, orðadráttr, orðafar, orðafjöldi, orðaframburðr, orðaframkast, orðafullting, orðfyndni, orðaglæsur, orðagnótt, orðagrein, orðahagr, orðahald, orðahendingar, orðheppinn, orðahjaldr, orðahnippingar, orðhof, orðskviðr, orðskviðaháttr, orðakvöð, orðalag, orðlagðr, orðalauss, orðaleiðing, orðalengd, orðlengja, orðamaðr, orðreyrr, orðarómr, orðræmðr, orðasafn, orðasamr, orðasemi, orðaskak, orðaskil, orðaskipan, orðaskipti, orðaskortr, orðaskrap, orðaskrum, orðastaðr, orðstafir, orðasveimr, orðsvif, orðatiltekja, orðatiltæki, orðstírr.

    Íslensk-ensk orðabók > ORÐ

См. также в других словарях:

  • stirr — s ( en, ar) ZOOL …   Clue 9 Svensk Ordbok

  • Kuwaiti Premier League — 2010–11 Kuwaiti Premier League Kuwaiti Premier League Founded 1962 Nation …   Wikipedia

  • Sir James Long, 2nd Baronet — (c.1617 22 January 1692) was an English politician and Royalist soldier.Born at South Wraxall, Wiltshire, the son of Sir Walter Long (c.1594 1637) and Anne Ley (daughter of James Ley, 1st Earl of Marlborough), he was educated at Magdalen College …   Wikipedia

  • American Pioneers to the Northwest Territory — included soldiers of the Revolution and members of the Ohio Company of Associates. During 1788 these pioneers to the Ohio Country established Marietta, Ohio as the first permanent American settlement of the new United States in the Northwest… …   Wikipedia

  • Elizabeth Howe — Infobox Person name = Elizabeth Howe image size = caption = birth name = Elizabeth Jackson birth date = circa 1635 birth place = england death date = July 19, 1692 death place = Salem, Massachusetts death cause = executed by hanging resting place …   Wikipedia

  • Anreim — Stabreim ist der deutsche Begriff für die Alliteration in germanischen Versmaßen. Die am stärksten betonten Wörter eines Verses werden durch gleiche Anfangslaute (Anlaute) hervorgehoben. Die Bezeichnung Stabreim geht zurück auf Snorri Sturluson… …   Deutsch Wikipedia

  • Staben — Stabreim ist der deutsche Begriff für die Alliteration in germanischen Versmaßen. Die am stärksten betonten Wörter eines Verses werden durch gleiche Anfangslaute (Anlaute) hervorgehoben. Die Bezeichnung Stabreim geht zurück auf Snorri Sturluson… …   Deutsch Wikipedia

  • Stabreim — ist der deutsche Begriff für die Alliteration in germanischen Versmaßen. Die am stärksten betonten Wörter eines Verses werden durch gleiche Anfangslaute (Anlaute) hervorgehoben. Die Bezeichnung Stabreim geht zurück auf Snorri Sturluson… …   Deutsch Wikipedia

  • Stabreimvers — Stabreim ist der deutsche Begriff für die Alliteration in germanischen Versmaßen. Die am stärksten betonten Wörter eines Verses werden durch gleiche Anfangslaute (Anlaute) hervorgehoben. Die Bezeichnung Stabreim geht zurück auf Snorri Sturluson… …   Deutsch Wikipedia

  • Charles Bohlen — En este artículo se detectaron los siguientes problemas: Carece de fuentes o referencias que aparezcan en una fuente acreditada. Parece ser una traducción defectuosa. Po …   Wikipedia Español

  • Stören — Stören, verb. regul. welches in doppelter Gestalt üblich ist. I. Als ein Neutrum mit dem Hülfswort haben, wo es, 1. Eigentlich eine Onomatopöie ist, eine gewisse dem Laute dieses Zeitwortes angemesene Art des Geräusches zu bezeichnen. In dieser… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»