-
1 stacjonować
stacjonować (-uję) stationiert sein -
2 stacjonować
stacjonować [staʦ̑jɔnɔvaʨ̑]vi oddziały: stationieren -
3 bazować
bazować [bazɔvaʨ̑]vi1) ( stacjonować) stationieren2) ( opierać się)\bazować na czymś auf etw +dat beruhen, auf etw +dat basieren
См. также в других словарях:
stacjonować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, stacjonowaćnuję, stacjonowaćnuje, stacjonowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wojsku: zatrzymać się gdzieś na jakiś czas, mieć gdzieś postój : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oddział… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stacjonować — ndk IV, stacjonowaćnuję, stacjonowaćnujesz, stacjonowaćnuj, stacjonowaćował «najczęściej o wojsku: przebywać gdzieś przez jakiś czas; mieć postój» Pułk stacjonował we wsi. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
bazować — ndk IV, bazowaćzuję, bazowaćzujesz, bazowaćzuj, bazowaćował 1. «mieć gdzieś bazę, stacjonować» Oddziały wojsk bazują w lasach. 2. «opierać się na czymś, mieć coś za podstawę» Bazować na czyichś obietnicach, na czyjejś uczciwości. Bazował na tym,… … Słownik języka polskiego
bazować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, bazowaćzuję, bazowaćzuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyjmować coś za podstawę, opierać się na czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bazować na lojalności męża. Raport bazuje na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
