См. также в других словарях:
stągiew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. stągiewgwi; lm M. stągiewgwie {{/stl 8}}{{stl 7}} naczynie o dużej pojemności, dość wysokie, mające szerokie dno, zwężające się ku górze, najczęściej z jednym uchem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stągiew z drewnianych … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stągiew — ż V, DCMs. stągiewgwi; lm M. stągiewgwie, D. stągiewgwi, N. stągiewgwiami przestarz. «duże, wysokie naczynie o szerokim dnie, zwężające się ku górze, zwykle z jednym uchem» Cynowa, gliniana, porcelanowa stągiew. Stągiew wody. Stągwie z piwem,… … Słownik języka polskiego
fasa — ż IV, CMs. fasie; lm D. fas 1. «duże naczynie drewniane z klepek służące do przechowywania produktów; duża beczka do piwa, wina; stągiew, kadź; pojemność takiego naczynia» Fasa ze słoniną. Fasa miodu, wina. 2. «naczynie do garbowania skór wkopane … Słownik języka polskiego
stągiewka — ż III, CMs. stągiewkawce; lm D. stągiewkawek 1. ryb. «krótki elastyczny drucik (lub żyłka) z haczykiem, stanowiący zakończenie żyłki wędkarskiej, zabezpieczający ją przed zerwaniem przez rzucającą się rybę» 2. przestarz. «mała stągiew» … Słownik języka polskiego