-
1 delayed elasticity
sprężystość opóźnionaEnglish-Polish dictionary for engineers > delayed elasticity
-
2 shape elasticity
sprężystość postaciowa -
3 spring
[sprɪŋ] 1. n( coiled metal) sprężyna f; ( season) wiosna f; ( of water) źródło nt; ( small) źródełko nt2. vi; pt sprang, pp sprung 3. vt; pt sprang, pp sprungthe pipe/boat had sprung a leak — rura/łódka zaczęła przeciekać
in spring — wiosną, na wiosnę
to spring from — wynikać (wyniknąć perf) z +gen
to spring into action — zaczynać (zacząć perf) działać
Phrasal Verbs:* * *[spriŋ] 1. past tense - sprang; verb1) (to jump, leap or move swiftly (usually upwards): She sprang into the boat.) skoczyć2) (to arise or result from: His bravery springs from his love of adventure.) wynikać z, mieć swoje źródło w3) (to (cause a trap to) close violently: The trap must have sprung when the hare stepped in it.) zatrzasnąć (się)2. noun1) (a coil of wire or other similar device which can be compressed or squeezed down but returns to its original shape when released: a watch-spring; the springs in a chair.) sprężyna2) (the season of the year between winter and summer when plants begin to flower or grow leaves: Spring is my favourite season.) wiosna3) (a leap or sudden movement: The lion made a sudden spring on its prey.) skok4) (the ability to stretch and spring back again: There's not a lot of spring in this old trampoline.) sprężystość5) (a small stream flowing out from the ground.) źródło•- springy- springiness
- sprung
- springboard
- spring cleaning
- springtime
- spring up -
4 springiness
noun sprężystość -
5 resilience
[rɪ'zɪlɪəns]n( of material) sprężystość f; ( of person) prężność f -
6 anelasticity
asprężystośćsprężystość opóźniona -
7 modulus of compression
moduł odkształcenia objętościowegomoduł ściśliwościwspółczynnik sprężystoścEnglish-Polish dictionary for engineers > modulus of compression
-
8 resilience
energia odkształceniaodbojnośćsprężystość powrotna -
9 shear modulus
moduł sprężystości poprzecznejmoduł sprężystości postaciowejwspółczynnik sprężystośc
См. также в других словарях:
sprężystość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. sprężystośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. sprężysty: Sprężystość materaca. Sprężystość chodu. Sprężystość administracji. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprężystość — ż V, DCMs. sprężystośćści, blm rzecz. od sprężysty a) w zn. 1: Sprężystość piłki. b) w zn. 2: Sprężystość kota. Sprężystość ruchów. c) w zn. 3: Sprężystość działania … Słownik języka polskiego
Michał Życzkowski — (12 April 1930 in Kraków – 24 May 2006 in Kraków) was a Polish technician, professor and doctor honoris causa of the Cracow University of Technology, full member of Polish Academy of Sciences and Polish Academy of Learning, Foreign Corresponding… … Wikipedia
Упругость — Свойство физических тел восстанавливать свою форму после прекращения воздействия на них внешних сил. Источник: Словарь архитектурно строительных терминов свойство тела восстанавливать свою форму и объём после прекращения действия внешних сил… … Строительный словарь
elastyczność — ż V, DCMs. elastycznośćści, blm «zdolność powracania ciał do pierwotnego kształtu i wymiarów po usunięciu obciążenia wywołującego odkształcenie; sprężystość» Elastyczność mięśni, płuc. Elastyczność tkaniny, skóry. ∆ techn. Elastyczność silnika… … Słownik języka polskiego
falistość — ż V, DCMs. falistośćści, blm 1. rzecz. od falisty w zn. 1 Falistość powierzchni blachy, tektury. Falistość włosów. ∆ techn. Falistość wełny, włókien «sprężystość, rozciągliwość wełny, włókien, umożliwiająca spilśnianie, kędzierzawienie, układanie … Słownik języka polskiego
gibkość — ż V, DCMs. gibkośćści, blm «giętkość, sprężystość; zwinność» Gibkość postaci. Wyróżniać się gibkością … Słownik języka polskiego
prężność — ż V, DCMs. prężnośćści, blm 1. «sprężystość, elastyczność, giętkość» Prężność ciała, mięśni, kręgosłupa. Prężność czyjegoś ruchu. Prężność stali. przen. «zdolność do intensywnego, sprawnego działania; energia, sprawność, dynamiczność, żywotność»… … Słownik języka polskiego
sztywnieć — ndk III, sztywniećeję, sztywniećejesz, sztywniećej, sztywniećniał, sztywniećeli «stawać się sztywnym, tracić sprężystość, giętkość; drętwieć, twardnieć» Ręce, nogi sztywnieją z zimna. Przewody gumowe sztywniały od mrozu. przen. «stawać się… … Słownik języka polskiego
wiotczeć — ndk III, wiotczećeje, wiotczećczał «stawać się wiotkim, tracić jędrność, sprężystość» Mięśnie wiotczeją. Skóra wiotczeje … Słownik języka polskiego
zesztywnieć — dk III, zesztywniećeję, zesztywniećejesz, zesztywniećej, zesztywniećniał, zesztywniećeli, zesztywniećniały, zesztywniećniali 1. «stać się sztywnym, stracić elastyczność, sprężystość; zdrętwieć» Palce zesztywniałe z zimna. Bielizna zesztywniała na … Słownik języka polskiego