Перевод: с польского на русский

с русского на польский

sprzeczny

  • 1 sprzeczny

    прил.
    • несовместимый
    • противоположный
    • противоречащий
    • противоречивый
    • разноречивый
    * * *
    sprzeczn|y
    1. противоречивый;

    \sprzecznyе informacje противоречивые сведения; \sprzecznyе uczucia противоречивые чувства;

    2. z czym противоречащий, не соответствующий чему; противный чему;

    \sprzeczny z prawdą не соответствующий истине

    * * *
    1) противоречи́вый

    sprzeczne informacje — противоречи́вые све́дения

    sprzeczne uczucia — противоречи́вые чу́вства

    2) z czym противоре́чащий, не соотве́тствующий чему; проти́вный чему

    sprzeczny z prawdą — не соотве́тствующий и́стине

    Słownik polsko-rosyjski > sprzeczny

  • 2 kontrastowy

    прил.
    • контрастный
    * * *
    контрастный
    * * *
    контра́стный
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > kontrastowy

  • 3 niezgodny

    прил.
    • несовместимый
    • противоречащий
    • противоречивый
    • сварливый
    * * *
    niezgodn|y
    \niezgodnyi 1. z czym не соответствующий, противоречащий чему;

    \niezgodny z prawdą не соответствующий истине; \niezgodny z prawem противозаконный; противоправный;

    2. несогласный, недружный
    +

    1. sprzeczny 2. skłócony

    * * *
    1) z czym не соотве́тствующий, противоре́чащий чему

    niezgodny z prawdą — не соотве́тствующий и́стине

    niezgodny z prawem — противозако́нный; противопра́вный

    2) несогла́сный, недру́жный
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > niezgodny

  • 4 rozbieżny

    прил.
    • отличный
    • противоречивый
    * * *
    расходящийся, противоречивый; разный
    +

    różniący się, sprzeczny

    * * *
    расходя́щийся, противоречи́вый; ра́зный
    Syn:
    różniący się, sprzeczny

    Słownik polsko-rosyjski > rozbieżny

  • 5 przeciwny

    прил.
    • вредный
    • встречный
    • неблагоприятный
    • обратный
    • противный
    • противолежащий
    • противоположный
    * * *
    1) (poruszający się w przeciwnym kierunku) встречный
    2) przeciwny (sprzeciwiający się) не согласный
    3) przeciwny (odwrotny) противный, противоположный
    niezgodny, sprzeczny противный (противоречащий)
    obrzydliwy, wstrętny противный (отвратительный)
    * * *
    przeciwn|y
    \przeciwnyi 1. противоположный;

    \przeciwny wiatr встречный ветер;

    2. czemu не согласный с чем, сопротивляющийся чему;
    być \przeciwnyym czemuś быть против чего-л., не соглашаться с чём-л.; ● w \przeciwnyym razie в противном случае
    +

    1. odwrotny, przeciwległy

    * * *
    1) противополо́жный

    przeciwny wiatr — встре́чный ве́тер

    2) czemu не согла́сный с чем, сопротивля́ющийся чему

    być przeciwnym czemuś — быть про́тив чего́-л., не соглаша́ться с че́м-л.

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przeciwny

См. также в других словарях:

  • sprzeczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} rozbieżny z czymś, wykluczający się wzajemnie, całkiem odmienny od czegoś; niepodobny, całkiem różny, niejednakowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzeczne poglądy, opinie. Miotany sprzecznymi uczuciami.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sprzeczny — «wykluczający się wzajemnie, niezgodny z czymś, przeciwstawny czemuś; całkiem różny, odmienny» Sprzeczne interesy. Sprzeczne opinie, zdania. Sprzeczne informacje, wieści. Miotały nim sprzeczne uczucia. Zachowanie sprzeczne z zasadami współżycia… …   Słownik języka polskiego

  • alogiczny — «sprzeczny z logiką; niedorzeczny, nielogiczny» Alogiczne zdanie …   Słownik języka polskiego

  • paradoksalny — «sprzeczny z tym, co jest lub wydaje się oczywiste, będący paradoksem, zawierający paradoks; osobliwy, dziwaczny, absurdalny» Paradoksalny aforyzm. Paradoksalne twierdzenie. Paradoksalna sytuacja. Paradoksalne fakty, sprzeczności …   Słownik języka polskiego

  • paranormalny — «sprzeczny z przyjętymi standardami normalności; trudny do wytłumaczenia, tajemniczy» Zagadnienia, zjawiska paranormalne …   Słownik języka polskiego

  • antynarodowy — antynarodowywi «wrogi narodowi, sprzeczny z interesem narodu» Działalność antynarodowa …   Słownik języka polskiego

  • antynaukowy — «przeciwny nauce; sprzeczny z nauką» Antynaukowy światopogląd …   Słownik języka polskiego

  • antynomiczny — «będący antynomią; sprzeczny, przeciwstawny» Antynomiczne oceny, sądy …   Słownik języka polskiego

  • bezprawie — n I 1. blm «stan, którego nie normują prawa; anarchia, bezrząd» 2. lm D. bezprawiewi «czyn sprzeczny z prawem; nadużycie» Dopuścić się bezprawia …   Słownik języka polskiego

  • ewidentnie — przysłów. od ewidentny Okazał się ewidentnie złym pracownikiem. Tok rozumowania ewidentnie sprzeczny …   Słownik języka polskiego

  • herezja — ż I, DCMs. herezjazji; lm D. herezjazji (herezjazyj) «pogląd religijny sprzeczny z dogmatami religii panującej, zwykle katolicyzmu» przen. «idea, pogląd sprzeczne z utartymi, przyjętymi w danym środowisku poglądami; odstępstwo od powszechnie… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»