-
1 sprzeciwiać się
sprzeciwiać się [spʃɛʨ̑ivjaʨ̑ ɕɛ], sprzeciwić się [spʃɛʨ̑iviʨ̑ ɕɛ]1) ( przeciwstawiać się)\sprzeciwiać się komuś/czemuś gegen jdn/etw Widerstand leisten2) ( wyrażać sprzeciw)sprzeciwić się czemuś einer S. +dat widersprechen, gegen etw Widerspruch erheben3) ( być sprzecznym)sprzeciwić się czemuś gegen etw sein, im Gegensatz zu etw stehen -
2 sprzeciwiać się
-
3 sprzeciwić się
-
4 sprzeciwić się
vr pf→ sprzeciwiać się -
5 stemmen
stemmen ['ʃtɛmən]I. vt2) ( stützen)die Arme in die Seiten \stemmen brać [ perf wziąć] się pod bokiII. vr1) ( sich stützen)sich mit dem Rücken gegen die Wand \stemmen opierać [ perf oprzeć] się plecami o ścianę2) ( sich wehren)sich gegen etw \stemmen sprzeciwiać [ perf sprzeciwić] się czemuś -
6 entgegensetzen
entgegen|setzenI. vtnichts entgegenzusetzen haben nie mieć nic na swoją obronęII. vrsich jdm/einer S. \entgegensetzen przeciwstawiać [ perf przeciwstawić] się komuś/czemuś -
7 quer
\quer zur Straße verlaufen Bahnlinie: przebiegać w poprzek ulicy2) ( fig fam: ver\quer)\querschießen stwarzać problemy -
8 widersetzen
-
9 widersprechen
widersprechen *vi irrjdm \widersprechen sprzeciwiać [ perf sprzeciwić] się komuś2) ( nicht übereinstimmen)
См. также в других словарях:
sprzeciwiać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięa się, sprzeciwiać sięają się {{/stl 8}}– sprzeciwić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} przeciwstawić się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzeciwiać się — ndk I, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięasz się, sprzeciwiać sięają się, sprzeciwiać sięaj się, sprzeciwiać sięał się sprzeciwić się dk VIa, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwisz się, sprzeciwiać sięiw się, sprzeciwiać sięwił się 1.… … Słownik języka polskiego
stawiać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stawiać sięam się, stawiać sięa się, stawiać sięają się {{/stl 8}}– stawić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, stawiać sięwię się, stawiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} zjawiać się gdzieś, przybywać na określone… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przekomarzać się — ndk I, przekomarzać sięam się, przekomarzać sięasz się, przekomarzać sięają się, przekomarzać sięaj się, przekomarzać sięał się «żartując drażnić się, spierać się z kimś, sprzeciwiać się komuś; droczyć się» Przekomarzać się z dziećmi.… … Słownik języka polskiego
przeciwstawiać się – przeciwstawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} protestować, występować przeciw czemuś; sprzeciwiać się komuś, czemuś; nie zgadzać się na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwstawiać się zarządzeniom dyrekcji. Przeciwstawić się ostro zwierzchnikowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
ИОАНН ПАВЕЛ II — К. Войтыла с родителями. Фотография. Нач. 20 х гг. XX в. К. Войтыла с родителями. Фотография. Нач. 20 х гг. XX в. (18.05.1920, Вадовице, близ Кракова, Польша 2.04.2005, Ватикан; до избрания папой Кароль Юзеф Войтыла), папа Римский (с 16 окт.… … Православная энциклопедия
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
przemówić — dk VIa, przemówićwię, przemówićwisz, przemówićmów, przemówićwił przemawiać ndk I, przemówićam, przemówićasz, przemówićają, przemówićaj, przemówićał 1. częściej ndk «wygłaszać mowę, przemówienie; zwracać się z mową do jakiegoś audytorium, do grona … Słownik języka polskiego