-
21 ordnance material
sprzęt uzbrojeniowy -
22 personal safety equipment
sprzęt ochrony osobistejEnglish-Polish dictionary for engineers > personal safety equipment
-
23 rescue equipment
sprzęt ratowniczy -
24 sailing gear
sprzęt żeglarski -
25 survival equipment
sprzęt ratowniczyEnglish-Polish dictionary for engineers > survival equipment
-
26 weaponry
sprzęt uzbrojeniowy -
27 workstation hardware
sprzęt stacji roboczejEnglish-Polish dictionary for engineers > workstation hardware
-
28 ancillary equipment
sprzęt pomocniczyurządzenia pomocniczewyposażenie pomocniczeEnglish-Polish dictionary of Electronics and Computer Science > ancillary equipment
-
29 cryptographic equipment
sprzęt kryptograficznyEnglish-Polish dictionary of Electronics and Computer Science > cryptographic equipment
-
30 hardware
sprzęt komputerowyEnglish-Polish dictionary of Electronics and Computer Science > hardware
-
31 multiprocessor hardware
sprzęt wieloprocesorowyEnglish-Polish dictionary of Electronics and Computer Science > multiprocessor hardware
-
32 workstation hardware
sprzęt stacji roboczejEnglish-Polish dictionary of Electronics and Computer Science > workstation hardware
-
33 Fitnessgerät
sprzęt do ćwiczeń -
34 оборудование
сущ.• aparatura• ekipa• ekwipunek• instalacja• komplet• mebel• oporządzenie• osprzęt• przybory• rozmieszczenie• rynsztunek• sprzęt• udogodnienie• układ• urządzenie• wyposażenie• zestaw* * *instalacja, sprzęt, ( wyposażenie) urządzenie, wyposażenie -
35 снаряжение
сущ.• aparatura• ekipa• ekwipunek• osprzęt• przybory• rynsztunek• sprzęt• urządzenie• wyposażenie* * *ekwipunek, oporządzenie, rynsztunek шутл., sprzęt -
36 equipment
[ɪ'kwɪpmənt]nwyposażenie nt, sprzęt m* * *1) (the clothes, machines, tools etc necessary for a particular kind of work, activity etc: The mechanic could not repair the car because he did not have the right equipment; The boy could not afford the equipment necessary for mountaineering.) wyposażenie, sprzęt2) (the act of equipping.) wyposażanie -
37 gear
[gɪə(r)] 1. n( equipment) sprzęt m; ( clothing) strój m; ( belongings) rzeczy pl; ( TECH) przekładnia f; ( AUT) bieg m2. vtto be geared to/for — być nastawionym na +acc
top or (US) high/low/bottom gear — wysokie/niskie/najniższe obroty
our service is geared to meet the needs of the disabled — jesteśmy nastawieni na zaspokajanie potrzeb osób niepełnosprawnych
Phrasal Verbs:- gear up* * *[ɡiə]1) ((usually in plural) a set of toothed wheels which act together to carry motion: a car with automatic gears.) przekładnia2) (a combination of these wheels, eg in a car: The car is in first gear.) bieg3) (a mechanism used for a particular purpose: an aeroplane's landing-gear.) mechanizm, układ4) (the things needed for a particular job, sport etc: sports gear.) sprzęt•- gearbox- gear lever/change/stick -
38 tackle
['tækl] 1. n( for fishing) sprzęt m wędkarski; ( for lifting) wyciąg m (wielokrążkowy); (FOOTBALL, RUGBY) zablokowanie nt2. vt(deal with, challenge) stawiać (stawić perf) czoło +dat; ( grapple with) podejmować (podjąć perf) walkę z +instr; (FOOTBALL, RUGBY) blokować (zablokować perf)* * *['tækl] 1. noun1) (an act of tackling: a rugby tackle.) atak, chwyt2) (equipment, especially for fishing: fishing tackle.) sprzęt3) (ropes, pulleys etc for lifting heavy weights: lifting tackle.) zestaw4) (in sailing, the ropes, rigging etc of a boat.) takielunek2. verb1) (to try to grasp or seize (someone): The policeman tackled the thief.) rzucać się na, chwytać2) (to deal with or try to solve (a problem); to ask (someone) about a problem: He tackled the problem; She tackled the teacher about her child's work.) zająć się3) (in football, hockey etc, to (try to) take the ball etc from (a player in the other team): He tackled his opponent.) atakować -
39 аппарат
сущ.• aparat• aparatura• narząd• przybory• przyrząd• refraktometria• sprzęt• urządzenie* * * -
40 аппаратура
См. также в других словарях:
sprzęt — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sprzęcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} każdy przedmiot, rzecz, urządzenie o charakterze użytkowym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzęt kuchenny, łazienkowy. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzęt — m IV, D. u, Ms. sprzęcie; lm M. y 1. «przedmiot użytkowy, jak mebel, narzędzie, naczynie itp.» Pokój umeblowany skromnymi sprzętami. Półka na sprzęty kuchenne. 2. «w znaczeniu zbiorowym: przedmioty używane w jakiejś dziedzinie życia» Sprzęt… … Słownik języka polskiego
wyposażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyposażaćam, wyposażaća, wyposażaćają, wyposażaćany {{/stl 8}}– wyposażyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyposażaćżę, wyposażaćży, wyposażaćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} umieszczać gdzieś potrzebne narzędzia, sprzęt;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nosze — blp, D. noszeszy «sprzęt do przenoszenia chorych, rannych, zmarłych, składający się z dwóch drążków połączonych zwykle płótnem; także sprzęt do noszenia niektórych ciężarów» Przenieść chorego na noszach. Złożyć rannego na nosze … Słownik języka polskiego
przeprawowy — przym. od przeprawa ∆ wojsk. Sprzęt przeprawowy «sprzęt stosowany przez wojska w czasie pokonywania przeszkód wodnych, np. tratwy, amfibie, kładki szturmowe, mosty pontonowe, łodzie desantowe» … Słownik języka polskiego
techniczny — technicznyni 1. «odnoszący się do techniki, stosowany w technice, wchodzący w zakres techniki, zajmujący się techniką» Dyrektor, kierownik, personel techniczny. Nadzór techniczny. Literatura, wiedza techniczna. Biblioteka techniczna. Nauki… … Słownik języka polskiego
transportowiec — m II, D. transportowiecwca; lm D. transportowiecwców 1. B.=D.; lm M. transportowiecwcy, B.=D. «osoba pracująca w instytucji związanej z transportem; także pracownik zajmujący się przewożeniem» Związek Zawodowy Transportowców. 2. B.=M.; lm MB.… … Słownik języka polskiego
uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy … Słownik języka polskiego
zbroić — I ndk VIa, zbroję, zbroisz, zbrój, zbroił, zbrojony 1. «zaopatrywać w broń i sprzęt wojenny; uzbrajać» Zbroić żołnierzy. Zbroić armię, wojsko, oddziały partyzantów. 2. techn. «umacniać płyty, słupy betonowe, szkło itp. wmontowując lub wtapiając w … Słownik języka polskiego
zmechanizować — dk IV, zmechanizowaćzuję, zmechanizowaćzujesz, zmechanizowaćzuj, zmechanizowaćował, zmechanizowaćowany 1. «zastąpić pracę mięśni pracą maszyn lub mechanizmów; przeprowadzić mechanizację» Zmechanizować pracę w kopalni. Zmechanizować transport.… … Słownik języka polskiego
demobil — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestarzały sprzęt wojskowy przekazany do użytku cywilnego; także: sprzęt wojskowy pozostały po zdemobilizowanym wojsku : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień