-
1 spoufalić
глаг.• фамильярничать -
2 spoufalić
familiariser -
3 spoufalić się
-
4 spoufalić się
сов.установи́ть фамилья́рные отноше́ния, стать запанибра́та -
5 spoufalić\ się
сов. установить фамильярные отношения, стать запанибрата -
6 spoufalać
impf ⇒ spoufalić* * *ipf.spoufalić pf. encourage (sb) to be on familiar terms; spoufalać wychowanków establish close relationship with the pupils, get on close terms with the pupils.ipf.spoufalić się pf. get close ( z kimś to sb); become intimate ( z kimś with sb); nie spoufalać się z kimś keep sb at arm's length, keep sb at a distance.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spoufalać
-
7 spoufal|ić
pf — spoufal|ić impf Ⅰ vt to fraternize (kogoś with sb)- spoufalić podwładnych/uczniów to fraternize with the staff/one’s pupilsⅡ spoufalić się — spoufalać się to fraternize (z kimś with sb)- nie lubił spoufalać się z podwładnymi he didn’t like to be overfamiliar with his staffThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spoufal|ić
-
8 poufal|ić się
impf to fraternize, to be too familiar (z kimś with sb)- poufalić się z podwładnymi to fraternize with the staff ⇒ spoufalić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poufal|ić się
-
9 spoufalać się
-
10 spoufalać się
spoufalać się [spɔufalaʨ̑ ɕɛ], spoufalić się [spɔufaliʨ̑ ɕɛ]\spoufalać się z kimś mit jdm vertraulich werden, sich +akk bei jdm anbiedern ( pej)
См. также в других словарях:
spoufalać się – spoufalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się śmiałym w stosunku do kogoś, zaczynać traktować kogoś jak równego sobie, pozwalać sobie na poufałe, osobiste stosunki z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szybko spoufalił się z wychowawcą. Nie spoufalaj się! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spoufalać — ndk I, spoufalaćam, spoufalaćasz, spoufalaćają, spoufalaćaj, spoufalaćał, spoufalaćany spoufalić dk VIa, spoufalaćlę, spoufalaćlisz, spoufalaćlił, spoufalaćfal, spoufalaćlony «czynić kogoś poufałym, ośmielać kogoś do zbliżenia się, do traktowania … Słownik języka polskiego
dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… … Słownik języka polskiego
spospolitować się — dk IV, spospolitować siętuję się, spospolitować siętujesz się, spospolitować siętuj się, spospolitować sięował się «spoufalić się z kimś mniej godnym, stojącym niżej w hierarchii społecznej» Spospolitował się ze służbą … Słownik języka polskiego
spoufalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spoufalaćam, spoufalaća, spoufalaćają, spoufalaćany {{/stl 8}}– spoufalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, spoufalaćlę, spoufalaćli, spoufalaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} zachęcać kogoś do bardziej poufałych, osobistych … Langenscheidt Polski wyjaśnień
