-
1 spotykać
-
2 spotykać się
-
3 spotykać\ się
несов. встречаться; встречать; ср. spotkać się -
4 przyjemność spotykać
удовольствие встречатьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przyjemność spotykać
-
5 zwyczaj spotykać
обычай встречатьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zwyczaj spotykać
-
6 спотыкаться
-
7 napotykać
глаг.• встретить• встречать• повстречать* * *napotyka|ć\napotykaćny несов. kogo-co встречать кого-что, натыкаться на кого-что+\napotykaćoje wyskokowe алкогольные напиткиspotykać, natrafiać, natykać się пар|ój ♂, Р. \napotykaćoju, мн. Р. \napotykaćojów/\napotykaćoi напиток;
* * *napotykany несов. kogo-coвстреча́ть кого-что, натыка́ться на кого-чтоSyn: -
8 widywać się
-
9 widywać\ się
несов. многокр. видаться; встречаться
См. также в других словарях:
spotykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spotykaćam, spotykaća, spotykaćają, spotykaćany {{/stl 8}}– spotkać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdywać się, zwykle nieoczekiwanie, w czyjejś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spotykać się — I – spotkać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spotykać nawzajem jeden drugiego, urządzać z kimś spotkanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spotykać się z przyjaciółmi, ze znajomymi. Spotkali się, aby omówić wiele spraw.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spotykać — Spotka kogoś marny koniec zob. koniec 2 … Słownik frazeologiczny
spotykać — → spotkać … Słownik języka polskiego
spotykać się — Czyjeś oczy, spojrzenia spotkały się zob. skrzyżować się. Spotkać się na neutralnym gruncie zob. grunt 6. Spotkać się z kimś twarz w twarz, twarzą w twarz zob. twarz 7. Spotkać się z kimś, z czymś oko w oko zob. oko 56 … Słownik frazeologiczny
spotkać — dk I, spotkaćam, spotkaćasz, spotkaćają, spotkaćaj, spotkaćał, spotkaćany spotykać ndk I, spotkaćam, spotkaćasz, spotkaćają, spotkaćaj, spotkaćał, spotkaćany 1. «natknąć się na kogoś lub na coś (często w drodze); zobaczyć się z kimś» Spotkać… … Słownik języka polskiego
krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy … Słownik języka polskiego
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
widywać — ndk VIIIa, widywaćduję, widywaćdujesz, widywaćduj, widywaćywał, widywaćywany «widzieć, oglądać kogoś co jakiś czas; spotykać» Widywać kogoś często, rzadko. Widywać kogoś w klubie, na uczelni. widywać się «widywać siebie wzajemnie, spotykać się»… … Słownik języka polskiego
zastawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, zastawaćstaję, zastawaćstaje, zastawaćwaj {{/stl 8}}– zastać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, zastawaćstanę, zastawaćstanie, zastawaćstań, zastawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczęście — 1. pot. Garbate, zezowate szczęście «brak szczęścia, pech»: Ot garbate szczęście! Musiał dostrzec wypchane kieszenie. – Ja go znam – włącza się Beda. Struczak pies na forsę. B. Ejbich, Niebo. 2. Mieć szczęście «uniknąć czegoś, co stanowiło… … Słownik frazeologiczny