-
1 sposób
сущ.• вид• жанр• качество• манера• метод• мода• образ• порода• поступь• походка• режим• род• система• сорт• способ• средство• стиль• тип• тональность• фасон• ход* * *spos|ób♂, Р. \sposóbobu способ, образ; метод;\sposób myślenia образ мышления; \sposób użycia способ употребления (применения); \sposób bycia манера держать себя; w podobny \sposób подобным образом; w taki (ten) \sposób таким образом; we właściwy \sposób надлежащим образом; w żaden \sposób никак, никоим образом; ● na swój \sposób по-своему;
znaleźć \sposób na kogoś, coś найти средство против кого-л., чего-л.;nie \sposób невозможно; w ludzki \sposób по-человечески
* * *м, P sposobuспо́соб, о́браз; ме́тодsposób myślenia — о́браз мышле́ния
sposób użycia — спо́соб употребле́ния (примене́ния)
sposób bycia — мане́ра держа́ть себя́
w podobny sposób — подо́бным о́бразом
we właściwy sposób — надлежа́щим о́бразом
- znaleźć sposób na kogoś, cośw żaden sposób — ника́к, нико́им о́бразом
- nie sposób
- w ludzki sposób -
2 obejście
☼ 1. обход ♂;2. усадьба ž; двор ♂; 3. (sposób bycia) обращение, обхождение+2. zagroda 3. zachowanie się
* * *с1) обхо́д m2) уса́дьба ż; двор m3) ( sposób bycia) обраще́ние, обхожде́ниеSyn:
См. также в других словарях:
sposób bycia — {{/stl 13}}{{stl 7}} zespół cech właściwych czyjemuś zachowaniu, postępowaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć dziwny, ekstrawagancki sposób bycia. Zjednywać sobie wszystkich swoim sposobem bycia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sposób — m IV, D. sposóbsobu, Ms. sposóbsobie; lm M. sposóbsoby 1. «określona metoda, forma wykonania, ujęcia czegoś; maniera, styl» Sposób mówienia, czesania się. Sposób bycia. Sposób ubierania się. Pouczyć kogoś w grzeczny sposób. ∆ jęz. Okolicznik… … Słownik języka polskiego
Лапицкий, Анджей — Анджей Лапицкий польск. Andrzej Łapicki … Википедия
staroświecki — staroświeckiccy 1. «pochodzący z dawnych czasów, właściwy dawnym czasom; niemodny» Staroświecki dom, salon. Staroświeckie meble. Staroświecki sposób bycia, sposób mówienia. Staroświeckie ubranie. 2. «niezgodny z postępem, nie idący z duchem czasu … Słownik języka polskiego
powaga — ż III, CMs. powagaadze 1. blm «zrównoważony, opanowany sposób bycia, zachowania się; opanowanie odruchów, uczuć, zrównoważenie; poważny, dostojny wygląd wynikający z takiego sposobu bycia» Całkowita, zupełna, śmiertelna powaga. Patriarchalna,… … Słownik języka polskiego
przyjemny — przyjemnyni, przyjemnyniejszy «sprawiający dodatnie wrażenie, miły dla zmysłów, wywołujący uczucie zadowolenia, odznaczający się miłym sposobem bycia; sympatyczny» Przyjemny głos, uśmiech. Przyjemna powierzchowność. Przyjemny wyraz twarzy.… … Słownik języka polskiego
rubaszny — rubasznyni, rubasznyniejszy «prosty, nie zwracający uwagi na formy towarzyskie, poufale żartobliwy, swobodny w sposobie bycia, bezceremonialny; będący wyrazem takiego usposobienia» Rubaszne sformułowanie. Rubaszny dowcip, humor, śmiech. Rubaszna… … Słownik języka polskiego
rubaszny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rubasznyni, rubasznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który jest swobodny, swawolny w sposobie bycia, zbyt bezpośredni, niezwracający uwagi na normy towarzyskie; także: odzwierciedlający ten sposób bycia : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
bycie — n I rzecz. od być. ∆ Sposób bycia «sposób zachowania się, postępowania, obcowania z ludźmi» … Słownik języka polskiego
dżentelmeński — dżentelmeńskiscy «dotyczący dżentelmena, właściwy dżentelmenowi; grzeczny, taktowny, dobrze ułożony» Dżentelmeński sposób bycia. po dżentelmeńsku «w sposób właściwy dżentelmenowi, taktownie, grzecznie» Zachować się po dżentelmeńsku … Słownik języka polskiego
