sporządzanie

См. также в других словарях:

• notariusz — m II, DB. a; lm M. e ( owie), DB. y a. ów «urzędnik, do którego obowiązków należy sporządzanie aktów prawnych, uwierzytelnianie i poświadczanie dokumentów, sporządzanie testamentów, przyjmowanie dokumentów na przechowanie itp.» Prawa i obowiązki… …   Słownik języka polskiego

• algorytmizacja — ż I, DCMs. algorytmizacjacji, blm «sporządzanie algorytmów do rozwiązywania pewnych problemów» Algorytmizacja rozgrywki szachowej …   Słownik języka polskiego

• ewidencja — ż I, DCMs. ewidencjacji; lm D. ewidencjacji (ewidencjacyj) «wykaz, spis zawierający dane dotyczące liczby i ruchu ludności, rzeczy lub spraw; sporządzanie takich wykazów i spisów, rejestracja jakichś faktów» Ewidencja korespondencji, pacjentów,… …   Słownik języka polskiego

• geoplastyka — ż III, CMs. geoplastykayce, blm «sporządzanie plastycznych map geograficznych z gliny, gipsu, masy plastycznej itp.; plastyczne odtworzenie powierzchni danego obszaru» …   Słownik języka polskiego

• inwentaryzacja — ż I, DCMs. inwentaryzacjacji; lm D. inwentaryzacjacji (inwentaryzacjacyj) «przeprowadzanie spisu inwentarza z natury w celu sprawdzenia i skorygowania ewidencji składników majątkowych danej jednostki organizacyjnej; sporządzanie naukowo… …   Słownik języka polskiego

• mikrotechnika — ż III, CMs. mikrotechnikaice, blm biol. «sporządzanie preparatów do badań mikroskopowych» …   Słownik języka polskiego

• modelarstwo — n III, Ms. modelarstwowie, blm 1. «sporządzanie modeli szybowców, samolotów, statków, maszyn itp.» Modelarstwo lotnicze, okrętowe. Kurs, podręcznik modelarstwa. 2. techn. «dział odlewnictwa zajmujący się projektowaniem i wytwarzaniem modeli… …   Słownik języka polskiego

• oprawa — ż IV, CMs. oprawawie 1. lm D. opraw «okładka książki, albumu itp. wykonana z papieru, kartonu itp., często obciągnięta płótnem, sztucznym tworzywem lub skórą» Bogata, ozdobna, sztywna, trwała oprawa. Oprawa z cielęcej skóry. 2. lm D. opraw «to, w …   Słownik języka polskiego

• prosektor — m IV, DB. a, Ms. prosektororze; lm M. prosektororzy, DB. ów «asystent przy katedrze anatomii prawidłowej lub patologicznej, do którego obowiązków należy wykonywanie sekcji i sporządzanie preparatów anatomicznych; preparator» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• reprografia — ż I, DCMs. reprografiafii, blm «sporządzanie kopii (reprodukcji) dokumentów metodą fotokopii, termokopii, elektrografii, mikrofilmowania itp.» Reprografia tekstów, rysunków. ‹łac. + gr.› …   Słownik języka polskiego

• spis — m IV, D. u, Ms. spissie; lm M. y 1. «tekst zawierający wyliczenie przedmiotów, osób, czynności itp., zwykle według pewnego, z góry założonego porządku; rejestr, wykaz» Całkowity, kompletny, pełny spis. Długi, krótki spis. Spis alfabetyczny. Spisy …   Słownik języka polskiego