-
1 spodziewać\ się
spodziewa|ć sięнесов. kogo-czego ожидать, ждать кого-чего; надеяться на что;\spodziewać\ się się listu ждать письма; \spodziewać\ się się dziecka ждать ребёнка, быть беременной; kto by się \spodziewać\ sięł! кто бы мог ожидать!;
\spodziewać\ się się czegoś po kimś, czymś ожидать чего-л. от кого-л., чего-л. -
2 spodziewać się
несов. kogo-czegoожида́ть, ждать кого-чего; наде́яться на чтоspodziewać się się listu — ждать письма́
spodziewać się się dziecka — ждать ребёнка, быть бере́менной
kto by się spodziewał! — кто бы мог ожида́ть!
spodziewać się się czegoś po kimś, czymś — ожида́ть чего́-л. от кого́-л., чего́-л.
Syn: -
3 erwarten
von jemandem po L);das war zu erwarten tego należało się spodziewać;sie kann etwas kaum erwarten ona ledwo może się doczekać (G);wider Erwarten wbrew oczekiwaniom -
4 hoffen
zu gewinnen hoffen spodziewać się wygrać, liczyć na wygraną;ich will nicht hoffen, dass … spodziewam się, że nie …;das lässt hoffen to napawa nadzieją;wir hoffen auf Ihr Verständnis liczymy na Pana usw wyrozumiałość;das will ich doch (stark) hoffen! spodziewam się, że nie spotka mnie zawód! -
5 liczyć
глаг.• высчитать• высчитывать• вычислять• думать• засчитать• засчитывать• зачитывать• исчислить• исчислять• исчисляться• насчитать• насчитывать• насчитываться• отсчитывать• подсчитать• подсчитывать• полагать• полагаться• посчитать• рассчитать• рассчитывать• сосчитать• считать* * *licz|yćнесов. 1. считать;2. включать, учитывать;nie \liczyćąc не включая;
3. насчитывать;dziecko \liczyćу sobie rok ребёнку исполнился год;
4. рассчитывать, надеяться;licz tylko na siebie рассчитывай только на себя; \liczyćę, że mnie odwiedzisz надеюсь, что ты меня навестишь+1. rachować 2. wliczać 4. spodziewać się;
polegać* * *несов.1) счита́ть2) включа́ть, учи́тыватьnie licząc — не включа́я
3) насчи́тыватьdziecko liczy sobie rok — ребёнку испо́лнился год
4) рассчи́тывать, наде́ятьсяlicz tylko na siebie — рассчи́тывай то́лько на себя́
liczę, że mnie odwiedzisz — наде́юсь, что ты меня́ навести́шь
Syn: -
6 rechnen
rechnen (-e-) vt ( errechnen, zählen) obliczać <- czyć>, wyliczać <- czyć>; ( einbeziehen) zaliczać <- czyć> (zu do G); v/i MAT liczyć, rachować ( im Kopf w pamięci); ( bauen auf) liczyć (auf jemanden, etwas na A);mit jedem Cent rechnen müssen liczyć się z każdym groszem;er rechnet 20 Zloty pro Kilo on liczy 20 złotych za kilo;von heute an gerechnet licząc od dzisiaj;damit habe ich nicht gerechnet tego się nie spodziewałem (-łam);mit ihm hat sie nicht gerechnet nie liczyła na niego;vr sich rechnen opłacać <- cić> się -
7 erhoffen
von po L, od G) -
8 gefasst
-
9 gewärtigen
-
10 denken
was denkst du? jak sądzisz?;ich denke, wir können … sądzę, że możemy …;wer hätte das gedacht! kto by pomyślał!;er dachte, sie sei verreist on myślał, że ona wyjechała;eine gedachte Situation wyimaginowana sytuacja;ich kann es mir schon denken mogę sobie wyobrazić;das hätte man sich denken können! tego należałoby się spodziewać!; v/i myśleć (an, über A o L; an sich o sobie); ( nachdenken) myśleć, rozmyślać ( über A nad I); ( nicht vergessen) pamiętać (an A o L);jemandem zu denken geben da(wa)ć k-u do myślenia;wie denken Sie darüber? co pan(i) o tym sądzi?;es war an … nicht zu denken ani myśleć o (L);du wirst noch an mich denken! ty mnie jeszcze popamiętasz!;denk daran, dass … nie zapomnij o tym, że …;ich denk(e) nicht daran! ani myślę!;fam. wo denkst du hin! ależ skąd!;fam. denkste! guzik (z pętelką)! -
11 erwartungsgemäß
er'wartungsgemäß adv jak można się było spodziewać
См. также в других словарях:
spodziewać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spodziewać sięam się, spodziewać sięa się, spodziewać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oczekiwać, przewidywać, przypuszczać, mieć nadzieję lub obawiać się, że coś się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spodziewać się — ndk I, spodziewać sięam się, spodziewać sięasz się, spodziewać sięają się, spodziewać sięaj się, spodziewać sięał się, spodziewać sięany 1. «mieć nadzieję, przewidywać, przypuszczać, że coś nastąpi; pragnąć, żeby coś nastąpiło; oczekiwać czegoś,… … Słownik języka polskiego
spodziewać się — 1. Nie spodziewać się po kimś niczego «uważać, że ktoś nie jest zdolny do niczego dobrego»: Nie spodziewa się po nim niczego... Już dawno przestała mu ufać (...). Roz bezp 1998. 2. Spodziewać się po kimś wszystkiego «spodziewać się po kimś rzeczy … Słownik frazeologiczny
nastawiać się – nastawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ustawiać się w odpowiedni sposób; wystawiać się na działanie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nastawiać się do słońca. Pies się nastawił do głaskania. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niczego się nie spodziewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{po kimś} {{/stl 8}}{{stl 7}} sądzić, że ktoś nie jest zdolny uczynić coś pożytecznego, całkowicie nie liczyć na kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po ostatnim wyczynie niczego się po nim nie spodziewam. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szykować się — I – przyszykować się {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} przygotowywać się do czegoś; robić przygotowania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szykujcie się do drogi, za pół godziny wychodzimy. Szykować się na przyjazd gości. Przyszykować się do skoku … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wszystko — 1. Już po wszystkim «wyrażenie używane bezpośrednio po zakończeniu czegoś, czego nie da się odwrócić»: W nagłą ciszę wtargnęły dzwonki. Czemu nie strzelają? Już po wszystkim. Atak odparty. R. Bratny, Kolumbowie. 2. Ktoś do wszystkiego «ktoś, komu … Słownik frazeologiczny
myśl — 1. Bić się, łamać się z myślami «nie móc się zdecydować na coś; wahać się»: (...) biłem się z myślami, czy się żenić. W. Myśliwski, Widnokrąg. 2. Błądzić gdzieś myślami «myśleć o różnych rzeczach, nie koncentrując się na żadnej z nich»:… … Słownik frazeologiczny
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat … Słownik języka polskiego
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego