spiec

См. также в других словарях:

• spiec — raka, raczka «zaczerwienić się, zwykle ze wstydu»: Przy klatce zebrał się tłum gapiów, a papuga wciąż naigrywała się z ciotki. Ta spiekła raka i uciekła jak niepyszna. T. Mirkowicz, Pielgrzymka …   Słownik frazeologiczny

• spiec — dk XI, spiekę, spieczesz, spiecz, spiekł, spieczony, spiekłszy spiekać ndk I, spiecam, spiecasz, spiecają, spiecaj, spiecał, spiecany 1. «zbyt mocno opalić, osmalić, przypiec, wysuszyć; zrumienić coś; oparzyć» Spiec twarz na słońcu. Placek… …   Słownik języka polskiego

• spiec raka [raczka] — {{/stl 13}}{{stl 7}} zaczerwienić się, zarumienić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Widziałaś, jak na jego widok spiekła raka? On musi się jej podobać. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spiekać — → spiec …   Słownik języka polskiego

• raczek — Spiec raczka zob. spiec …   Słownik frazeologiczny

• rak — 1. Cofać się, wycofać się rakiem (z czegoś) «odstępować, odstąpić od jakichś zamierzeń, planów, rezygnować, zrezygnować z nich; tchórzyć, stchórzyć»: Tymczasem rząd rakiem wycofał się z oferty korzystnych dla Rosji redukcji broni atomowych w… …   Słownik frazeologiczny

• poopalać — dk I, poopalaćam, poopalaćasz, poopalaćają, poopalaćaj, poopalaćał, poopalaćany «opalić wiele czegoś, opalić coś w wielu miejscach, opalić dookoła» Ćma poopalała sobie skrzydła. Po pożarze sterczały poopalane belki. poopalać się «ogorzeć, spiec… …   Słownik języka polskiego

• przypiec — dk XI, przypiecpiekę, przypiecpieczesz, przypiecpiecz, przypiecpiekł, przypiecpieczony, przypiecpiekłszy przypiekać ndk I, przypiecam, przypiecasz, przypiecają, przypiecaj, przypiecał, przypiecany 1. «piekąc przyrumienić coś mocno po wierzchu»… …   Słownik języka polskiego

• raczek — m III, DB. raczekczka, N. raczekczkiem; lm M. raczekczki «mały rak; mały skorupiak, przeważnie planktonowy» ◊ pot. Chodzić raczkiem, rzadziej: na raczkach «chodzić na czworakach, raczkować» ◊ Spiec raczka «dostać silnych rumieńców; zaczerwienić… …   Słownik języka polskiego

• rak — m III, D. a, N. rakkiem; lm M. i 1. B.=D. «Astacus, nieduży jadalny skorupiak z rodziny o tej samej nazwie, podrzędu raków chodzących (raków właściwych); gnieździ się w wodzie wśród korzeni drzew przybrzeżnych lub pod kamieniami; w Polsce… …   Słownik języka polskiego

• spięcie — n I rzecz. od spiąć ∆ pot. Krótkie spięcie «zwarcie elektryczne» przen., lm D. spięć «sprzeczka, scysja, awantura» Doszło między nimi do ostrego spięcia …   Słownik języka polskiego