-
61 hastile
hastīle, is, n. (hasta), der Schaft, I) im allg. der Schaft, die Stange, der Pfahl, candelabri, Vulg. exod. 25, 31: arcus, Amm. 22, 8, 37: detorta hastilia, krumme Pfähle, Sen. de ira 1, 6, 1. – als Stütze der jungen Reben, Verg. georg. 2, 358. Col. 4, 12, 1. Plin. 17, 212: u. anderer Pflanzen, Hieron. in Augustin. epist. 75, 22. – als Treibstock, Calp. ecl. 3, 21. – II) insbes., der Schaft des Wurfspießes, A) eig.: bipalme spiculum hastili semicubitali infixum, Liv.: missile telum hastili abiegno, Liv.: ferrum, quod ex hastili in corpore remanserat, Nep.: hastili nixus, Cic. – poet. übtr., densis hastilibus horrida myrtus, v. den Zweigen, Verg. Aen. 3, 23 (vgl. Verg. georg. 2, 447. Gratt. cyn. 127 sqq.). – B) (poet.) meton., der ganze Wurfspieß, Speer, Verg. u.a. -
62 lignum
līgnum, ī, n. (2. lego), I) das Holz; im Plur. ligna, von mehr als einem Stücke Holz, bes. vom Brennholze (dah. als Brennholz, Scheitholz der materia [Nutzholz, Bauholz] entgegengesetzt, Ulp. dig. 32, 1, 55; cf. 7, 1, 12 in.), a) übh.: fascis lignorum, Tac. u. Apul.: lignum umidum et viride, Augustin.: calcei ex ligno facti, Paul. ex Fest.: ligni (Stück Holz) vel ferri obtusioris ictu percussus, Treb. Poll.: ligna vitea, Rebholz, Solin.: ligna virentia, Sen.: ligna minuta (klein gehacktes), Paul. ex Fest.: ligna neque fumosa erunt et ardebunt bene, Cato: ignem ex lignis viridibus in loco angusto fieri iubere, Cic.: ligna et sarmenta circumdare ignemque circum subicere, Caes.: ligna colligere, Vulg. u. Iul. Val.: ligna exstruere (zu einem Scheiterhaufen), Liv.: exstruere focum lignis, Hor.: ligna super foco large reponere, Hor.: componere lignum, Gell., aridum lignum, Hor., ligna in caminum, Cato: lignum caedere, Plaut.: ligna caedere (in silvis), Salv.: ligna caedentes, die Holzhauer, Vulg.: ligna senex minuit (spaltete) concisaque construit arte (mit K.), Ov. – sprichw., ligna ferre in silvam, ähnlich unserm »Wasser in den Brunnen tragen«, Hor. sat. 1, 10, 34. – b) insbes., das Holz, der Schaft eines Speeres, Ggstz. ferrum, Ov. u. Sen.: eines Pfeiles, Ggstz. spiculum, Curt. – II) meton.: 1) eine Schreibtafel, Iuven. 16, 41. – 2) poet., ein Holz = ein Baum,————Verg. Aen. 12, 767. Hor. sat. 1, 8, 1: ligna fructifera, Fruchthölzer, Augustin. conf. 7, 13. – 3) ein Pfropfreis, Ov. met. 14, 680. – 4) mobile lignum, ein hölzernes Zappelmännchen, Hor. sat. 2, 7, 82. – 5) ein Holzbild (einer Kuh), Ov. met. 8, 132. – 6) = patibulum, das Kreuz, Augustin. serm. 2, 5 u. ö. – 7) das Harte an od. im Obste, die äußere Schale od. der Kern od. Stein (zB. die Nußschale, der Kern in Pfirsichen, Kirschen, Pflaumen, Weinbeeren), Plin. 15, 111; 16, 183 u. 187. – 8) der Fehler an Tischplatten, wenn das Holz weder kraus noch gestreift ist, Plin. 13, 98. – Nbf. a) lignus, Itala (psalt. Veron.) psalm. 72, 23. Itala (Weing.) Ezech. 17, 24. Augustin. spec. bei Mai spicil. Rom. app. p. 52. Gromat. vet. 306, 1. – b) ligna, ae, f., wov. Genet. lignarum, Iordan. Get. 51. § 267 M. -
63 spiculo
spīculo, āvī, ātum, āre (spiculum), spitz machen, telum, Plin. 11, 3: cauda (mantichorae) velut scorpionis aculeo spiculata Solin. 52, 37. -
64 āvellō
āvellō (vellī), volsus or vulsus, ere [ab + vello], to tear away, rend off, pluck, snatch away: poma ex arboribus vi: alqd a corpore: frondes, O.: leporum avulsos armos edere, H.: avolsum umeris caput, V.: truncis corpora, O.: tibi mavis pretium avellier? H.: sibi avelli iubet spiculum.— To tear away, remove by force: ab eā sese, T.: de matris hunc complexu: ut sperem posse avelli, be separated, T.: neque avelli possunt, leave the place, V.: complexu avulsus Iuli, V.—To pluck away, rescue: hunc convitio a tanto errore.* * *Iavellere, avelli, avolsus V TRANStear/pluck/wrench away/out/off; separate by force, part; take away, wrestIIavellere, avolsi, avolsus V TRANStear/pluck/wrench away/out/off; separate by force, part; take away, wrestIIIavellere, avulsi, avulsus V TRANStear/pluck/wrench away/out/off; separate by force, part; take away, wrest -
65 bipalmis
bipalmis e, adj. [bi-+palmus], two spans long: spiculum, L.* * *bipalmis, bipalme ADJtwo palms/spans (long/broad - 6 inches, Roman foot being 4 palmi) -
66 Stachel
-
67 شويكة
1) spicule 2) spiculum -
68 kalászka
(DE) Ährchen {s}; (EN) spicula; spiculum; spikelet -
69 tojócső
-
70 spicule
f. (lat. spiculum "dart") зоол. спикула (във формата на клас, жило). -
71 Дротик
- hast(ul)a; telum (tela mittere, conjicere); spiculum; veru; pilum; jaculum; -
72 Игла
- acus; spina; spiculum; aculeus; -
73 Луч
- radius; spiculum (solis);• действие солнечных лучей - verbera radiorum solis;
-
74 Остриё
acies (falcis); spiculum (calami; hastae); cuspis, -idis f; sudis; aculeus; apex; -icis m; mucro, -onis m; murex, -icis m; -
75 Стрела
- sagitta; telum (tela mittere, conjicere); spiculum; missile; harundo; calamus; penna;• стрела летит с быстротой ветра - sagitta aequat ventum;
• отравлять стрелы - armare veneno sagittas;
-
76 antenna
антенна имя существительное: -
77 feeler
-
78 tentacle
щупальце имя существительное: -
79 palp
-
80 palpus
См. также в других словарях:
Spiculum — (Latein, kleine Spitze), Plural Spicula, ist ein Ausdruck für: die Skelettelemente der Blumentiere und Schwämme, siehe Sklerit die äußeren Skelettelemente bei Wurmmollusken (Aplacophora) und die inneren Skelettelemente bei einigen… … Deutsch Wikipedia
SPICULUM — a spicae similitudine sic dictum, teli genus apud Romanos fuit, idem Dempstero cum hasta et sparo. Quod enim C. Nepoti in Epamin. c. 9. Sparum seu us, id Valerio Maximo l. 3. c. 2. ex. ext. 5. Hasta; Ciceroni vero l. 5. Famil. Ep. 12. Spiculum… … Hofmann J. Lexicon universale
Spiculum — Spic u*lum, n.; pl. {Spicula}. [L., a little point.] (Zo[ o]l.) Same as {Spicule}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Spicŭlum — (röm. Ant.), 1) Nadel, womit die Frauen ihre zusammengebundenen Haare durchstachen, meist in Form eines Pfeiles; 2) Spieß, Speer. Daher Spiculatus (Bot.), pikenförmig … Pierer's Universal-Lexikon
spiculum — [spik′yə ləm] n. pl. spicula [spik′yələ] [L] a spicule; esp., any of several spinelike organs found in lower animals, as the starfish … English World dictionary
Spiculum — A spiculum is a late Roman spear that replaced the pilum at around 250AD as the infantryman s main throwing javelin. Scholars suppose that it could have resulted from the gradual combination of the pilum and two German spears, the angon and the… … Wikipedia
Spiculum — El spiculum era una lanza utilizada en la época tardía del Imperio romano y que sustituyó al pilum alrededor del año 250 d. C. como principal arma arrojadiza de la infantería. Los estudiosos suponen que podría haber sido el resultado de … Wikipedia Español
Spiculum — Le spiculum est une lance romaine apparue tardivement qui a remplacé le pilum comme principale arme de jet. Les spécialistes estiment qu il pourrait s agir d un croisement entre la combinaison d un pilum et d une arme similaire utilisée par les… … Wikipédia en Français
spiculum — /spik yeuh leuhm/, n., pl. spicula / leuh/. Zool. a small, needlelike body, part, process, or the like. [1740 50; < L spiculum; see SPICULE] * * * … Universalium
Spiculum (Waffe) — Angaben Waffenart: Speer … Deutsch Wikipedia
spiculum — n.; pl. spicula [L. spicula, small spike] Spicular structures, as the spines of echinoderms and dart of certain snails … Dictionary of invertebrate zoology