Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

spĕciālis

  • 1 specialis

    spĕciālis, e [st2]1 [-] Sen. spécial, particulier. [st2]2 [-] Treb. propre à.
    * * *
    spĕciālis, e [st2]1 [-] Sen. spécial, particulier. [st2]2 [-] Treb. propre à.
    * * *
        Specialis, et hoc speciale, pen. prod. Iulius Capitolinus. Propre et peculier à aucun, Qui n'est point commun aux autres, Special.

    Dictionarium latinogallicum > specialis

  • 2 specialis

    specialis specialis, e особый, специальный

    Латинско-русский словарь > specialis

  • 3 specialis

    speciālis, e (species), I) besonder, speziell, (Ggstz. generalis), Sen., Quint. u.a. – subst., speciālis, is, m., der besondere Freund, spec. atque intimus tuus, Claud. Mam. in Sidon. epist. 4, 2, 4. – II) besonder = eigentümlich, Treb. Poll. trig. tyr. 14, 3.

    lateinisch-deutsches > specialis

  • 4 specialis

    speciālis, e (species), I) besonder, speziell, (Ggstz. generalis), Sen., Quint. u.a. – subst., speciālis, is, m., der besondere Freund, spec. atque intimus tuus, Claud. Mam. in Sidon. epist. 4, 2, 4. – II) besonder = eigentümlich, Treb. Poll. trig. tyr. 14, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > specialis

  • 5 specialis

    specialis, speciale ADJ
    specific, particular, individual, not general, special; derivative, as species

    Latin-English dictionary > specialis

  • 6 specialis

    spĕcĭālis, e, adj. [species], not general, individual, particular, special (post-Aug. for singularis, proprius):

    genera specialia,

    Sen. Ep. 58, 9:

    illud generale... hoc speciale,

    Quint. 5, 10, 43:

    quaestiones,

    id. 3, 5, 9:

    status,

    id. 3, 6, 22:

    tractatus,

    id. 5, 7, 35:

    nomen speciale cognationis,

    Dig. 38, 20, 10: quod speciale semper habuerunt, proper, peculiar, Treb. XXX. Tyr. 14.— Adv.: spĕ-cĭālĭter, particularly, specially, specifically (cf.:

    singillatim, nominatim, proprie): generatim atque specialiter aliquid disponere,

    Col. 12, 2, 3:

    distinctae,

    id. 3, 19;

    opp. generaliter,

    Quint. 5, 10, 43; Cels. 5, 24, 4:

    exprimere,

    Dig. 44, 4, 2:

    facere,

    ib. 45, 1, 58.

    Lewis & Short latin dictionary > specialis

  • 7 specialis

    I e [ species ]
    1) особый, частный (genera Sen; quaestiones Q)
    2) особенный, своеобразный ( aliquid speciale habere Treb)
    II speciālis, is m. (sc. amicus)

    Латинско-русский словарь > specialis

  • 8 specialis

    (adv.) особенный, специальный, spec. petitio, in rem actio, прот. hereditatis petitio, actio de universitate (1. 19 pr. 40. D. 5, 3. 1. 27 § 3 D. 6, 1);

    spec. iudicia, veluti mandati, commodati, depositi, прот. iud. generalia, veluti pro socio, negotiorum gestorum, tutelae (1. 38 pr. D. 17, 2);

    spec. mandatum (1. 63 D. 3, 3. 1. 1 § 4 D. 43, 82. 1. 68 pr. D. 47, 2);

    lex spec. (1. 24 D. 1, 5);

    spec. ius civitatis, прот. ius gentium (1. 15 pr D. 48, 22);

    spec. iudex (1. 4 D. 1, 14);

    curator (1. 28 C. 5. 12).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > specialis

  • 9 specialis

    secret, confidential / initimate or special friend.

    Latin-English dictionary of medieval > specialis

  • 10 generalis

    generālis, e (genus), I) zum Geschlechte, zur Gattung gehörig, Geschlechts-, Gattungs-, maculae, Lucr. 1, 590: constitutio, Cic. de inv. 1, 10. – II) allgemein (Ggstz. singuli, specialis), partes, Varro: genus, Sen.: causa, Sen. u. Quint.: quoddam decorum, Cic.: quaestio, Quint.: tamquam homo gen. (Ggstz. specialis), Sen. – / Superl. bei Boëth. in Porphyr, dial. 1. p. 5 u. ö.; aber Sen. ep. 65, 14 Haase de causa generali quaerimus.

    lateinisch-deutsches > generalis

  • 11 generalis

    generālis, e (genus), I) zum Geschlechte, zur Gattung gehörig, Geschlechts-, Gattungs-, maculae, Lucr. 1, 590: constitutio, Cic. de inv. 1, 10. – II) allgemein (Ggstz. singuli, specialis), partes, Varro: genus, Sen.: causa, Sen. u. Quint.: quoddam decorum, Cic.: quaestio, Quint.: tamquam homo gen. (Ggstz. specialis), Sen. – Superl. bei Boëth. in Porphyr, dial. 1. p. 5 u. ö.; aber Sen. ep. 65, 14 Haase de causa generali quaerimus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > generalis

  • 12 generalis

    gĕnĕrālis, e, adj. [genus].
    I.
    Of or belonging to a kind or species, generic (very rare): variae volucres ut in ordine cunctae Ostendant maculas generales corpore inesse, etc., of their species, Lucr. 1, 590:

    cum qualis sit res, quaeritur, quia et de vi et de genere negotii controversia est, constitutio generalis vocatur,

    Cic. Inv. 1, 8, 10. —
    II.
    Of or relating to all, general (opp. singuli and specialis; cf. universalis;

    freq. only since the Aug. per.): et generale quoddam decorum intelligimus, quod in omni honestate versatur, et aliud huic subjectum, quod pertinet ad singulas partes honestatis,

    Cic. Off. 1, 27, 96:

    causae, opp. singulae lites,

    Quint. 7, 1, 64; Sen. Ep. 58 med.:

    cum sit omnis generalis quaestio speciali potentior,

    Quint. 12, 2, 18; cf.:

    illud generale, hoc speciale,

    id. 5, 10, 44:

    tractatus, opp. specialis,

    id. 5, 7, 35; cf.:

    ab generali tractatu ad quasdam deduci species,

    id. 2, 4, 22:

    de re et generales quaestiones sunt et definitae,

    id. 7, 2, 1:

    definitio,

    Dig. 28, 5, 4:

    pactum,

    ib. 2, 14, 40: lex est generale jussum populi aut plebis, rogante magistratu, At. Cap. ap. Gell. 10, 20, 2.—Hence, adv.: gĕnĕrālĭter (acc. to II.), in general, generally (mostly post-Aug.; cf.:

    generatim, communiter): tempus est, id quo nunc utimur (nam ipsum quidem generaliter definire difficile est), pars quaedam aeternitatis,

    Cic. Inv. 1, 26, 39:

    quaedam adnotasse, sed generaliter (opp. particulas etiam persequi),

    Plin. Ep. 1, 8, 3:

    tempus generaliter et specialiter accipitur, etc.,

    Quint. 5, 10, 42 sq.;

    so opp. specialiter,

    id. 5, 7, 4; 5, 11, 1;

    opp. proprie,

    id. 3, 7, 7:

    legare,

    Gai. Inst. 2, 238:

    stipulari,

    id. ib. 4, 53:

    universi,

    Vulg. Jer. 25, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > generalis

  • 13 specialiter

    speciāliter [ specialis ]
    особенно, в особенности, в частности Col, CC, Dig etc.

    Латинско-русский словарь > specialiter

  • 14 specialitas

    speciālitās, ātis, f. (specialis), die besondere Beschaffenheit, Anton. gramm. b. Fronto de diff. voc. p. 525, 21 K. Tert. adv. Marc. 5, 8. Serv. Verg. Aen. 2, 402. Isid. orig. 2, 25, 6.

    lateinisch-deutsches > specialitas

  • 15 specialiter

    speciāliter, Adv. (specialis), insbesondere, besonders (Ggstz. generaliter), Cels., Colum. u.a.

    lateinisch-deutsches > specialiter

  • 16 specialitas

    speciālitās, ātis, f. (specialis), die besondere Beschaffenheit, Anton. gramm. b. Fronto de diff. voc. p. 525, 21 K. Tert. adv. Marc. 5, 8. Serv. Verg. Aen. 2, 402. Isid. orig. 2, 25, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > specialitas

  • 17 specialiter

    speciāliter, Adv. (specialis), insbesondere, besonders (Ggstz. generaliter), Cels., Colum. u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > specialiter

  • 18 dolus

    прот. dolus bonus (см. bonus s. 3), обман, хитрость, ухищрение: 1) в обширнейшем смысле называется всякое действие стороны, не соответствующее истине и справедливости (bona fides-aequitas), что особ. иметь место: а) при exceptio doli (generalis), которая покоится на соображении, что предъявление претензии и требование осуществления таковой вопреки существующему возражению - есть действие contra bonam fidem и оправдывает защиту посред. exc. doli (tit. D. 44, 4. cf. I. 2 § 5. - 1. 7 eod.);

    b) такой смысл обмана явствует из прибавления к actio de peculio и de in rem verso: "et si quis dolo malo domini captus fraudatusque actor est" (1. 36 D. 15, 1. cf. 1. 21 eod.);

    e) в учении о вознаграждении за вред и убытки при обязательных отношениях dolus обозначает прямое, злонамеренное нарушение главного содержания обязательства в противоположность culpa (см. sub fine и 1. с.);

    dolus malus, quem semper abesse oportet in iudicio emti, quod bonae f. sit (1. 6 § 9 D. 19, 1);

    illud nulla pactione effici potest, ne dolus praestetur (1. 27 § 3 D. 2. 14. cf. 1. 17 pr. D. 13, 6. 1. 1 § 7 D. 16, 3. 1. 23 D. 50, 17);

    cautio, stipulatio: dolum malum abesse afuturumque esse, clausula doli m s. de dolo m. (1. 22. 53. 119. 121 D. 45, 1. 1. 19 D. 46, 7. 1. 19. 22. § 7 D. 46, 8);

    d) при всяком имущественном ущербе, вызванном злым намерением (dolus malus) кого-лб., потерпевшему предоставлен был преторским эдиктом общий иск, если нельзя было прибегнуть к другому какому-лб. специальному судебному средству, si alia actio non sit (1. 1 § 4. D. 4, 3. 1. 3 § 1 D. 47, 20);

    e) при недозволенных противоправных действиях (вне обязательных отношений), под dolus разумеется положительная воля совершить противозаконное действие, напр. iudex tunc litem suam facere intelligitur, quam dolo malo in fraudem legis sententiam dixerit (1. 15 § 1 D. 5, 1. 1. 7 D. 2, 1. § 4 eod.), (1. 1-3 D. 2, 10), (1. 1 pr. 1 3 D. 11, 3), (1. 12. 26 § 1D. 9, 4), (I. 131. 150. 157 § 1 D. 50, 17. cf. 1. 36 § 3 D. 5, 3. 1. 52 D. 6, 1. 1. 1 § 7 D. 43, 3);

    eum, qui dolo m fecerit, quominus possit restituere, perinde habendum, ac si posset (1. 15 § 10 D. 43, 24. cf. 1. 68 D. 6, 1. 1. 25 § 1 D. 24, 3), (1. 167 § 1. D. 50, 17), (1. 55 eod.), (1. 7 pr. D. 48, 8); (1. 22 pr. D. 48. 10); (1. 3 § 1 D. 47, 10);

    impuberem furtum facere posse, si iam doli capax sit (1. 23 pr. D. 47, 2), (Gai. III. 211).

    2) в строгом смысле слова обман имеет место тогда, когда одна сторона, желая склонить другую к принятию обязательства, употребила ко вреду последней нарочно такие ухищрения, без которых другая сторона не заключила бы договора. Сюда относятся actio doli (tit. D. 4, 3 C. 2, 21), exceptio doli (specialis). Такой обман служит основанием недействительности договора (1. 7 § 9 D. 2, 14. § 10 eod. - "inest dolo et fraus". 1. 1 § 2 D. 4, 3. 1. 3. D. 17, 2. 1. 43 § 2 D. 18, 1. 1. 13 § 4 D. 19, 1. 1. 36 D. 45, 1. § 1 J. 4, 13).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > dolus

  • 19 dolus malus

    прот. dolus bonus (см. bonus s. 3), обман, хитрость, ухищрение: 1) в обширнейшем смысле называется всякое действие стороны, не соответствующее истине и справедливости (bona fides-aequitas), что особ. иметь место: а) при exceptio doli (generalis), которая покоится на соображении, что предъявление претензии и требование осуществления таковой вопреки существующему возражению - есть действие contra bonam fidem и оправдывает защиту посред. exc. doli (tit. D. 44, 4. cf. I. 2 § 5. - 1. 7 eod.);

    b) такой смысл обмана явствует из прибавления к actio de peculio и de in rem verso: "et si quis dolo malo domini captus fraudatusque actor est" (1. 36 D. 15, 1. cf. 1. 21 eod.);

    e) в учении о вознаграждении за вред и убытки при обязательных отношениях dolus обозначает прямое, злонамеренное нарушение главного содержания обязательства в противоположность culpa (см. sub fine и 1. с.);

    dolus malus, quem semper abesse oportet in iudicio emti, quod bonae f. sit (1. 6 § 9 D. 19, 1);

    illud nulla pactione effici potest, ne dolus praestetur (1. 27 § 3 D. 2. 14. cf. 1. 17 pr. D. 13, 6. 1. 1 § 7 D. 16, 3. 1. 23 D. 50, 17);

    cautio, stipulatio: dolum malum abesse afuturumque esse, clausula doli m s. de dolo m. (1. 22. 53. 119. 121 D. 45, 1. 1. 19 D. 46, 7. 1. 19. 22. § 7 D. 46, 8);

    d) при всяком имущественном ущербе, вызванном злым намерением (dolus malus) кого-лб., потерпевшему предоставлен был преторским эдиктом общий иск, если нельзя было прибегнуть к другому какому-лб. специальному судебному средству, si alia actio non sit (1. 1 § 4. D. 4, 3. 1. 3 § 1 D. 47, 20);

    e) при недозволенных противоправных действиях (вне обязательных отношений), под dolus разумеется положительная воля совершить противозаконное действие, напр. iudex tunc litem suam facere intelligitur, quam dolo malo in fraudem legis sententiam dixerit (1. 15 § 1 D. 5, 1. 1. 7 D. 2, 1. § 4 eod.), (1. 1-3 D. 2, 10), (1. 1 pr. 1 3 D. 11, 3), (1. 12. 26 § 1D. 9, 4), (I. 131. 150. 157 § 1 D. 50, 17. cf. 1. 36 § 3 D. 5, 3. 1. 52 D. 6, 1. 1. 1 § 7 D. 43, 3);

    eum, qui dolo m fecerit, quominus possit restituere, perinde habendum, ac si posset (1. 15 § 10 D. 43, 24. cf. 1. 68 D. 6, 1. 1. 25 § 1 D. 24, 3), (1. 167 § 1. D. 50, 17), (1. 55 eod.), (1. 7 pr. D. 48, 8); (1. 22 pr. D. 48. 10); (1. 3 § 1 D. 47, 10);

    impuberem furtum facere posse, si iam doli capax sit (1. 23 pr. D. 47, 2), (Gai. III. 211).

    2) в строгом смысле слова обман имеет место тогда, когда одна сторона, желая склонить другую к принятию обязательства, употребила ко вреду последней нарочно такие ухищрения, без которых другая сторона не заключила бы договора. Сюда относятся actio doli (tit. D. 4, 3 C. 2, 21), exceptio doli (specialis). Такой обман служит основанием недействительности договора (1. 7 § 9 D. 2, 14. § 10 eod. - "inest dolo et fraus". 1. 1 § 2 D. 4, 3. 1. 3. D. 17, 2. 1. 43 § 2 D. 18, 1. 1. 13 § 4 D. 19, 1. 1. 36 D. 45, 1. § 1 J. 4, 13).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > dolus malus

  • 20 generalis

    (adi.) generaliter (adv.) a) вообще, противоп. specialis, specialiter: semper specialia generalibus insunt (1. 147 D. 50, 17);

    generaliter bona obligata (1. 6 D. 20, 1. 1. 6 C. 8, 18);

    general. (противоп. sub conditione) pignori datus servus (1. 29 D. 40, 9);

    generale legatum (suppellectilis), противоп. species certi numeri demonstratae (1. 9 pr. D. 33, 10);

    dos general. relegata, противоп. fundus specialiter legatus (1. 1 § 14 D. 33, 4);

    constitutio generalis, противоп. personalis;

    general. constitui, non in singulas personas (§ 6 J. 1, 2. 1. 8 D. 1, 3. 1. 51 pr. C. 1, 3. 1. 35 § 2. C. 3, 28. 1. 12 pr. C. 4, 1. 1. 11 § 4. C. 5, 27);

    general. pacisci, ne petam, противоп. ne a persona petam (1. 7 § 8 D. 2, 14);

    general. jubere, противоп. specialiter in uno contractu (1. 1 § 1 D. 15, 4. 1. 4 pr. D. 1, 21. 1. 25 § 1 D. 4, 4. 1. 25 § 5 D. 29. 2. 1. 57 § 1 eod. 1. 33 pr. D. 4, 6);

    b) касающийся рода, по poдам, без определения лица, generaliter stipulari, debere hominem (1. 27 § 7 D. 2, 14. 1. 2 § 1 D. 45, 1. 1. 29 § 3 D. 32. 1. 9 § 1. 1. 10 D. 33, 5. 1. 12 § 7 D. 36, 2. 1. 45 § 1 D. 30).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > generalis

См. также в других словарях:

  • specialis — speciãlis, ė adj. (2); Rtr žr. specialus …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • Lex specialis — Eine lex specialis ist ein spezielles Gesetz, das dem allgemeinen Gesetz (lex generalis) vorgeht. Dieses besondere Gesetz verdrängt das allgemeine Gesetz (lex specialis derogat legi generali). Die Spezialität des Gesetzes kann sich beispielsweise …   Deutsch Wikipedia

  • Lex specialis derogat legi generali — Eine lex specialis ist ein spezielles Gesetz, das dem allgemeinen Gesetz (lex generalis) vorgeht. Dieses besondere Gesetz verdrängt das allgemeine Gesetz (lex specialis derogat legi generali). Die Spezialität des Gesetzes kann sich beispielsweise …   Deutsch Wikipedia

  • Lex specialis derogat generali — (лат. «специальный закон отменяет (вытесняет) общий закон»[1])  общий принцип права, восходящий к римскому праву. Суть этого принципа сводится к тому, что в случае конкуренции норм общего (generalis) и специального (specialis) характера …   Википедия

  • Monotoma specialis —   Monotoma specialis Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Lex specialis — in legal theory and practice, is a doctrine relating to the interpretation of laws, and can apply in both domestic and international law contexts. The doctrine states that a law governing a specific subject matter ( lex specialis ) is not overri …   Wikipedia

  • Forma specialis — (plural formae speciales ) is a taxonomic grouping allowed by the International Code of Botanical Nomenclature, that is applied to a parasite (most frequently a fungus) which is adapted to a specific host (there being minimal or no morphological… …   Wikipedia

  • Lex specialis — Lex spe|ci|a|lis, die; , Leges speciales [...e:s ...e:s; aus ↑Lexu. lat. specialis, ↑spezial] (Rechtsspr.): Sondergesetz (das Vorrang hat vor der Lex generalis) …   Universal-Lexikon

  • Lex specialis — Lex spe|ci|a|lis [ spe tsi̯a:...] die; , Leges [ le:ge:s] ...les [...le:s] <aus gleichbed. lat. lex specialis> das (der ↑Lex generalis übergeordnete) Sondergesetz …   Das große Fremdwörterbuch

  • Histologia specialis — specialioji histologija statusas T sritis histologija, ląstelių chemija, histologinė chemija, audinių kultūra atitikmenys: lot. Histologia specialis ryšiai: siauresnis terminas – bendroji danga siauresnis terminas – endokrininė sistema siauresnis …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Histologia specialis — specialioji histologija statusas T sritis histologija atitikmenys: lot. Histologia specialis ryšiai: siauresnis terminas – endokrininė sistema siauresnis terminas – jutimo organai siauresnis terminas – kraujo ir limfos gamybos organai siauresnis… …   Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»