spółkować

См. также в других словарях:

• spółkować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, spółkowaćkuję, spółkowaćkuje {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć stosunek seksualny; kopulować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spółkować — ndk IV, spółkowaćkuję, spółkowaćkujesz, spółkowaćkuj, spółkowaćował «mieć stosunek płciowy» …   Słownik języka polskiego

• kopulować — ndk IV, kopulowaćluje, kopulowaćował «łączyć się w akcie płciowym; spółkować» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• łączyć — ndk VIb, łączyćczę, łączyćczysz, łącz, łączyćczył, łączyćczony 1. «spajać, wiązać w całość» Kanał łączy morze z jeziorem. Łączyła ich przyjaźń. Łączyć przyjemne z pożytecznym. ◊ Nic nas z sobą nie łączy «jesteśmy dla siebie obcy, żadne sprawy,… …   Słownik języka polskiego

• spółkowanie — n I rzecz. od spółkować …   Słownik języka polskiego

• kopulować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kopulowaćluję, kopulowaćluje {{/stl 8}}{{stl 7}} odbywać stosunek płciowy; spółkować <łac.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień