-
81 gemitus
gĕmĭtus, ūs (archaic gen. sing. gemiti, Plaut. Aul. 4, 9, 11), m. [gemo], a sighing, a sigh, a groan, a lamentation, complaint (syn.: planctus, plangor, lamentatio, questus).I.Lit.: quantum luctum quantumque gemitum, quid lacrimarum quantumque fletum factum audivi, Cato ap. Gell. 10, 3, 17; cf.:II.ut urbe tota fletus gemitusque fieret,
Cic. Rosc. Am. 9, 24; id. Sest. 31, 68: gemitum trahens, Enn. ap. Non. p. 515, 26 (Trag. v. 102 Vahl.):clamor, sonus, gemitus,
Quint. 7, 2, 46:gemitus in dolore... gemitus elamentabilis,
Cic. Tusc. 2, 24, 57:lacrimabilis,
Verg. A. 3, 39:ingentem tollere,
id. ib. 11, 37; cf.:ingentem dare pectore ab imo,
id. ib. 1, 485:gemitus toto foro,
Cic. Phil. 2, 34, 85:continuus,
Quint. 11, 1, 34:sine gemitu,
id. 2, 20, 10:gemitu,
Verg. A. 2, 73.— Plur. (mostly poet.):gemitus, screatus, tussis, risus abstine,
Ter. Heaut. 2, 3, 132:quantos et virorum et mulierum gemitus esse factos (audivi)?
Cic. Clu. 68, 192; id. Har. Resp. 18, 39:gemitus edere,
Lucr. 4, 1015; cf.:extremosque ciet gemitus,
Verg. G. 3, 517:gemitus,
id. A. 2, 288; 4, 409; 6, 873; Ov. M. 2, 621:excitare,
Liv. 9, 7, 4:ad gemitus vulnerum,
id. 22, 5, 4; Gell. 1, 26, 7; Vulg. Judic. 2, 18; Psa. 30, 10 al.—Poet. transf.1. 2.Of inanimate things, a deep or hoarse sound:insonuere cavae gemitumque dedere cavernae,
Verg. A. 2, 53:dat tellus gemitum,
id. ib. 9, 709:dat gemitum moles,
Sil. 3, 643:et gemitum ingentem pelagi pulsataque saxa Audimus,
Verg. A. 3, 555.—In plur.:plaga facit gemitus,
Ov. M. 12, 487. -
82 grammaticus
1.grammătĭcus, a, um, adj., = grammatikos, of or belonging to grammar, grammatical:II.ars,
Auct. Her. 4, 12, 17; Quint. 1, 5, 54:possis illud grammaticum, hoc rhetoricum magis dicere,
id. 9, 3, 2:grammaticas ambire tribus et pulpita,
the tribes of the grammarians, Hor. Ep. 1, 19, 40:cum eundem (Tuditanum) de rebus grammaticis scripsisse constet,
Varr. L. L. 6, § 36 Müll.—Subst.A.grammătĭcus, i, m., a grammarian in the more extended sense of the word, a philologist: appellatio grammaticorum Graeca consuetudine invaluit: sed initio litterati vocabantur. Cornelius quoque Nepos litteratos vulgo appellari ait eos, qui aliquid diligenter et acute scienterque possint aut dicere aut scribere: ceterum proprie sic appellandos poëtarum interpretes, qui a Graecis grammatikoi nominentur... Veteres grammatici et rhetoricam docebant, etc., Suet. Gramm. 4:B.ut si grammaticum se professus quispiam barbare loquatur,
Cic. Tusc. 2, 4, 12; cf.:grammatici custodes Latini sermonis,
Sen. Ep. 95 med.:grammatici poëtarum explanatores sunt,
Cic. Div. 1, 51, 116; id. Att. 7, 3, 10: hanc hupallagên rhetores, metônumian grammatici vocant, id. Or. 27, 93; Quint. 10, 1, 53; 1, 8, 21; cf. in the foll. the passage Quint. 2, 1, 4, and Cic. de Or. 1, 42, 187:(Ateius) inter grammaticos rhetor, inter rhetores grammaticus,
Suet. Gramm. 10.—Prov.:grammatici certant,
doctors disagree, Hor. A. P. 78.—grammătĭca, ae, and gram-mătĭce, ēs (the first form in Cicero and Suet., the latter in Quint.), f., = grammatikê, grammar in the wider sense of the term, philology:C.quamquam ea verba, quibus instituto veterum utimur pro Latinis, ut ipsa philosophia, ut rhetorica, dialectica, grammatica, geometria, musica, quamquam Latine ea dici poterant, tamen, quoniam usu percepta sunt, nostra ducamus,
Cic. Fin. 3, 2, 5; id. de Or. 1, 42, 187; cf.:et grammatice (quam in Latinum transferentes litteraturam vocaverunt) fines suos norit, praesertim tantum ab hac appellationis suae paupertate, intra quam primi illi constitere, provecta: nam tenuis a fonte, assumptis poëtarum historicorumque viribus, pleno jam satis alveo fluit, cum praeter rationem recte loquendi non parum alioqui copiosam prope omnium maximarum artium scientiam amplexa sit,
Quint. 2, 1, 4; cf. id. 2, 14, 3:grammatica,
Suet. Gramm. 1; 2; 3; 6; 8;24 et saep.: grammatice,
Quint. 1, 4, 2 sq.; 1, 5, 1; 1, 8, 12; 1, 10, 17 et saep.—grammătĭca, ōrum, n., grammar, philology:2.in grammaticis poëtarum pertractatio, historiarum cognitio, verborum interpretatio, pronuntiandi quidam sonus,
Cic. de Or. 1, 42, 187.— Adv.: grammă-tĭce, according to the rules of grammar, grammatically:mihi non invenuste dici videtur, aliud esse Latine, aliud grammatice loqui,
Quint. 1, 6, 27.grammătĭcus, i, v. 1. grammaticus, II. A. -
83 gravisonus
grăvĭsŏnus, a, um, adj. [gravis-sonus], having a deep or heavy sound, as defin. of sonorus, Serv. Verg. A. 1, 53. -
84 graviusculus
grăvĭuscŭlus, a, um, adj. dim. [gravis, I. B. 1.], of tones, rather deep:sonus,
Gell. 1, 11, 13. -
85 heroicus
hērōĭcus, a, um, adj., = hêrôïkos, of or relating to (mythical) heroes, heroic:vetus opinio est, jam usque ab heroicis ducta temporibus,
Cic. Div. 1, 1, 1:tempora,
id. N. D. 3, 21, 54; Quint. 1, 11, 17:aetates,
Cic. Tusc. 5, 3, 7:Medea et Atreus, heroicae personae,
id. N. D. 3, 29, 71:sublimitas heroici carminis,
of the heroic poem, of the epic, Quint. 1, 8, 5; cf.:heroici carminis sonus,
Tac. Or. 10:carmen,
Serv. Verg. A. 1 init.:versus, usually herous versus (v. herous),
Prisc. p. 1256 P.— Adv.: hērōĭcē, in the heroic style:hos quoque (versus Homeri) tamquam heroice incomptos adamavit (Vergilius),
Macr. S. 5, 14. -
86 horrisonus
horrĭsŏnus, a, um, adj. [horreo-sonus], sounding dreadfully, that makes a horrid sound ( poet.): fretum, Cic. poët. Tusc. 2, 10, 23; cf.flatus,
Luc. 2, 455:fragor,
Lucr. 5, 109:fremitus,
Verg. A. 9, 55:cardo,
id. ib. 6, 573:buxus,
Val. Fl. 2, 584:flagellum,
id. 7, 149. -
87 illevigatus
illēvĭgātus ( illaev- or inl-), a, um, adj. [in-laevigatus], not smooth, rough, harsh:sonus (with inconditus),
Diom. p. 499 P. -
88 impar
impar ( inp-), ăris ( abl. sing. impari;I.but, metri grat., impare,
Verg. E. 8, 75; id. Cir. 372; gen. plur. imparium, Cels. 3, 4 al.), adj. [2. in-par], uneven, unequal, dissimilar in number or quality (cf. dispar, dissimilis).In gen. (class.):(β).stellarum numerus par an impar sit, nescitur,
Cic. Ac. 2, 10, 32:congressus impari numero,
Caes. B. C. 1, 40, 6; 1, 47, 3:numero deus impare gaudet,
Verg. E. 8, 75 Serv.; cf.: imparem numerum antiqui prosperiorem hominibus esse crediderunt, Paul. ex Fest. p. 109 Müll.:(sonus) intervallis conjunctus imparibus,
Cic. Rep. 6, 18; cf. Lucr. 5, 683:qui Musas amat impares,
Hor. C. 3, 19, 13:imparibus carmina facta modis,
i. e. hexameters and pentameters, Ov. Tr. 2, 220: impares tibiae numero foraminum discretae, Paul. ex Fest. p. 109 Müll.:ludere par impar,
even or odd, Hor. S. 2, 3, 248: mensae erat pes tertius impar:Testa parem fecit,
Ov. M. 8, 662:formae atque animi,
Hor. C. 1, 33, 11; cf.formae,
id. S. 2, 2, 30:si toga dissidet impar, Rides,
uneven, awry, id. Ep. 1, 1, 96:acer coloribus impar,
i. e. partycolored, Ov. M. 10, 95:quos quidem ego ambo unice diligo: sed in Marco benevolentia impari,
Cic. Fam. 5, 8, 4:leges,
Quint. 7, 7, 6:ad exhortationem praecipue valent imparia,
id. 5, 11, 10.—With dat.:II.nil fuit umquam sic impar sibi,
Hor. S. 1, 3, 19.—In partic. (with the accessory notion of smaller, inferior), unequal to, not a match for, unable to cope with a thing; inferior, weaker (so perh. not till after the Aug. period).(α).With dat.:(β).Phthius Achilles, Ceteris major, tibi (Apollini) miles impar,
Hor. C. 4, 6, 5; Suet. Dom. 10:derepente velut impar dolori congemuit,
unable to support his grief, Suet. Tib. 23:muliebre corpus impar dolori,
Tac. A. 15, 57; cf.:senex et levissimis quoque curis impar,
id. ib. 14, 54:Pygmaeus bellator impar hosti,
Juv. 13, 169:optimatium conspirationi,
Suet. Caes. 15:militum ardori,
id. Oth. 9:bello,
Tac. H. 1, 74:sumptui,
Dig. 3, 5, 9:impar tantis honoribus,
Suet. Tib. 67.—With abl. specif. (not ante-Aug.):(γ).sed viribus impar,
Ov. M. 5, 610; cf.:par audaciā Romanus, consilio et viribus impar,
Liv. 27, 1, 7:omni parte virium impar,
id. 22, 15, 9:nec facies impar nobilitate fuit,
Ov. F. 4, 306:Batavi impares numero,
Tac. H. 4, 20:obsessi et impares et aqua ciboque defecti,
Quint. 3, 8, 23.—Absol.:B.juncta impari,
to an inferior in rank, Liv. 6, 34, 9; cf.:pater consularis, avus praetorius, maternum genus impar,
Tac. H. 2, 50:Julia Tiberium spreverat ut imparem,
not her equal in birth, id. ib. 1, 53:simul odiorum invidiaeque erga Fabium Valentem admonebatur, ut inpar apud Vitellium gratiam viresque apud novum principem pararet,
id. ib. 2, 99.—Inequitable, unjust:C.videbam quam inpar esset sors, cum ille vobis bellum pararet, vos ei securam pacem praestaretis,
Liv. 42, 13, 5.—Poet. transf., unequal, i. e. beyond one's strength, which one is not a match for:(β).judice sub Tmolo certamen venit ad impar,
to the unequal strife, Ov. M. 11, 156:pugna,
Verg. A. 12, 216; cf.:imparibus certare,
Hor. Epod. 11, 18.—With inf.:magnum opus et tangi nisi cura vincitur impar,
Grat. Cyn. 61.—* Adv.: impărĭter, unequally:versibus impariter junctis,
i. e. in hexameters and pentameters, Hor. A. P. 75. -
89 injucundus
in-jūcundus, a, um, adj.I.Unpleasant (class.):II.minime nobis injucundus labor,
Cic. Fin. 1, 1, 3:rumor bonis,
id. Q. Fr. 3, 8, 4:odor,
Plin. 25, 7, 36, § 74:sonus vocis,
Gell. 13, 20, 12:schemata,
Quint. 4, 5, 4:non injucundus auctor,
id. 10, 1, 124. — Comp., Cael. Aur. Tard. 1, 4, 123.—Harsh, severe:adversus malos,
Tac. Agr. 22. — Adv.: injūcundē, unpleasantly:res injucundius actae,
Cic. Att. 1, 20, 1. -
90 inlevigatus
illēvĭgātus ( illaev- or inl-), a, um, adj. [in-laevigatus], not smooth, rough, harsh:sonus (with inconditus),
Diom. p. 499 P. -
91 inpar
impar ( inp-), ăris ( abl. sing. impari;I.but, metri grat., impare,
Verg. E. 8, 75; id. Cir. 372; gen. plur. imparium, Cels. 3, 4 al.), adj. [2. in-par], uneven, unequal, dissimilar in number or quality (cf. dispar, dissimilis).In gen. (class.):(β).stellarum numerus par an impar sit, nescitur,
Cic. Ac. 2, 10, 32:congressus impari numero,
Caes. B. C. 1, 40, 6; 1, 47, 3:numero deus impare gaudet,
Verg. E. 8, 75 Serv.; cf.: imparem numerum antiqui prosperiorem hominibus esse crediderunt, Paul. ex Fest. p. 109 Müll.:(sonus) intervallis conjunctus imparibus,
Cic. Rep. 6, 18; cf. Lucr. 5, 683:qui Musas amat impares,
Hor. C. 3, 19, 13:imparibus carmina facta modis,
i. e. hexameters and pentameters, Ov. Tr. 2, 220: impares tibiae numero foraminum discretae, Paul. ex Fest. p. 109 Müll.:ludere par impar,
even or odd, Hor. S. 2, 3, 248: mensae erat pes tertius impar:Testa parem fecit,
Ov. M. 8, 662:formae atque animi,
Hor. C. 1, 33, 11; cf.formae,
id. S. 2, 2, 30:si toga dissidet impar, Rides,
uneven, awry, id. Ep. 1, 1, 96:acer coloribus impar,
i. e. partycolored, Ov. M. 10, 95:quos quidem ego ambo unice diligo: sed in Marco benevolentia impari,
Cic. Fam. 5, 8, 4:leges,
Quint. 7, 7, 6:ad exhortationem praecipue valent imparia,
id. 5, 11, 10.—With dat.:II.nil fuit umquam sic impar sibi,
Hor. S. 1, 3, 19.—In partic. (with the accessory notion of smaller, inferior), unequal to, not a match for, unable to cope with a thing; inferior, weaker (so perh. not till after the Aug. period).(α).With dat.:(β).Phthius Achilles, Ceteris major, tibi (Apollini) miles impar,
Hor. C. 4, 6, 5; Suet. Dom. 10:derepente velut impar dolori congemuit,
unable to support his grief, Suet. Tib. 23:muliebre corpus impar dolori,
Tac. A. 15, 57; cf.:senex et levissimis quoque curis impar,
id. ib. 14, 54:Pygmaeus bellator impar hosti,
Juv. 13, 169:optimatium conspirationi,
Suet. Caes. 15:militum ardori,
id. Oth. 9:bello,
Tac. H. 1, 74:sumptui,
Dig. 3, 5, 9:impar tantis honoribus,
Suet. Tib. 67.—With abl. specif. (not ante-Aug.):(γ).sed viribus impar,
Ov. M. 5, 610; cf.:par audaciā Romanus, consilio et viribus impar,
Liv. 27, 1, 7:omni parte virium impar,
id. 22, 15, 9:nec facies impar nobilitate fuit,
Ov. F. 4, 306:Batavi impares numero,
Tac. H. 4, 20:obsessi et impares et aqua ciboque defecti,
Quint. 3, 8, 23.—Absol.:B.juncta impari,
to an inferior in rank, Liv. 6, 34, 9; cf.:pater consularis, avus praetorius, maternum genus impar,
Tac. H. 2, 50:Julia Tiberium spreverat ut imparem,
not her equal in birth, id. ib. 1, 53:simul odiorum invidiaeque erga Fabium Valentem admonebatur, ut inpar apud Vitellium gratiam viresque apud novum principem pararet,
id. ib. 2, 99.—Inequitable, unjust:C.videbam quam inpar esset sors, cum ille vobis bellum pararet, vos ei securam pacem praestaretis,
Liv. 42, 13, 5.—Poet. transf., unequal, i. e. beyond one's strength, which one is not a match for:(β).judice sub Tmolo certamen venit ad impar,
to the unequal strife, Ov. M. 11, 156:pugna,
Verg. A. 12, 216; cf.:imparibus certare,
Hor. Epod. 11, 18.—With inf.:magnum opus et tangi nisi cura vincitur impar,
Grat. Cyn. 61.—* Adv.: impărĭter, unequally:versibus impariter junctis,
i. e. in hexameters and pentameters, Hor. A. P. 75. -
92 insonus
I.Lit.:II.passus,
Amm. 27, 12; cf.gressus,
id. 29, 5:vestigium,
App. M. 3, p. 138, 22.—Transf.: litterae, i. e. mutae, App. de Mundo, p. 66, 29. -
93 interrogatorius
interrŏgātōrĭus, a, um, adj. [interrogator], consisting of questions, interrogatory (post-class.):actiones,
Dig. 11, 1, 1:sonus,
Tert. adv. Marc. 2, 25. -
94 intorqueo
I.Lit.:II.mentum in dicendo,
to distort, Cic. de Or. 2, 66:oculos,
Verg. G. 4, 451:caulem,
Plin. 19, 6, 34, § 114: talum, to sprain, Auct. B. Hisp. 38: vereor, ne Pompeio quid oneris imponam, mê moi Gorgeiên kephalên deinoio pelôrou intorqueat, Cic. Att. 9, 7, 3.— Pass. or with se, to twist or wrap itself:involvulus, quae in pampini folio intorta implicat se,
Plaut. Cist. 4, 2, 64:cum subito... procella nubibus intorsit sese,
Lucr. 6, 124:ipsi palmites intorquentur,
Plin. 17, 22, 35, § 183. —Transf.A.To brandish, hurl, or throw towards:B.hastam tergo,
to launch at its back, Verg. A. 2, 231:jaculum alicui,
to hurl against one, id. ib. 10, 322; Ov. M. 5, 90; Sil. 1, 304:telum,
Verg. A. 10, 381:saxum,
Sil. 7, 623:telum in hostem,
Verg. A. 10, 882; Sen. Ep. 45. —To throw into confusion:III.orationem,
Plaut. Cist. 4, 2, 65; cf.mores,
to corrupt, pervert, Pers. 5, 38.—Trop., to cast upon, throw out against:alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae,
Cic. Tusc. 4, 36, 77:vocem diram,
Sil. 11, 342.— Hence, intortus, a, um, P. a., twisted, wound; crisped, curled; trailed, prolonged; perplexed, involved; distorted, corrupted:spirae modo,
Plin. 2, 25, 23, § 91:intorto circa bracchium pallio,
wound about my arm, Petr. 80:paludamentum,
wrapped round, Liv. 25, 16:angues intorti capillis Eumenidum,
entwined, Hor. C. 2, 13, 35:capilli,
curled, Mart. 8, 33; Sil. 3, 284:sonus concisus, intortus,
Plin. 10, 29, 43, § 82:noctuae intorto carmine occinunt,
App. Flor. 13:rudentes,
twisted, made by twisting, Cat. 64, 235:funes,
Ov. M. 3, 679 al. — Adv.: intortē, windingly, crookedly:intortius,
Plin. 16, 16, 27, § 68.— Transf.: hoc dicere, August. de Nat. et Grat. 49. -
95 intorte
I.Lit.:II.mentum in dicendo,
to distort, Cic. de Or. 2, 66:oculos,
Verg. G. 4, 451:caulem,
Plin. 19, 6, 34, § 114: talum, to sprain, Auct. B. Hisp. 38: vereor, ne Pompeio quid oneris imponam, mê moi Gorgeiên kephalên deinoio pelôrou intorqueat, Cic. Att. 9, 7, 3.— Pass. or with se, to twist or wrap itself:involvulus, quae in pampini folio intorta implicat se,
Plaut. Cist. 4, 2, 64:cum subito... procella nubibus intorsit sese,
Lucr. 6, 124:ipsi palmites intorquentur,
Plin. 17, 22, 35, § 183. —Transf.A.To brandish, hurl, or throw towards:B.hastam tergo,
to launch at its back, Verg. A. 2, 231:jaculum alicui,
to hurl against one, id. ib. 10, 322; Ov. M. 5, 90; Sil. 1, 304:telum,
Verg. A. 10, 381:saxum,
Sil. 7, 623:telum in hostem,
Verg. A. 10, 882; Sen. Ep. 45. —To throw into confusion:III.orationem,
Plaut. Cist. 4, 2, 65; cf.mores,
to corrupt, pervert, Pers. 5, 38.—Trop., to cast upon, throw out against:alternis versibus intorquentur inter fratres gravissimae contumeliae,
Cic. Tusc. 4, 36, 77:vocem diram,
Sil. 11, 342.— Hence, intortus, a, um, P. a., twisted, wound; crisped, curled; trailed, prolonged; perplexed, involved; distorted, corrupted:spirae modo,
Plin. 2, 25, 23, § 91:intorto circa bracchium pallio,
wound about my arm, Petr. 80:paludamentum,
wrapped round, Liv. 25, 16:angues intorti capillis Eumenidum,
entwined, Hor. C. 2, 13, 35:capilli,
curled, Mart. 8, 33; Sil. 3, 284:sonus concisus, intortus,
Plin. 10, 29, 43, § 82:noctuae intorto carmine occinunt,
App. Flor. 13:rudentes,
twisted, made by twisting, Cat. 64, 235:funes,
Ov. M. 3, 679 al. — Adv.: intortē, windingly, crookedly:intortius,
Plin. 16, 16, 27, § 68.— Transf.: hoc dicere, August. de Nat. et Grat. 49. -
96 jurgatorius
jurgātōrĭus, a, um, adj. [jurgo], quarrelsome (post-class.):vocis sonus,
Amm. 27, 1. -
97 legitima
lēgĭtĭmus, a, um, adj. [lex; cf. Cic. Top. 8, 36], fixed or appointed by law, according to law, lawful, legal, legitimate.I.Lit.A.Adj.:B.dies is erat legitimus comitiis habendis,
Cic. Verr. 2, 2, 52, § 128:legitimum imperium habere,
id. Phil. 11, 10, 26:potestas,
id. Tusc. 1, 30, 74:scriptum,
id. Inv. 2, 43, 125:controversiae legitimae et civiles,
which come under and are settled by the laws, id. Or. 34, 120: justus et legitimus hostis, a lawful adversary, as distinguished from pirates and other outlaws, id. Off. 3, 29, 109:aetas legitima ad petendam aedilitatem,
Liv. 25, 2: horae, allowed by law (for transacting any business), Cic. Verr. 2, 1, 9, § 25:impedimentum,
a legal impediment, id. Agr. 2, 9, 24:poena,
Suet. Claud. 14:crimen,
laid down in the laws, Dig. 47, 20, 3:filius (opp. nothus),
legitimate, Quint. 3, 6, 72; 5, 14, 16;Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 4, 3: matrimonia,
ib. 6, 4, 2:conjux,
Ov. M. 10, 437:legitimis pactam junctamque tabellis amare,
Juv. 6, 200.—Subst.: lēgĭtĭma, ōrum, n., usages prescribed by law, precepts (very rare):II.legitimis quibusdam confectis,
Nep. Phoc. 4, 2:custodite legitima mea,
precepts, statutes, Vulg. Lev. 18, 26; also in sing.:legitimum sempiternum erit,
id. Exod. 28, 43.—Transf., in gen.A.l. q. legalis, of or belonging to the law, legal (post-Aug.):B.quaestiones,
Quint. 3, 6, 72; 7, 3, 13:verba,
Gell. 11, 1, 4:scientia, Just. Inst. prooem. § 4: actio injuriarum, Mos. et Rom. Leg. Coll. 2, 5, 5: judicia,
Gai. Inst. 4, 103 sq. —Right, just, proper, appropriate (class.):1.numerus,
Cic. Verr. 2, 5, 22, 57:in omnibus meis epistolis, legitima quaedam est accessio commendationis tuae,
id. Fam. 7, 6, 1:illa oratorum propria et quasi legitima tractavit, ut delectaret, ut moveret, ut augeret, etc.,
id. Brut. 21, 82:poëma facere,
Hor. Ep. 2, 2, 109:sonus,
id. A. P. 274:insania,
Plin. 21, 31, 105, § 178:verba,
Ov. F. 2, 527:partus,
right, regular, Plin. 8, 43, 64, § 168; cf.:spectavit studiosissime pugiles, non legitimos et ordinarios modo, sed et catervarios, etc.,
Suet. Aug. 45:olus,
Plin. 22, 22, 38, § 80.—In neutr.: legitimum est, with a subject-clause, it is right, proper, suitable (post-Aug.):fistulas denum pedum longitudinis esse, legitimum est,
Plin. 31, 6, 31, § 58; 33, 3, 20, § 64:seruntur lactucae anno toto: legitimum tamen, a bruma semen jacere,
but the proper way is, id. 19, 8, 39, § 130.—Hence, adv.: lēgĭtĭmē.According to law, lawfully, legally, legitimately:2.is qui legitime procurator dicitur,
Cic. Caecin. 20, 57:juste et legitime imperanti,
id. Off. 1, 4, 13:non nisi legitime vult nubere,
Juv. 10, 338.—Transf., duly, properly:faex legitime cocta,
Plin. 23, 2, 31, § 64:studere,
Tac. Or. 32:legitime fixis tabellis,
Juv. 12, 100. -
98 legitimus
lēgĭtĭmus, a, um, adj. [lex; cf. Cic. Top. 8, 36], fixed or appointed by law, according to law, lawful, legal, legitimate.I.Lit.A.Adj.:B.dies is erat legitimus comitiis habendis,
Cic. Verr. 2, 2, 52, § 128:legitimum imperium habere,
id. Phil. 11, 10, 26:potestas,
id. Tusc. 1, 30, 74:scriptum,
id. Inv. 2, 43, 125:controversiae legitimae et civiles,
which come under and are settled by the laws, id. Or. 34, 120: justus et legitimus hostis, a lawful adversary, as distinguished from pirates and other outlaws, id. Off. 3, 29, 109:aetas legitima ad petendam aedilitatem,
Liv. 25, 2: horae, allowed by law (for transacting any business), Cic. Verr. 2, 1, 9, § 25:impedimentum,
a legal impediment, id. Agr. 2, 9, 24:poena,
Suet. Claud. 14:crimen,
laid down in the laws, Dig. 47, 20, 3:filius (opp. nothus),
legitimate, Quint. 3, 6, 72; 5, 14, 16;Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 4, 3: matrimonia,
ib. 6, 4, 2:conjux,
Ov. M. 10, 437:legitimis pactam junctamque tabellis amare,
Juv. 6, 200.—Subst.: lēgĭtĭma, ōrum, n., usages prescribed by law, precepts (very rare):II.legitimis quibusdam confectis,
Nep. Phoc. 4, 2:custodite legitima mea,
precepts, statutes, Vulg. Lev. 18, 26; also in sing.:legitimum sempiternum erit,
id. Exod. 28, 43.—Transf., in gen.A.l. q. legalis, of or belonging to the law, legal (post-Aug.):B.quaestiones,
Quint. 3, 6, 72; 7, 3, 13:verba,
Gell. 11, 1, 4:scientia, Just. Inst. prooem. § 4: actio injuriarum, Mos. et Rom. Leg. Coll. 2, 5, 5: judicia,
Gai. Inst. 4, 103 sq. —Right, just, proper, appropriate (class.):1.numerus,
Cic. Verr. 2, 5, 22, 57:in omnibus meis epistolis, legitima quaedam est accessio commendationis tuae,
id. Fam. 7, 6, 1:illa oratorum propria et quasi legitima tractavit, ut delectaret, ut moveret, ut augeret, etc.,
id. Brut. 21, 82:poëma facere,
Hor. Ep. 2, 2, 109:sonus,
id. A. P. 274:insania,
Plin. 21, 31, 105, § 178:verba,
Ov. F. 2, 527:partus,
right, regular, Plin. 8, 43, 64, § 168; cf.:spectavit studiosissime pugiles, non legitimos et ordinarios modo, sed et catervarios, etc.,
Suet. Aug. 45:olus,
Plin. 22, 22, 38, § 80.—In neutr.: legitimum est, with a subject-clause, it is right, proper, suitable (post-Aug.):fistulas denum pedum longitudinis esse, legitimum est,
Plin. 31, 6, 31, § 58; 33, 3, 20, § 64:seruntur lactucae anno toto: legitimum tamen, a bruma semen jacere,
but the proper way is, id. 19, 8, 39, § 130.—Hence, adv.: lēgĭtĭmē.According to law, lawfully, legally, legitimately:2.is qui legitime procurator dicitur,
Cic. Caecin. 20, 57:juste et legitime imperanti,
id. Off. 1, 4, 13:non nisi legitime vult nubere,
Juv. 10, 338.—Transf., duly, properly:faex legitime cocta,
Plin. 23, 2, 31, § 64:studere,
Tac. Or. 32:legitime fixis tabellis,
Juv. 12, 100. -
99 licui
I.Lit.:B.tabes nivis liquescentis,
Liv. 21, 36:haec ut cera liquescit,
Verg. E. 8, 80; Ov. M. 5, 431:volnificusque chalybs vastā fornace liquescit,
Verg. A. 8, 446; Plin. 37, 10, 59, § 162:corpora foeda jacent... dilapsa liquescunt,
i. e. putrefy, Ov. M. 7, 550.—Transf.1.To become clear, limpid: aqua liquescit ac subsidit, Auct. B. Alex. 5.—2.Of the liquid sound of l, m, n, r with other consonants, to merge, coalesce, be confined with other sounds:II.eorum sonus liquescit et tenuatur,
Val. Prob. p. 1389 P.—Trop.A.To grow soft, effeminate:B.qua (voluptate) cum liquescimus,
Cic. Tusc. 2, 22, 52. —To melt or waste away:fortuna liquescit,
Ov. Ib. 425.—Of a person:minui et deperire, et, ut proprie dicam, liquescere,
Sen. Ep. 26. -
100 liquesco
I.Lit.:B.tabes nivis liquescentis,
Liv. 21, 36:haec ut cera liquescit,
Verg. E. 8, 80; Ov. M. 5, 431:volnificusque chalybs vastā fornace liquescit,
Verg. A. 8, 446; Plin. 37, 10, 59, § 162:corpora foeda jacent... dilapsa liquescunt,
i. e. putrefy, Ov. M. 7, 550.—Transf.1.To become clear, limpid: aqua liquescit ac subsidit, Auct. B. Alex. 5.—2.Of the liquid sound of l, m, n, r with other consonants, to merge, coalesce, be confined with other sounds:II.eorum sonus liquescit et tenuatur,
Val. Prob. p. 1389 P.—Trop.A.To grow soft, effeminate:B.qua (voluptate) cum liquescimus,
Cic. Tusc. 2, 22, 52. —To melt or waste away:fortuna liquescit,
Ov. Ib. 425.—Of a person:minui et deperire, et, ut proprie dicam, liquescere,
Sen. Ep. 26.
См. также в других словарях:
Sonus [1] — Sonus (lat.), so v.w. Ton … Pierer's Universal-Lexikon
Sonus [2] — Sonus, schiffbarer Nebenfluß des Ganges; j. Son, Sone … Pierer's Universal-Lexikon
SONUS — I. SONUS fluv. in Gangem se exonerans. Plin. l. 6. c. 18. et Arrian. in Indic. II. SONUS in Concilio Emerit. can. 2. Oportet igitur, ut, sicut in aliis Ecclesiis, vespertinô tempore, post lumen oblatum, p rius dicitur Vespertinum, quam Sonus, in… … Hofmann J. Lexicon universale
Sonus — History and Origin= Sonus is a Latin word that means noise, sound or tone, character, style . It is also the root word for sonic and sound and was included in the names of well known companies including Sony (from the combination of sonus and… … Wikipedia
Sonus delay — es una banda de metal melódico progresivo que nace en Madrid en el año 2002. Tras varios cambios en su formación, la banda se consolida en 2005, estando formada actualmente por Jiro Suárez (Voz), Juanjo Vegas y Roy García (Guitarras), Miguel… … Wikipedia Español
SONUS Archive — SONUS is an online library of electroacoustic music works, created and managed by the Canadian Electroacoustic Community. SONUS was created to make electroacoustic pieces easily accessible to audiences everywhere. Financial contributions made by… … Wikipedia
Sonus illiteratus — (dt.: nicht literarisches Musikstück) ist ein selten verwendeter mittelalterlicher Musikbegriff, der im die Musikform der Estampie behandelnden Musiktraktat des Johannes de Grocheo (ca 1300) begegnet. Die heute erhaltenen Estampien zählen… … Deutsch Wikipedia
Sonus juventus — The Sonus Juventus choir (Latin, the sound of the youth ) is the official choir of the University of Baguio Science High School. The group was started in 1992 as a venue for artistic expression in the field of music for the students of the school … Wikipedia
Sonus — см. Звук. В римско католической церкви название духовного пения … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
sonus — лат. [со/нус] звук … Словарь иностранных музыкальных терминов
Albae Sonus — es una agrupación coral nacida en octubre de 1995, inicialmente asentada en el concejo de Mugardos (Ferrol, Galicia, España), aunque ctualmente desarrolla su actividad en el ayuntamiento de Ferrol. Prácticamente desde su fundación está incluido… … Wikipedia Español