-
1 soncuqlamaq
брыкаться, лягаться. -
2 soncuqlamaq
глаг. брыкать, брыкаться:1. иметь свойство, обыкновение бить ногами; лягать, лягаться (о животных)2. делать резкие движения ногами, дрыгать. Uşaq soncuqlayırdı ребенок брыкался ножками -
3 soncuq
брыкание, лягание. soncuq atmaq см. soncuqlamaq. -
4 soncuqlama
См. также в других словарях:
soncuqlamaq — f. Soncuq atmaq, təpik atmaq, şıllaq atmaq. Cöngə isə hey soncuqlayır, təkə kimi atılıb düşürdü. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
soncuqlama — «Soncuqlamaq»dan f. is. Köçün yaraşığı dananın soncuqlamasıdır. (Ata. sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
soncuq — is. Təpik, şıllaq. Soncuq atmaq – bax soncuqlamaq. Öküz soncuq atır. // Tərslik eləmək, deyilənə qulaq asmamaq. Gülsənəm arvad oğlunun sözlərindən bir az da əsəbiləşdi: – Eh, qurbanın olum, – dedi, – sevir sevsin, mən demirəm ki, onlar da düşmən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti