Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

soboles

  • 1 soboles

    sobolēs, sobolēsco, s. subolēsetc.

    lateinisch-deutsches > soboles

  • 2 soboles

    sobolēs, sobolēsco, s. suboles etc.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > soboles

  • 3 soboles

    sŏbŏles, sŏbŏlesco, v. subol-.

    Lewis & Short latin dictionary > soboles

  • 4 soboles

    c. suboles
    * * *
    c. suboles
    * * *
        Soboles, sobolis, penul. corr. foe. ge. Plin. Race, Lignee, Generation, Engence.
    \
        Siqua mihi de te suscepta fuisset soboles. Virgil. Si j'eusse en quelque lignee de toy, quelque enfant.
    \
        Soboles vitium. Gellius. Les rejectons de la vigne, Drugeons.
    \
        Ne nouae soboles diffugiant. Colum. Nouvelle generation, Le jecton des mousches à miel.

    Dictionarium latinogallicum > soboles

  • 5 soboles

    потомство (1, 1. 22 § 7 D. 24, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > soboles

  • 6 soboles

    shoot, sucker; race; offspring; progeny

    Latin-English dictionary > soboles

  • 7 soboles

    {Deutsch:} Wurzelsproß (m)
    {Русский:} корневой отпрыск (м)

    Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > soboles

  • 8 (sobolēs, sobolēscō)

       (sobolēs, sobolēscō)    see subol-.

    Latin-English dictionary > (sobolēs, sobolēscō)

  • 9 sobolesco

    sŏbŏles, sŏbŏlesco, v. subol-.

    Lewis & Short latin dictionary > sobolesco

  • 10 naturalis

    естественный: a) возникающий из природы вещей;

    naturaliter, (adv.) естественно, согласно с законами природы, nat. color;

    natural. nigrum (1. 70 § 12 D. 32);

    nat. feritas (1. 1 § 10 D. 9, 1. 1. 42 D. 33, 2. 1. 24 § 2 D. 39, 2. 1. 137 § 4 D. 45, 1);

    agger nat. прот. manu factus (1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 10 eod. 1. 1 § 8 D. 43, 13);

    alveus (1. 7 § 5 D. 41, 1. 1. 20 § 1 D. 8, 3. 1. 28 D. 8, 2. 1. 5 § 9 D. 39, 1. 1. 59 D. 19, 2);

    nat. interitus (1. 14 § 1 D. 16, 3. 1. 26 § 2 D. 30);

    natural. aperire tabulas;

    natural. clausae tab. (1. 3 § 19. 23 D. 29, 5. 1. 11 § 1 D. 19, 1. 1. 13 pr. D. 11, 1);

    naturale ius, прот. civile и gentium (1. 1 § 2. 3 D. 1, 1. cf. 1. 4 eod. pr. § 11 I. 1, 2. § 11 I. 2. 1, § 18. 19. 37. 40 eod. 1. 2. 3 D. 1, 8. 1. 50 D. 9, 2. 1. 31 pr. D. 16, 3. 1. 14 § 2 D. 23, 2. 1. 2 D. 43, 18. 1. 59 D. 44, 7. 1. 32 D. 50, 17);

    natur. ratio (§ 1 I. 1, 2. pr. I. 1, 10. § 12. 35 I. 2, 1. 1. 39 D. 3, 5. 1. 2 § 1 D. 7, 5. 1. 4 pr. D. 9, 2. 1. 83 D. 17, 2. 1. 5 § 16 D. 25, 3. 1. 1 pr. 1. 3 pr. 1. 7 § 7 D. 41, 1. 1. 1 § 9 D. 44, 7. 1. 7 pr. D. 48, 20);

    natur. aequitas (§ 39. 40 I. 2, 1. 1. 1 pr. D. 2, 14. 1. 3 § 7 D. 12, 4. 1. pr. D. 13, 5. 1. 2 D. 38, 8. 1. 1 § 1 D. 44, 4. 1. 1 § 1 D. 47, 4. 1. 19 pr. D. 49, 15. 1. 1 § 3 D. 47, 2); - b) oсновывающийся на рождении, nat. origo (1. 6 § 1 D. 50, 1);

    cognatio (1. 4 pr. § 2 D. 38, 10. 1. 8 § 7 D. 37, 4);

    nat. liberi, nat. filius, nepos, б) родной (дети), прот. adoptivi, per arrogationem quaesiti (1. 3l D. 1, 7. 1. 5. 10 D. 1, 9. 1. 1 pr. D. 37, 7. 1. 4 D. 38, 6. 1. 2 § 6. 1. 7 D. 38, 17. 1. 5 D. 38, 10); (1. 2 C. 8, 48);

    nat. familia прот. adoptiva (1. 1 § 4 D. 38. 8);

    parentes, pater, avus nat. (1. 29 D. 1, 7. 1. 6 D. 2, 4. 1. 30 pr. D. 5, 2. 1. 44 § 4 D. 23, 2. 1. 6 § 4. 1. 10 § 1. 1. 11 pr. 1. 14 § 1 D. 37, 4. 1. 1 § 12 D. 37, 9. 1. 7 § 1 D. 37, 10. 1. 107. 132 D. 45, 1); в) особ. незаконнорожденный, тк. дети, рожденные в конкубинате или contubernium: nat. liberi, filii, filiae, nat. soboles, прот. legitimi liberi, legit. soboles (tit. C. 5, 27. 1. 3 C. 5, 35. 1. 88 § 12 D. 31. cf. 1. 33 D. 9, 2. 1. 5 pr. D. 19, 5. 1. 17 § 4 D. 36, 1. 1. 19 D. 40, 1. 1, 11 D. 40, 2. 1. 40 pr. D. 40, 5. 1. 3 pr. D. 40, 12. 1. 17 § 1 D. 42, 8. 1. 21 D. 49, 15. 1. 2 C. 4, 57. 1. 4 C. 5, 6. 1. 3 C. 9, 9. § 13 I. 1, 10); - c) основывающийся на ius naturale, ratio, aequitas nat.: naturaliter = naturali iure, ratione (1. 1 D. 19, 2. 1. 35 D. 50, 17);

    natural. licere, concessum esse (1. 16 § 4 D. 4, 4. 1. 9 § 7 D. 15, 1. 1. 22 § 3 D. 19, 2. 1. 4 D. 11, 7);

    quod natural. acquiritur, sicuti est possessio, прот. quae civiliter acquiruntur, veluti per stipulationem (1. 53 D. 41, 1);

    nat. obligatio прот. civilis (1. 19 pr. D. 12. 6. 1. 38 pr. eod. 1. 59 pr. 64 pr. D. 36, 1. 10 D. 44, 7. 1. 126 § 2 D. 45, 1. 1. 6 § 2. 1. 7. 21 § 2 D. 46, 1. 1. 1 D. 46, 2. 1. 95 § 4 D. 46, 3. 1. 8 D. 4, 5);

    natural. obligari (1. 2 § 2 eod. 1. 13 pr. D. 12, 6. 1. 5 pr. D. 26, 8. 1. 14 D. 44, 7. 1. 1 § 2 D. 45, 1. 1. 25 § 11 D. 5, 3. 1. 5 § 2 D. 46, 3. 1. 59. 64 D. 12, 6. 1. 40 § 3 D. 35, 1. 1. 8 § 1 D. 46, 8. 1. 15 pr. D. 12, 6. 1. 3 § 7 D. 2, 2);

    nat. pignus (1. 2 C. 8, 51. 1. 107 D. 46, 3. 1. 9 C. 3, 42. 1. 7 pr. D. 4, 5); - d) действительный, фактический, = corporalis;

    naturaliter = corporaliter, напр. possessio nat. прот. civilis;

    poss. natural. comprehensa;

    natural. possidere, tenere, incumbere possessioni (1. 35 D. 10, 2. 1. 7 § 11 D. 10, 3. 1. 3 § 15 D. 10, 4. 1. 38 § 10 D. 22, 1. 1. 1 pr. § 1. 1. 3 § 3. 1. 12 pr. 20 pr. 24. 49 pr. D. 41, 2. 1. 2 § 1. 2 D. 41, 5. 1. 1 § 9 D. 43, 16. 1. 22 § 1 D. 43, 26. 1. 38 § 7 D. 45, 1. 1. 5 D. 41, 3);

    nat. datio (1. 8 D. 15, 1. 1. 49 D. 46, 3);

    nat. laxitas, libertas (см.)

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > naturalis

  • 11 suboles

    subolēs (vulg. sobolēs), is, Genet. Plur. um, f. (zu alo; vgl. indolēs, prōlēs), alles, was heranwächst, der Anwuchs, Anflug, I) lebl. Ggstde., der Sproß, Sprößling, Zweig, die Zweige, zB. der Bäume, Colum. u. Plin.: der Zwiebeln, Colum.: der Haare, Varro. – II) leb. Wesen, der Anwuchs, Nachwuchs = der Sprößling, Abkömmling, die Nachkommenschaft, das Kind, a) von Menschen, stirpis, Liv.: iuventutis, Cic.: subolem propagare, Cic.: subolem producas, laß sie zum männlichen Alter heranwachsen, Hor.: iuventus ex nova subole lecta, Liv.: et robur et suboles militum periit, As. Poll. in Cic. ep.: omnis eiusdem familiae suboles, die ganze Kinderschar, Tac. – von einer Person, suboles imperatorum, v. Scipio, Liv.: si de te suscepta fuisset suboles, Verg.: Archytae suboles, Prop.: Aeëtae suboles, Plin. – b) v. Tieren, haedus, suboles lascivi gregis, Hor.: capellae, Colum. – / Plur. bei Arnob. 3, 9. Dracont. carm. 6, 82 Duhn. Heges. 1, 42. p. 95 W. de Rossi inscr. Christ. I, 425 (wo trium sobolum mater).

    lateinisch-deutsches > suboles

  • 12 densus

    densus, a, um [st2]1 [-] dense, épais, serré, pressé, dru, compact, touffu; pressé, en rangs serrés. [st2]2 [-] en foule, nombreux; plein, rempli de. [st2]3 [-] souvent répété, fréquent.    - densa silentia, Val. Fl. 3, 604: silence profond.    - vox densa, Quint. 11, 3, 63: voix forte.    - densum litus, Ov.: rivage couvert d'un sable épais.    - adj. pris c. adv. - densa sere, Virg. G. 2: plante en rangs serrés.    - densis ictibus, Virg.: à coups redoublés.    - densum aequor, Lucr.: mer glacée.
    * * *
    densus, a, um [st2]1 [-] dense, épais, serré, pressé, dru, compact, touffu; pressé, en rangs serrés. [st2]2 [-] en foule, nombreux; plein, rempli de. [st2]3 [-] souvent répété, fréquent.    - densa silentia, Val. Fl. 3, 604: silence profond.    - vox densa, Quint. 11, 3, 63: voix forte.    - densum litus, Ov.: rivage couvert d'un sable épais.    - adj. pris c. adv. - densa sere, Virg. G. 2: plante en rangs serrés.    - densis ictibus, Virg.: à coups redoublés.    - densum aequor, Lucr.: mer glacée.
    * * *
        Densus, Adiectiuum. Plin. Massif, Espez, Serré, Pressé, Foulé, Dru.
    \
        Amores densi. Virgil. Frequents.
    \
        Caput densum caesarie. Ouid. Qui ha grosse perruque et espesse.
    \
        In hostes densos fertur. Virg. En la presse des ennemis, En la foule.
    \
        Ictibus densis pulsare aliquem. Virgil. Druz.
    \
        Imber densissimus. Virgil. Pluye espesse.
    \
        Iuba densa. Virgil. Houssue.
    \
        Labor densus. Valer. Flac. Continuel.
    \
        Lacus densus nube. Claud. Couvert d'une nuee espesse.
    \
        Loca syluestribus sepibus densa. Cic. Espez.
    \
        Acie densi milites. Virgil. Espez, Serrez.
    \
        Soboles densior. Virgil. Abondante.
    \
        Sues densae. Columel. Qui ont la soye fort espesse.
    \
        Densa et glutinosa terra. Columel. Terre forte et grasse.
    \
        Vulgus densum humeris. Horat. Serré, Empressé en la foule.

    Dictionarium latinogallicum > densus

  • 13 susceptus

    susceptus, a, um part. passé de suscipio.
    * * *
    susceptus, a, um part. passé de suscipio.
    * * *
        Susceptus, Aliud participium: vt Transigere susceptum negotium. Cic. Achever l'affaire entreprins et commencé.
    \
        Vindicta legis suscepta est tibi. Ouid. Est entreprinse par toy, Tu as entreprins, etc.
    \
        Soboles suscepta mihi de te. Virgil. Lignee et enfants que j'ay eu de toy.

    Dictionarium latinogallicum > susceptus

  • 14 suboles

    subolēs (vulg. sobolēs), is, Genet. Plur. um, f. (zu alo; vgl. indolēs, prōlēs), alles, was heranwächst, der Anwuchs, Anflug, I) lebl. Ggstde., der Sproß, Sprößling, Zweig, die Zweige, zB. der Bäume, Colum. u. Plin.: der Zwiebeln, Colum.: der Haare, Varro. – II) leb. Wesen, der Anwuchs, Nachwuchs = der Sprößling, Abkömmling, die Nachkommenschaft, das Kind, a) von Menschen, stirpis, Liv.: iuventutis, Cic.: subolem propagare, Cic.: subolem producas, laß sie zum männlichen Alter heranwachsen, Hor.: iuventus ex nova subole lecta, Liv.: et robur et suboles militum periit, As. Poll. in Cic. ep.: omnis eiusdem familiae suboles, die ganze Kinderschar, Tac. – von einer Person, suboles imperatorum, v. Scipio, Liv.: si de te suscepta fuisset suboles, Verg.: Archytae suboles, Prop.: Aeëtae suboles, Plin. – b) v. Tieren, haedus, suboles lascivi gregis, Hor.: capellae, Colum. – Plur. bei Arnob. 3, 9. Dracont. carm. 6, 82 Duhn. Heges. 1, 42. p. 95 W. de Rossi inscr. Christ. I, 425 (wo trium sobolum mater).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > suboles

  • 15 numerosus

    многочисленный, soboles numer. (1. 74 pr. C. Th. 12, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > numerosus

  • 16 prōpāgātiō

        prōpāgātiō ōnis, f    [1 propago], an extension, enlargement: finium imperi: quae propagatio et soboles origo est rerum p., extension of relationship.—An extension, prolongation: vitae: imperi, L.— A propagation: vitium.—Fig., a perpetuation, honoring: nominis.
    * * *
    propagation; reproduction (human); prolongation; the action of extending

    Latin-English dictionary > prōpāgātiō

  • 17 mirabile

    mīrābĭlis ( sup. mirabilissimus, Col. 6, 36, 3 MSS.), e, adj. [miror], to be wondered at, wonderful, marvellous, extraordinary, admirable, strange, singular (class.):

    nimium mirimodis mirabilis,

    Plaut. Trin. 4, 2, 86:

    nec hoc tam re est, quam dictu inopinatum atque mirabile,

    Cic. Par. 5, 1, 35:

    pugnandi cupiditas,

    Nep. Milt. 5, 1:

    hic tibi sit potius quam tu mirabilis illi,

    Hor. Ep. 1, 6, 23:

    laetis Phrygibus mirabile sumen,

    Juv. 12, 73.— Comp.:

    quo ista majora ac mirabiliora fecisti,

    Cic. de Or. 2, 18, 74.— Sup.:

    mirabilissima soboles,

    Col. 6, 36, 3.
    (α).
    In neutr.: mirabile est, with a subjectclause, Ter. Heaut. 2, 4, 7.—
    (β).
    With quam, quantum, quomodo:

    mirabile est, quam non multum differat,

    Cic. de Or. 3, 51, 197:

    esset mirabile quomodo,

    id. Div. 2, 19, 44:

    mirabile quantum gaudebat,

    Sil. 6, 620.—
    (γ).
    With latter sup.: (mirabile dictu) truditur e sicco radix oleagina ligno, wonderful to tell or to be told, Verg. G. 2, 30.—
    II.
    Esp. (eccl. Lat.).
    A.
    Glorious:

    mirabilis Deus in sanctis suis,

    Vulg. Psa. 67, 36:

    mirabilis in altis Dominus,

    id. ib. 92, 6.—
    B.
    Miraculous:

    mirabilia opera Altissimi solius,

    Vulg. Eccli. 11, 4:

    facta,

    id. Jer. 5, 30 et saep.—Hence,
    A.
    Subst.: mīrābĭle, is, n., a miracle, wondrous deed (eccl. Lat.):

    et faciet Dominus mirabile,

    Vulg. Exod. 9, 4.—Mostly plur.:

    cras faciet Dominus inter vos mirabilia,

    Vulg. Jos. 3, 5:

    videntes mirabilia quae fecit,

    id. Matt. 21, 15 et saep. —
    B.
    Adv.: mīrābĭlĭter, wonderfully, astonishingly, marvellously, extraordinarily, surprisingly (class.):

    mirabiliter vulgi mutata est voluntas,

    Nep. Dion. 10, 2:

    cupere,

    Cic. Fam. 13, 16, 4:

    laetari,

    id. ib. 11, 14, 1:

    moratus est,

    is strangely constituted, is a strange fellow, id. Att. 2, 25, 1:

    tonabit Deus,

    Vulg. Job, 37, 5.— Comp.:

    mirabilius augere,

    Cic. de Or. 1, 21, 94.

    Lewis & Short latin dictionary > mirabile

  • 18 mirabilis

    mīrābĭlis ( sup. mirabilissimus, Col. 6, 36, 3 MSS.), e, adj. [miror], to be wondered at, wonderful, marvellous, extraordinary, admirable, strange, singular (class.):

    nimium mirimodis mirabilis,

    Plaut. Trin. 4, 2, 86:

    nec hoc tam re est, quam dictu inopinatum atque mirabile,

    Cic. Par. 5, 1, 35:

    pugnandi cupiditas,

    Nep. Milt. 5, 1:

    hic tibi sit potius quam tu mirabilis illi,

    Hor. Ep. 1, 6, 23:

    laetis Phrygibus mirabile sumen,

    Juv. 12, 73.— Comp.:

    quo ista majora ac mirabiliora fecisti,

    Cic. de Or. 2, 18, 74.— Sup.:

    mirabilissima soboles,

    Col. 6, 36, 3.
    (α).
    In neutr.: mirabile est, with a subjectclause, Ter. Heaut. 2, 4, 7.—
    (β).
    With quam, quantum, quomodo:

    mirabile est, quam non multum differat,

    Cic. de Or. 3, 51, 197:

    esset mirabile quomodo,

    id. Div. 2, 19, 44:

    mirabile quantum gaudebat,

    Sil. 6, 620.—
    (γ).
    With latter sup.: (mirabile dictu) truditur e sicco radix oleagina ligno, wonderful to tell or to be told, Verg. G. 2, 30.—
    II.
    Esp. (eccl. Lat.).
    A.
    Glorious:

    mirabilis Deus in sanctis suis,

    Vulg. Psa. 67, 36:

    mirabilis in altis Dominus,

    id. ib. 92, 6.—
    B.
    Miraculous:

    mirabilia opera Altissimi solius,

    Vulg. Eccli. 11, 4:

    facta,

    id. Jer. 5, 30 et saep.—Hence,
    A.
    Subst.: mīrābĭle, is, n., a miracle, wondrous deed (eccl. Lat.):

    et faciet Dominus mirabile,

    Vulg. Exod. 9, 4.—Mostly plur.:

    cras faciet Dominus inter vos mirabilia,

    Vulg. Jos. 3, 5:

    videntes mirabilia quae fecit,

    id. Matt. 21, 15 et saep. —
    B.
    Adv.: mīrābĭlĭter, wonderfully, astonishingly, marvellously, extraordinarily, surprisingly (class.):

    mirabiliter vulgi mutata est voluntas,

    Nep. Dion. 10, 2:

    cupere,

    Cic. Fam. 13, 16, 4:

    laetari,

    id. ib. 11, 14, 1:

    moratus est,

    is strangely constituted, is a strange fellow, id. Att. 2, 25, 1:

    tonabit Deus,

    Vulg. Job, 37, 5.— Comp.:

    mirabilius augere,

    Cic. de Or. 1, 21, 94.

    Lewis & Short latin dictionary > mirabilis

  • 19 propagatio

    prō̆pāgātĭo, ōnis, f. [1. propago], a propagating, propagation.
    I.
    Lit. (class.):

    propagatio vitium,

    Cic. Sen. 15, 53:

    propagationum genera tria sunt in usu maxime,

    Col. Arb. 7:

    propagationes facere,

    Dig. 19, 2, 24.—
    B.
    Transf.: quae propagatio et soboles origo est rerum publicarum, Cic. Off. 1, 17, 54.—
    II.
    Trop.
    1.
    An extending, prolonging; an extension, enlargement, prolongation (class.):

    finium imperii nostri propagatio,

    Cic. Prov. Cons. 12, 29:

    miserrimi temporis,

    id. Fam. 5, 15, 3:

    vitae,

    id. Tusc. 1, 35, 86:

    victoriam, triumphum, propagationem imperii portandi,

    Liv. 42, 30, 9. —
    2.
    An establishing, honoring:

    nominis,

    Cic. Tusc. 1, 14, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > propagatio

  • 20 suboles

    sŭbŏles (less correctly sŏbŏles), is, f. [sub- 2. oleo, olesco], a sprout, shoot, offshoot, twig, spray:

    suboles ab olescendo, id est crescendo, ut adulescentes quoque et adultae et indoles dicitur,

    Fest. p. 309 Müll.
    I.
    Lit. (very rare;

    syn. surculus), of plants: ulmum serere ex subolibus,

    Col. 5, 6, 2:

    caepa, quae non habuit suboles adhaerentes,

    id. 12, 10; Plin. 17, 10, 12, § 65 et saep. —Of the hair: ex subolibus parvuli (capilli) demittebantur, Varr. ap. Non. 456, 7:

    cum capillus frequenti subole cumulat verticem,

    App. M. 2, p. 218, 36.—
    II.
    Transf., of men and beasts, offspring, progeny, posterity, issue, stock, race, lineage (class.; mostly poet.; cf. Cic. de Or. 3, 38, 153;

    syn.: proles, progenies): censores populi aevitates, suboles, familias pecuniasque censento,

    Cic. Leg. 3, 3, 7:

    propagatio et suboles,

    id. Off. 1, 17, 54; Lucr. 4, 1232; cf.:

    (rex Superum) subolem priori Dissimilem populo promittit origine mirā,

    Ov. M. 1, 251:

    cara deum suboles, magnum Jovis incrementum,

    Verg. E. 4, 49:

    hem subolem sis vide!

    Plaut. Ps. 3, 2, 102:

    suboles juventutis,

    Cic. Phil. 2, 22, 54: robur et suboles militum interiit, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 1:

    milites, favete nomini Scipionum, suboli imperatorum vestrorum,

    Liv. 26, 41, 22:

    fortunati patris matura suboles,

    id. 40, 6:

    stirpis,

    id. 39, 24:

    si qua mihi de te suscepta fuisset Ante fugam suboles,

    Verg. A. 4, 328:

    diva (Lucina), producas subolem,

    Hor. C. S. 17:

    Romae suboles,

    the race of Rome, id. C. 4, 3, 14:

    Archytae,

    Prop. 4 (5), 1, 77:

    Sarmatae, Medorum suboles,

    Plin. 6, 7, 7, § 19:

    haec suboles nomen habuit Epigoni,

    Just. 12, 4, 11:

    stirpem regiae subolis delere,

    id. 16, 1, 15. —Of the gods:

    per suboles subolum multiplicata semper innumerabilitas ampliatur,

    Arn. 3, 9 Hildebr.—Of beasts:

    lascivi suboles gregis,

    Hor. C. 3, 13, 8:

    capellae,

    Col. 7, 6, 8:

    armentorum,

    Plin. 7, 2, 2, § 31.

    Lewis & Short latin dictionary > suboles

См. также в других словарях:

  • Soboles — Sob o*les, n. [L., a short.] (Bot.) (a) A shoot running along under ground, forming new plants at short distances. (b) A sucker, as of tree or shrub. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Sobŏles — (lat.), 1) Nachkomme; 2) Sprößling; 3) schief aus der Erde hervortretender Stängel, während die übrigen gerade sind; 4) so v.w. Sarmentum; 5) unter der Erde horizontal fortlaufende, meist fadenförmige Verlängerung, welche Gewächse derselben Art… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Sobŏles — (besser Suboles, Stolones, lat.), in der Botanik soviel wie Ausläufer (s. d.) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • soboles — sob·o·les …   English syllables

  • soboles —   n. Botany, sucker; shoot.    ♦ soboliferous, a. producing these …   Dictionary of difficult words

  • soboles — noun see sobole …   Useful english dictionary

  • Cara deum soboles. — См. Олух …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Soboliferous — Sob o*lif er*ous, a. [L. soboles + ferous.] (Bot.) Producing soboles. See Illust. of {Houseleek}. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • lignée — Lignée, f. penac. Se prend ores pour extraction de race et ancestres, comme, Il est de la lignée des Rois, Ex stirpe Regia prognatus est, Genus a Regibus ducit. Ores pour les enfants et posterité. Ils n eurent oncques lignée, Liberos nunquam… …   Thresor de la langue françoyse

  • Roman censor — A Censor was a magistrate of high rank in the ancient Roman Republic. This position (called censura) was responsible for maintaining the census, supervising public morality, and overseeing certain aspects of the government s finances.The censors… …   Wikipedia

  • Сарматы — Савроматы (Σαρμάται, Σαυρομάται) имя частью этническое, обозначающее отдельную народность, частью географическое, под которым в разное время и у различных писателей разумелись разные народы, не находившиеся в родстве между собою и населявшие… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»