-
1 residuae
rĕsĭdŭus, a, um, adj. [resideo], that is left behind, that remains over and above, remaining, residuary; subst., the remainder, residue, rest (class.; cf.:b.reliquus, superstes): odium,
Cic. Fam. 1, 9, 20: sollicitudo, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 3:ex residuā vetere simultate,
Liv. 29, 37; cf. Suet. Calig. 15:irae bellorum,
Liv. 1, 30; cf.bellum,
Suet. Ner. 13:nomen libertatis (with reliqua umbra),
Plin. Ep. 8, 24, 4:residuae integraeque etiam nunc (copiae),
Suet. Oth. 9; cf.:manus Spartaci et Catilinae,
id. Aug. 3; and:stirps horum,
id. Vit. 1:quid potest esse in calamitate residui, quod, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 97, § 226; cf.:ne cui residui spiritus quicquam inesset,
Suet. Tib. 62:residui nobilium,
Tac. A. 11, 23:paucos comites residuos fortuna fecit,
Just. 27, 2, 2; 7, 6, 2:residuum cibariorum,
Suet. Galb. 7; cf.:nihil residuum crudelitatis,
Flor. 3, 4, 2:residua diurni actūs conficere,
Suet. Aug. 78.—In business lang., of a payment, outstanding, due:► In the fragment of Attius ap.pecuniae,
Cic. Clu. 34, 94; Liv. 33, 47; so,summae,
Dig. 26, 7, 7, § 9:quid relatum, quid residuum sit,
Cic. Agr. 2, 22, 59.— Plur. subst.: rĕsĭdŭae, ārum, f. (sc. pecuniae), arrears, dues:vectigalium,
Suet. Aug. 101:lege Juliā de residuis tenetur, qui publicam pecuniam delegatam in usum aliquem retinuit neque in eum consumpsit,
Dig. 48, 13, 2; cf. ib. 48, 13, 5 and 16.Fest. p. 280 Müll. (Trag. Rel. p. 192 Rib.), perh. = reses, slothfui, inactive; cf.: residuus quasi tardus, Placid. Gloss. -
2 residuus
rĕsĭdŭus, a, um, adj. [resideo], that is left behind, that remains over and above, remaining, residuary; subst., the remainder, residue, rest (class.; cf.:b.reliquus, superstes): odium,
Cic. Fam. 1, 9, 20: sollicitudo, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 3:ex residuā vetere simultate,
Liv. 29, 37; cf. Suet. Calig. 15:irae bellorum,
Liv. 1, 30; cf.bellum,
Suet. Ner. 13:nomen libertatis (with reliqua umbra),
Plin. Ep. 8, 24, 4:residuae integraeque etiam nunc (copiae),
Suet. Oth. 9; cf.:manus Spartaci et Catilinae,
id. Aug. 3; and:stirps horum,
id. Vit. 1:quid potest esse in calamitate residui, quod, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 97, § 226; cf.:ne cui residui spiritus quicquam inesset,
Suet. Tib. 62:residui nobilium,
Tac. A. 11, 23:paucos comites residuos fortuna fecit,
Just. 27, 2, 2; 7, 6, 2:residuum cibariorum,
Suet. Galb. 7; cf.:nihil residuum crudelitatis,
Flor. 3, 4, 2:residua diurni actūs conficere,
Suet. Aug. 78.—In business lang., of a payment, outstanding, due:► In the fragment of Attius ap.pecuniae,
Cic. Clu. 34, 94; Liv. 33, 47; so,summae,
Dig. 26, 7, 7, § 9:quid relatum, quid residuum sit,
Cic. Agr. 2, 22, 59.— Plur. subst.: rĕsĭdŭae, ārum, f. (sc. pecuniae), arrears, dues:vectigalium,
Suet. Aug. 101:lege Juliā de residuis tenetur, qui publicam pecuniam delegatam in usum aliquem retinuit neque in eum consumpsit,
Dig. 48, 13, 2; cf. ib. 48, 13, 5 and 16.Fest. p. 280 Müll. (Trag. Rel. p. 192 Rib.), perh. = reses, slothfui, inactive; cf.: residuus quasi tardus, Placid. Gloss.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский