Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

slothfui

  • 1 residuae

    rĕsĭdŭus, a, um, adj. [resideo], that is left behind, that remains over and above, remaining, residuary; subst., the remainder, residue, rest (class.; cf.:

    reliquus, superstes): odium,

    Cic. Fam. 1, 9, 20: sollicitudo, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 3:

    ex residuā vetere simultate,

    Liv. 29, 37; cf. Suet. Calig. 15:

    irae bellorum,

    Liv. 1, 30; cf.

    bellum,

    Suet. Ner. 13:

    nomen libertatis (with reliqua umbra),

    Plin. Ep. 8, 24, 4:

    residuae integraeque etiam nunc (copiae),

    Suet. Oth. 9; cf.:

    manus Spartaci et Catilinae,

    id. Aug. 3; and:

    stirps horum,

    id. Vit. 1:

    quid potest esse in calamitate residui, quod, etc.,

    Cic. Verr. 2, 3, 97, § 226; cf.:

    ne cui residui spiritus quicquam inesset,

    Suet. Tib. 62:

    residui nobilium,

    Tac. A. 11, 23:

    paucos comites residuos fortuna fecit,

    Just. 27, 2, 2; 7, 6, 2:

    residuum cibariorum,

    Suet. Galb. 7; cf.:

    nihil residuum crudelitatis,

    Flor. 3, 4, 2:

    residua diurni actūs conficere,

    Suet. Aug. 78.—
    b.
    In business lang., of a payment, outstanding, due:

    pecuniae,

    Cic. Clu. 34, 94; Liv. 33, 47; so,

    summae,

    Dig. 26, 7, 7, § 9:

    quid relatum, quid residuum sit,

    Cic. Agr. 2, 22, 59.— Plur. subst.: rĕsĭdŭae, ārum, f. (sc. pecuniae), arrears, dues:

    vectigalium,

    Suet. Aug. 101:

    lege Juliā de residuis tenetur, qui publicam pecuniam delegatam in usum aliquem retinuit neque in eum consumpsit,

    Dig. 48, 13, 2; cf. ib. 48, 13, 5 and 16.
    In the fragment of Attius ap.
    Fest. p. 280 Müll. (Trag. Rel. p. 192 Rib.), perh. = reses, slothfui, inactive; cf.: residuus quasi tardus, Placid. Gloss.

    Lewis & Short latin dictionary > residuae

  • 2 residuus

    rĕsĭdŭus, a, um, adj. [resideo], that is left behind, that remains over and above, remaining, residuary; subst., the remainder, residue, rest (class.; cf.:

    reliquus, superstes): odium,

    Cic. Fam. 1, 9, 20: sollicitudo, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 3:

    ex residuā vetere simultate,

    Liv. 29, 37; cf. Suet. Calig. 15:

    irae bellorum,

    Liv. 1, 30; cf.

    bellum,

    Suet. Ner. 13:

    nomen libertatis (with reliqua umbra),

    Plin. Ep. 8, 24, 4:

    residuae integraeque etiam nunc (copiae),

    Suet. Oth. 9; cf.:

    manus Spartaci et Catilinae,

    id. Aug. 3; and:

    stirps horum,

    id. Vit. 1:

    quid potest esse in calamitate residui, quod, etc.,

    Cic. Verr. 2, 3, 97, § 226; cf.:

    ne cui residui spiritus quicquam inesset,

    Suet. Tib. 62:

    residui nobilium,

    Tac. A. 11, 23:

    paucos comites residuos fortuna fecit,

    Just. 27, 2, 2; 7, 6, 2:

    residuum cibariorum,

    Suet. Galb. 7; cf.:

    nihil residuum crudelitatis,

    Flor. 3, 4, 2:

    residua diurni actūs conficere,

    Suet. Aug. 78.—
    b.
    In business lang., of a payment, outstanding, due:

    pecuniae,

    Cic. Clu. 34, 94; Liv. 33, 47; so,

    summae,

    Dig. 26, 7, 7, § 9:

    quid relatum, quid residuum sit,

    Cic. Agr. 2, 22, 59.— Plur. subst.: rĕsĭdŭae, ārum, f. (sc. pecuniae), arrears, dues:

    vectigalium,

    Suet. Aug. 101:

    lege Juliā de residuis tenetur, qui publicam pecuniam delegatam in usum aliquem retinuit neque in eum consumpsit,

    Dig. 48, 13, 2; cf. ib. 48, 13, 5 and 16.
    In the fragment of Attius ap.
    Fest. p. 280 Müll. (Trag. Rel. p. 192 Rib.), perh. = reses, slothfui, inactive; cf.: residuus quasi tardus, Placid. Gloss.

    Lewis & Short latin dictionary > residuus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»