-
1 rennihurî
-
2 ÍÞRÓTT
f. accomplishment, feat, art, skill (vel búinn at íþróttum).* * *f., also spelt iðrótt, prob. from ið- and þrótt or þróttr, power, qs. ið-þrótt; the long vowel seems due to absorption, analogous to Svíþjóð = Svið-þjóð; the rhyme, iþróttir … níu, Orkn. l. c., shews that the vowel was sounded long: [Dan. idræt; Swed. idrott; but not in Saxon nor Germ.]:—accomplishment, art, skill, in olden times esp. of athletic exercises, but also of literary skill; king Harold (in the verse in Mork. 15, íðróttir kann ek átta) counts eight íðróttir,—poetry, riding, swimming, sliding in snow-shoes, shooting, rowing, playing the harp, and versification; earl Rognvald (in the verse in Orkn. ch. 61) counts nine,—chess playing, Runes, ‘book,’ smíð, sliding on ‘skíð,’ shooting, rowing, playing the harp, and versification; cp. also the tale in Edda of Thor and Útgarða-Loki, where running a race, eating fast, drinking, lifting the cat, and wrestling are among íþróttir. In mod. usage the word is applied especially to the fine arts (painting, sculpture); kann ek þá íþrótt, at engi er hér sá inni er skjótara skal eta mat sinn en ek, Edda 31; vel búinn at íþróttum, Nj. 61; vel at sér görr um íþróttir, Eg. 111; hann lét Gunnar reyna ymsar íþróttir við menn sína, ok vóru þeir engir er né eina íþrótt hefði til jafns við hann, Nj. 46, Edda 31; nú sýnir Sigmundr íþrótt sína, Fær. 76; inna íþrótt, Edda 31; góð íþrótt. id.; með ágætri iðrótt, of music, Bs. i. 155; iðrótt sú er Grammatica heitir, 163; iðrótt þá er grammatica heitir, Clem. 33; af iðrótt þeirri er dialectica heitir, Al. 3.COMPDS: íþróttalauss, íþróttamaðr. -
3 LÍÐA
I)(lið; leið, liðum; liðinn), v.1) to go, pass, glide (er skipit leið fram hjá flotanum);líða e-m ór hug, to pass out of one’s memory;2) to pass by, go past (er þeir liðu nesit);impers., en er líðr Euphrates á (acc.), when one has passed the E.;sem leið jóladaginn, as the Yule-day passed;þá (or þegar) er e-n líðr, when a person is omitted, passed over;Úlfr jarl var ríkastr í Danmörku, þegar er konung leið, next to the king;3) to pass away, elapse, of time (eigi munu margir vetur líða áðr en þér munuð þessa iðrast);at liðnum vetri, when the winter had passed;liðinn, dead, deceased;at liðinn fylki, after my lord’s death;4) impers. with dat., nú líðr, svá dögum, at, the days draw on;þá var liðit degi, the day was far spent;5) to go on, take place;ek vil vita, hvat þeim líðr, how they are getting on;ok sér, hvat leið drykkinum, and sees, how it had gone with his drinking;6) with preps. and advs.:líða af e-u, to depart from;líða af heimi, to depart this life;líða af, to pass away (líðr af vetrinn = líðr fram vetrinn);impers., líða at e-u, to approach, draw near;en er at leið jólunum, when it drew nigh Yule;líða at e-m, faintness comes over one;nú tók at líða at Ölvi, O. began to get drunk;G. tók sótt, en er at honum leið, when he was far spent, near his end;líðr at mætti e-s, one’s strength gives way;impers., líðr á e-t, the time draws to a close;ok er á leið daginn, when the day was far spent;at áliðnu, in the latter part of a time (um haustit at áliðnu);at áliðnum vetri, towards the end of the winter;líða fram, to pass away, wear on (ok er várit leið fram);also impers., líðr fram e-u = e-t líðr fram (er fram leið nóttinni ok dró at degi);to advance, proceed (Egill tók at hressast svá sem fram leið at yrkja kvæðit);impers., þá er frá líðr, when time passes on;láta e-t hjá sér líða, to let it pass by unheeded;impers., líðr í mót e-u = líðr at e-u (nú líðr í mót jólum);líða um e-t, to pass by (eigi hœfir þá hluti um at líða, er);hann spurði, hvat liði um kvæðit, he asked how the poem was getting on;líða undan, to slip off, pass by;líða undir lok, to pass away, die, perish;líða yfir e-n, to pass over, happen to, befall (mart mun yfir þik líða);eitt skal yfir oss alla líða, we shall all share the same fate.(líddi), v., rare, = prec.* * *pres. líð (líð’k, Edda); pret. leið; 2nd pers. leitt, mod. leiðst; pl. liðu; subj. liði; imperat. líð, líddu; part. liðinn; a weak pret. líddi occurs, Am. 50, Pr. 438, Ó. H. 167, Mirm. 167: [Ulf. ga-leiþan = ἔρχεσθαι; A. S. lîðan; O. H. G. lîdan; Engl. lithe; Germ. and Engl. glide.]A. Loc. to go, pass, move, with the notion to glide, slip, of ships, passage through the air, riding, sliding on ice, and the like; ok er skipit leið fram hjá flotanum, Hkr. ii. 54: er lauss Loki líðr or böndum, Vtkv. 15; baðtu heilan líða, thou badest him fare (speed) well, Ó. H. (in a verse); áðr héðan líðir, ere thou passest from here, Fas. i. 519 (in a verse); líða yfir úrig fjöll, Hðm. 11; líða lönd yfir, Gsp.; hvat þar ferr, eða at lopti líðr?—Né ek ferr, þó ek flýg, ok at lopti líð’k, Edda (in a verse); líðandi ( sliding) um langan veg, Vkv. 8; hverjar ‘ro þær meyjar er líða mar yfir, Vþm. 48, (mar-líðendr, q. v. = sea gliders); nú viltusk hundarnir farsins þegar þeir liðu at honum, Hom. 120; ok er skipit leið fram hjá flotanum, Hkr. ii. 57; líða hægt og hægt, of a vapour, of a ghost in tales, and the like.II. even used as transitive, to pass, pass by, esp. as a naut. term; hann um leið ( passed by) Israels sona hús, Stj. 281; ok er þeir liðu nesit, when they slipped by the ness, Fms. ix. 503, v. l.; ok er þeir líðu ( passed through) Frekeyjar-sund, Fb. iii. 85.III. impers., en er líðr Euphrates-á (acc.), when one passes the Euphrates, Hb. (1865) 8; meðan at leið boðanum, þá rak skipið ákafliga, ok svá síðan boðana leið, when the breakers were passed by, Fb. iii. 85:—metaph., hann var einnhverr mestr maðr ok ríkastr í Danmörku, þegar er konunginn líðr sjálfan, i. e. the greatest man in Denmark next to the king, Fms. xi. 51; Úlfr var maðr ríkastr í Danmörku þegar er konung líddi, Ó. H. 167; hann var einna mestr höfðingi er konunga líddi, Pr. 438.IV. in prose the word is esp. freq. in a metaph. sense; líðr at e-m, faintness comes over one; nú tók at líða at Ölvi, O. began to get drunk, Eg. 213; but esp. of one in his last gasp, to be slipping away; Guthormr tók sótt, en er at honum leið, sendi hann menn á fund Haralds konungs, 118; Örlygr tók sótt, ok er at honum tók at líða, Eb. 160; leið þá bæði at kuldi ok mæði, he fainted away from cold and exhaustion, Fms. ix. 24; nú líðr opt at barni ( the infant may suddenly faint away) á vegum úti, svá at hætt er við dauða, N. G. L. i. 339; líðr at mætti e-s, one grows faint, Fms. viii. 258, Sturl. iii. 77, Bs. i. 819:—líða af, to pass; en er ljósit leið af, sá þeir hvergi Ólaf konung, Fms. ii. 332:—þá er hugr líðr ór brjósti manns, Mar.; liða ór huga e-m, to slip out of one’s mind, Fms. ii. 266, vi. 272; líða ór minni, to forget:—líða undan. to slip off, pass by, K. Á. 222, Fms. xi. 108:—líða um, to pass by, leave; margir eru þér betri helgir menn, ek liðu vér um þá, and yet we pass them by, 655 xiv, B. 2; eigi hæfir þá hluti um at liða, er …, Fms. x. 314: ellipt., því látu vér þat líða, at eigi verðr allt ritað, viii. 406, v. l.:—þó lætr konungr þetta hjá sér líða, he lets it pass by unheeded, xi. 60:—líða undir lok, to pass away, die, perish, Nj. 156, Sturl. ii. 113:—líða yfir, to pass over, happen, come to pass; hann er vinsæll ok ungr at aldri, mun fátt yfir liðit, Hkr. iii. 254; Ólafr sagði honum allt um ferðir sínar, þat er yfir hann hafði liðit, O. told him all that had come to pass, Fms. i. 79; eitt skal yfir oss liða alla, one fate shall befall us all, Nj. 191: of sleep, liðr yfir hann léttr höfgi, Th. 77: hann spurdi hvat liði um kvæðit, he asked how it went on with the poem, Eg. 420; also, hvað líðr kvæðinu? fréttir hann nú hvat liði bónorðs-málum, Ld. 92; hvat mun nú líða, ef þú tekr kerti þitt? Fb. i. 358; hvat líðr um mál Odds sonar míns? Band. 5; síðan hón leið ór mestri barnæsku, passed out of her early youth, Hom. 122; svefnhöfgi leið á hann, Fms. vi. 229: to swoon, metaphor prob. from the belief that some evil spirit passed over one’s head, það leið yfir hana, she swooned; also, líða í ómegin, to fall into a swoon, to faint, Fas. iii. 441.B. Temp. to pass; líðr nú várit, Nj. 74; liðu svá þau misseri, 94; líðr af vetrinn, Eg. 340; ok er várit leið fram, 467; lengra skaltú renna áðr vika sé liðin, 745; þaðan líða ellifu vetr, ár, Rb. 70; liðr nú sjá stund er þeir höfðu á kveðit, Ld. 266; líðr fram vetrinn, 298; Egill tók at hressask svá sem fram leið at yrkja kvæðit, 644; leið svá fram aðra þrjá vetr, Fms. i. 57; liðu nú svá fram stundir, xi. 84.2. with prepp.; þegar frá líðr, in the course of time, after a while; hón nærðisk svá sem frá leið, Fms. vi. 353; þvíat at því verðr spurt, hverr kvað, þegar frá líðr ( when time passes on), en eigi hversu lengi var at verit, Skálda 160; en er at leið Jólunum, when it drew nigh Yule, Fms. i. 36; ok er leið at þeirri stundu, Ld. 308; eigi líðr langt héðan, áðr, Fms. xi. 84; nú líðr í mót Jólum, iv. 82.II. impers., líða á e-t, the time draws to a close, is far spent; ok er á leið daginn, Eg. 93; unz miðjan dag líddi, Am. 50; nú líddi fram nökkurar stundir, Mirm. 167; ok er á leið um kveldit, Eg. 206; er leið á várit (acc.), Nj. 12; nú liðr á sumarit til átta vikna, 93; þeir sváfu til þess er á leið nóttina, Ld. 44; en er á líðr daginn, 76; ok er á leið dag, úmætti konung, Fms. i. 46; en nú er á stundina líðr, x. 404; þá er á leið upp, towards the close of his life, 418; til þess er líðr fimmta dag viku, Grág. i. 142; þá er upp leið á æfi konunga, Rb. 388.2. with dat.; nú líðr svá dögum, at …, the days draw on, Fms. xi. 422; hans lífdögum leið mjök fram, Stj. 134; sögðu at þá var liðit degi, the day was far spent, Fms. ix. 299; ok er fram leið nóttinni, x. 271; hann segir at tímanum liði, Bs. i. 910: of other things, er fram tók at líða smíðinni, Fb. ii. 463: freq. in mod. usage, hvað líðr þér? hvað líðr þessu? i. e. how goes it with it? how far have you got on? as also, hvernig líðr þér, how goes it with you? how do you do? answer, mér líðr, vel, bæriliga, ílla, and the like.III. part., at áliðnu, in the latter part of a time; at áliðnum vetri, degi, towards the end of the winter, Ld. 234; um haustið at áliðnu, Fms. iv. 286; ok er svá var liðit ( the time was so far gone) bjósk Egill til ferðar, Eg. 394.IV. part. líðandi, passing, fleeting:—pass. liðinn, past, dead, deceased; at liðinn fylki, Hkv. Hjörv. 42; hjá oss liðnum, Hkv. 2. 44: in mod. usage, of one who has just ceased to breathe, hann er liðinn, liðinn líkami, Pass. 17. 26: in allit., lífs og liðinn, living and lifeless, i. e. in life and in death: dead, dæmi liðinna feðra, Hom. 85; sælli væri liðnir en lifendr, the dead is more blessed than the living, Bs. i. 724: allit., hann er liðinn sem ljós, he is gone out like a light, i. e. quite gone. -
4 GEISL
m.1) snow-skater’s staff;2) ray, beam.* * *m. (gísli, Fb. ii. 273, less correctly), [cp. O. H. G. geisila, mid. and mod. Germ. geissel, a scourge]:— the staff used by men sliding in snow shoes, O. H. L. 153.2. the short ribs, costae, Björn. -
5 ÍSS
(gen. íss, pl. ísar), m. ice; ísa (acc.) leggr á vötn, the lakes (rivers) freeze over; ísa leysir, tekr af vötnum, the ice thaws, breaks up.* * *m. [A. S. îs; Engl. ice; O. H. G. îs; Germ. eis; Swed. and Dan. is]:—ice; íss is ice on sea and water, svell on a plain or meadow; klaki = frozen ground, etc.; distinction is made between hafíss, drift ice or Polar ice, and lagnaðar-íss, ‘lay-ice,’ common ice; in plur. ísar, of large sheets of ice; en er ísa lagði á vötn, Fms. vii. 54; ísa leysir, the ice thaws, 55; íss var lagðr á Hofstaða-vág, Eb. 236; á ísinum (mod. ísnum), Nj. 143: for sliding, á ísi skríða, Hm. 82; see also ísleggir. Severe winters are marked in the Annals by the extent of frozen water; A. D. 1047 (a sheet of ice between Norway and Denmark), 1306 (ice from Rostock to the Sound), 1126, 1197; Polar ice in Iceland in 1145, 1233 (hafísar allt sumar), 1261 (hafíss umhverfis Ísland), 1275 (kringdi þá hafíss nær um allt Ísland), 1306 (hafíss fyrir norðan land nær allt sumar), 1319 (ísa-vár, hafísar lágu umhverfis Ísland fram um mitt sumar), 1348 (snjóar svá miklir ok íslög at fraus sjóinn umbergis landit, svá at ríða mátti umbergis landit af hverju annesi um alla fjörðu), 1375 (hafísar framan til Bartholomeus-messu), cp. also Vd. ch. 15, Eb. ch. 57, 61: for later times and for the currents driving the ice around Icel. see Eggert Itin. ch. 645, 853:—the name of the Rune RUNE, Skálda 176.COMPDS: ísafjöldi, ísaför, ísagangr, ísalauss, ísalög, ísaválk, ísavár, ísavök, Íseyri, Ísafjörðr, Ísfirðingr, Ísfirzkr, Ísland, Íslendingr, Íslendingabók, Íslendingasaga, Íslendingaskrá, Íslendingaþáttr, Íslenzkr. -
6 RENNA
* * *I)(renn; rann, runnum; runninn), v.1) to run (rakkar þar renna);renna í köpp við e-n, to run a race with;hón á þann hest, er rennr lopt ok lög, that runs through the air and over the sea;renna e-m hvarf, to run out of one’s sight;2) to run away, flee (rennr þú nú Úlfr hinn ragi);renna undan e-m, to run away from one (ek get þess, at þú vilir eigi renna undan þeim);3) to run, flow (rennr þaðan lítill lœkr);4) to melt, dissolve (ok hafði runnit málmrinn í eldsganginum);reiði rennr e-m, anger leaves one;5) to arise (= renna upp);sól rennr, the sun rises;dagr rennr, it dawns;6) with preps.:renna af e-m, to leave one, pass away from one (reiði rann af honum);renna á e-n, to come over one;svefn, svefnhöfgi rennr á e-n, one falls asleep;reiði rennr á e-n, one gets angry;þá rann á byrr, then a fair wind arose;renna eptir e-m, to run after one (þá var runnit eptir þeim, er flóttann ráku);renna frá e-m, to run away from, leave one;renna í e-t, to run into;e-m rennr í skap, one is much (deeply) affected (er eigi trútt, at mér hafi eigi í skap runnit sonardauðinn);renna saman, to heal up (þá var saman runninn leggrinn);renna undir, to assist, give support (margar stoðir runnu undir, bæði frændr ok vinir);renna upp, to originate (var þess ván, at illr ávöxtr mundi upp renna af illri rót);of the sun or daylight, to rise;sól (dagr) rennr upp (cf. 5);7) recipr., rennast at (á), to attack one another, begin a fight.(-da, -dr), v.1) to make (let) run, with dat. (keyrði hann hestinn sporum ok renndi honum at);2) to put to flight (þeir renndu þeim tíu, er undan kómust);3) to prevent, thwart (eigi má sköpunum renna);er rennt þeim ráðahag, that match is thwarted;4) to slip, let loose;renna veiðarfœri, to let the fishing-line run out;Tjörvi renndi fyrir hann törgu, T. flung a target in his way;impers., atgeirinum renndi gegnum skjöldinn, the halberd was run through the shield;renna e-u niðr, to swallow;renna grunum á e-t, to suspect;5) renna augum, to direct the eyes, to look (renna ástaraugum til e-s);6) to pour (var gulli rennt í skurðina);7) with acc., renna mjólk, to run millk, by pouring out the thin milk;renna ór tunnu, to let the liquid out from a cask;8) with acc. to turn (renna tré, spánu);9) absol. to move quickly, slide, glide (konungsskipin renndu at þeim);þá renndi hringrinn af hendi mér, the ring slipped off my hand;10) refl., rennast augum til, to look to one another;þá renndust skipin hjá, the ships passed by one another.f. run, course;ok nú er skírðr allr Danaherr í þessi rennu, in one run, at one sweep.* * *(older form rinna, Hom. 125), pres. renn and rennr; pret. raun, rannt (mod. ranst), rann, pl. runnum; subj. rynni; imper. renn, renndú; part. runninn; with neg. suff. renni-a, Hkv. 2. 30: [Ulf. rinnan = τρέχειν, Mark ix. 25, = ρειν, John vii. 38; as also bi-rinnan, and-rinnan; a word common to all Teut. languages; the Engl. run is prob. formed from the pret. 3rd pers. plur.]:— to run = Lat. currere, of any swift, even, sliding motion (for hlaupa is to leap, bound), used not only of living things, but also of streams, water, wind, light, sun; rakkar þar renna, Am. 24; freki mun renna, Vsp. 41, Gm. 32; vargar runnu á ísi milli Noregs ok Daumerkr, Ann. 1047; rennia sá marr, Hkv. 2. 30; renni und vísa vígblær hinnig, Gh. 34; renni rökn bitluð, Hkv. i. 50; Grani rann at þingi, Gkv. 2. 4; hest inn hraðfæra láttú hinnig renna, Gh.18; þann hest er renn lopt ok lög, Edda 21; renna í köpp við e-n, 31; renna skeið, to run a race, id.; þeir runnu heim, Fas. ii. 101; r. at skeið, to take a run, 111; fór hann til ok rann bergit upp at manninum, 277; hann rennr upp vegginn, Nj. 202; r. e-m hvarf, to run out of one’s sight, Sturl iii. 50; mjúkr ok léttr bæði at ríða ok rinna, Hom. 125; renna ok ríða, Gþl 411; r. eptir e-m, to run after one, Nj. 275; runnit hefir hundr þinn, Pétr postuli, til Róms tysvar ok myndi renni it þriðja sinn ef þú leyfðir, id.; þat þolir hvergi, nema renn til trés eðr staurs, 655 xxx. 5; runnu þeir upp til bæjar með alvæpni. Eg. 388; hann rann þá fram í mót Bergönundi, 378; r. á hendr e-m, to use force, K. Á. 116, 150; margar stoðir runnu undir ( supported him) bæði frændr ok vinir, Ld. 18; renna á skíðum, to run in snow-shoes.2. to run, fly; þá spurði Kerþjálfaðr hví hann rynni eigi svá sem aðrir, Nj. 275; hvárt skal nú renna, 96, 247; ef maðr stígr öðrum fæti út um höslur, ferr hann á hæl, en rennr ef báðum stígr, Korm. 86; nú hefir þú runnit, ok beðit eigi Skútu, Glúm. 310; rennr þú nú Úlfr inn ragi, … lengra mundir þú r. …, Ó. H. 167; r. undan e-m, Nj. 95; reyndusk ílla menn Þóris ok runnu frá honum, Fms. vii. 11.II. of things; snara rennr at hálsi e-m, of a loop, Mar.; þat skal maðr eigi ábyrgjask at kýr renni eigi kálfi, ef hann hefir öxn í nautum sínum, N. G. L. i. 25:—of a weapon, hyrnan rann (= renndi) í brjóstið ok gékk á hol, Nj. 245:—of the sun, daylight, and the like, to arise, er sól rennr á fjöll Páska-dag, K. Þ. K. 124; sem leið móti degi ok sólin rann, Bév. 20; rennr dagr, rökkrið þrýtr, Úlf. 9. 83; renna upp, to rise; um mörguninn er sól rann upp ok var lítt farin, Fms. viii. 146; þat var allt senn, at dagrinn rann upp, ok konungr kom til eldanna, ix. 353; þá rann söl upp, ok litu allir bændr til sölarinnar, Ó. H. 109; en er hann vaknaði þa rann dagr upp, 207; dýr og fagr austri í upp er dagr renninn, a ditty; stjörnur renna upp ok setjask, Rb. 466; rennr ljós þat upp, 625. 66: less correctly of the setting sun, as, sólin rann, ljós leið, in a mod. hymn, (the Norsemen call the sunset sol-renning):—to run up, of plants, var þess ok ván, at íllr ávöxtr mundi upp renna af íllri rót, Fms. ii. 48; þar renna eigi upp þyrnar né íllgresi, 656 A. ii. 14; eru vér ok svá gamlir ok runnir bitar (?) upp, Fms. viii. 325, v. l.: the phrase, renna upp sem fífill í brekku (see fífill): to originate, æðar renna þar upp ok nætask, … renn ok rödd upp fyrir hverju orði, Skálda 169, Stj. 198, (upp-runi, origin):—of a stream, river, water, to flow, opin renna hón skal um aldrdaga, Vþm, 16; á hugða ek hér inn renna, Am. 25; rennr þaðan lítill lækr, Fms. i. 232; rennanda vatn, a running water, Bs. ii. 18; rennandi ár, Hom. 45: blóð rennr ór sári, a running sore, wound; þar rann blóð svá mjök at eigi varð stöðvat, Fms. i. 46; vatn, sjór rennr ór klæðum, etc.:—to run, lead, trend. þjóðvegir, er renna eptir endilöngum bygðum, ok þeir er renna frá fjalli ok til fjörn, Gþl. 413:—to run, melt, dissolve, ok hefði runnit málmrinn í eldsganginum, Orkn. 368; málmr rennr saman, Blas. 47; þat renn saman, blends together, 655, xxx. 5:—of wind, to arise, byrr rann á af landi, Eg. 389; þá rann á byrr, Nj. 135; en er Björn var albúinn ok byrr rann á, Eg. 158: hvergi var á runnit á klaæeth;i hans, his clothes were untouched, Fms. xi. 38:—of sleep or mental motion, rann á hann höfgi móti deginum, Ó. H. 207; þá rann á hann svemn, 240; rennr á hann svefnhöfgi, ok dreymir hann, Gísl. 67; þá rann á hann þegar reiði ok öfund, Sks. 154 new Ed.; rann þá úmegin á hann, he swooned, Fms. viii. 332: þá rann af Gretti úmegit, he recovered his senses, Grett. 114; lét hann r. af sér reiðina, Fms. i. 15, iii. 73; rann nú af konunginum reiði við mág sinn, xi. 13: e-m rennr í skap, to be affected to tears; er eigi trautt at mér hafi í skap runnit sonar-dauðinn, Þorst. Stang. 55 (cp. Gísl. 39, allt í skap ‘komit’): to be angry, var nú svá komit at honum rann í skap ok reiddisk hann, Fms. vi. 212, and so in mod. usage.III. recipr., rennask at (á), to attack one another, run together, fight; síðan rennask at hestarnir, … þá er á rynnisk hestarnir, Nj. 91; þeir runnusk á allsterkliga, of wrestlers, Ld. 158. -
7 renni-lok
f. a lid sliding in a groove. -
8 skreiðr
adj. sliding; in ör-skreiðr. -
9 skriðr
(gen. -ar), m. a creeping or gliding motion, of a reptile (beina þeir sinn skrið); of a ship, forward movement, course, speed; tók skriðinn af skipinu, the ship stopped.* * *m., gen. skriðar, a creeping or sliding motion, of a reptile; beina þeir sinn skrið, Stj. 98; til skriðsins ok rásarinnar, id.: of a ship, vóru þeir Gunnsteinn langt komnir er skriðr var á skipi Þóris, Ó. H. 137; á skip skal skriðar orka, Hm. 81; tók skridinn af skipinu, the ship stopped, Fms. ii. 305; þegar er festi ok skriðinn tók af, vi. 168; með fullum skrið, Bs. ii. 30; tekr nú buzan góðan skrið, 47; frýr skutrinn skriðar, Grett. 125; renna á, skrið, to slide, of a sledge, Mar. -
10 SKRÍÐA
f. landslip, avalanche (hljóp s. á bœinn).* * *skríð, skreið, skriðu, skriðinn; neg. suff. skríði-at, Hkv. 2. 30, [Dan. skride; Germ. schreiten]:—to creep, crawl, of reptiles; hvert kvikendi þat er skríðr á jörðu, Stj. 317; hann brast í orms líki ok skreið í nafars-raufina, Edda 49; þá er hann (the serpent Fáfnir) skreið til vatns, Sæm. 133; þeir skríða á húðinni, Stj. 98; skriðit um lyng, Fms. vii. 251: of vermin, skríða kvikr, see kvikr.2. generally, to creep; hann skríðr heldr en gengr, Clar.; skriða á höndum ok á knjám (mod. skríða á fjórum fótum), Mar.; svá mátt-dreginn at hann varð at s. á land, Fas. iii. 383; hann gat skriðit upp um síðir, … hann skreið upp í fjöruna, Fær. 175; en á skreið ( advanced) þá er brimit hratt at, Bs. i. 424.; hann skreið þar upp á grjót, Fbr. 160; hann bað þrælana skríða brott, Fms. vii. 298; in the phrases, saman níðingar skríða, ‘birds of a feather flock together,’ ix. 389; skriða undir skegg e-m, to creep under another’s beard for shelter, Fs. 31.II. metaph. to glide, of a ship; skip skríðr, Grág. ii. 170; er þú skynjar eigi fyrir hræðslu sakir hvárt skipit skríðr undir þér eðr eigi, Orkn. 402; skríði-a þat skip er und þér skríði, Hkv. 2. 30.2. to slide in snow-shoes (skíð); Fiðr skríðr, Grág. ii. 170 (Ísl. ii. 381); þá skreið Egill at leita Ölrúnar, Sæm. 89; hann skreið þar eptir allan dag, Ó. H. 85; skreið Arnljótr þá svá hart sem hann færi lauss, 153; þeir skriðu ok veiddu dýr, Sæm. 88: metaph., láta skríða til skara, ‘to slide to the edge of the ice,’ to fight desperately, Fms. xi. 15 (the metaphor seems to be taken from sliding); skríða í skarð, to ‘slide into the notch,’ fill it up, Ölk. 36. -
11 ör-skreiðr
adj. swift-sliding, of a ship, Fms. i. 100, iii. 43. -
12 fótrskriða
f. sliding; renna-skriðu, to slide on the ice.
См. также в других словарях:
Sliding — Slid ing, a. 1. That slides or slips; gliding; moving smoothly. [1913 Webster] 2. Slippery; elusory. [Obs.] [1913 Webster] That sliding science hath me made so bare. Chaucer. [1913 Webster] {Sliding friction} (Mech.), the resistance one body… … The Collaborative International Dictionary of English
Sliding — refer to something that can slide and may refer to: *Sliding (dance), also floating or gliding, a group of footwork oriented dance techniques and styles closely related to popping *Slide … Wikipedia
sliding — (izg. slàjding) m DEFINICIJA sport žarg. 1. pokretno sjedalo u sportskom čamcu 2. razg. glatko pretrčavanje prepona; klizanje ETIMOLOGIJA vidi slide … Hrvatski jezični portal
sliding — [slī′diŋ] adj. 1. varying in accordance with given conditions 2. operating or moving on a track or groove, as a door or panel … English World dictionary
sliding — slidingly, adv. slidingness, n. /sluy ding/, adj. 1. rising or falling, increasing or decreasing, according to a standard or to a set of conditions. 2. operated, adjusted, or moved by sliding: a sliding door. [bef. 900; ME; OE slidende. See SLIDE … Universalium
sliding — 1. noun The motion of a slide. Children find that sliding can be fun. 2. adjective Of something that can slide Our yard is just outside the sliding door … Wiktionary
sliding — slid·ing || slaɪdɪŋ adj. that slides, gliding, moving easily and smoothly slaɪd n. act of sliding; inclined surface for sliding on (esp. in a children s playground); part or mechanism which slides; transparency; avalanche, landslide; small… … English contemporary dictionary
sliding — adj. Sliding is used with these nouns: ↑door, ↑motion, ↑panel, ↑partition, ↑scale, ↑tackle … Collocations dictionary
Sliding Window Protocol — is a bi directional data transmission protocol in the data link layer (OSI model). It is used to keep a record of the frame sequences sent and their respective acknowledgements received by both the users.In transmit flow control, sliding window… … Wikipedia
Sliding friction — Sliding Slid ing, a. 1. That slides or slips; gliding; moving smoothly. [1913 Webster] 2. Slippery; elusory. [Obs.] [1913 Webster] That sliding science hath me made so bare. Chaucer. [1913 Webster] {Sliding friction} (Mech.), the resistance one… … The Collaborative International Dictionary of English
Sliding gunter — Sliding Slid ing, a. 1. That slides or slips; gliding; moving smoothly. [1913 Webster] 2. Slippery; elusory. [Obs.] [1913 Webster] That sliding science hath me made so bare. Chaucer. [1913 Webster] {Sliding friction} (Mech.), the resistance one… … The Collaborative International Dictionary of English
