skutkiem

См. также в других словарях:

• skutkiem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem, ofic. {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na przyczynę; wskutek, na skutek, w wyniku, z powodu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spór wybuchł skutkiem nieporozumienia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ze skutkiem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} skutecznie, z powodzeniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Starać się o coś długo, ale ze skutkiem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skutek — m III, D. skutektku, N. skutektkiem; lm M. skutektki «to, co jest następstwem jakiegoś działania; wynik, rezultat, konsekwencja czegoś» Dodatnie, doniosłe, pomyślne, zbawienne skutki czegoś. Ujemne, opłakane, katastrofalne, zgubne skutki. Skutki… …   Słownik języka polskiego

• skutek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. skutektku {{/stl 8}}{{stl 7}} następstwo, konsekwencja jakiegoś działania; wynik, rezultat, efekt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozytywne, dobre, zbawienne, przykre, żałosne skutki czegoś. Zdać egzamin z pomyślnym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• z powodzeniem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} z dobrym rezultatem, skutkiem, udanie; też: nie bojąc się o pozytywny skutek, na pewno, śmiało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Silnik z powodzeniem pracuje na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Чаевич, Илларий-Филипп Альбертович — доктор медицины; род. 14 июля 1841 г., ум. 29 июля 1877 г. Окончил курс Варшавской гимназии и медицинское образование получил в Варшавской Медико Хирургической Академии, а затем в тамошней главной Школе, где в 1864 г. получил звание лекаря; там… …   Большая биографическая энциклопедия

• Шульц, Юлиан — (Szulc Julian) доктор медицины, род. 5 ноября 1820 г. в Ошмянах, Виленской губ., ум. в Радоме 8 февраля 1856 г. Поступив сначала в Харьковский университет, он в 1846 г. перешел в Дерптский на медицинский факультет и в 1851 г., по защите… …   Большая биографическая энциклопедия

• cofanie — n I rzecz. od cofać. cofanie się rzecz. od cofać się ∆ geol. Cofanie się stoku «przesuwanie się stoku wstecz, będące skutkiem jego niszczenia denudacyjnego, prowadzące do zmniejszania się wzgórza ograniczanego przez stok» …   Słownik języka polskiego

• dopóty — «do czasu, gdy się rozpoczyna inna czynność, często będąca skutkiem tej pierwszej; dotąd» Dopóty dzieci biegały po podwórku, aż zapadł wieczór. ∆ Dopóty dopóki a. póki (dla zaakcentowania jednoczesności trwania czynności, stanów lub zjawisk):… …   Słownik języka polskiego

• lekki — lekcy, lżejszy 1. «mało ważący, nieciężki» Lekka paczka, torba, walizka. Lekki jak pajęczyna, jak piórko, jak puch. Lżejszy od powietrza. ∆ Przemysł lekki «przemysł wytwarzający artykuły masowego użytku» ∆ bud. Beton lekki «beton o strukturze… …   Słownik języka polskiego

• moczenie — n I rzecz. od moczyć ∆ med. Moczenie mimowolne «bezwiedne oddawanie moczu, zwykle podczas snu, głównie u dzieci, spowodowane czynnościowymi zaburzeniami mechanizmu zatrzymywania i oddawania moczu, niekiedy będące skutkiem zmian organicznych»… …   Słownik języka polskiego