skrzywić

См. также в других словарях:

• skrzywić — dk VIa, skrzywićwię, skrzywićwisz, skrzyw, skrzywićwił, skrzywićwiony rzad. skrzywiać ndk I, skrzywićam, skrzywićasz, skrzywićają, skrzywićaj, skrzywićał, skrzywićany «sprawić, że coś się staje krzywe, zgiąć coś, odchylić od linii prostej»… …   Słownik języka polskiego

• skrzywić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. krzywić (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• krzywić się – skrzywić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać krzywieniu, paczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzywiące się gwoździe. Okna skrzywiły się. Deska skrzywiła się. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pokoślawić — dk VIa, pokoślawićwię, pokoślawićwisz, pokoślawićaw, pokoślawićwił, pokoślawićwiony «skrzywić, wykrzywić, wykręcić wiele rzeczy jedno po drugim; skrzywić, wykręcić coś w wielu miejscach; pokręcić, pokrzywić» Pokoślawić wszystkie buty.… …   Słownik języka polskiego

• skrzywienie — n I 1. rzecz. od skrzywić. 2. lm D. skrzywienieeń med. «deformacja» ∆ Boczne skrzywienie kręgosłupa «zniekształcenie polegające na odchyleniu anatomicznej osi kręgosłupa od linii środkowej ciała lub od osi mechanicznej, wzdłuż której w normalnych …   Słownik języka polskiego

• krzywić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, krzywićwię, krzywićwi, krzywićwiony {{/stl 8}}– skrzywić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś staje się krzywe; wykrzywiać, wyginać, wypaczać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzywić palce.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• scentrować — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}centrować I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}scentrować II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, scentrowaćruję, scentrowaćruje, scentrowaćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} skrzywić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• buzia — ż I, DCMs. buzi; lm D. buź a. buzi 1. «usta, zwłaszcza dziecięce lub dziewczęce (często z odcieniem pieszczotliwym, żartobliwym)» Otworzyć, rozdziawić buzię. Skrzywić buzię w podkówkę. Wetknąć palec w buzię. ◊ Buzia w ciup «usta ściągnięte,… …   Słownik języka polskiego

• pokoślawieć — dk III, pokoślawiećeje, pokoślawiećwiał, pokoślawiećeli, pokoślawiećwiały «o wielu przedmiotach (rzadziej osobach, zwierzętach): stać się koślawym, krzywym; skrzywić się jeden po drugim» Pokoślawiałe drzewa. Pokoślawiałe psy …   Słownik języka polskiego

• powyginać — dk I, powyginaćam, powyginaćasz, powyginaćają, powyginaćaj, powyginaćał, powyginaćany 1. «o wielu: schylić, skłonić ku ziemi; zgiąć, skrzywić» Łabędzie powyginały szyje. 2. «nadać wielu przedmiotom kształt łukowaty, wygiąć w wielu miejscach»… …   Słownik języka polskiego

• scentrować — dk IV, scentrowaćruję, scentrowaćrujesz, scentrowaćruj, scentrowaćował, scentrowaćowany 1. pot. «skrzywić koło roweru» Rower ze scentrowanym przednim kołem. 2. sport. «w grze w piłkę nożną: podać piłkę ze skrzydła napadu do gracza na środku… …   Słownik języka polskiego