-
1 skri
-
2 SKRÍÐA
f. landslip, avalanche (hljóp s. á bœinn).* * *skríð, skreið, skriðu, skriðinn; neg. suff. skríði-at, Hkv. 2. 30, [Dan. skride; Germ. schreiten]:—to creep, crawl, of reptiles; hvert kvikendi þat er skríðr á jörðu, Stj. 317; hann brast í orms líki ok skreið í nafars-raufina, Edda 49; þá er hann (the serpent Fáfnir) skreið til vatns, Sæm. 133; þeir skríða á húðinni, Stj. 98; skriðit um lyng, Fms. vii. 251: of vermin, skríða kvikr, see kvikr.2. generally, to creep; hann skríðr heldr en gengr, Clar.; skriða á höndum ok á knjám (mod. skríða á fjórum fótum), Mar.; svá mátt-dreginn at hann varð at s. á land, Fas. iii. 383; hann gat skriðit upp um síðir, … hann skreið upp í fjöruna, Fær. 175; en á skreið ( advanced) þá er brimit hratt at, Bs. i. 424.; hann skreið þar upp á grjót, Fbr. 160; hann bað þrælana skríða brott, Fms. vii. 298; in the phrases, saman níðingar skríða, ‘birds of a feather flock together,’ ix. 389; skriða undir skegg e-m, to creep under another’s beard for shelter, Fs. 31.II. metaph. to glide, of a ship; skip skríðr, Grág. ii. 170; er þú skynjar eigi fyrir hræðslu sakir hvárt skipit skríðr undir þér eðr eigi, Orkn. 402; skríði-a þat skip er und þér skríði, Hkv. 2. 30.2. to slide in snow-shoes (skíð); Fiðr skríðr, Grág. ii. 170 (Ísl. ii. 381); þá skreið Egill at leita Ölrúnar, Sæm. 89; hann skreið þar eptir allan dag, Ó. H. 85; skreið Arnljótr þá svá hart sem hann færi lauss, 153; þeir skriðu ok veiddu dýr, Sæm. 88: metaph., láta skríða til skara, ‘to slide to the edge of the ice,’ to fight desperately, Fms. xi. 15 (the metaphor seems to be taken from sliding); skríða í skarð, to ‘slide into the notch,’ fill it up, Ölk. 36. -
3 SKRIÐA
f. landslip, avalanche (hljóp s. á bœinn).* * *u, f., gen. pl. skriðna, Ann. 1171; [skríða]:—a land-slip, on a hill-side; fyrir skriðum eða vatna-gangi, Grág. i. 219; skriða brast upp í fjallit, Fb. ii. 72; hljóp skriða á bæinn, Hrafn. 1; skriða hljóp í Geitdal, Ann. 1186; hljóp ofan skriða mikil með grjóti ok leiri, Hkr. i. 47; í þessi skriðu týndisk Magnúss, of an avalanche, Bs. i. 640: also used of the black streaks on a mountain-side from old slips, hann keyrir undir honum hestinn upp á skriðuna, Bs. i. 625; er hann kom á skriðu þá er Geirvör heitir, Eb. 218, 226, 232, Sturl. iii. 83.II. freq. in local names, Skriða, Skriðu-klaustr, Skrið-dalr, Rauðu-skriður, Landn., Nj., map of Icel.COMPDS: skriðufall, skriðuhjalli. -
4 skriðr
(gen. -ar), m. a creeping or gliding motion, of a reptile (beina þeir sinn skrið); of a ship, forward movement, course, speed; tók skriðinn af skipinu, the ship stopped.* * *m., gen. skriðar, a creeping or sliding motion, of a reptile; beina þeir sinn skrið, Stj. 98; til skriðsins ok rásarinnar, id.: of a ship, vóru þeir Gunnsteinn langt komnir er skriðr var á skipi Þóris, Ó. H. 137; á skip skal skriðar orka, Hm. 81; tók skridinn af skipinu, the ship stopped, Fms. ii. 305; þegar er festi ok skriðinn tók af, vi. 168; með fullum skrið, Bs. ii. 30; tekr nú buzan góðan skrið, 47; frýr skutrinn skriðar, Grett. 125; renna á, skrið, to slide, of a sledge, Mar. -
5 skriðna
(að), v. to slip, slide; skriðnaði hann öðrum fœti, he slipped with one foot; skriðnuðu honum fœtr, his feet slipped; s. or s. í sundr, to come to an end (mest ván, at við þetta skriðni várt félag).* * *að, to slip, slide, Bret. 92, Fb. i. 414, ii. 87, Mar. 1146; þá fellr torfa ór garðinum ok skriðnar hann, Ísl. ii. 357; skriðnaði hann öðrum fæti, Edda 77; skriðnuðu honum fætr, Fas. ii. 135; þá skriðnar þat á brott, slips away, Mar.; hvers manns líkami skriðnar í jörðina, 656 C. 8. -
6 skríða
[sg̊ri:ða]vi skríð, skreið, skriðum, skriðið1) ползать2) продвигаться, скользить□◊láta til skarar skríða — решать что-л., добиваться решения чего-л.
-
7 skri
skridde (skred), skridd (skredet)1) шагать; двигаться, шествовать2) скользить3) проходить (о времени, сезоне)5) сползать, оползать (о земле)skri fram — развиваться, преуспевать, идти вперёд, продвигаться
skri inn — вмешиваться во что-л.
skri ned — наступить (на кого, что-л.)
skri til — приступать (к чему-л.)
-
8 skríða
-
9 skríða
v.to skid(skríði, (skríður), skreið, skriðu, skriðin) -
10 skriða
[sg̊rɪ:ða]f skriðau, skriðaurоползень, обвал; (снежная) лавина -
11 skriðka
-
12 skriður
[sg̊rɪ:ðʏr̬]m skriðs и skriðarдвижение, скорость -
13 skri
skri [skriː] (-et; -n od -) Schrei m, Geschrei n -
14 skrið
-
15 skriðna
[sg̊rɪðna]vi skriðnaðiспоткнуться, поскользнуться -
16 skriðuhætt
-
17 skriðu
from skríða. -
18 skriða
-
19 skriðna
v. слаб. -ō-споткнуться, поскользнутьсяskriðnaði hann ǫðrum fœti — поскользнулся одною ногою, Sksm. 50
-
20 skriðum
praet. pl. indic. от skríða
См. также в других словарях:
skrı̏ti — svrš. 〈prez. skrı̏jēm, pril. pr. īvši, prid. trp. skrìven/skrît〉, {{c=1}}v. {{ref}}sakriti{{/ref}} … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
skriþi- — *skriþi , *skriþiz germ., stark. Maskulinum (i): Verweis: s. *skridi s. skridi ; … Germanisches Wörterbuch
skrı̏ka — skrı̏k|a ž 〈D L ı̏ci/ i, G mn skrîkā〉 buka koja se čuje i kojoj se uho izlaže kad tko skriči [dati se u ∼u; nastala je ∼a] ⃞ {{001f}}∼a i vika 1. {{001f}}velika galama, pometnja 2. {{001f}}glasni izrazi neprilike, nevolje i nezadovoljstva … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
škrı̏la — škrı̏l|a ž 〈G mn škrîlā〉 1. {{001f}}grobna ploča na groblju ili u tlu crkve položena izravno u zemlju, s tekstom ili uklesanim odnosno reljefnim znakom (poljoprivredni alat) koji govori o pokojniku težaku 2. {{001f}}〈mn〉 kamene ploče kao… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
škrı̏pa — ž 1. {{001f}}reski zvukovi nejednaka intenziteta i visine koji nastaju pri trenju nepodmazanih mehanizama ili rasušenih drvenih predmeta [∼ vrata]; škrip, {{c=1}}usp. {{ref}}škriput{{/ref}} 2. {{001f}}škrgut, laganiji oblik škripanja zubi (npr. u … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
skri- — *skri germ.?, Verb: nhd. schneiden; ne. cut (Verb); Rekontruktionsbasis: mnd.; Etymologie: s. ing. *sker (4), *ker (11), *skerə , *kerə , *skrē … Germanisches Wörterbuch
skrīþ- — *skrīþ germ.: Quelle: Personenname; Sonstiges: Reichert, Lexikon der altgermanischen Namen 2, 1990, 608 (Scrithifin) … Germanisches Wörterbuch
skrīþan — *skrīþan germ., schwach. Verb: Verweis: s. *skreidan s. skreidan; … Germanisches Wörterbuch
škrı̏ljavac — (škrı̏ljevac) m 〈G āvca, N mn āvci〉, {{c=1}}v. {{ref}}škriljac{{/ref}} … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
skriþula- — *skriþula , *skriþulaz germ., Adjektiv: nhd. schreitend; ne. pacing (Adjektiv); Rekontruktionsbasis: ae.; Etymologie: idg. *skreit , *kreit , Verb, drehen, biegen, Pokorny 937; … Germanisches Wörterbuch
skrı̏pta — skrı̏pt|a sr mn 〈G pātā, D L ptama〉 1. {{001f}}predavanja profesora za potrebe studenata i pripremanje ispita umnožena ciklostilom, šapirografom ili kompjuterskim ispisom [ova ∼a; u ∼ima] 2. {{001f}}inform. datoteka koja sadrži programske naredbe … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
