skrócony

См. также в других словарях:

• cebula — ż I, DCMs. cebulali; lm D. cebulaul 1. «Allium cepa, roślina warzywna z rodziny amarylkowatych; skrócony pęd podziemny tej rośliny, bulwa o ostrym zapachu i smaku, używana jako przyprawa kuchenna i jarzyna» Cebula zwyczajna, jadalna. Kilogram… …   Słownik języka polskiego

• Очаповский, Михаил Николаевич — (Michał Oczapowski) профессор агрономии в Виленском университете, директор Маримонтского института сельского хозяйства и лесоводства, писатель. М. Н. Очаповский родился 18 мая 1788 г. в имении Почейках (Poczeiki), Слуцкого уезда, Минской… …   Большая биографическая энциклопедия

• НАГЕЛЬ ГЛУХОЙ — нагель, скрытый в теле соединяемых элементов (Болгарский язык; Български) задънен дюбел (Чешский язык; Čeština) trn; krátký roubík (Немецкий язык; Deutsch) Blindnagel (Венгерский язык; Magyar) nem átmenő csap (Монгольский язык) далд холбогч эд… …   Строительный словарь

• styl — 1. Coś w tym stylu «coś podobnego, zbliżonego do czegoś, coś mniej więcej takiego; coś w tym rodzaju, coś w tym guście»: Mówiła (...) że każdy jest kowalem swojego losu, każdy ma prawo do własnego szczęścia i wolności osobistej, i tak dalej. Nie… …   Słownik frazeologiczny

• jegomość — m I, DB. jegomośćścia; lm M. jegomośćście a. jegomośćściowie, DB. jegomośćści a. jegomośćściów 1. «człowiek zazwyczaj starszy, nieznajomy; jakiś człowiek, osobnik, gość» 2. daw. «tytuł grzecznościowy, skrócony z jego miłość, używany w dawnej… …   Słownik języka polskiego

• jejmość — ż V, DCWMs. jejmośćści; lm M. jejmośćście, D. jejmośćści 1. żart. «kobieta nieznajoma, zwykle starsza i tęga; jakaś kobieta» 2. daw. «tytuł grzecznościowy, skrócony z jej miłość, używany w odniesieniu do kobiet pochodzenia szlacheckiego,… …   Słownik języka polskiego

• mszalik — m III, D. a, N. mszalikkiem; lm M. i «skrócony mszał zawierający tylko msze na niedziele i najważniejsze święta» …   Słownik języka polskiego

• norma — ż IV, CMs. normamie; lm D. norm 1. «ustalona, ogólnie przyjęta zasada; reguła, przepis, wzór; w etyce: zasada postępowania, dyrektywa wyznaczająca obowiązek określonego zachowania się w danej sytuacji przez odwołanie się do odpowiednich ocen i… …   Słownik języka polskiego

• pęd — m IV, D. u, Ms. pęddzie; lm M. y 1. blm «bardzo szybkie posuwanie się naprzód, pędzenie, bieg, lot; bardzo szybki ruch, funkcjonowanie czegoś» Gwałtowny, niepowstrzymany, szalony, żywiołowy pęd. Pęd pociągu, maszyny. Pęd powietrza, wody, wiatru.… …   Słownik języka polskiego

• podcyfrować — dk IV, podcyfrowaćruję, podcyfrowaćrujesz, podcyfrowaćruj, podcyfrowaćował, podcyfrowaćowany pot. «podpisać coś swoimi inicjałami, złożyć pod czymś swój skrócony podpis» Podcyfrować podanie, dokument …   Słownik języka polskiego

• podsygnować — dk IV, podsygnowaćnuję, podsygnowaćnujesz, podsygnowaćnuj, podsygnowaćował, podsygnowaćowany «umieścić swój podpis (zwłaszcza podpis skrócony lub inicjały) u dołu jakiegoś pisma, listu, dokumentu, dzieła itp.; podpisać» Podsygnować listy.… …   Słownik języka polskiego