skojarzyć

См. также в других словарях:

• skojarzyć — dk VIb, skojarzyćrzę, skojarzyćrzysz, skojarzyćarz, skojarzyćrzył, skojarzyćrzony 1. «spowodować połączenie, związek kogoś, czegoś; powiązać, zespolić, zjednoczyć» Skojarzyć małżeństwo, parę. Skojarzyć dwoje młodych. 2. «połączyć ze sobą wrażenia …   Słownik języka polskiego

• skojarzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kojarzyć (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kojarzyć się – skojarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbliżać się, wiązać się, dawać nową jakość przez łączenie się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na obozie kojarzy się nowa para. Oni bardzo do siebie pasują, musimy ich skojarzyć. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kojarzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kojarzyćrzę, kojarzyćrzy, kojarzyćrzony {{/stl 8}}– skojarzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować łączenie się ludzi, np. w pary, tworzyć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… …   Słownik frazeologiczny

• para — I ż IV, CMs. parze; lm D. par 1. «substancja w fazie gazowej, w temperaturze niższej od temperatury krytycznej» Para wodna. Para wodoru, cynku, alkoholu. Obłok, tuman, kłąb pary. Ciśnienie pary (w kotle). Para bucha, dymi, unosi się, idzie z… …   Słownik języka polskiego

• połączyć — dk VIb, połączyćczę, połączyćczysz, połączyćłącz, połączyćczył, połączyćczony 1. «spoić, złączyć mechanicznie, zespolić w jedność, w całość, powiązać, związać; zmieszać, zsumować» Połączyć końce sznurka, przewody. Połączyć mostem brzegi rzeki.… …   Słownik języka polskiego

• przyplątać — dk IX, przyplątaćplączę, przyplątaćplączesz, przyplątaćplącz, przyplątaćał, przyplątaćany przyplątywać ndk VIIIa, przyplątaćtuję, przyplątaćtujesz, przyplątaćtuj, przyplątaćywał, przyplątaćywany (częściej w imiesł.), pot. «wciągnąć kogoś… …   Słownik języka polskiego

• skojarzenie — n I 1. rzecz. od skojarzyć. 2. lm D. skojarzenieeń «połączenie ze sobą wrażeń, wyobrażeń itp. zjawisk psychicznych w taki sposób, że pojawienie się w świadomości jednych z nich spowoduje uświadomienie sobie innych» …   Słownik języka polskiego

• powiązać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, powiązaćwiążę, powiązaćwiąże, powiązaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} połączyć większą liczbę czegoś, tworząc węzeł, kokardę; połączyć jedno z drugim za pomocą węzła : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skojarzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. skojarzyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}skojarzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. skojarzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co ktoś z czymś skojarzył …   Langenscheidt Polski wyjaśnień