Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

skírr

  • 1 skírr

    (skírri or skírari, skírstr), a.
    1) clear, bright, pure, of glass, metal, water, sky, etc. (s. mjöðr, skírt vatn, s. málmr, skírt silfr);
    2) cleansed from guilt (hón skal øruggliga bera mega þetta járn ok skír verða);
    3) of the voice, clear (með skírri raustu).
    * * *
    adj., compar. skírri, superl. skírstr, Sks. 138 new Ed., MS. 15. 5; [Goth. skeirs; A. S. scîr; Engl. sheer; Germ. schier; Dan. skjær; cp. also skærr and skýrr]:—clear, bright, pure, of glass, water, sky, light, etc.; gler allra hreinst ok skírst, MS. 15. 5; skírt vatn, Hb. 544. 39; skír ok úskír vötn, Rb. 352; skír veðr eðr úskír, Stj. 15; þrjár merkr gang-silfrs móti einni skírri, 732. 16; skírt silfr, id.; sýndisk honum eigi skírt mála-silfrit, Fms. vi. 243; átta hundruð marka skírra, x. 92; drykkr skírri hverju víni, id.; getinn af skírri meyju ok flekklaussi, 625. 70.
    2. metaph. cleansed from guilt, esp. referring to an ordeal; hreinn ok skírr, 655 i. 1; emk skírr um þat, I am clear of that, Sighvat; verðr hón af járni skír þá er hón sýkn saka, N. G. L. i. 351; þá varð sá skírr er undir jarðar-men gékk ef torfan féll eigi á hann, Ld. 58.
    3. með skírri raust, wfth a clear voice, Sks. 138 new Ed.

    Íslensk-ensk orðabók > skírr

  • 2 skírr

    adj., comp. skírri или skírari, superl. skírstr

    тж. skærr и skýrr

    * * *
    г. skeirs ясный, д-а., scīr яркий, с-в-н. schīr чистый (н. schier); тж. skærr, ш. Skár, д. skær, нор. skjær; (а. sheer явный — сканд. заим.); к укр. щирый

    Old Norse-ensk orðabók > skírr

  • 3 ein-skírr

    adj. quite clear; e. veðr, Njarð. 374.

    Íslensk-ensk orðabók > ein-skírr

  • 4 heið-skírr

    adj. bright, cloudless, of the sky, = heiðríkr; h. veðr, Stj. 17; h. himinn, Art.; í heiðskíru, in bright weather, Bret. 46.

    Íslensk-ensk orðabók > heið-skírr

  • 5 heiðskírr

    a. bright, cloudless (heiðskírt veðr).

    Íslensk-ensk orðabók > heiðskírr

  • 6 skýrr

    a.
    1) clear, evident, manifest (með skýrum sannindum); neut. skýrt, as adv. clearly, distinctly (Arnórr kveðr skýrt á þetta);
    2) clever, intelligent (s. maðr ok skáld gott).
    * * *
    adj. clear, evident, manifest; með skýrum sannindum, Fms. ii. 298; með skýrri skipan, H. E. i. 462; skýrar jarteinir, Glúm. 357; önnur skýrari tilraun, Lv. 78; Broddi kvað þat skýrst at göra svá sem hann vildi, Ölk. 72 new Ed.; á því þingi var þat skýrt gört, 625. 48.
    2. clever; skýrr ok glögg-þekkinn, Ld. 274; skýran ok skynsaman, 625. 79; Sighvatr var síðan skýrr (Ed. skírr) maðr, Fms. iv. 89 (skýrr maðr ok skáld gott, Fb. iii. 243, l. c.); kona skýr ek sköruglynd, Fms. vi. 102; Guðríðr þótti skýr kona, Gísl. 74 (160).
    3. neut. as adv., skýrt, distinctly; þegar möndi hvert barn mæla skýrt, Eluc. 25; kalla hátt ok skýrt, 623. 35; Arnórr kveðr skýrt á þetta, Ld. 334; ein bók ágæt kveðr skýrt á, Fms. i. 142; svá sem hann mælti þetta skýrra ( more distinct), Hom. 51; ef maðr handsalar sekð sína skýrt, Grág. i. 119 B.
    II. = skírr, pure; drykkr skýrri hverju víni, Sks. 633 B.

    Íslensk-ensk orðabók > skýrr

  • 7 skirra

    [sg̊ʲɪr:a]
    skirrði
    1. vt (D)
    устранять, предотвращать

    Íslensk-Russian dictionary > skirra

  • 8 FÚLL

    n. the fill of a drinking-vessel, a toast (Ódins-full, etc.).
    * * *
    adj. [Ulf. fûls, John xi. 39; A. S., Dan., and Swed. ful; Germ. faul; Engl. foul]:—foul, stinking; fúlt ok kalt, Grett. 158, Fms. vi. 164, Gísl. 39, Fs. 141; and-fúll, of foul breath.
    II. metaph. foul, mean, Stj. 77, 78:—as a law term in an ordeal, foul, verða fúll af járni, to befoul (opp. to skírr, pure), N. G. L. i. 342, 351.

    Íslensk-ensk orðabók > FÚLL

  • 9 MÁLMR

    m.
    1) ore (m., er járn skal of gera);
    2) metal (þann málm, er gull heitir).
    * * *
    m. (prop. malmr); [Ulf. malma = ἄμμος; A. S. mealm, mealm-stân = sandstone; Hel. melm = pulvis; from mala = to grind; cp. Germ. zer-malmen]:—originally sand, as in the Goth. and A. S., but only remaining in local names, as Málm-haugar = Malmö in Sweden.
    II. metal, Sks. 14, 162, Fms. v. 343, 344, x. 284, Rb. 318. Stj. 45, 508, Bs. i. 134, passim in old and mod. usage; in the earliest poets chiefly of gold, höfgan málm, the heavy metal, gold, Sighvat; skírr málmr, the bright metal. Akv.; málma fergir, a gold giver, a prince, Lex. Poët.; Gníta heiðar-m., gold, Edda; Rínar rauð-m., the red metal of the Rhine, gold, Bm.: of iron, weapons (?), þar er málmar brustu, Hallfred; Gota-m., the ore of the Goths. armour, Fas. i. 439 (in a verse); Húnlenzkr m., armour, weapons (?), Hornklofi; Vala-m., Welsh or foreign ore, treasures, Fas. iii. (in a verse): the battle is málma-skúr, -galdr, -hjaldr; as also málm-flaug, -dynr, -hríð, -regn, -róg, -þing, -þrima, = a clash of weapons: málm-gautr, -Óðinn, -rjóðr, -runnr, = a warrior, see Lex. Poët.
    COMPDS: málmhlið, málmlogi, málmpottr, málmæðr.

    Íslensk-ensk orðabók > MÁLMR

  • 10 SKÆRR

    a.
    1) pure (s. meydómr);
    2) clear, bright, serene (s. himinn, skært veðr);
    4) clear, distinct (skær rödd).
    * * *
    adj. [Dan. skjær; Engl. sheer; see skírr]:—bright, clear; skært lopt, veðr, Stj. 69, Pr. 415; skærar sem cristallus, Mar.; skært vatn, Stj. 208; skært ljós, Bs. ii. 93; skærr himinn, 29; skær ásjón, Pr. 406; skærir silfr-penningar, Fms. ii. 93; skærr kolorr, Stj. 72; skærasta gull, með skæru ljósi, hit skærasta viðsmjör, Mar.; skær rödd, skær raust, Bs. i. 830, Sks. 632: pure, skær iðran, skærar bænir, með sönnu ok skæru hugskoti, Mar.; skær jungfrú (Dan. en skjær jomfru), a pure maid, id., Stj. 70, 207; hina skærustu mey, Magn. 466; hin skærasta mær Máría Th. 21.

    Íslensk-ensk orðabók > SKÆRR

  • 11 skíra

    v. слаб. -ia-; praet. skírða, pp. skírðr
    * * *
    гл. сл. - ia- очищать; крестить
    г. ga-skeirjan, объяснять, д-а. scīran то же; от skírr

    Old Norse-ensk orðabók > skíra

См. также в других словарях:

  • Skirr — Skirr, v. t. [Cf. {Scur}, {Scurry}.] To ramble over in order to clear; to scour. [Archaic] Shak. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Skirr — Skirr, v. i. To scour; to scud; to run. [Archaic] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Skirr — Skirr, n. (Zo[ o]l.) A tern. [Prov. Eng.] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • skirr — [skʉr] vi. [of echoic orig.] to move, run, fly, etc. swiftly and, occas., with a whirring sound vt. 1. to cover in searching; scour 2. to throw and cause to skim n. a whirring sound …   English World dictionary

  • skirr — verb Etymology: perhaps alteration of 3scour Date: circa 1548 intransitive verb 1. to leave hastily ; flee < birds skirred off from the bushes D. H. Lawrence > 2. to run, fly, sail, or move along rapidly transitive verb …   New Collegiate Dictionary

  • skirr — /skerr/, v.i. 1. to go rapidly; fly; scurry. v.t. 2. to go rapidly over. n. 3. a grating or whirring sound. [1540 50; var. of SCOUR2] * * * …   Universalium

  • skirr — [skə:] verb rare move rapidly, especially with a whirring sound. Origin C16: perh. related to scour1 or scour2 …   English new terms dictionary

  • skirr — [[t]skɜr[/t]] v. i. 1) to go rapidly; fly; scurry 2) to go rapidly over 3) a grating or whirring sound • Etymology: 1540–50; var. of scour II …   From formal English to slang

  • skirr — /skɜ/ (say sker) verb (i) 1. to go rapidly; fly; scurry. 2. to go rapidly over. –noun 3. a grating or whirring sound. {imitative} …  

  • skirr —   v.i. move, fly etc. rapidly; v.t. archaic, traverse rapidly; scour …   Dictionary of difficult words

  • skirr — v.intr. move rapidly esp. with a whirring sound. Etymology: perh. rel. to SCOUR(1) or SCOUR(2) …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»