-
1 singularis
singŭlāris, e, adj. [singuli].I.Lit.A.In gen., one by one, one at a time, alone, single, solitary; alone of its kind, singular (class.;B.syn.: unus, unicus): non singulare nec solivagum genus (sc. homines),
i. e. solitary, Cic. Rep. 1, 25, 39:hostes ubi ex litore aliquos singulares ex navi egredientes conspexerant,
Caes. B. G. 4, 26:homo,
id. ib. 7, 8, 3; so,homo (with privatus, and opp. isti conquisiti coloni),
Cic. Agr. 2, 35, 97:singularis mundus atque unigena,
id. Univ. 4 med.:praeconium Dei singularis facere,
Lact. 4, 4, 8; cf. Cic. Ac. 1, 7, 26:natus,
Plin. 28, 10, 42, § 153:herba (opp. fruticosa),
id. 27, 9, 55, § 78: singularis ferus, a wild boar (hence, Fr. sanglier), Vulg. Psa. 79, 14:hominem dominandi cupidum aut imperii singularis,
sole command, exclusive dominion, Cic. Rep. 1, 33, 50; so,singulare imperium et potestas regia,
id. ib. 2, 9, 15:sunt quaedam in te singularia... quaedam tibi cum multis communia,
id. Verr. 2, 3, 88, § 206:singulare beneficium (opp. commune officium civium),
id. Fam. 1, 9, 4:odium (opp. communis invidia),
id. Sull. 1, 1:quam invisa sit singularis potentia et miseranda vita,
Nep. Dion, 9, 5:pugna,
Macr. S. 5, 2:si quando quid secreto agere proposuisset, erat illi locus in edito singularis,
particular, separate, Suet. Aug. 72.—In partic.1.In gram., of or belonging to unity, singular:2.singularis casus,
Varr. L. L. 7, § 33 Müll.;10, § 54 ib.: numerus,
Quint. 1, 5, 42; 1, 6, 25; 8, 3, 20; Gell. 19, 8, 13:nominativus,
Quint. 1, 6, 14:genitivus,
id. 1, 6, 26 et saep. —Also absol., the singular number:alii dicunt in singulari hac ovi et avi, alii hac ove et ave,
Varr. L. L. 8, § 66 Müll.; Quint. 8, 6, 28; 4, 5, 25 al.—In milit lang., subst.: singŭlāris, is, m.a.In gen., an orderly man (ordonance), assigned to officers of all kinds and ranks for executing their orders (called apparitor, Lampr. Alex. Sev. 52):b.SINGVLARIS COS (consulis),
Inscr. Orell. 2003; cf. ib. 3529 sq.; 3591; 6771 al.—Esp., under the emperors, equites singulares Augusti, or only equites singulares, a select horse body-guard (selected from barbarous nations, as Bessi, Thraces, Bæti, etc.), Tac. H. 4, 70; Hyg. m. c. §§ 23 and 30; Inscr. Grut. 1041, 12 al.; cf. on the Singulares, Henzen, Sugli Equiti Singolari, Roma, 1850; Becker, Antiq. tom. 3, pass. 2, p. 387 sq.—3.In the time of the later emperors, singulares, a kind of imperial clerks, sent into the provinces, Cod. Just. 1, 27, 1, § 8; cf. Lyd. Meg. 3, 7.—II.Trop., singular, unique, matchless, unparalleled, extraordinary, remarkable (syn.: unicus, eximius, praestans;1. a.very freq. both in a good and in a bad sense): Aristoteles meo judicio in philosophiā prope singularis,
Cic. Ac. 2, 43, 132:Cato, summus et singularis vir,
id. Brut. 85, 293:vir ingenii naturā praestans, singularis perfectusque undique,
Quint. 12, 1, 25; so,homines ingenio atque animo,
Cic. Div. 2, 47, 97:adulescens,
Plin. Ep. 7, 24, 2.—Of things:Antonii incredibilis quaedam et prope singularis et divina vis ingenii videtur,
Cic. de Or. 1, 38, 172:singularis eximiaque virtus,
id. Imp. Pomp. 1, 3; so,singularis et incredibilis virtus,
id. Att. 14, 15, 3; cf. id. Fam. 1, 9, 4:integritas atque innocentia singularis,
id. Div. in Caecil. 9, 27:Treviri, quorum inter Gallos virtutis opinio est singularis,
Caes. B. G. 2, 24:Pompeius gratias tibi agit singulares,
Cic. Fam. 13, 41, 1; cf.:mihi gratias egistis singularibus verbis,
id. Cat. 4, 3:fides,
Nep. Att. 4:singulare omnium saeculorum exemplum,
Just. 2, 4, 6.—In a bad sense:nequitia ac turpitudo singularis,
Cic. Verr. 2, 3, 44, § 106; so,nequitia,
id. ib. 2, 2, 54, § 134; id. Fin. 5, 20, 56:impudentia,
id. Verr. 2, 2, 7, § 18: audacia (with scelus incredibile), id. Fragm. ap. Quint. 4, 2, 105:singularis et nefaria crudelitas,
Caes. B. G. 7, 77.— Hence, adv.: singŭlārĭter ( singlā-rĭter, Lucr. 6, 1067).In gen. (ante- and post-class.):b.quae memorare queam inter se singlariter apta, Lucr. l. l. Munro (Lachm. singillariter): a juventā singulariter sedens,
apart, separately, Paul. Nol. Carm. 21, 727.—In partic. (acc. to I. B. 1.), in the singular number:2.quod pluralia singulariter et singularia pluraliter efferuntur,
Quint. 1, 5, 16; 1, 7, 18; 9, 3, 20:dici,
Gell. 19, 8, 12; Dig. 27, 6, 1 al.—(Acc. to II.) Particularly, exceedingly:aliquem diligere,
Cic. Verr. 2, 2, 47, § 117:et miror et diligo,
Plin. Ep. 1, 22, 1:amo,
id. ib. 4, 15, 1. -
2 singulāris
singulāris e, adj. [singuli], one by one, one at a time, alone, single, solitary, singular: genus, i. e. solitary: singularis mundus atque unigena: homo cupidus imperi singularis, exclusive dominion: sunt quaedam in te singularia... quaedam tibi cum multis communia, peculiar.—Plur. m. as subst., under the empire, the select horse, body-guard: ala Singularium, Ta.— Singular, unique, matchless, unparalleled, extraordinary, remarkable: magnitudo animi: vir: homines ingenio: facultas dicendi: mihi gratias egistis singularibus verbis: fides, N.: inpudentia: crudelitas, Cs.: quid tam singulare (est), quam ut, etc.* * *singularis, singulare ADJalone, unique; single, one by one; singular, remarkable -
3 singularis
(en) the singular (number). -
4 singularis
-
5 singularis
alone of its kind, solitary / machless, unique.alone. -
6 Xenerpestes singularis
ENG Equatorial greytail -
7 скосарь одиночный
1) Biology: raspberry weevil (Otiorrhynchus singularis)2) Entomology: Otiorrhynchus singularis, clay-colored weevil (лат. Otiorrhynchus singularis), raspberry weevil (лат. Otiorrhynchus singularis) -
8 singularius
sĭngŭlārĭus, a, um, adj. [singularis].I.Lit., single, separate, alone of its kind, peculiar (ante- and post-class. for the class. singularis; but cf. infra, adv.): homo unicā est naturā ac singulariā, Turp. ap. Non. 491, 2: litterae, i. e. abbreviations (syn. sigla), Gell. 17, 9, 2: catenae, perh. of a single ply, = simplices (or of a pound weight, i. e. light; opp. istas majores, v. 4; cf.:* II.centenariae ballistae),
Plaut. Capt. 1, 2, 3.—* Adv.: singŭlārĭē = singulariter:singularie pro singulariter quasi unice, Cicero, ut Maximus notat,
Charis. p. 195 P. -
9 σιγγλάριος
σιγγλάριος, ὁ,= Lat.A singularis; εἴλη Σιν[γ]λαρίων,= ala Singularium, IGRom.4.1213 (Thyatira, iii A.D.); [full] σιγγουλάριος, Lyd. Mag.3.7, PLond.5.1797.6 (vi A.D.), etc.; written [full] σινγουλάρις or [suff] σῑγᾰλ-ιος, Baillet Inscriptions des tombeaux des rois à Thèbes 1473, 1688.II ἱππεὺς σινγλάρις,= eques singularis, IGRom.3.394 (= 503) (Pisidia, iii A.D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σιγγλάριος
-
10 скосарь одиночный
-
11 exquīrō
exquīrō sīvī, sītus, ere [ex+quaero], to search out, seek diligently, inquire into, scrutinize, inquire, ask: ex te causas divinationis: haec nimis a Graecis, to be too exacting in: Ancillas cruciatu, T.: secum, quid peccatum sit: sententias, Cs.: eorum tabulas, ransack: matrem, seek, V.: pacem per aras, implore, V.: itinere exquisito per Divitiacum, ascertained, Cs.: singularīs honores, devise: vescendi causā omnia, S.* * *exquirere, exquisivi, exquisitus Vseek out, search for, hunt up; inquire into -
12 imperium (inp-)
imperium (inp-) ī, n [impero], a command, order, direction, injunction: meum Inperium exequi, T.: imperio parere, Cs.: Iovis, V.: imperiis deūm expositis, L.: Naturae imperio gemimus, cum, etc., Iu.—Command, authority, control, power, ascendency, sway: mitto imperium, T.: tenere imperium in suos: Reges in ipsos imperium est Iovis, H.: mater, quoius sub imperiost, mala, T.: pro imperio submovere, arbitrarily, L.: domesticum: arcesse, aut imperium fer, give the order yourself, H.: imperio pueri leonem tradere, O.: Di, quibus imperium est animarum, V.: rerum imperiis hominumque minor, subject to, H.—Supreme power, sovereignty, sway, dominion, empire, supremacy, authority: regium, S.: cupidus imperi singularis, sole dominion: Caesaris, Cs.: imperium extra ordinem dare: sub populi R. imperium dicionemque cadere: Imperium Dido regit, V.: de imperio dimicare: civitati imperium totius provinciae pollicetur, Cs.: auctoritate magis quam imperio regere, L.: Romanorum imperia perferre, dominion, Cs.: imperia legum potentiora quam hominum, L.: gravidam imperiis Italiam regere, sovereignties, V. —A public office, magistracy: cuius (consulis) in imperio, term: nec imperia expetenda: gessi maxima imperia.—Command-in-chief, supreme command, military authority: cum imperio esse: unum imperium cum ipsis habere, be under the same military head, Cs.: mercatorem cum imperio ac securibus misimus.—A dominion, realm, empire: urbes inimicissimae huic imperio: contra imperium populi R. pugnare, Cs.: Imperium Oceano qui terminet, V.: auspicia imperi Romani, Ta.: luxuria imperii, i. e. of the court, Iu.—Of persons, an authority, officer, general: sine imperio copias relinquere, Cs.: imperia et potestates, military and civil authorities: Erat plena lictorum et imperiorum provincia, Cs.—Fig., rule, control: vide, si in animis hominum regale imperium sit: coactae Imperio sexūs, i. e. ambition, Iu. -
13 improbitās (inpr-)
improbitās (inpr-) ātis, f [improbus], wickedness, depravity, dishonesty: singularis: calumniae: illo admirabilis aevo, i. e. rare, Iu.: simiae, roguishness. -
14 īnsolentia
īnsolentia ae, f [insolens], unusualness, strangeness, novelty: fori iudiciorumque: itineris, S.: voluptatum.—Of language, novelty, strangeness, affectedness: orationis: verborum.—Want of moderation, haughtiness, arrogance, insolence, extravagance: tua singularis: insolentiam suam continere ex secundis rebus, S.: gloriae, N.: in circumscribendis tribunis, Cs.: noxiorum insolentiae, Ph.* * *unfamiliarity; strangeness; haughtiness; extravagance -
15 potentia
potentia ae, f [potens], might, force, power: armorum tenendorum, L.: solis Acrior, V.: morbi, O.: occulti miranda fati, Iu.: Nate, mea magna potentia solus, i. e. source of my power, V.— Efficacy, virtue: herbarum, O.—Fig., political power, authority, sway, influence, eminence: Pompei formidulosa, S.: summae potentiae adulescens, Cs.: erant in magnā potentiā, in great authority: singularis, monarchical, N.: rerum, sovereignty, O.: contra periculosas hominum potentias.* * *force, power, political power -
16 quīdam
quīdam quaedam, quoddam, and (as subst.) quiddam, pron indef.—Sing., a certain, a certain one, somebody, one, something: quidam ex advocatis: quaedam certa vox: unius cuiusdam operis (homo), some single craft: Accurrit quidam, notus mi nomine tantum, H.: quodam tempore, once upon a time.—As subst n.: quiddam divinum, a something: quiddam mali, somewhat: Quaedam, si credis consultis, mancipat usus, some things, H.— Plur, some, certain, certain ones: excesserunt urbe quidam, alii, etc., L.: quaedam quaestiones: quibusdam Andriorum persuasit, etc., L.—With a subst. or adj., to give vagueness or moderation to an assertion, a certain, a kind of, as one might say: dicendi singularis quaedam facultas: te natura excelsum, quendam et altum genuit: timiditate ingenuā quādam: quasi quaedam Socratica medicina.* * *quaedam, quoddam PACK(w/-dam) certain; as INDEF a certain thing; somebody, one, something -
17 singulāriter
singulāriter adv. [singularis], particularly, exceedingly: alquem diligere.* * *separately/singly, one by one; singular (grammar); exceptionally, extremely -
18 superbia
superbia ae, f [superbus], loftiness, haughtiness, pride, arrogance: quae est ista superbia: divitiae plenae insolentis superbiae: illa tua singularis: increpans superbiam Papiri, L.: pone superbiam, H.: in voltu damnosa superbia vestro, O.— Conceit, vanity: ad ludibrium stolidae superbiae, L.— Rudeness, discourtesy: superbiam tuam accusant, quod negent te percontantibus respondere.— High spirit, honorable pride: sume superbiam Quaesitam meritis, H.* * *arrogance, pride, haughtiness -
19 vigilantia
vigilantia ae, f [vigilans], wakefulness: esse mirificā vigilantiā.—Fig., watchful attention, watchfulness, vigilance: tua, T.: singularis.* * *vigilance, alertness; wakefulness, condition of not sleeping -
20 sònraich
См. также в других словарях:
Singulāris — Singulāris, 1) einzeln, einfache Zahl; 2) die Einheitsform in der Sprachlehre, s.u. Numerus 7) … Pierer's Universal-Lexikon
Singularis — Sin|gu|la|ris, der; , ...res [...re:s; lat. singularis] (Sprachw. veraltet): Singular … Universal-Lexikon
Singularis — Sin|gu|la|ris der; , ...res [...re:s] <aus lat. singularis; vgl. ↑Singular> (veraltet) svw. ↑Singular … Das große Fremdwörterbuch
singularis — sin|gu|la|ris sb., sen, ser, serne (ental), i sms. singularis , fx singularisform … Dansk ordbog
SINGULARIS Ferus — in Versione vulgata Psalmi 80. v. 14. Et singularis ferus depastus est eam, ubi in Hebr. est fera agri Graeci reddunt μονιὸς ἄγριος; aper est, sic enim suum quosdam vocati, Aeliam auctor est l. 7. c. 47. et l. 15. c. 3. Hesychius item, Suidas,… … Hofmann J. Lexicon universale
SINGULARIS Tibia — Graece μόναολος est. Et quidem primitus singulares erant tibiae, antequam Marsyas geminaas instituit. Sed postmodum singulares adhibitae sum. Namque Tyrrheni non unô genere contenti, singulari canebant in Sacris eâque aencâ, tanto apud eos in… … Hofmann J. Lexicon universale
Singularis materialis — Der Singularis materialis (lat. „Einzahl in Bezug auf den Gegenstand“) ist eine Erscheinung im Satzbau vieler Sprachen (zum Beispiel Deutsch, Englisch, Latein), bei der das Prädikat im Singular stehen kann, obwohl zwei oder mehr Subjekte… … Deutsch Wikipedia
Singularis — Ental … Danske encyklopædi
singularis — s (oböj. singular … Clue 9 Svensk Ordbok
singularis pro plurali — (loc.s.m.) sineddoche … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
Croton singularis — Croton singularis … Wikipédia en Français