-
1 incesta
1.incestus, a, um, adj. [2. in-castus], unclean (in a moral and religious sense), impure, polluted, defiled, sinful, criminal (as an adj. mostly poet. and in post-Aug. prose).I.In gen.:II. A.cum verborum contumeliis optimum virum incesto ore lacerasset,
Cic. Phil. 11, 2, 5:saepe Diespiter Neglectus incesto addidit integrum,
punished the good with the bad, Hor. C. 3, 2, 30:catervae Incestarum avium,
that feed on corpses, Stat. Th. 9, 27:profana illic omnia, quae apud nos sacra: rursum concessa apud illos, quae apud nos incesta,
Tac. H. 5, 4:an triste bidental Moverit incestus,
impious, Hor. A. P. 472. —Adj.:B.Ilion Fatalis incestusque judex... vertit In pulverem,
i. e. Paris, Hor. C. 3, 3, 19;called also: praedo,
Stat. Ach. 1, 45:princeps,
Plin. Pan. 52, 3:amores,
Hor. C. 3, 6, 23; Tac. A. 12, 4:nuptiae,
id. ib. 11, 25 fin.; cf.conjugia,
Suet. Claud. 26:noctes,
Plin. Pan. 63, 7:voces,
Ov. Tr. 2, 503:pellicere aliquem incesto sermone,
Liv. 8, 28, 3:incestus manus intra terminos sacratos inferre,
id. 45, 5, 7:corruptor et idem incestus,
Juv. 4, 9. — Hence,Substt.1.incestum, i, n., unchastity, lewdness; esp. as a violation of religious laws, incest (class.):2.incestum pontifices supremo supplicio sanciunto,
Cic. Leg. 2, 9, 22:concubuit cum viro... fecit igitur incestum,
id. Inv. 1, 40, 73. committere, Quint. 4, 2, 88; Dig. 23, 2, 39:ex incesto, quod Augustus cum Julia filia admisisset,
Suet. Calig. 23; cf.:incesti cum sorore reus,
id. Ner. 5:cum filia commissum,
Quint. 5, 10, 19:incesto liberatus,
Cic. Pis. 39, 95:incesti damnata,
Quint. 7, 8, 3:ab incesto id ei loco nomen factum,
Liv. 8, 15, 8:incesti poena... in viro in insulam deportatio est,
Paul. Sent. 2, 26, 15. — In plur.:stupra... et adulteria, incesta denique,
Cic. Tusc. 4, 35, 75:super sororum incesta,
Suet. Calig. 36:Vestalium virginum,
id. Dom. 8.—incesta, ae, f., an incestuous woman, paramour:A. B.hunc (adamanta) dedit olim barbarus incestae,
Juv. 6, 158.— Adv.: incestē ( incastē, Sen. Contr. 2, 13).In partic., unchastely:2.ideo aquam adduxi, ut ea tu inceste uterere?
Cic. Cael. 14, 34:libidinatum,
Suet. Ner. 28:agit incestius res suas,
Arn. 5, 170.incestus, ūs, m. [1. incestus, II.], unchastity, incest (mostly Ciceron.):quaestio de incestu,
Cic. Mil. 22, 59; id. Brut. 32, 122; 124; id. N. D. 3, 30, 74 Klotz; Liv. 4, 44 Weissenb.; Val. Max. 6, 3, 7. -
2 incestus
1.incestus, a, um, adj. [2. in-castus], unclean (in a moral and religious sense), impure, polluted, defiled, sinful, criminal (as an adj. mostly poet. and in post-Aug. prose).I.In gen.:II. A.cum verborum contumeliis optimum virum incesto ore lacerasset,
Cic. Phil. 11, 2, 5:saepe Diespiter Neglectus incesto addidit integrum,
punished the good with the bad, Hor. C. 3, 2, 30:catervae Incestarum avium,
that feed on corpses, Stat. Th. 9, 27:profana illic omnia, quae apud nos sacra: rursum concessa apud illos, quae apud nos incesta,
Tac. H. 5, 4:an triste bidental Moverit incestus,
impious, Hor. A. P. 472. —Adj.:B.Ilion Fatalis incestusque judex... vertit In pulverem,
i. e. Paris, Hor. C. 3, 3, 19;called also: praedo,
Stat. Ach. 1, 45:princeps,
Plin. Pan. 52, 3:amores,
Hor. C. 3, 6, 23; Tac. A. 12, 4:nuptiae,
id. ib. 11, 25 fin.; cf.conjugia,
Suet. Claud. 26:noctes,
Plin. Pan. 63, 7:voces,
Ov. Tr. 2, 503:pellicere aliquem incesto sermone,
Liv. 8, 28, 3:incestus manus intra terminos sacratos inferre,
id. 45, 5, 7:corruptor et idem incestus,
Juv. 4, 9. — Hence,Substt.1.incestum, i, n., unchastity, lewdness; esp. as a violation of religious laws, incest (class.):2.incestum pontifices supremo supplicio sanciunto,
Cic. Leg. 2, 9, 22:concubuit cum viro... fecit igitur incestum,
id. Inv. 1, 40, 73. committere, Quint. 4, 2, 88; Dig. 23, 2, 39:ex incesto, quod Augustus cum Julia filia admisisset,
Suet. Calig. 23; cf.:incesti cum sorore reus,
id. Ner. 5:cum filia commissum,
Quint. 5, 10, 19:incesto liberatus,
Cic. Pis. 39, 95:incesti damnata,
Quint. 7, 8, 3:ab incesto id ei loco nomen factum,
Liv. 8, 15, 8:incesti poena... in viro in insulam deportatio est,
Paul. Sent. 2, 26, 15. — In plur.:stupra... et adulteria, incesta denique,
Cic. Tusc. 4, 35, 75:super sororum incesta,
Suet. Calig. 36:Vestalium virginum,
id. Dom. 8.—incesta, ae, f., an incestuous woman, paramour:A. B.hunc (adamanta) dedit olim barbarus incestae,
Juv. 6, 158.— Adv.: incestē ( incastē, Sen. Contr. 2, 13).In partic., unchastely:2.ideo aquam adduxi, ut ea tu inceste uterere?
Cic. Cael. 14, 34:libidinatum,
Suet. Ner. 28:agit incestius res suas,
Arn. 5, 170.incestus, ūs, m. [1. incestus, II.], unchastity, incest (mostly Ciceron.):quaestio de incestu,
Cic. Mil. 22, 59; id. Brut. 32, 122; 124; id. N. D. 3, 30, 74 Klotz; Liv. 4, 44 Weissenb.; Val. Max. 6, 3, 7. -
3 piacularis
pĭācŭlāris, e, adj. [piaculum], atoning, expiatory, piacular (rare;not in Cic.): hostia,
Varr. L. L. 6, § 30 Müll.:sacrificia,
sinofferings, Liv. 1, 26; also absol.:ut piacularia Junoni fierent,
id. 42, 3: piacularia auspicia appellabant, quae sacrificantibus tristia portendebant, cum aut hostia ab arā effugisset, aut percussa mugitum dedisset, aut in aliam partem corporis quam oporteret cecidisset, Paul. ex Fest. p. 244 Müll.:piacularis porta appellatur propter aliqua piacula, quae ibidem fiebant,
Fest. p. 212 Müll.; Plin. Ep. 3, 9, 9.—Comic., transf., Plaut. Ep. 1, 2, 36.— Adv.: pĭācŭlārĭ-ter, sinfully:negare,
Tert. Pud. 22 (al. peculiariter). -
4 piaculariter
pĭācŭlāris, e, adj. [piaculum], atoning, expiatory, piacular (rare;not in Cic.): hostia,
Varr. L. L. 6, § 30 Müll.:sacrificia,
sinofferings, Liv. 1, 26; also absol.:ut piacularia Junoni fierent,
id. 42, 3: piacularia auspicia appellabant, quae sacrificantibus tristia portendebant, cum aut hostia ab arā effugisset, aut percussa mugitum dedisset, aut in aliam partem corporis quam oporteret cecidisset, Paul. ex Fest. p. 244 Müll.:piacularis porta appellatur propter aliqua piacula, quae ibidem fiebant,
Fest. p. 212 Müll.; Plin. Ep. 3, 9, 9.—Comic., transf., Plaut. Ep. 1, 2, 36.— Adv.: pĭācŭlārĭ-ter, sinfully:negare,
Tert. Pud. 22 (al. peculiariter).
См. также в других словарях:
sinfully — sinful ► ADJECTIVE 1) wicked and immoral. 2) highly reprehensible: a sinful waste. DERIVATIVES sinfully adverb sinfulness noun … English terms dictionary
sinfully — fəlē, li adverb Etymology: Middle English, from sinful + ly 1. : in a sinful manner : wickedly 2. : culpably, unreasonably … Useful english dictionary
Sinfully — Sinful Sin ful, a. [AAS. synfull.] Tainted with, or full of, sin; wicked; iniquitous; criminal; unholy; as, sinful men; sinful thoughts. Piers Plowman. [1913 Webster] Ah sinful nation, a people laden with iniquity. Isa. i. 4. [1913 Webster] {Sin… … The Collaborative International Dictionary of English
sinfully — adverb see sinful … New Collegiate Dictionary
sinfully — See sinful. * * * … Universalium
sinfully — adverb In a sinful manner … Wiktionary
sinfully — (Roget s IV) modif. Syn. unrighteously, immorally, unjustly; see wrongly 1 … English dictionary for students
sinfully — adv. RG. 445 … Oldest English Words
sinfully — adv. immorally, wickedly, in sin … English contemporary dictionary
sinfully — sin·ful·ly … English syllables
sinfully — See: sinful … English dictionary