-
1 silentiosus
silentiōsus, a, um [ silentium ]молчаливый, безмолвный Ap, Eccl -
2 silentiosus
silentiōsus, a, um (silentium), voller Stille, ganz still, Apul. met. 11, 1. Cassiod. var. 7, 7, 2 u. 8, 32, 2.
-
3 silentiosus
silentiōsus, a, um (silentium), voller Stille, ganz still, Apul. met. 11, 1. Cassiod. var. 7, 7, 2 u. 8, 32, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > silentiosus
-
4 silentiosus
sĭlentĭōsus, a, um, adj. [silentium], perfectly still or silent: nactus opacae noctis silentiosa secreta, App. M. 11 init.—Adv.: sĭlentĭōsē, stilly, silently:silentiose geritur publicum bonum,
Cassiod. Var. 11, 1 med. -
5 silentiosus
silentiosa, silentiosum ADJperfectly still; silent -
6 silentiosus
, silentiosa, silentiosum (m,f,n)молчаливый, тихий -
7 silentus
a, um Laevius ap. AG = silentiosus -
8 silentiose
silentiōsē, Adv. (silentiosus), ganz in der Stille, Cassiod. var. 11, 1, 8.
-
9 silentiose
silentiōsē, Adv. (silentiosus), ganz in der Stille, Cassiod. var. 11, 1, 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > silentiose
-
10 silentiose
sĭlentĭōsē, adv., v. silentiosus fin.
См. также в других словарях:
silencieux — silencieux, ieuse [ silɑ̃sjø, jøz ] adj. et n. m. • 1524; lat. silentiosus 1 ♦ Où le silence et le calme règnent. Quartier silencieux. ⇒ tranquille. « Ce jardin paisible [...] ce cloître silencieux » (Hugo). ♢ (fin XVIIIe) Qui se fait, se passe… … Encyclopédie Universelle
silenţios — SILENŢIÓS, OÁSĂ, silenţioşi, oase, adj. (livr.) Tăcut, liniştit. ♦ Care nu face zgomot. Tramvai silenţios. [pr.: ţi os] – Din fr. silencieux, lat. silentiosus. Trimis de RACAI, 07.12.2003. Sursa: DEX 98 SILENŢIÓS adj. nezgomotos. (Ventilator… … Dicționar Român
silencioso — ► adjetivo 1 Que guarda silencio: ■ le impresionó mucho ver a aquella multitud silenciosa. SINÓNIMO [silente] 2 Se aplica al lugar que es tranquilo y apartado: ■ habitación silenciosa. SINÓNIMO pacífico 3 Que no hace ruido: ■ es un coche muy… … Enciclopedia Universal
silencieuse — ● silencieux, silencieuse adjectif (bas latin silentiosus, du latin classique silentium, silence) Qui se tait et ne fait aucun bruit : Un auditoire silencieux. Qui a l habitude de peu s exprimer, qui est peu communicatif : Un homme taciturne,… … Encyclopédie Universelle
Silentious — Si*len tious, a. [L. silentiosus: cf. F. silencieux.] Habitually silent; taciturn; reticent. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
silenzioso — /silen tsjoso/ agg. [dal lat. tardo silentiosus ]. 1. [di luogo o di tempo, in cui non si sente alcun rumore o suono: una casa, una notte s. ] ▶◀ calmo, (tosc., lett.) cheto, quieto, (lett.) silente, (lett.) tacito, tranquillo. ◀▶ chiassoso,… … Enciclopedia Italiana
silencioso — |ô| adj. 1. Que não fala; que está em silêncio. 2. Que não faz barulho. • s. m. 3. [Mecânica] Reservatório colocado no trajeto do tubo de escape onde se distendem os gases queimados, à saída de um motor de explosão. = PANELA DE ESCAPE,… … Dicionário da Língua Portuguesa
silencioso — silencioso, sa (Del lat. silentiōsus). 1. adj. Dicho de una persona: Que calla o tiene hábito de callar. 2. Dicho de un lugar o de un tiempo: En que hay o se guarda silencio. 3. Que no hace ruido … Diccionario de la lengua española
silentious — sīˈlenchəs adjective Etymology: Latin silentiosus, from silentium + osus ous : habitually silenttaciturn, reticent … Useful english dictionary