siedzę

См. также в других словарях:

• сидеть — сижу, укр. сидiти, сиджу, блр. сiдзець, сiджу, ст. слав. сѣдѣти, сѣждѫ καθέζεσθαι, καθῆσθαι (Клоц., Супр.), болг. седя (Младенов 577), сербохорв. диал. сjѐдити, сjѐди̑м, словен. sẹdẹti, sedim, чеш. seděti, слвц. sеdiеt᾽, польск. siedziec,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• kurtyna — 1. Odsłonić kurtynę, zasłonę; uchylić kurtyny, zasłony «ujawnić jakąś tajemnicę»: (...) uchyliła zasłony na swoje najtajniejsze pragnienie (...). Z. Chądzyńska, Drab. 2. Opuścić, spuścić, zapuścić na coś kurtynę, zasłonę «puścić coś w niepamięć,… …   Słownik frazeologiczny

• młody — 1. Być wiecznie młodym a) «zachowywać młodość, nie starzeć się duchowo»: Znam ludzi wiecznie młodych. Józef Czapski miał 85 lat, a kiedy z nim rozmawiałem, nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że siedzę obok młodzieniaszka. Viva 23/2000. b) «w… …   Słownik frazeologiczny

• palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… …   Słownik frazeologiczny

• ptak — 1. pot. (Już) po ptakach «jakieś sprawy zostały rozstrzygnięte inaczej, niż ktoś się spodziewał i nie można już tego zmienić»: Tylko pamiętaj, że przed północą musisz wyjść od Maxa, bo czar pryśnie, będzie kicha i po ptakach. TO 23/1998. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• walizka — 1. Siedzieć na walizkach «być przygotowanym do podróży, oczekiwać wyjazdu»: – Pan nas opuszcza? – Tylko na chwilę. Udaję się gościnnie za ocean i rzeczywiście siedzę jak pani widzi na walizkach (...). Persp 14/1980. 2. Żyć na walizkach «dużo w… …   Słownik frazeologiczny

• biedzić się — ndk VIa, biedzić siędzę się, biedzić siędzisz się, biedź się, biedzić siędził się «wysilać się chcąc coś zrobić; męczyć się» Biedzić się nad zadaniem, nad lekcjami, nad naprawieniem czegoś. Długo się biedzili nad tym, skąd wziąć materiały… …   Słownik języka polskiego

• nabiedzić się — dk VIa, nabiedzić siędzę się, nabiedzić siędzisz się, nabiedzić siębiedź się, nabiedzić siędził się «natrudzić się, namęczyć się nad kimś, nad czymś albo z kim, z czymś» Nabiedzić się nad zadaniem matematycznym. Nabiedziłem się, zanim to zrobiłem …   Słownik języka polskiego

• naradzić się — dk VIa, naradzić siędzę się, naradzić siędzisz się, naradzić sięradź się, naradzić siędził się naradzać się ndk I, naradzić sięam się, naradzić sięasz się, naradzić sięają się, naradzić sięaj się, naradzić sięał się «porozumieć się w jakiejś… …   Słownik języka polskiego

• nasiedzieć się — dk VIIa, nasiedzieć siędzę się, nasiedzieć siędzisz się, nasiedzieć siędział się, nasiedzieć siędzieli się «spędzić długi czas na siedzeniu; mieć już dość siedzenia, pobytu gdzieś» Potrzebuję ruchu, dosyć się już nasiedziałam. Nasiedział się już… …   Słownik języka polskiego

• potrudzić się — dk VIa, potrudzić siędzę się, potrudzić siędzisz się, potrudzić siętrudź się, potrudzić siędził się 1. «zadać sobie trud, zabiegając o coś przez pewien czas; pomęczyć się przez pewien czas, znużyć się robiąc coś, pokonując trudności» Trzeba się… …   Słownik języka polskiego