-
61 stain
stain I v 1. beizen, färben (Holz, Glas); farbig polieren (Holz); fleckig werden; anlaufen; sich verfärben; 2. anfressen (Metall); korrodieren stain II 1. OB Verfärbung f; Fleck m (z. B. durch Korrosion); 2. BM, OB Färbemittel n; Holzbeize f, Beize f; Farbbeize f (für Glas) • take stains OB Flecke(n) bekommenEnglish-German dictionary of Architecture and Construction > stain
-
62 stained
English-German dictionary of Architecture and Construction > stained
-
63 blekna
-
64 skifta
skifta [˅ʃifta] (ver)teilen; wechseln;skifta färg sich verfärben, die Farbe wechseln;skifta i blått ins Bläuliche spielen, einen Stich ins Blaue haben;skifta i alla färger in allen Farben spielen;skifta 'om abwechseln -
65 gelblich
-
66 anlaufen
an|laufen1) ( angelaufen kommen) koşarak gelmek;gegen die Parkuhr \anlaufen yürürken park saatine çarpmak3) (sich verfärben: Silber) menevişlenmek;rot \anlaufen kızarmak;blau \anlaufen morarmak4) ( beschlagen) buğulanmakeinen Hafen \anlaufen bir limana uğramak -
67 zabarvit
zabarvit se sich verfärben -
68 zabarvovat
zabarvit se sich verfärben -
69 zabarvit
zabarvit se sich verfärben -
70 zabarvovat
zabarvit se sich verfärben -
71 stain
1. transitive verb3) (colour) färben; beizen [Holz]2. noun1) (discoloration) Fleck, der* * *[stein] 1. verb1) (to leave a (permanent) dirty mark or coloured patch on eg a fabric: The coffee I spilt has stained my trousers.) beschmutzen2) (to become marked in this way: Silk stains easily.) verschmutzen2. noun(a dirty mark on a fabric etc that is difficult or impossible to remove: His overall was covered with paint-stains; There is not the slightest stain upon her reputation.) der Fleck- academic.ru/92025/stainless_steel">stainless steel* * *[steɪn]I. vt1. (discolour)his teeth are \stained yellow seine Zähne sind gelb verfärbther coat had become \stained with oil ihr Mantel hatte Ölflecken2. (blemish)to \stain an image/a reputation einem Image/Ruf schadenseveral important politicians have had their reputations \stained by this scandal das Ansehen einiger wichtiger Politiker hat durch diesen Skandal gelitten3. (colour)▪ to \stain sth etw [ein]färbenII. vi1. (cause discolouration) abfärben, Flecken machentomato sauce \stains terribly Tomatensauce hinterlässt scheußliche FleckenIII. nblood/grease/red wine \stain Blut-/Fett-/Rotweinfleck mwithout a \stain on sb's character ohne einen Makel* * *[steɪn]1. n2. vtbeflecken; (= colour) einfärben; (with woodstain) beizen3. vi1) (= leave a stain) Flecken hinterlassen2) (= become stained) fleckig werden, Flecken bekommen* * *stain [steın]A s1. (Blut- etc) Fleck m:stain-resistant Schmutz abweisend (Teppich etc)2. fig Schandfleck m, Makel m3. Färbung f4. TECHa) Farbe f, Färbemittel n5. PHYSIOL Mal n, Fleck mB v/t1. beschmutzen, beflecken, besudeln (alle auch fig)3. Tapeten, Stoff etc bedruckenC v/i1. Flecken verursachen2. Flecken bekommen, schmutzen* * *1. transitive verb1) (discolour) verfärben; (make stains on) Flecken hinterlassen auf (+ Dat.)3) (colour) färben; beizen [Holz]2. noun1) (discoloration) Fleck, der* * *(for wood) n.Färbemittel n. n.Fleck -en m.Schandfleck m. (wood) v.beizen v. v.Flecken bekommen ausdr.Flecken verursachen ausdr.bechmutzen v.bedrucken v.beflecken v.besudeln v.färben (Papier, Glas) v.färben v.schmutzen v. -
72 stain
[steɪn] vt1) ( discolour)to \stain sth etw verfärben;( cover with spots) Flecken auf etw dat machen;his teeth are \stained yellow seine Zähne sind gelb verfärbt;her coat had become \stained with oil ihr Mantel hatte Ölflecken2) ( blemish)to \stain an image/ a reputation einem Image/Ruf schaden;several important politicians have had their reputations \stained by this scandal das Ansehen einiger wichtiger Politiker hat durch diesen Skandal gelitten3) ( colour)to \stain sth etw [ein]färben vi1) ( cause discolouration) abfärben, Flecken machen;tomato sauce \stains terribly Tomatensauce hinterlässt scheußliche Fleckenthis affair has left a \stain on her reputation ihr Ansehen hat durch diese Affäre gelitten ( form)without a \stain on sb's character ohne einen Makel -
73 discolor
dis·col·our [dɪʼskʌləʳ], (Am) dis·col·or [-əʳ] visich akk verfärben vtto \discolor sth etw verfärben -
74 discolour
dis·col·our [dɪʼskʌləʳ], (Am) dis·col·or [-əʳ] visich akk verfärben vtto \discolour sth etw verfärben -
75 color
* * *col·or[ˈkʌləʳ, AM -ɚ]I. nwhat \color is her hair? was hat sie für eine Haarfarbe?\color photos Farbfotos plfavourite \color Lieblingsfarbe frich jewel \colors satte, leuchtende Farbento be ablaze with [or be a riot of] \color in allen Farben erstrahlento add [a splash of] \color to the garden dem Garten ein wenig Farbe verleihento come [or be available] in a \color in einer Farbe erhältlich seinto add some [or a little] \color to sth etw ein wenig auflockern [o lebendig machen]she hasn't much \color sie sieht so blass austo have \color in one's cheeks gerötete Wangen habento have a high [or AM a lot of] \color (look healthy) eine gesunde Gesichtsfarbe haben; (look feverish) [ganz] rot im Gesicht sein6. SCH, UNIV▪ \colors pl Sportabzeichen ntto be awarded one's \colors for a sport, to gain [or get] one's \colors for a sport sein Sportabzeichen bekommen7. (flag)▪ \colors pl Fahne f, Flagge fregimental \colors Regimentsfahne fto display one's \colors Farbe bekennento salute the \colors die Fahne grüßen8.▶ to pass with flying \colors glänzend abschneiden▶ to see sb in their true \colors jdn näher kennenlernen▶ to show one's true \colors sein wahres Gesicht zeigenII. vt▪ to \color sth1. (change colour of) etw färbento \color one's hair sich dat die Haare färbento \color a room blue ein Zimmer blau streichento \color an attitude/a judgment eine Haltung/ein Urteil beeinträchtigen\colored report gefärbter Berichtto \color with embarrassment vor Verlegenheit rot werden* * *(US) ['kʌlə(r)]1. nred/yellow in colour — rot/gelb
the film was in colour — der Film war in Farbe
colour illustration —
let's see the colour of your money first (inf) — zeig erst mal dein Geld her
See:→ glowing2) (= complexion) (Gesichts)farbe fhe had gone a funny colour — er nahm eine komische Farbe an
3) (racial) Hautfarbe fI don't care what colour he is —
people of colour (dated) — Farbige pl
4) pl (= paints) Farben pla box of colours — ein Mal- or Tuschkasten m
5) (fig: bias of newspaper, report) Färbung f6) (of place, period etc) Atmosphäre fto add colour to a story — einer Geschichte (dat) Farbe geben
the pageantry and colour of Elizabethan England — der Prunk und die Farbenpracht des Elisabethanischen England
7)(= appearance of truth)
to lend colour to a tale — eine Geschichte ausschmückenthe regimental colours —
to serve with/join the colours (old) — der Fahne dienen (dated)/den bunten Rock anziehen (old)
2. vt1) (lit) anmalen; (ART) kolorieren; (= dye) färben3. vi2) (person) rot werden, erröten* * *A s1. Farbe f:what color is it? welche Farbe hat es?;what color are her eyes? was hat sie für eine Augenfarbe?;what color did you paint the door? in welcher Farbe hast du die Tür gestrichen?;he won’t see the color of my money umg von mir sieht er keinen Pfennig;I want to see the color of his money first umg ich will zuerst wissen, ob er überhaupt (genug) Geld hat oder ob er überhaupt zahlen kann;two-color zweifarbig, Zweifarben…2. ( auch gesunde) Gesichtsfarbe:he looks a bit off color today er sieht heute nicht besonders gut aus;have color gesund aussehen;lose color die Farbe verlieren, erbleichen, blass werden;3. Hautfarbe f:people of color obs Farbige4. (Gesichts)Röte f:her color came and went sie wurde abwechselnd rot und blass5. fig Farbe f, Kolorit n:a novel with a great deal of local color ein Roman mit viel Lokalkolorit;6. MAL, TECH Farbe f, Farbstoff m:color additive Farbstoffzusatz m;lay on the colors too thickly fig zu dick auftragen;paint in bright (glowing, gloomy) colors fig etwas in rosigen (glühenden, düsteren) Farben schildern7. a) Farbgebung fb) Farbwirkung f8. MUS Klangfarbe f9. fig Färbung f, Ton m, Charakter m, Stimmung fget one’s colors sein Mitgliedsabzeichen (als neues Mitglied) erhalten11. pl MIL Fahne f:call to the colors einberufen;join the colors zur Fahne eilen;come off with flying colors einen glänzenden Sieg oder Erfolg erringen;he passed his examination with flying colors er hat seine Prüfung glänzend oder mit Glanz und Gloria bestanden;he failed with flying colors er ist mit Glanz und Gloria oder mit Pauken und Trompeten durchgefallen12. pl SCHIFF Flagge f:lower one’s colors die Flagge streichen (a. fig:to vor dat);nail one’s colors to the mast fig sich unwiderruflich festlegen;stick to one’s colors fig standhaft bleiben, nicht kapitulieren (wollen);a) unter falscher Flagge segeln (a. fig),b) fig mit falschen Karten spielen;come out in one’s true colors fig seinen wahren Charakter zeigen;show one’s true colors figa) sein wahres Gesicht zeigen,b) Farbe bekennen, sich erklären13. fig Anschein m, Anstrich m:give color to the story der Geschichte den Anstrich der Wahrscheinlichkeit geben, die Geschichte glaubhafter machen;14. fig Deckmantel m, Vorwand m:unter the color of charity unter dem Vorwand oder Mäntelchen der Nächstenliebe15. fig Art f, Sorte f:a man of his color ein Mann seines Schlages17. ausgewaschenes GoldteilchenB v/t1. färben, kolorieren, anstreichen, anmalen:color in eine Zeichnung etc ausmalen2. fig färben:a) einen Anstrich geben (dat), gefärbt darstellen, entstellen:a colored report ein gefärbter Berichtb) schönfärben, beschönigen3. fig abfärben auf (akk), beeinflussenC v/i1. sich (ver)färben, (eine) Farbe annehmenwith vor dat)col. abk1. collected2. collector3. college4. colony6. colored (coloured)7. column* * ** * *(US) n.Farbe -n f. (US) v.beschönigen v.färben v. v.sich färben v. -
76 colour
1.(Brit.)noun1) Farbe, dieprimary colours — Grundfarben Pl.
secondary colours — Mischfarben Pl.
2) (complexion) [Gesichts]farbe, diechange colour — die Farbe ändern; (go red/pale) rot/blass werden
he is/looks a bit off colour today — ihm ist heute nicht besonders gut/er sieht heute nicht besonders gut aus
3) (racial) Hautfarbe, dieadd colour to a story — einer Erzählung Farbe od. Kolorit geben
local colour — Lokalkolorit, das
show one's [true] colours — sein wahres Gesicht zeigen
pass with flying colours — (fig.) glänzend abschneiden
2. transitive verbnail one's colours to the mast — (fig.) Farbe bekennen
1) (give colour to) Farbe geben (+ Dat.)2) (paint) malencolour a wall red — eine Wand rot anmalen
4) (misrepresent) [schön]färben [Nachrichten, Bericht]5) (fig.): (influence) beeinflussen3. intransitive verb(blush)colour [up] — erröten; rot werden
* * *1. noun1) (a quality which objects have, and which can be seen, only when light falls on them: What colour is her dress?; Red, blue and yellow are colours.) die Farbe2) (paint(s): That artist uses water-colours.) die Farbe4) (vividness; interest: There's plenty of colour in his stories.) die Stimmung2. adjective((of photographs etc) in colour, not black and white: colour film; colour television.) Farb-...3. verb(to put colour on; to paint: They coloured the walls yellow.) färben- academic.ru/14326/coloured">coloured4. noun- colourful- colouring
- colourless
- colours
- colour-blind
- colour scheme
- off-colour
- colour in
- show oneself in one's true colours
- with flying colours* * *[ˈkʌləʳ, AM -ɚ]I. nwhat \colour is her hair? was hat sie für eine Haarfarbe?\colour photos Farbfotos plfavourite \colour Lieblingsfarbe frich jewel \colours satte, leuchtende Farbento be ablaze with [or be a riot of] \colour in allen Farben erstrahlento add [a splash of] \colour to the garden dem Garten ein wenig Farbe verleihento come [or be available] in a \colour in einer Farbe erhältlich seinto add some [or a little] \colour to sth etw ein wenig auflockern [o lebendig machen]she hasn't much \colour sie sieht so blass austo have \colour in one's cheeks gerötete Wangen habento have a high [or AM a lot of] \colour (look healthy) eine gesunde Gesichtsfarbe haben; (look feverish) [ganz] rot im Gesicht sein6. SCH, UNIV▪ \colours pl Sportabzeichen ntto be awarded one's \colours for a sport, to gain [or get] one's \colours for a sport sein Sportabzeichen bekommen7. (flag)▪ \colours pl Fahne f, Flagge fregimental \colours Regimentsfahne fto display one's \colours Farbe bekennento salute the \colours die Fahne grüßen8.▶ to pass with flying \colours glänzend abschneiden▶ to see sb in their true \colours jdn näher kennenlernen▶ to show one's true \colours sein wahres Gesicht zeigenII. vt▪ to \colour sth1. (change colour of) etw färbento \colour one's hair sich dat die Haare färbento \colour a room blue ein Zimmer blau streichento \colour an attitude/a judgment eine Haltung/ein Urteil beeinträchtigen\coloured report gefärbter Berichtto \colour with embarrassment vor Verlegenheit rot werden* * *(US) ['kʌlə(r)]1. nred/yellow in colour — rot/gelb
the film was in colour — der Film war in Farbe
colour illustration —
let's see the colour of your money first (inf) — zeig erst mal dein Geld her
See:→ glowing2) (= complexion) (Gesichts)farbe fhe had gone a funny colour — er nahm eine komische Farbe an
3) (racial) Hautfarbe fI don't care what colour he is —
people of colour (dated) — Farbige pl
4) pl (= paints) Farben pla box of colours — ein Mal- or Tuschkasten m
5) (fig: bias of newspaper, report) Färbung f6) (of place, period etc) Atmosphäre fto add colour to a story — einer Geschichte (dat) Farbe geben
the pageantry and colour of Elizabethan England — der Prunk und die Farbenpracht des Elisabethanischen England
7)(= appearance of truth)
to lend colour to a tale — eine Geschichte ausschmückenthe regimental colours —
to serve with/join the colours (old) — der Fahne dienen (dated)/den bunten Rock anziehen (old)
2. vt1) (lit) anmalen; (ART) kolorieren; (= dye) färben3. vi2) (person) rot werden, erröten* * *col. abk1. collected2. collector3. college4. colony6. colored (coloured)7. columnA s1. Farbe f:what color is it? welche Farbe hat es?;what color are her eyes? was hat sie für eine Augenfarbe?;what color did you paint the door? in welcher Farbe hast du die Tür gestrichen?;he won’t see the color of my money umg von mir sieht er keinen Pfennig;I want to see the color of his money first umg ich will zuerst wissen, ob er überhaupt (genug) Geld hat oder ob er überhaupt zahlen kann;two-color zweifarbig, Zweifarben…2. ( auch gesunde) Gesichtsfarbe:he looks a bit off color today er sieht heute nicht besonders gut aus;have color gesund aussehen;lose color die Farbe verlieren, erbleichen, blass werden;3. Hautfarbe f:people of color obs Farbige4. (Gesichts)Röte f:her color came and went sie wurde abwechselnd rot und blass5. fig Farbe f, Kolorit n:a novel with a great deal of local color ein Roman mit viel Lokalkolorit;6. MAL, TECH Farbe f, Farbstoff m:color additive Farbstoffzusatz m;lay on the colors too thickly fig zu dick auftragen;paint in bright (glowing, gloomy) colors fig etwas in rosigen (glühenden, düsteren) Farben schildern7. a) Farbgebung fb) Farbwirkung f8. MUS Klangfarbe f9. fig Färbung f, Ton m, Charakter m, Stimmung fget one’s colors sein Mitgliedsabzeichen (als neues Mitglied) erhalten11. pl MIL Fahne f:call to the colors einberufen;join the colors zur Fahne eilen;come off with flying colors einen glänzenden Sieg oder Erfolg erringen;he passed his examination with flying colors er hat seine Prüfung glänzend oder mit Glanz und Gloria bestanden;he failed with flying colors er ist mit Glanz und Gloria oder mit Pauken und Trompeten durchgefallen12. pl SCHIFF Flagge f:lower one’s colors die Flagge streichen (a. fig:to vor dat);nail one’s colors to the mast fig sich unwiderruflich festlegen;stick to one’s colors fig standhaft bleiben, nicht kapitulieren (wollen);a) unter falscher Flagge segeln (a. fig),b) fig mit falschen Karten spielen;come out in one’s true colors fig seinen wahren Charakter zeigen;show one’s true colors figa) sein wahres Gesicht zeigen,b) Farbe bekennen, sich erklären13. fig Anschein m, Anstrich m:give color to the story der Geschichte den Anstrich der Wahrscheinlichkeit geben, die Geschichte glaubhafter machen;14. fig Deckmantel m, Vorwand m:unter the color of charity unter dem Vorwand oder Mäntelchen der Nächstenliebe15. fig Art f, Sorte f:a man of his color ein Mann seines Schlages17. ausgewaschenes GoldteilchenB v/t1. färben, kolorieren, anstreichen, anmalen:color in eine Zeichnung etc ausmalen2. fig färben:a) einen Anstrich geben (dat), gefärbt darstellen, entstellen:a colored report ein gefärbter Berichtb) schönfärben, beschönigen3. fig abfärben auf (akk), beeinflussenC v/i1. sich (ver)färben, (eine) Farbe annehmenwith vor dat)* * *1.(Brit.)noun1) Farbe, dieprimary colours — Grundfarben Pl.
secondary colours — Mischfarben Pl.
2) (complexion) [Gesichts]farbe, diechange colour — die Farbe ändern; (go red/pale) rot/blass werden
he is/looks a bit off colour today — ihm ist heute nicht besonders gut/er sieht heute nicht besonders gut aus
3) (racial) Hautfarbe, die4) (character, tone, quality, etc.) Charakter, deradd colour to a story — einer Erzählung Farbe od. Kolorit geben
local colour — Lokalkolorit, das
5) in pl. (ribbon, dress, etc., worn as symbol of party, club, etc.) Farben Pl.show one's [true] colours — sein wahres Gesicht zeigen
6) in pl. (national flag) Farben Pl.pass with flying colours — (fig.) glänzend abschneiden
2. transitive verbnail one's colours to the mast — (fig.) Farbe bekennen
1) (give colour to) Farbe geben (+ Dat.)2) (paint) malen3) (stain, dye) färben [Material, Stoff]4) (misrepresent) [schön]färben [Nachrichten, Bericht]5) (fig.): (influence) beeinflussen3. intransitive verbcolour [up] — erröten; rot werden
* * *(UK) n.Farbe -n f. (color) monitor n.Farbbildschirm m. (color) terminal n.Farbbildschirm m. (UK) v.beschönigen v.färben v. v.sich färben v. -
77 consto
cōn-sto, stitī, stātūrus, āre, wörtl. beihinstehen = stille (da-) stehen, I) eig.: a) v. Pers.: constant, conserunt sermones inter sese, Plaut. Curc. 290. – u. v. Soldaten = haltmachen, multitudinem procul hostium constare viderunt, Sisenn. hist. 4. fr. 58 ( bei Non. 273, 4). – b) v. Wasser, in fossis sicubi aqua constat aut aliquid aquae obstat, id emittere oportet, Cato r. r. 155 (156), 2. – II) übtr.: A) im allg.: 1) Platz gegriffen haben, d.i. bestehen, teils = eingetreten sein, stattfinden, vorhanden sein, unde omnis rerum nunc constet summa creata, Lucr.: severa silentia noctis undique cum constent, Lucr.: inter se quia nexus principiorum dissimiles constant, Lucr. – teils = aus etw. bestehen, m. ex u. (nur bei Lucr.) de u. Abl., auch m. bl. Abl., ex animo constamus et corpore, Cic.: simplex (ius) e dulci constat olivo, Hor.: ea tanta est urbs, ut ex quattuor urbibus maximis constare dicatur, Cic.: muri ex sacellis sepulcrisque constant, Nep.: illa phalanx immobilior et unius generis, Romana acies distinctior, ex pluribus partibus constans, Liv.: u. (v. Abstr.) eloquentia ex bene dicendi scientia constat, Cic.: eloquentia constat ex verbis et ex sententiis, Cic.: quattuor partibus constat argumentatio, Cic.: virtus, quae constat ex hominibus tuendis, Cic. – semper partus duplici de semine constat, Lucr. – quicquid auro argentoque constaret, Suet.: non vides quam multorum vocibus chorus constet? Sen. – teils = in etw. seine Grundlage haben, d.i. in etw. bestehen, auf etw. sich gründen, beruhen, m. in u. Abl. u. m. bl. Abl., omnis eius pecuniae reditus constabat in Epiroticis et urbanis possessionibus, Nep.: u. (v. Abstr.) monuit eius diei victoriam in earum cohortium virtute constare, Caes.: paene in eo (darauf) summam victoriae constare, Caes.: omnium ordinum partes (Benehmen) in misericordia constitisse, Caes.: domus amoenitas non aedificio, sed silvā constabat, Nep.: exiguo tempore magnoque casu totius exercitus salus constitit, Caes.
2) als t. t. der Geschäftsspr., zustehen kommen = kosten (in der höhern Prosa gew. stare), bei Ang. wem? m. Dat.; immer m. Ang. um welchen Preis? α) durch Abl.: parvo constat fames, magno fastidium, Sen.: magno tibi constat, Plin. ep.: tanto tibi deliciae et feminae constant, Plin.: nihil aliud nullo impendio constat, Plin.: unae quadrigae Romae constiterunt sestertiis quadringentis milibus, Varr.: c. sestertio centiens, Suet.: turris octingentis talentis constitit, Plin.: centenis milibus sibi constare singulos servos, Sen.: uni mitellita quadragies sestertio constitit, alteri pluris aliquanto rosaria, Suet. – u. im Bilde, odia constantia magno, Ov.: edocet quanto detrimento et quot virorum fortium morte necesse sit constare victoriam, Caes. – β) durch Genet.: ambulatiuncula prope dimidio minoris constabit isto loco, Cic.: eo pervenit luxuria, ut etiam fictilia pluris constent, quam murrina, Plin.: interrogare, quanti funus et pompa constet, Suet.: u. (im Bilde) quanti mihi constitit, ne malus filius viderer, Ps. Quint. decl.: tanti constat, ut sis disertissimus, Plin. ep.: ne pluris remedium quam periculum constet, Sen.: liber mihi constat decussis, Stat. – γ) durch super m. Akk.: fori area super sestertium milies constitit, Suet. Caes. 26, 2. – δ) durch Advv.: c. carius, Lucil. fr. u. Sen.: carissime, Sen.: vilissime, Col.: gratis, Sen. ep. 104, 34. Augustin. serm. 385, 6: u. (im Bilde) cave, ne gratis hic tibi constet amor, Ov. am. 1, 8, 72.
B) prägn., in fester Stellung verbleiben, der Haltung, Bewegung, Richtung (Lage) nach, a) in gleicher phys. Haltung verbleiben, eine feste-, unveränderte Haltung behalten od. gewinnen, nicht wanken noch weichen, fest-, unverändert bleiben, a) als milit. t. t., v. Schlachtlinie u. Kampf, priusquam totis viribus fulta constaret hostium acies, Liv.: postquam nullo loco constabat acies, als ihre Linie allenthalben ins Wanken kam, Liv.: nec pugna illis constare nec fuga explicari sine magna caede potuit, Liv. – b) v. Sprache, Miene, Gesichtsfarbe, Besinnung, Fassung (Mut), si tentantur pedes, lingua non constat (die Z. lallt), quid est etc., Sen.: primo adeo perturbavit ea vox regem, ut non color, non vultus ei constaret, sich ihm F. u. M. verwandelten, Liv.: non animus nobis, non color constat, verlieren die Fassung u. verfärben uns, Liv.: Vitruvio nec sana constare mens (V. behielt weder volle Besinnung genug), nec etc., Liv.: mens non constitit mihi, Sen. rhet. – m. in u. Abl., constitit in nulla qui fuit ante color, Ov. art. am. 1, 120. – v. d. Pers. selbst, eine feste Haltung bewahren, Fassung behalten, m. Abl., non mentibus solum concipere, sed ne auribus quidem atque oculis satis constare poterant, sie konnten es nicht nur nicht begreifen, sondern sie trauten nicht einmal mehr recht ihren eigenen Augen u. Ohren, Liv. 5, 42, 3. – u. (Ggstz. iacēre) nec malum (esse), quo aut oppressus iaceas aut, ne opprimare, mente vix constes, kaum Besinnung od. Fassung genug behältst, Cic.
b) in gleichmäßigem Gange verbleiben, in guter Ordnung sich befinden, postquam cuncta videt caelo constare sereno, Verg.: neque suppletis constabat flamma lucernis, Prop. – v. phys. Zuständen, dum constabit sanitas, Phaedr.: valetudo ei neque corporis neque animi constitit, Suet.: si sibi pudicitia constaret, wenn sie ihre K. bewahrt hätte, Suet. – v. zeitl. u. abstr. Zuständen, si spatia temporum, si personarum dignitates, consiliorum rationes, locorum opportunitates constabunt, gehörig beobachtet werden, Cornif. rhet. 1, 16. – u. insbes. als t. t. der Geschäftsspr., ratio constat, die Rechnung ist in Ordnung, sie stimmt, auri ratio constat, Cic.: quibus ratio impensarum constaret, Suet. – oft im Bilde (s. Döring Plin. ep. 1, 5, 16. Korte Plin. ep. 2, 4, 4. Schwarz Plin. pan. 38, 4), eam consuetudinem esse imperandi, ut non aliter ratio constet, quam si uni reddatur, Tac.: scietis constare nobis silentii nostri rationem, daß ich zu schweigen alle Ursache habe, Plin. ep.: mihi et tentandi aliquid et quiescendi illo auctore ratio constabit, ich werde mit Sicherheit einen Schritt in der Sache tun oder nicht tun, Plin. ep.: m. in u. Abl., in te vero facile ratio constabit (verst. liberalitati), etiamsi modum excesserit, bei dir hat sie (die Freigebigkeit) einen vernünftigen Grund, wenn sie auch usw., Val. Max.
c) im unveränderten Fortgange verbleiben, (unverändert, unversehrt) fortbestehen, bestehen, nullum est genus rerum, quod avulsum a ceteris per se ipsum constare possit, Cic.: quae per constructionem lapidum et marmoreas moles constant (noch besteht, errichtet steht), non propagant longam diem, Sen. ad Polyb. 18 (37), 2: si ipsa mens constare potest corpore vacans, Cic.: u. m. Ang. wie? durch Adi., sic ut usque ad alterum R litterae constarent integrae (unverändert, unversehrt), reliquae omnes essent in litura, Cic.: cum sint huc forsitan illa, haec translata illuc, summā tamen omnia constant, Ov. – bes. v. Zahl u. Maß, uti numerus legionum constare videretur, Caes.: ego postulabam, ut tribus sententiis constaret suus numerus, Plin. ep.: nostrae autem cenae ut apparatus et impendii, sic temporis modus constet, Plin. ep.
d) in gleicher Willens- oder Meinungsrichtung verbleiben, α) v. der Denk- u. Handlungsweise, sich gleich (treu) bleiben, fest-, unwandelbar-, standhaft sein, nec animum (Gesinnung) eius satis constare visum, Liv.: utrimque constitit fides, Liv.: unius legionis eam seditionem, ceteris exercitibus constare fidem, Tac. – m. in u. Abl., ut ei fides sua in coniuge proscripto constaret, um ihre Treue gegen den geächteten Gatten standhaft zu bewahren, Val. Max.: u. m. in (gegen) u. Akk., quorum semper in rem publicam singulare constiterat officium, Auct. b. Afr. – u. constare sibi od. alci rei, in seinen Äußerungen, Ansichten, Urteilen, Grundsätzen fest bleiben, sich gleich-, sich treu bleiben, konsequent bleiben (Ggstz. titubare, claudicare u. dgl.), sic fit, ut aut constent sibi (testes) aut etc., Quint.: reliqui sibi constiterunt, Cic.: me constare mihi scis, Hor.: c. sibi et rei iudicatae, Cic.: c. humanitati suae, Cic. – m. in u. Abl., qui in rebus contrariis parum sibi constent, Cic.: ut constare in vitae perpetuitate possimus nobismet ipsis nec in ullo officio claudicare, Cic.: in Oppianico sibi (iudices) constare et superioribus consentire iudiciis debuerunt, Cic.: u. (ohne sibi) qua in sententia si constare voluissent, Cic. ep. 1, 9, 14. – β) v. Entschlusse, fest stehen, animo constat sententia, Verg. Aen. 5, 748: cum constitit consilium, als ich zu einem festen Entschlusse gekommen war, Cic. ad Att. 8, 11, 1. – alci constat, es steht jmdm. fest = es ist jmd. fest entschlossen, m. folg. Infin., mihi quidem constat nec meam contumeliam nec meorum ferre, Anton. bei Cic. Phil. 13, 42. – od. m. folg. indir. Fragesatz, neque satis Bruto vel tribunis militum constabat, quid agerent aut quam rationem pugnae insisterent, Caes. b. G. 3, 14, 3. – γ v. der Ansicht, Überzeugung, fest stehen, gewiß sein, αα) bei einzelnen od. bei einer bestimmten Klasse, m. Dat. pers. od. m. inter u. Akk. Plur. od. m. Dativ animo (animis) od. m. apud animum, zB. quae cum constent, Cic. Tusc. 1, 40: eorum, quae constant, exempla ponemus, horum, quae dubia sunt, exempla afferemus, Cic. de inv. 1, 68: quod nihil nobis constat, Caes. b. G. 7, 5, 6. – m. folg. Infin. od. Acc. u. Infin., quod omnibus constabat hiemari in Gallia oportere, Caes.: ac mihi multa agitanti constabat paucorum civium virtutem cuncta patravisse, Sall.: cum inter augures constet imparem numerum esse debere, Liv.: inter Hasdrubalem alterum et Magonem constabat beneficiis Scipionis occupatos omnium animos publice privatimque esse, H. u. M. stimmten ganz darin überein, daß usw., Liv.: constat inter omnes, qui de eo memoriae prodiderunt, nihil eo fuisse excellentius, Nep. – m. folg. indir. Fragesatz quod, cur per eos dies a Fidenis afuissent, parum constabat, Liv.: nam neque quo signo coirent inter se, neque utrum castra peterent an longiorem intenderent fugam, territis constare poterat, Liv.: probarentne tantum flagitium, an decretum consulis subverterent, parum constabat (verst. patribus), Sall.: etsi non satis mihi constiterat, cum aliquane animi mei molestia an potius libenter te Athenis visurus essem, Cic.: mihi plane non satis constat, utrum sit melius, Cic.: ut nihil ei constet, quid agas, Cic.: neque satis constabat animis,... laudarent vituperarentne, Liv.: nec satis certum apud animum constare poterat, utrum... an etc., Liv. – u. parenthet. ohne Ang. dessen, was feststeht, ut saepe inter homines sapientissimos constare vidi, Cic. – ββ) bei allen, in der allgem. Annahme, in der öffentl. Meinung (in der Tradition, Volkssage) feststehen, gewiß sein, allgemein bekannt sein, sich (allgemeine) Anerkennung od. Geltung erworben haben (s. M. Müller Liv. 1, 1. § 1), oft m. dem Zusatz inter omnes, zB. antiquissimi fere sunt, quorum quidem scripta constent, Pericles atque Alcibiades, Cic.: constare res incipit ex illo tempore, quo etc., es trat erst völlige Gewißheit ein, Liv.: circumspiciendus rhetor Latinus, cuius scholae severitas, pudor, in primis castitas constet, Plin. ep.: haec propositio indiget approbationis; non enim perspicua est neque constat inter omnes, Cic. – m. folg. Acc. u. Infin., sane moleste Pompeium id ferre constabat, Cic.: illa maleficia, quae in illo constat esse, Cic.: servi, quos ab iis dilectos constabat, Caes.: satis constat Troiā captā in ceteros saevitum esse Troianos, Liv.: perspicuum sit constetque inter omnes, eos esse deos, quos etc., Cic. – m. folg. quod (daß), apud omnes constat, quod, si rerum potitus fuisset, omnia correcturus fuerit, quae etc., Spart. Pesc. Nig. 12, 2. – m. de u. Abl., cum de Magio constet, Cic.: si prius de innocentia nostra constiterit, Quint. (vgl. Bünem. Lact. 5, 1, 5): de facto constat, de animo (Absicht) quaeri potest, Quint.: u. zugl. m. in u. Abl., omnia, in quibus de facto constat, Quint. – ganz absol., quid porro quaerendum est? factumne sit? at constat, Cic.: Nympho, antequam plane constitit, condemnatur, Cic.
e) dem Inhalte nach feststehen, sich gleichbleiben, übereinstimmen, constat idem omnibus sermo, alle führen die gleiche Rede, Liv. 9, 2, 3. – m. cum u. Abl., contrariam sententiam aut nullam esse, aut non constare cum superioribus et inferioribus sententiis, Cornif. rhet.: adhuc quae dicta sunt arbitror mihi constare cum ceteris artis scriptoribus, Cornif. rhet.: considerabit, constetne oratio aut cum re aut ipsa secum, Cic. – / Partiz. Fut. constātūrus, Sen. de clem. 1, 19, 2. Plin. 18, 30. Lucan. 2, 17. Mart. 10, 41, 5. Lact. de opif. dei 7. § 11.
-
78 consto
cōn-sto, stitī, stātūrus, āre, wörtl. beihinstehen = stille (da-) stehen, I) eig.: a) v. Pers.: constant, conserunt sermones inter sese, Plaut. Curc. 290. – u. v. Soldaten = haltmachen, multitudinem procul hostium constare viderunt, Sisenn. hist. 4. fr. 58 ( bei Non. 273, 4). – b) v. Wasser, in fossis sicubi aqua constat aut aliquid aquae obstat, id emittere oportet, Cato r. r. 155 (156), 2. – II) übtr.: A) im allg.: 1) Platz gegriffen haben, d.i. bestehen, teils = eingetreten sein, stattfinden, vorhanden sein, unde omnis rerum nunc constet summa creata, Lucr.: severa silentia noctis undique cum constent, Lucr.: inter se quia nexus principiorum dissimiles constant, Lucr. – teils = aus etw. bestehen, m. ex u. (nur bei Lucr.) de u. Abl., auch m. bl. Abl., ex animo constamus et corpore, Cic.: simplex (ius) e dulci constat olivo, Hor.: ea tanta est urbs, ut ex quattuor urbibus maximis constare dicatur, Cic.: muri ex sacellis sepulcrisque constant, Nep.: illa phalanx immobilior et unius generis, Romana acies distinctior, ex pluribus partibus constans, Liv.: u. (v. Abstr.) eloquentia ex bene dicendi scientia constat, Cic.: eloquentia constat ex verbis et ex sententiis, Cic.: quattuor partibus constat argumentatio, Cic.: virtus, quae constat ex hominibus tuendis, Cic. – semper partus duplici de semine constat, Lucr. – quicquid auro argentoque constaret, Suet.: non vides quam————multorum vocibus chorus constet? Sen. – teils = in etw. seine Grundlage haben, d.i. in etw. bestehen, auf etw. sich gründen, beruhen, m. in u. Abl. u. m. bl. Abl., omnis eius pecuniae reditus constabat in Epiroticis et urbanis possessionibus, Nep.: u. (v. Abstr.) monuit eius diei victoriam in earum cohortium virtute constare, Caes.: paene in eo (darauf) summam victoriae constare, Caes.: omnium ordinum partes (Benehmen) in misericordia constitisse, Caes.: domus amoenitas non aedificio, sed silvā constabat, Nep.: exiguo tempore magnoque casu totius exercitus salus constitit, Caes.2) als t. t. der Geschäftsspr., zustehen kommen = kosten (in der höhern Prosa gew. stare), bei Ang. wem? m. Dat.; immer m. Ang. um welchen Preis? α) durch Abl.: parvo constat fames, magno fastidium, Sen.: magno tibi constat, Plin. ep.: tanto tibi deliciae et feminae constant, Plin.: nihil aliud nullo impendio constat, Plin.: unae quadrigae Romae constiterunt sestertiis quadringentis milibus, Varr.: c. sestertio centiens, Suet.: turris octingentis talentis constitit, Plin.: centenis milibus sibi constare singulos servos, Sen.: uni mitellita quadragies sestertio constitit, alteri pluris aliquanto rosaria, Suet. – u. im Bilde, odia constantia magno, Ov.: edocet quanto detrimento et quot virorum fortium morte necesse sit constare victoriam, Caes. – β) durch Genet.: ambulatiuncula prope dimi-————dio minoris constabit isto loco, Cic.: eo pervenit luxuria, ut etiam fictilia pluris constent, quam murrina, Plin.: interrogare, quanti funus et pompa constet, Suet.: u. (im Bilde) quanti mihi constitit, ne malus filius viderer, Ps. Quint. decl.: tanti constat, ut sis disertissimus, Plin. ep.: ne pluris remedium quam periculum constet, Sen.: liber mihi constat decussis, Stat. – γ) durch super m. Akk.: fori area super sestertium milies constitit, Suet. Caes. 26, 2. – δ) durch Advv.: c. carius, Lucil. fr. u. Sen.: carissime, Sen.: vilissime, Col.: gratis, Sen. ep. 104, 34. Augustin. serm. 385, 6: u. (im Bilde) cave, ne gratis hic tibi constet amor, Ov. am. 1, 8, 72.B) prägn., in fester Stellung verbleiben, der Haltung, Bewegung, Richtung (Lage) nach, a) in gleicher phys. Haltung verbleiben, eine feste-, unveränderte Haltung behalten od. gewinnen, nicht wanken noch weichen, fest-, unverändert bleiben, a) als milit. t. t., v. Schlachtlinie u. Kampf, priusquam totis viribus fulta constaret hostium acies, Liv.: postquam nullo loco constabat acies, als ihre Linie allenthalben ins Wanken kam, Liv.: nec pugna illis constare nec fuga explicari sine magna caede potuit, Liv. – b) v. Sprache, Miene, Gesichtsfarbe, Besinnung, Fassung (Mut), si tentantur pedes, lingua non constat (die Z. lallt), quid est etc., Sen.: primo adeo perturbavit ea vox regem, ut non color, non vultus ei————constaret, sich ihm F. u. M. verwandelten, Liv.: non animus nobis, non color constat, verlieren die Fassung u. verfärben uns, Liv.: Vitruvio nec sana constare mens (V. behielt weder volle Besinnung genug), nec etc., Liv.: mens non constitit mihi, Sen. rhet. – m. in u. Abl., constitit in nulla qui fuit ante color, Ov. art. am. 1, 120. – v. d. Pers. selbst, eine feste Haltung bewahren, Fassung behalten, m. Abl., non mentibus solum concipere, sed ne auribus quidem atque oculis satis constare poterant, sie konnten es nicht nur nicht begreifen, sondern sie trauten nicht einmal mehr recht ihren eigenen Augen u. Ohren, Liv. 5, 42, 3. – u. (Ggstz. iacēre) nec malum (esse), quo aut oppressus iaceas aut, ne opprimare, mente vix constes, kaum Besinnung od. Fassung genug behältst, Cic.b) in gleichmäßigem Gange verbleiben, in guter Ordnung sich befinden, postquam cuncta videt caelo constare sereno, Verg.: neque suppletis constabat flamma lucernis, Prop. – v. phys. Zuständen, dum constabit sanitas, Phaedr.: valetudo ei neque corporis neque animi constitit, Suet.: si sibi pudicitia constaret, wenn sie ihre K. bewahrt hätte, Suet. – v. zeitl. u. abstr. Zuständen, si spatia temporum, si personarum dignitates, consiliorum rationes, locorum opportunitates constabunt, gehörig beobachtet werden, Cornif. rhet. 1, 16. – u. insbes. als t. t. der Geschäftsspr.,————ratio constat, die Rechnung ist in Ordnung, sie stimmt, auri ratio constat, Cic.: quibus ratio impensarum constaret, Suet. – oft im Bilde (s. Döring Plin. ep. 1, 5, 16. Korte Plin. ep. 2, 4, 4. Schwarz Plin. pan. 38, 4), eam consuetudinem esse imperandi, ut non aliter ratio constet, quam si uni reddatur, Tac.: scietis constare nobis silentii nostri rationem, daß ich zu schweigen alle Ursache habe, Plin. ep.: mihi et tentandi aliquid et quiescendi illo auctore ratio constabit, ich werde mit Sicherheit einen Schritt in der Sache tun oder nicht tun, Plin. ep.: m. in u. Abl., in te vero facile ratio constabit (verst. liberalitati), etiamsi modum excesserit, bei dir hat sie (die Freigebigkeit) einen vernünftigen Grund, wenn sie auch usw., Val. Max.c) im unveränderten Fortgange verbleiben, (unverändert, unversehrt) fortbestehen, bestehen, nullum est genus rerum, quod avulsum a ceteris per se ipsum constare possit, Cic.: quae per constructionem lapidum et marmoreas moles constant (noch besteht, errichtet steht), non propagant longam diem, Sen. ad Polyb. 18 (37), 2: si ipsa mens constare potest corpore vacans, Cic.: u. m. Ang. wie? durch Adi., sic ut usque ad alterum R litterae constarent integrae (unverändert, unversehrt), reliquae omnes essent in litura, Cic.: cum sint huc forsitan illa, haec translata illuc, summā tamen omnia constant, Ov. – bes. v. Zahl u.————Maß, uti numerus legionum constare videretur, Caes.: ego postulabam, ut tribus sententiis constaret suus numerus, Plin. ep.: nostrae autem cenae ut apparatus et impendii, sic temporis modus constet, Plin. ep.d) in gleicher Willens- oder Meinungsrichtung verbleiben, α) v. der Denk- u. Handlungsweise, sich gleich (treu) bleiben, fest-, unwandelbar-, standhaft sein, nec animum (Gesinnung) eius satis constare visum, Liv.: utrimque constitit fides, Liv.: unius legionis eam seditionem, ceteris exercitibus constare fidem, Tac. – m. in u. Abl., ut ei fides sua in coniuge proscripto constaret, um ihre Treue gegen den geächteten Gatten standhaft zu bewahren, Val. Max.: u. m. in (gegen) u. Akk., quorum semper in rem publicam singulare constiterat officium, Auct. b. Afr. – u. constare sibi od. alci rei, in seinen Äußerungen, Ansichten, Urteilen, Grundsätzen fest bleiben, sich gleich-, sich treu bleiben, konsequent bleiben (Ggstz. titubare, claudicare u. dgl.), sic fit, ut aut constent sibi (testes) aut etc., Quint.: reliqui sibi constiterunt, Cic.: me constare mihi scis, Hor.: c. sibi et rei iudicatae, Cic.: c. humanitati suae, Cic. – m. in u. Abl., qui in rebus contrariis parum sibi constent, Cic.: ut constare in vitae perpetuitate possimus nobismet ipsis nec in ullo officio claudicare, Cic.: in Oppianico sibi (iudices) constare et superioribus consentire iudiciis debuerunt, Cic.: u. (ohne sibi) qua in sententia si————constare voluissent, Cic. ep. 1, 9, 14. – β) v. Entschlusse, fest stehen, animo constat sententia, Verg. Aen. 5, 748: cum constitit consilium, als ich zu einem festen Entschlusse gekommen war, Cic. ad Att. 8, 11, 1. – alci constat, es steht jmdm. fest = es ist jmd. fest entschlossen, m. folg. Infin., mihi quidem constat nec meam contumeliam nec meorum ferre, Anton. bei Cic. Phil. 13, 42. – od. m. folg. indir. Fragesatz, neque satis Bruto vel tribunis militum constabat, quid agerent aut quam rationem pugnae insisterent, Caes. b. G. 3, 14, 3. – γ v. der Ansicht, Überzeugung, fest stehen, gewiß sein, αα) bei einzelnen od. bei einer bestimmten Klasse, m. Dat. pers. od. m. inter u. Akk. Plur. od. m. Dativ animo (animis) od. m. apud animum, zB. quae cum constent, Cic. Tusc. 1, 40: eorum, quae constant, exempla ponemus, horum, quae dubia sunt, exempla afferemus, Cic. de inv. 1, 68: quod nihil nobis constat, Caes. b. G. 7, 5, 6. – m. folg. Infin. od. Acc. u. Infin., quod omnibus constabat hiemari in Gallia oportere, Caes.: ac mihi multa agitanti constabat paucorum civium virtutem cuncta patravisse, Sall.: cum inter augures constet imparem numerum esse debere, Liv.: inter Hasdrubalem alterum et Magonem constabat beneficiis Scipionis occupatos omnium animos publice privatimque esse, H. u. M. stimmten ganz darin überein, daß usw., Liv.: constat inter omnes, qui de eo————memoriae prodiderunt, nihil eo fuisse excellentius, Nep. – m. folg. indir. Fragesatz quod, cur per eos dies a Fidenis afuissent, parum constabat, Liv.: nam neque quo signo coirent inter se, neque utrum castra peterent an longiorem intenderent fugam, territis constare poterat, Liv.: probarentne tantum flagitium, an decretum consulis subverterent, parum constabat (verst. patribus), Sall.: etsi non satis mihi constiterat, cum aliquane animi mei molestia an potius libenter te Athenis visurus essem, Cic.: mihi plane non satis constat, utrum sit melius, Cic.: ut nihil ei constet, quid agas, Cic.: neque satis constabat animis,... laudarent vituperarentne, Liv.: nec satis certum apud animum constare poterat, utrum... an etc., Liv. – u. parenthet. ohne Ang. dessen, was feststeht, ut saepe inter homines sapientissimos constare vidi, Cic. – ββ) bei allen, in der allgem. Annahme, in der öffentl. Meinung (in der Tradition, Volkssage) feststehen, gewiß sein, allgemein bekannt sein, sich (allgemeine) Anerkennung od. Geltung erworben haben (s. M. Müller Liv. 1, 1. § 1), oft m. dem Zusatz inter omnes, zB. antiquissimi fere sunt, quorum quidem scripta constent, Pericles atque Alcibiades, Cic.: constare res incipit ex illo tempore, quo etc., es trat erst völlige Gewißheit ein, Liv.: circumspiciendus rhetor Latinus, cuius scholae severitas, pudor, in primis castitas constet, Plin. ep.: haec propositio indiget approbationis; non————enim perspicua est neque constat inter omnes, Cic. – m. folg. Acc. u. Infin., sane moleste Pompeium id ferre constabat, Cic.: illa maleficia, quae in illo constat esse, Cic.: servi, quos ab iis dilectos constabat, Caes.: satis constat Troiā captā in ceteros saevitum esse Troianos, Liv.: perspicuum sit constetque inter omnes, eos esse deos, quos etc., Cic. – m. folg. quod (daß), apud omnes constat, quod, si rerum potitus fuisset, omnia correcturus fuerit, quae etc., Spart. Pesc. Nig. 12, 2. – m. de u. Abl., cum de Magio constet, Cic.: si prius de innocentia nostra constiterit, Quint. (vgl. Bünem. Lact. 5, 1, 5): de facto constat, de animo (Absicht) quaeri potest, Quint.: u. zugl. m. in u. Abl., omnia, in quibus de facto constat, Quint. – ganz absol., quid porro quaerendum est? factumne sit? at constat, Cic.: Nympho, antequam plane constitit, condemnatur, Cic.e) dem Inhalte nach feststehen, sich gleichbleiben, übereinstimmen, constat idem omnibus sermo, alle führen die gleiche Rede, Liv. 9, 2, 3. – m. cum u. Abl., contrariam sententiam aut nullam esse, aut non constare cum superioribus et inferioribus sententiis, Cornif. rhet.: adhuc quae dicta sunt arbitror mihi constare cum ceteris artis scriptoribus, Cornif. rhet.: considerabit, constetne oratio aut cum re aut ipsa secum, Cic. – ⇒ Partiz. Fut. constātūrus, Sen. de clem. 1, 19, 2. Plin. 18, 30. Lucan. 2, 17. Mart. 10,————41, 5. Lact. de opif. dei 7. § 11. -
79 colour
1) (red, blue etc) Farbe f;what \colour is her hair? was hat sie für eine Haarfarbe?;\colour photos Farbfotos ntpl;favourite \colour Lieblingsfarbe f;rich jewel \colours satte, leuchtende Farben;to add [a splash of] \colour to the garden dem Garten ein wenig Farbe verleihen;to give [or lend] sth \colour [or to give [or lend] \colour to sth] etw dat [mehr] Farbe verleihen; food etw dat Würze verleihenshe hasn't much \colour sie sieht so blass aus;to have \colour in one's cheeks gerötete Wangen haben;( look feverish) [ganz] rot im Gesicht sein6) sch, univ\colours pl Sportabzeichen nt;to be awarded one's \colours for a sport, to gain [or get] one's \colours for a sport sein Sportabzeichen bekommen7) ( flag)\colours pl Fahne f, Flagge f;regimental \colours Regimentsfahne f;to display one's \colours Farbe bekennen;to salute the \colours die Fahne grüßenPHRASES:to see sb in their true \colours jdn näher kennen lernen;to show one's true \colours sein wahres Gesicht zeigen;to pass with flying \colours glänzend abschneiden vtto \colour sth1) ( change colour of) etw färben;to \colour one's hair sich dat die Haare färben;to \colour a room blue ein Zimmer blau streichen2) ( distort) etw beeinflussen;( misrepresent) etw beschönigen;to \colour an attitude/ a judgment eine Haltung/ein Urteil beeinträchtigen;to \colour with embarrassment vor Verlegenheit rot werden -
80 менять цвет
vgener. verfärben (sich), nachfärben (от времени)
См. также в других словарях:
verfärben — sich verfärben a) anlaufen, bunt/farbig werden, eine andere Farbe annehmen/bekommen, sich färben. b) an Farbe verlieren, [aus]bleichen, auslaufen, blass/bleich werden, sich entfärben, erblassen, erbleichen, fahl/heller werden, verblassen,… … Das Wörterbuch der Synonyme
Verfärben — Verfärben, verb. regul. act. 1. Die Farbe verändern, doch nur als ein Reciprocum, im engern Verstande, die Gesichtsfarbe aus lebhafter innern Empfindung verändern, blaß, schamroth werden, wofür in der edlern Schreibart entfärben üblicher ist;… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
verfärben — ver|fạ̈r|ben 〈V.; hat〉 I 〈V. tr.〉 etwas verfärben falsch färben, durch Färben unansehnlich machen II 〈V. refl.〉 sich verfärben 1. die Farbe wechseln (Stoff) 2. blass werden (Person) III 〈V. intr.〉 das Haarkleid wechseln (vom Schalenwild) * * * … Universal-Lexikon
verfärben — ver·fạ̈r·ben; verfärbte, hat verfärbt; [Vr] 1 etwas verfärbt sich (irgendwie) etwas bekommt eine andere Farbe: Der Himmel verfärbte sich (rot); [Vt] 2 jemand / etwas verfärbt etwas jemandes Nachlässigkeit / etwas bewirkt, dass etwas eine andere… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Verfärben — 1. Verfêr1 (verfîr) dî nich, säd de Voss, dôr sprüng he up n Hahn. – Hoefer, 351. 1) Verfêren = schrecken, erschrecken. Dar verfêr ik mi vör = davor erschrecke ich. (Richey, 331.) *2. He is so lichte nich verfärt1. – Eichwald, 1689. 1) Erschreckt … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
schwarz — Etwas schwarz auf weiß haben (besitzen), auch: Es einem schwarz auf weiß geben: ein Schriftstück, eine Urkunde, eine genaue Aufzeichnung haben, jemandem ein Beweisstück, eine schriftliche Versicherung oder Bestätigung geben, einen Schuldschein… … Das Wörterbuch der Idiome
Schwarze — Etwas schwarz auf weiß haben (besitzen), auch: Es einem schwarz auf weiß geben: ein Schriftstück, eine Urkunde, eine genaue Aufzeichnung haben, jemandem ein Beweisstück, eine schriftliche Versicherung oder Bestätigung geben, einen Schuldschein… … Das Wörterbuch der Idiome
anlaufen — an|lau|fen [ anlau̮fn̩], läuft an, lief an, angelaufen: 1. <itr.; ist a) durch Laufen einen Sprung einleiten: ihr Trainer erinnerte sie noch einmal daran, beim Sprung richtig anzulaufen; er war bereits angelaufen, als seine Verletzung wieder… … Universal-Lexikon
anlaufen — 1. anmarschieren, anrennen, herankommen, herbeieilen, herbeilaufen, herbeistürzen; (ugs.): anfegen, anflitzen, anpesen, anpreschen, ansausen, anschesen, anstiefeln. 2. a) anprallen, anrennen, anschlagen, laufen, prallen; (ugs.): bumsen, knallen.… … Das Wörterbuch der Synonyme
Verfärbung — Ver|fạ̈r|bung 〈f. 20〉 1. das Verfärben 2. das Sichverfärben * * * Ver|fạ̈r|bung, die; , en: 1. das [Sich]verfärben. 2. verfärbte Stelle. * * * Ver|fạ̈r|bung, die; , en: 1. das [Sich]verfärben. 2. verfärbte Stelle … Universal-Lexikon
verblassen — 1. a) an Farbe verlieren, [aus]bleichen, auslaufen, blass/bleich werden, die Farbe verlieren, sich entfärben, erblassen, erbleichen, heller werden, verbleichen, sich verfärben, verschießen; (südd., österr.): ausschießen; (südd., österr. ugs.):… … Das Wörterbuch der Synonyme