-
1 servio
servĭo, īvi and ii, ītum, 4 ( imperf. servibas, Plaut. Capt. 2, 1, 50; fut. servibo, id. Men. 5, 9, 42; id. Merc. 3, 2, 3; Ter. Hec. 3, 5, 45:I.servibit,
Plaut. Pers. 4, 4, 76; id. Trin. 2, 2, 27), v. n. (once pass., v. I. B. infra) [servus], to be a servant or slave, to serve, be in service (freq. and class.).Lit.(α).Absol.: Ha. Quid tu, servusne es, an liber? Ps. Nunc quidem etiam servio, Plaut. Ps. 2, 2, 16:(β).nunc qui minus servio, quam si forem serva nata?
id. Rud. 1, 3, 37:in liberatā terrā liberatores ejus servire,
Liv. 34, 50:per centum annos,
id. 39, 37, 5:an addictus, quem lex servire, donec solverit, jubet, servus sit,
Quint. 7, 3, 26:qui Libertate caret, Serviet aeternum,
Hor. Ep. 1, 10, 41:servire liberaliter,
Ter. And. 1, 1, 11:serviet utiliter (captivus),
Hor. Ep. 1, 16, 70 et saep.:servire juste (opp. injuste imperare),
Cic. Rep. 3, 18, 28; id. Phil. 6, 7, 19:vincti per centum annos servistis,
Liv. 39, 37:servit vetus hostis Cantaber, serā domitus catenā,
Hor. C. 3, 8, 21.—With dat. of the person to whom service is rendered, to be enslaved to, to serve:(γ).justum est, tuos tibi servos tuo arbitratu serviat,
Plaut. Bacch. 4, 9, 71:lenoni,
Ter. Phorm. 1, 2, 33:servitum tibi me abducito, ni fecero,
Plaut. Ps. 1, 5, 105:venire in eum locum, ubi parendum alteri et serviendum sit,
Cic. Rab. Post. 8, 22; cf.:sive regi sive optimatibus serviant,
id. Rep. 1, 35, 55:ut hoc populorum intersit, utrum comi domino an aspero serviant, etc.,
id. ib. 1, 33, 50:Athenas victas Lacedaemoniis servire pati,
Nep. Alcib. 9, 4:minata, Servitura suo Capitolia nostra Canopo,
Ov. M. 15, 827.—With apud:(δ).tam ille apud nos servit, quam ego nunc hic apud te servio,
Plaut. Capt. 2, 2, 62:filius meus illi apud vos servit captus in Alide,
id. ib. 2, 2, 80:hoc pacto apud te serviam,
id. Aul. 1, 1, 12:apud lenonem,
id. Poen. 4, 2, 87:si quis apud nos servisset, etc.,
Cic. de Or. 1, 40, 182.—With homogeneous object:B.servitutem: qui in servitute est eo jure, quo servus, aut, ut antiqui dixerunt, qui servitutem servit,
Quint. 7, 3, 26:tu usque a puero servitutem servivisti in Alide,
Plaut. Capt. 3, 4, 12:quorum majorum nemo servitutem servivit,
Cic. Top. 6, 29; id. Mur. 29, 61:qui (cives) servitutem servissent,
Liv. 40, 18, 7; 45, 15, 5: neque erile negotium plus curat quam si non servitutem [p. 1683] serviat, Plaut. Mil. 2, 6, 2; 3, 1, 150 (not servitute, v. Ritschl ad h. l.).—So with dat. of person:me servitutem servire huic homini optumo,
Plaut. Capt. 2, 3, 31; id. Aul. 4, 1, 6; id. Rud. 3, 4, 42; cf.:sed is privatam servitutem servit illi an publicam?
id. Capt. 2, 2, 84 (v. infra, II.):ego haud diu: ab ineunte adulescentiā tuis servivi servitutem imperiis,
id. Trin. 2, 2, 21; and with apud:apud hunc servitutem servio,
id. Mil. 2, 1, 17.—Pass. (perh. only in the foll. passage):II.adsuescamus... servis paucioribus serviri,
Sen. Tranq. 9, 3.—In gen., with dat. of object (a person or thing), to be devoted or subject to; to be of use or service to; to serve for, be fit or useful for; to do a service to, to comply with, gratify, humor, accommodate; to have respect to, to regard or care for; to consult, aim at, to accommodate one's self to, etc. (so esp. freq. in Cic.; cf.:(β).pareo, appareo, ministro): tibi servio atque audiens sum imperii,
Plaut. Truc. 1, 2, 25; Cic. Div. in Caecil. 15, 48:quoniam sibi (rei publicae) servissem semper, numquam mihi... ut jam mihi servirem, consulerem meis,
id. Planc. 38, 92; cf.:servire populo,
id. ib. 4, 11; id. Fin. 5, 9, 27 et saep.:cum is, qui imperat aliis, servit ipse nulli cupiditati,
id. Rep. 1, 34, 52; cf.:cum homines cupiditatibus iis, quibus ceteri serviunt, imperabunt,
id. Lael. 22, 82:aetati hujus,
id. Fin. 5, 9, 27:mori alicujus,
Nep. Them. 1, 3:semper aut belli aut pacis serviit artibus,
Vell. 1, 13, 3:amori aliorum flagitiosissime,
Cic. Cat. 2, 4, 8:auribus alicujus,
Caes. B. C. 2, 27:bello,
id. B. G. 7, 34:brevitati,
Cic. de Or. 2, 80, 327:commodis alicujus,
id. Rep. 1, 4, 8; id. Q. Fr. 1, 1, 8, § 24; id. Inv. 2, 45, 132:rei publicae commodis,
id. Div. in Caecil. 20, 64; cf.:compendio suo privato,
Caes. B. C. 3, 32:constantiae,
Cic. Fam. 5, 16, 5:dignitati (with consulere rei publicae),
id. Sest. 10, 23:dolori meo,
id. ib. 6, 14:existimationi,
id. Verr. 1, 10, 29; id. Att. 5, 11, 5:famae,
id. ib. 5, 10, 2:gloriae,
id. Tusc. 5, 3, 9:gravitati vocum aut suavitati,
id. Or. 54, 182:vel honori multorum vel periculo (with obedire tempori),
id. Brut. 69, 242:indulgentiae,
id. Cael. 32, 79:iracundiae (with parere dolori),
id. Prov. Cons. 1, 2:laudi et gloriae,
id. Cat. 1, 9, 23:laudi existimationique,
id. Verr. 2, 1, 2, § 5:numeris (orationis),
id. Or. 52, 176:oculis civium,
id. Phil. 8, 10, 29:pecuniae,
id. Tusc. 5, 3, 9:personae,
id. Off. 3, 29, 106:petitioni,
id. Verr. 1, 9, 24:posteritati,
id. Tusc. 1, 15, 35:rei familiari,
id. Rosc. Am. 15, 43; cf.rei,
Ter. Hec. 2, 1, 27:rumori,
Plaut. Trin. 3, 2, 14; Caes. B. G. 4, 5 fin.:tempori,
Cic. Sest. 6, 14; id. Tusc. 3, 27, 66; id. Att. 8, 3, 6; 10, 7, 1:utilitati salutique,
id. Q. Fr. 1, 1, 9, § 27:valetudini,
id. Fam. 16, 18, 1:vectigalibus,
id. de Or. 2, 40, 171:venustati vel maxime,
id. ib. 2, 78, 316;2, 80, 327: verbis praecedentibus,
Quint. 9, 4, 63.— Pass. impers.:ut communi utilitati serviatur,
Cic. Off. 1, 10, 31:concisum est ita, ut non brevitati servitum sit, sed magis venustati,
id. de Or. 2, 80, 327.—With homogeneous object (cf. supra, I. d):B.ab ineunte adulescentiā Tuis servivi servitutem imperiis et praeceptis, pater... Meum animum tibi servitutem servire aequom censui,
Plaut. Trin. 2, 2, 21 sqq.—Transf., of things.1.In gen., to help, assist, be serviceable to, be useful for (post-Aug.):2.ut totus truncus alienigenis surculis serviat,
Col. 4, 29, 14; cf.:tabularia debent servire gallinis,
id. 6, 3, 2:chartis serviunt calami,
Plin. 16, 36, 64, § 157:candelae luminibus et funeribus serviunt,
id. 16, 37, 70, § 178:eademque materia et cibis et probris serviat,
id. 33, 12, 54, § 152:laetor quod domus aliquando C. Cassi, serviet domino non minori,
Plin. Ep. 7, 24, 8.—Esp., jurid. t. t., of buildings, lands, etc., to be subject to a servitude:praedia, quae serviebant,
Cic. Agr. 3, 2, 9; so,aedes,
id. Off. 3, 16, 67:neque servire quandam earum aedium partem in mancipi lege dixisset,
id. de Or. 1, 39, 178:eodem numero (incorporalium) sunt et jura praediorum urbanorum et rusticorum, quae etiam servitutes vocantur,
Gai. Inst. 2, 14 fin.; Paul. Sent. 1, 17; cf. Dig. 8, 2, 20, §§ 3 and 5; 8, 6, 8, § 1 al.; and v. servitus, II. B., and servus, II. -
2 servio
servio servio, ivi, itum, ire служить -
3 servio
servio servio, ivi, itum, ire подчиняться; быть рабом -
4 servio
-
5 servio
servio, īvī u. iī, ītum, īre (servus), dienen, dienstbar sein, Sklave sein, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: apud alqm, Cic.: alci, Ter.: servire regi humiliter, aliis superbe imperare, Liv. (vgl. quae etiam imperitare ceteris debet, servit aliis, Apul.): absol., humiliter servire (Ggstz. superbe dominari), Liv.: L. Voltacilius Pilutus servisse dicitur, Suet. – m. homogen. Acc., servitutem, Cic.: privatam servitutem servire alci, Plaut. – im Passiv, servis paucioribus serviri, von w. Sklaven sich bedienen lassen, Sen. de tranqu. anim. 9, 3 zw. – 2) übtr., v. lebl. Subjj.: a) als Haus, Acker usw., in gewissen Stücken jmdm. unterworfen sein, wenn der Nachbar das Licht verbauen darf usw., eine Servitut auf sich haben, eae (aedes) serviebant, Cic.: omnia (praedia), quae serviebant, Cic. – b) zu etwas dienen, dienlich sein, taugen, gebraucht werden, chartis serviunt calami, Plin.: candelae luminibus et funeribus serviunt, Plin.: domus serviet domino non minori, Plin. ep. – II) bildl.: 1) jmdm. od. einer Sache dienen, Dienste erweisen, gefällig sein, willfahren, alci, Cic.: amori aliorum, Cic.: auribus alcis, Caes.: iracundiae, Cic.: totus tibi serviet hornus, zu Diensten stehen, Calp.: quid comparabile habebat honor a me delatus illi et servitus (erwiesen) ab illa mihi? Augustin. conf. 9, 12, 30. – 2) einer Sache gleichs. dienen, a) = einer Sache nachleben, frönen, für etw.leben, sorgen, auf etw. hinarbeiten, bedacht sein, einer Sache seine ganze Aufmerksamkeit widmen, brevitati, Cic.: valetudini, Cic.: abdomini, Sen.: gloriae, Cic.: posteritati, Cic.: paci, Nep.: alcis amori flagitiosissime, Cic.: bello, tun, was der Krieg fordert, Caes. – b) nach etwas sich richten, einer Sache sich anbequemen, willfahren, von etw. sich beherrschen lassen, incertis rumoribus, Caes.: tempori, sich in die Zeit schicken, Cic.: personae (Rolle), dem Charakter treu bleiben, Cic.: archaist. m. Acc., modice atque parce eius serviat cupidines, Turpil. com. 39: numquam unius me comparavi servire eligantiam (= elegantiam), ibid. 99. – / Synk. Imperf. servibas, Plaut. capt. 247: servibant, Ven. Fort. carm. 10, 9, 49: Fut. servibo etc., Plaut. Men. 1101 u.a. Ter. Hec. 495.
-
6 servio
servio, īvī u. iī, ītum, īre (servus), dienen, dienstbar sein, Sklave sein, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: apud alqm, Cic.: alci, Ter.: servire regi humiliter, aliis superbe imperare, Liv. (vgl. quae etiam imperitare ceteris debet, servit aliis, Apul.): absol., humiliter servire (Ggstz. superbe dominari), Liv.: L. Voltacilius Pilutus servisse dicitur, Suet. – m. homogen. Acc., servitutem, Cic.: privatam servitutem servire alci, Plaut. – im Passiv, servis paucioribus serviri, von w. Sklaven sich bedienen lassen, Sen. de tranqu. anim. 9, 3 zw. – 2) übtr., v. lebl. Subjj.: a) als Haus, Acker usw., in gewissen Stücken jmdm. unterworfen sein, wenn der Nachbar das Licht verbauen darf usw., eine Servitut auf sich haben, eae (aedes) serviebant, Cic.: omnia (praedia), quae serviebant, Cic. – b) zu etwas dienen, dienlich sein, taugen, gebraucht werden, chartis serviunt calami, Plin.: candelae luminibus et funeribus serviunt, Plin.: domus serviet domino non minori, Plin. ep. – II) bildl.: 1) jmdm. od. einer Sache dienen, Dienste erweisen, gefällig sein, willfahren, alci, Cic.: amori aliorum, Cic.: auribus alcis, Caes.: iracundiae, Cic.: totus tibi serviet hornus, zu Diensten stehen, Calp.: quid comparabile habebat honor a me delatus illi et servitus (erwiesen) ab illa mihi? Augustin. conf. 9, 12, 30. – 2) einer Sache gleichs. dienen, a) = einer Sache nachleben, frönen, für etw.————leben, sorgen, auf etw. hinarbeiten, bedacht sein, einer Sache seine ganze Aufmerksamkeit widmen, brevitati, Cic.: valetudini, Cic.: abdomini, Sen.: gloriae, Cic.: posteritati, Cic.: paci, Nep.: alcis amori flagitiosissime, Cic.: bello, tun, was der Krieg fordert, Caes. – b) nach etwas sich richten, einer Sache sich anbequemen, willfahren, von etw. sich beherrschen lassen, incertis rumoribus, Caes.: tempori, sich in die Zeit schicken, Cic.: personae (Rolle), dem Charakter treu bleiben, Cic.: archaist. m. Acc., modice atque parce eius serviat cupidines, Turpil. com. 39: numquam unius me comparavi servire eligantiam (= elegantiam), ibid. 99. – ⇒ Synk. Imperf. servibas, Plaut. capt. 247: servibant, Ven. Fort. carm. 10, 9, 49: Fut. servibo etc., Plaut. Men. 1101 u.a. Ter. Hec. 495. -
7 serviō
serviō (-vības, -vībō, T.), īvī, ītus, īre [servus], to be a servant, be enslaved, serve, be in service: liberaliter, T.: in liberatā terrā liberatores eius servire, L.: qui Libertate caret, Serviet aeternum, H.: populum R. servire fas non est: lenoni, T.: homini nemini: domino: Athenas victas Lacedaemoniis servire pati, N.: apud nos: servitutem, C., L.—Fig., to be devoted, serve, labor for, aim at, have regard to: tibi serviet, tibi lenocinabitur: amicis, N.: nostris commodis: suo privato compendio, Cs.: oculis civium: pecuniae: posteritati: rumoribus, Cs.: valetudini: ut communi utilitati serviatur.— To be subject, be governed by, be enslaved to: nulli cupiditati: cupiditatibus iis, quibus ceteri serviunt, imperare.— To comply with, court, humor, gratify, conform: aliorum amori: auribus Vari, i. e. flatter, Cs.: tempori.—In law, of lands, to be under a servitude, be subject to an easement: praedia, quae serviebant.* * *servire, servivi, servitus Vserve; be a slave to; with DAT -
8 Servio
-
9 servio
adj.1 servian, native of or relating to Servia.2 serbian, Serb.m.1 Serbian, inhabitant of Serbia.2 Servio.* * *► adjetivo1 Serb, Serbian► nombre masculino,nombre femenino1 Serb, Serbian1 (idioma) Serbian* * *= Serbian, Serb.Ex. The publishing house responsible for all Serbian publications, Domowina Verlag, was founded in 1958.Ex. It is seductively readable, but its account, which contains sweeping conclusions about the Croats and the Serbs, is problematic.* * *= Serbian, Serb.Ex: The publishing house responsible for all Serbian publications, Domowina Verlag, was founded in 1958.
Ex: It is seductively readable, but its account, which contains sweeping conclusions about the Croats and the Serbs, is problematic.* * *adj/m,f* * *
servio,-a ➣ serbio,-a
' servio' also found in these entries:
Spanish:
servia
English:
Serbian
-
10 servio
-
11 servio
īvī (iī), ītum, īre [ servus ]1) быть рабом (невольником), быть порабощённым, в рабстве (apud aliquem C или alicui Ter, L, Ap)s. servitutem C — находиться в полном рабстве2) быть раболепным (s. humiliter L)3) быть подвластным, находиться в полном подчинении ( populo Romano C)4) юр. быть отягощённым повинностями («сервитутами») (serviens fundus Dig; praedia serviebant C); быть объектом чьих-л. прав ( aedes quae serviunt alicui C)5) служить ( candēlae luminibus et funeribus serviunt PM); угождать, быть к услугам (alicui Ter etc.)auribus alicujus s. Cs — говорить приятное кому-л.6) сообразоваться, приспособляться, приноравливаться (s. temporibus callidissime Nep; s. existimationi populi C)s. personae C — быть верным (своей) ролиs. incertis rumoribus Cs — довериться недостоверным слухамs. legibus C — повиноваться законам7) целиком уделять внимание, посвящать себя, усердно служить, заботиться (annonae urbis Dig; s. valetudini, gloriae, posteritati C) -
12 sérvio
-
13 sérvio
sér.vio[s‘ɛrvju] adj+sm serbe.* * *adjectivo e nome masculino, femininoserbe 2g.▶ c darkslateblue português -
14 servio
,ivi (ii),itum,ireслужить, угождать, покоряться, повиноваться -
15 servio
-
16 servio
• inhabitant of LA• inhabitant of the moon• Serb• Serbian -
17 servio
• srbským• Srb -
18 servio,
a 1. adj сръбски; 2. m 1) сърбин; 2) сръбски език. -
19 servio
-
20 servio
(+ dat.) to be a slave to, serve.
См. также в других словарях:
sérvio — adj. 1. Relativo à Sérvia. • s. m. 2. Natural, habitante ou cidadão da Sérvia. • adj. s. m. 3. [Linguística] Diz se de ou língua falada na Sérvia. ‣ Etimologia: Sérvia, topônimo … Dicionário da Língua Portuguesa
servio — servio, via adj. serbio … Diccionario de la lengua española
Servio — ► adjetivo/ sustantivo Serbio [en todas sus acepciones]. * * * servio, a adj. y n. Variante ortográfica de «serbio». * * * servio, via. adj. serbio. * * * Servio, Tulio … Enciclopedia Universal
servio — serbio, bia o servio, via adjetivo,sustantivo masculino y femenino 1. De Serbia, país europeo: una mujer serbia. Los serbios ganaron el partido. sustantivo masculino 1. Área: linguística Dialecto del serbocroata hablado en Serbia … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
servio — Servia, servio via → Serbia … Diccionario panhispánico de dudas
servio — {{#}}{{LM S35565}}{{〓}} {{[}}servio{{]}}, {{[}}servia{{]}} ‹ser·vio, via› {{《}}▍ adj.{{》}} → {{上}}serbio, bia{{下}} … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Servio Tulio — (578 a. C. – 535 a. C.) fue el sexto rey de Roma. Nombrado rey por Tanaquil, viuda de Lucio Tarquinio Prisco, fue uno de los reyes etruscos de Roma. Según la tradición era originario de Vulci e hijo de una sierva llamada… … Wikipedia Español
Servio Sulpicio Galba (cónsul 144 a. C.) — Saltar a navegación, búsqueda Para emperador romano del mismo nombre, véase Galba. Servio Sulpicio Galba (c. 190 a. C. 135 a. C.) fue un general y político romano. Tribuno militar a las órdenes de Paulo Emilio, en… … Wikipedia Español
Servio Sulpicio Camerino (cónsul 461 a. C.) — Servio Sulpicio Camerino Cornuto (en latín Servius Sulpicius Camerinus Cornutus), cónsul romano en el año 461 a. C., con Publio Volumnio Amentino Galo como colega. Es probable que fuera hijo del cónsul del mismo nombre, del año 500 a. C … Wikipedia Español
Servio Sulpicio Rufo — 105 a. C. 43 a. C., jurista romano del final de la época republicana, amigo de Cicerón y discípulo suyo en Retórica, cónsul en el año 51 a. C.. Pertenecía a la tribu rural de los Lemonia. Biografía Servio Sulpicio… … Wikipedia Español
Servio Sulpicio Galba (desambiguación) — Servio Sulpicio Galba fue el nombre de muchos nobles romanos, entre los cuales: Servio Sulpicio Galba, cónsul en 144 a. C. Servio Sulpicio Galba, pretor en 54 a. C. Servio Sulpicio Galba, emperador de Roma entre… … Wikipedia Español