Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

serv

  • 1 serv.

    serv. abk

    English-german dictionary > serv.

  • 2 sérv

    sérv, -ek MED Bruch m

    Magyar-német szótár > sérv

  • 3 serv

    serv [sɛʀˀv] <-en; -er>, serve1 ['sɛʀvə] <-n; -r> Tennis: Aufschlag m

    Dansk-tysk Ordbog > serv

  • 4 sérv

    (DE) Hernie {e}; (EN) breach; hernia; rupture

    Magyar-német-angol szótár > sérv

  • 5 server architecture

    ˈserv·er archi·tec·ture
    n COMPUT Serverarchitektur f

    English-german dictionary > server architecture

  • 6 serving bowl

    ˈserv·ing bowl
    n [Servier]schüssel f

    English-german dictionary > serving bowl

  • 7 serving tray

    ˈserv·ing tray
    n [Servier]tablett nt

    English-german dictionary > serving tray

  • 8 servant

    serv·ant [ʼsɜ:vənt, Am ʼsɜ:r-] n
    1) ( household helper) Diener m, Bediensteter m; ( female) Dienerin f, Bedienstete f, Dienstmädchen nt
    2) ( for public) Angestellte(r) f(m) (im öffentlichen Dienst);
    public \servant, \servant of the State Staatsdiener(in) m(f), Staatsbeamte(r) m, Staatsbeamte [o -in]; f

    English-German students dictionary > servant

  • 9 server

    serv·er [ʼsɜ:vəʳ, Am ʼsɜ:rvɚ] n
    1) ( utensil) Vorlegebesteck nt; ( spoon) Vorlegelöffel m; ( fork) Vorlegegabel f;
    salad \servers Salatbesteck nt
    2) ( person) Servierer(in) m(f)
    3) ( central computer) Server m
    4) ( in tennis) Aufschläger(in) m(f)
    5) rel Ministrant(in) m(f)

    English-German students dictionary > server

  • 10 serving

    serv·ing [ʼsɜ:vɪŋ, Am ʼsɜ:r-] n
    of food Portion f (of +gen) adj
    attr, inv
    1) ( person working) dienend;
    the longest-\serving minister der am längsten im Amt befindliche Minister/die am längsten im Amt befindliche Ministerin
    2) ( imprisoned) [ein]sitzend, inhaftiert;
    a short-\serving prisoner ein Häftling, der/die eine kurze Gefängnisstrafe absitzt

    English-German students dictionary > serving

  • 11 serving bowl

    'serv·ing bowl n
    [Servier]schüssel f

    English-German students dictionary > serving bowl

  • 12 serving spoon

    'serv·ing spoon n
    Vorlegelöffel m

    English-German students dictionary > serving spoon

  • 13 serving tray

    'serv·ing tray n
    [Servier]tablett nt

    English-German students dictionary > serving tray

  • 14 Belus

    Bēlus, ī, m. (Βηλος, hebr. לב), I) männl. Name: A) ein asiatischer König aus der Urzeit, Erbauer von Babylon u. Gründer des assyrischen Reichs, als Gottheit Baal (Baal) verehrt, Amm. 23, 6, 23. Min. Fel. 6, 1. Sulp. Sev. chron. 2 8, 3. Serv. Verg. Aen. 1, 642: priscus, Ov. met. 4, 213. – Der griech. Sage nach Sohn des Poseidon (Neptun), Vater des Danaus, Agyptus u. Cepheus, Großvater der Amymone (der Großmutter des Palamedes), Verg. Aen. 1, 729 u. 730 u. Serv. Verg. Aen. 2, 81 u. 82. – mit Jupiter identifiziert, Belus Iuppiter, Solin. 56, 3: u. mit dem griech. Herkules (aber fälschlich nach Indien versetzt), Cic. de nat. deor. 3, 42. – B) der jüngere Belus, Vater der Dido, Eroberer von Cyprus, das er dann dem Teucer überließ, Verg. Aen. 1, 621; vgl. Serv. Verg. Aen. 1, 343 u. 642. – C) ein unbekannter Magier, Arnob. 1, 52. – Dav.: a) Bēlīdēs, ae, Vok. e, m. (Βηλίδης), ein männl. Nachkomme des Belus, ein Belide, Belidae fratres, Danaus u. Ägyptus, Stat.: surge, Belide, Lynceus, Sohn des Ägyptus, Ov.: Belidae nomen Palamedis, Verg. – b) Bēlis, lidis, f. (Βηλίς), u. gew. im Plur. Bēlides, um, die Enkelinnen des Belus, Töchter des Danaus, die Beliden = Danaides (s. Danaus), Ov. – c) Bēlias, adis, f. (Βηλιάς) = Belis, Sen. Herc. Oet. 961 (Peiper 964 Belis). – II) ein kleiner Küstenfluß in Phönizien, Tac. hist. 5, 7 u.a. – III) ein Edelstein, Plin. 37, 149. – dav. versch. oculus Beli, das Katzenauge, ein Edelstein, Plin. 37, 149.

    lateinisch-deutsches > Belus

  • 15 Capys

    Capys, yis, Akk. yn, Abl. ye u. y, m. (Κάπυς), I) Sohn des Assarakus, Vater des Anchises, Enn. ann. 31 (Vahlen Capis). Acc. tr. 6533 u. 6535 (Ribbeck Capis). Ov. fast. 4, 34. Serv. Verg. Aen. 1, 272. – II) Gefährte des Äneas, Verg. Aen. 1, 183 u.a. – III) König von Alba, Vater des Kapetus, Liv. 1, 3, 8. Verg. Aen. 6, 768. Ov. met. 14, 614: Gründer von Kapua, Suet. Caes. 81, 1. Serv. Verg. Aen. 10, 145. – IV) König von Kapua, Liv. 4, 37, 1. Serv. Verg. Aen. 1, 242.

    lateinisch-deutsches > Capys

  • 16 deus

    deus, ī (im Nom. Plur. dei, dii, gew. di, Genet. Plur. deorum u. deûm, Dat. Plur. deis, diis, gew. dis, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 161 ff. u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 210; in Inschr. auch diibus u. dibus, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1, S. 190 [Abl. diibus auch *Petron. 44, 16 B.]; Vokat. Sing. deus, erst spätlat. dee, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 133), m. (verwandt mit θεός), der Gott, die Gottheit, I) eig.: deus hospitalis, Plaut.: di hospitales, Tac.: deus marinus, Serv. Verg. Aen. 1, 144 u. Varro bei Serv. Verg. Aen. 5, 824: di marini, Porphyr. Hor. od. 1, 5, 12: dea marina, Serv. Verg. Aen. 1, 144: di, quibus est imperium pelagi, Verg.: deus verus (Ggstz. dei falsi), Lact.: sospitalis et medicus deus (v. Äskulap), Macr.: deus pater et deus filius (v. Christus), Lact.: deus maritus, deus pastor, deus commeator, fabricator deus, aedificator mundi deus, Apul. (s. Koziol Stil des Apul. S. 258): unus illis deus nummus est, Hadr. imp. bei Vopisc. Sat. 8, 6: deum unum colere, praedicare (predigen), Lact.: multos ac falsos deos colere (Ggstz. uni et vero deo supplicare), Lact.: suos aut novos alienigenas deos colere, Cic.: alqm ut deum colere, Cic.: reges suos inter deos colere, Curt.: naturam tamquam deum sequi, Cic.: naturam quasi deum ducem subsequi, Cic.: tum sapientiae vocem audire videar eique quasi dei paream, Cic.: ab Iove optimo maximo ceterisque dis deabusque immortalibus pacem ac veniam peto, Cic.: homines sumus, non dei, Petron.: dis carus ipsis, Hor.: di hominesque, alle Welt, Cic. u.a. – v. weibl. Gottheiten, ducente deo, v. der Venus, Verg.: nec dextrae erranti deus afuit, v. der Alekto, Verg.: audentes deus ipse iuvat, v. der Fortuna, Ov.; vgl. Burmann Anthol. Lat. 3, 240, 4. Wagner Verg. Aen. 2, 632. – Besondere Verbindungen: a) Ausrufungsformeln: di, Ter.: di od. di boni, Ter. u. Cic. (s. Spengel Ter. Andr. 338): (pro) di immortales, Komik. u. Cic., di (obsecro) vostram fidem, weiß Gott (ma foi), Komik. (s. Brix Plaut. trin. 591): pro deûm atque hominum fidem, Ter. u. Cic.: elliptisch pro deûm immortalium, Ter. – b) Formeln des (freundlichen oder feindlichen) Wunsches, der Begrüßung, Beteurung u. dgl., di bene vortant! Gott schenke sein Gedeihen! Plaut. u. Ter.: di melius duint (dent) ! Ter., od. di meliora ferant! Tibull., od. bl. di meliora! Cic., od. di melius! Ov., d.i. das wolle Gott nicht! behüte Gott! Gott bewahre! di meliora piis (sc. dent)! Gnade, o Götter, den Frommen! Verg.: di tibi faciant bene! Plaut.: dent tibi di multa bona! Komik.: di tibi omnia omnes semper optata offerant! Plaut.: di te servassint mihi, Plaut.: di te perduint, Komik.: di me perdant (perduint), infelicitent, si etc., Gott straf mich, wenn usw., Komik. (s. Brix Plaut. mil. 833): di te ament (als Begrüßungsformel), Gott grüße dich! Plaut.: ita me di ament od. amabunt od. servent! so wahr mir Gott gnädig sein möge, als mir Gott helfe! Komik.: cum dis volentibus, mit Gottes Hilfe, Plaut.: u. so dis volentibus, Sall.: si di volent, Plaut., od. si di volunt, Cic.: si dis placet, so Gott will, Plaut. u. Liv.; häufig ironisch u. verächtlich = will's Gott, Ter., Cic. u.a.: vos rogo per deos superos inferosque, Inscr. – II) übtr.: a) v. ausgezeichneten Menschen, te in dicendo semper putavi deum, Cic.: audiamus Platonem quasi quendam deum philosophorum, Cic. – b) v. gütig schützenden, der Behüter u. Bewahrer, Schutzgott, P. Lentulus consul, parens, deus, salus nostrae vitae, fortunae, memoriae, nominis, Cic. post red. ad Quir. 11: P. Lentulus, cuius pater deus ac parens fortunae ac nominis mei, Cic. Sest. 144. – c) v. sehr glücklichen, deus sum, si hoc ita est, Ter.: sum deus, Plaut. – d) auch Benennung der Machthaber im Staate, deos quoniam propius contingis, d.i. Augustus u. Mäcenas, Hor. sat. 2, 6, 52: dah. seit der Kaiserzeit gew. Epitheton der Kaiser auf Münzen u. Inschriften. – / deus einsilb., Plaut. Amph. prol. 53: deorum zweisilb., ibid. 45.

    lateinisch-deutsches > deus

  • 17 Dido [1]

    1. Dīdō, ūs od. gew. ōnis. f. (Διδώ), sonst Elisa oder Elissa gen., Tochter des tyrischen Königs Belus, Gemahlin des Sichäus, floh wegen der

    Grausamkeit ihres Bruders Pygmalion nach Afrika, baute Karthago u. nahm den Äneas hier auf, Verg. Aen. 1, 299 u. s.: Genet. Didus, Anthol. Lat. 1. no. I, 9. p. 2 Riese. Cornutus b. Charis. 127, 21 (vgl. Charis. 64, 17): Dat. Dido, Macr. sat. 5, 2, 14 (wo aber wohl Didoni zu schreiben ist): Akk. Dido, Verg. Aen. 4, 383. Vell. 1, 6, 4. Tac. ann. 16, 1. Sil. 8, 230: Didon, Ov. her. 7, 7 u. 131 R.: Didun, Attei. b. Charis. 127, 18. – Genet. Didonis, Iustin. 11, 10, 13. Treb. Poll. XXX tyr. 30, 2. Augustin. conf. 1, 13. Macr. sat. 4, 3, 6. Serv. Verg. Aen. 1, 6 u.a.: Dat. Didoni, Tert. de anim. 33: Akk. Didonem, Treb. Poll. trig. tyr. 27, 1. Augustin. conf. 1, 13. Macr. sat. 4, 3, 6. Serv. Verg. Aen. 1, 37 u.a.: Abl. Didone, Enn. ann. 290. Serv. Verg. Aen. 1, 223. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 525 u. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 214.

    lateinisch-deutsches > Dido [1]

  • 18 Iuturna

    Iūturna, ae, f., eine Quelle in Latium, Nymphe u. Schwester des Turnus (Serv. Verg. Aen. 6, 90), die zu Rom einen Tempel in der 9. Region hatte und der man bes. bei Wassermangel opferte, Verg. Aen. 12, 146 u. 154. Ov. fast. 2, 585 u. 606. Cic. Clu. 101. Arnob. 3, 29: Vergiliana Iuturna, bei Vergil, Apul. de deo Socr. 11. – Nbf. Diūturna, Corp. inscr. Lat. 6, 3095. Vgl. Wissowa Relig. u. Kultus 2. Aufl. S. 222. Anm. 9. – Auch gab es in der Nähe des durch so manche lateinische Sagen geweihten Flusses Numicius im Gebiete von Ardea und Lavinium eine Quelle Iuturna, deren Verehrung weit älter war als die der röm. Juturna, Serv. Verg. Aen. 12, 139. – Nach ihr benannt ist auch der lacus Iuturnae auf dem röm. Forum in der Nähe des Tempels des Kastor u. Pollux, Ov. Fast. 1, 708. Val. Max. 1, 8, 1. Flor. 1, 28, 15. Symm. epist. 1, 89. – Dav. Iūturnālia, ium, n., das Fest der Juturna, Serv. Verg. Aen. 12, 139.

    lateinisch-deutsches > Iuturna

  • 19 manubiae

    manubiae, ārum, f. (manus u. habeo), I) die vom Feinde abgelieferte ehrliche Kriegsbeute der Soldaten, Naev. tr. fr., Flor. u.a., und da zur leichteren Verteilung diese Kriegsbeute gewöhnlich verkauft wurde, vorzugsw. = das aus der Beute gelöste Geld, die Gesamteinnahme von der Beute, der Erlös der Beute (s. Favōrīnus. b. Gell. 13, 24 [23]. § 25 sq.), qui ex manubiis portionem praedae peterent, Iustin. – u. insbes., der Beuteanteil, Geldanteil, den der Feldherr erhielt und den er gewöhnlich zur Errichtung eines öffentlichen Gebäudes oder Kunstwerks verwendete, porticum de manubiis Cimbricis fecit, Cic.: de manubiis duos fornices fecit, Liv. – übtr., der Raubanteil, die Beute, einer Magistratsperson, manubias alci concedere, Cic. Rosc. Am. 108: qui manubias sibi tantas ex L. Metelli manubiis fecerit, Cic. II. Verr. 1, 154. – u. v. dem Raube, dem ungesetzlichen Gewinne, den die Kaiser von den Bürgern zogen, Suet.: verb. praedae et manubiae, manubiae et rapinae, Suet. – II) als t. t. der Augurenspr., manubia = ein Blitz- und Donnerschlag (Serv. Verg. Aen. 1, 42), manubiae fulminis, Serv. Verg. Aen. 8, 429: fatales manubiae, Amm. 17, 7, 3: Minervales, Serv. Verg. Aen. 11, 259: tres manubiae, drei Arten von Blitz- u. Donnerschlägen, Sen. nat. qu. 2, 41, 1. Mart. Cap. 9. § 896. Fest. p. 129, 16: manubias suppetiat prone, Naev. tr. 12. – u. im Sing., prima (secunda, tertia) manubia, der erste (zweite usw.) Blitz-u. Donnerschlag, Sen. nat. qu. 2, 41. § 1 u. 2. Fest. p. 214, 25. – / Schreibung manibiae in sehr guten Hdschrn. u. in Ausgg., zB. Cic. de rep. 2, 31 H. u. K., u. in Inschr., zB. Corp. inscr. Lat. 6, 1301 (wo manibeis).

    lateinisch-deutsches > manubiae

  • 20 neotericus

    neōtericus, a, um (νεωτερικός), neu, I) adi.: scriptor, Claud. Mam. de statu anim. 1, 3: versus est magis neotericus, Serv. Verg. Aen. 8, 731: neotericum erat ›flavos‹, Prob. b. Serv. Verg. Aen. 12, 605. – II) subst., neōtericī, ōrum, m., die Neueren (= die neueren Schriftsteller), Aur. Vict. de orig. gent. Rom. init. Hieron. in epist. ad Galat. 3, 5 (tom. 7. p. 508 Vall.). Pompeii comment. 232, 35 K. Serv. Verg. Aen. 6, 187 u. 320; 8.

    lateinisch-deutsches > neotericus

См. также в других словарях:

  • Serv-U — FTP Server Entwickler: Rob Becker Aktuelle Version: 8.0.0.7 (06. April 2009) Betriebssystem: Windows Lizenz …   Deutsch Wikipedia

  • serv — SERV, Ă, servi, e, s.m. şi f. 1. (În evul mediu) Ţăran dependent de stăpânul de pământ; iobag, şerb. ♦ (Latinism înv.) Sclav, rob. 2. (Livr (livresc). înv.) Servitor, slujitor. – Din lat. servus. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 … …   Dicționar Român

  • Serv. — Serv., bei Tiernamen Abkürzung für Audinet de Serville (spr. odinä dö ßerwīl ), geb. 1775, gest. 1858 in Paris (Entomolog) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • serv — abbrev. 1. servant 2. service * * * …   Universalium

  • serv — sȅrv m DEFINICIJA pov. 1. u antici rob 2. u srednjem vijeku a. rob b. sluga ETIMOLOGIJA lat. servus: rob …   Hrvatski jezični portal

  • serv — sb., en, er, erne; serven er et af de vanskeligste slag i tennis …   Dansk ordbog

  • serv — abbrev. 1. servant 2. service …   English World dictionary

  • serv|er|y — «SURV uhr ee», noun, plural er|ies. = butler s pantry. (Cf. ↑butler s pantry) …   Useful english dictionary

  • serv|er — «SUR vuhr», noun. 1. a person who serves. 2. a tray for dishes and the like, such as a salver. 3. any one of various pieces of tableware for serving food, usually a spatula: »a cake or pie server. 4. an attendant who serves the celebrant at low… …   Useful english dictionary

  • serv|ic|es — «SUR vih sihz», noun (plural). See under service1 (noun. def. 4). (Cf. ↑service) …   Useful english dictionary

  • serv — con·serv·an·cy; con·serv·a·tism; con·serv·a·tist; con·serv·a·tive·ly; con·serv·a·tive·ness; con·serv·a·tize; de·serv·er; ob·serv·abil·i·ty; ob·serv·ance; ob·serv·an·cy; ob·serv·a·tive; ob·serv·a·to·ri·al; ob·serv·ed·ly; ob·serv·er; pre·serv·able; …   English syllables

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»