-
61 semesus
sēmēsus ( sēmiēsus (trisyl.), Verg. A. 3, 244; and 8, 297; cf. Wagn. ib. 3, 578), a, um, adj. [semi-edo], half-eaten, half-devoured, half-consumed (not ante-Aug.):praeda,
Verg. A. 3, 244:ossa,
id. ib. 8, 297:pisces,
Hor. S. 1, 3, 81:lardi frusta,
id. ib. 2, 6, 85:serpentes,
Ov. M. 2, 771:lepus,
Juv. 5, 167:obsonia,
Suet. Tib. 34; id. Vit. 13 fin.:corpora liberorum,
Petr. 141, 11:cibi,
Flor. 4, 2, 69. -
62 senectus
1. I.Adj. (rare, and mostly anteclass.):II.senecta aetas,
Plaut. Am. 4, 2, 12; id. Trin. 1, 2, 5; id. Aul. 2, 2, 75; id. Cas. 2, 3, 23; 2, 3, 41; id. Merc. 5, 4, 25; Lucr. 5, 886; 5, 896; Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 11, 165:membris exire senectis,
Lucr. 3, 772: corpus, Sall. ap. Prisc. p. 869 (H. 4, 63 Dietsch): aetas, id. ap. Serv. Verg. A. 11, 165 (H. inc. lib. 115 Dietsch).—Subst.: sĕ-necta, ae, f., old age, extreme age, senility (freq., though mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.; cf. 2. senectus).A.In abstr.: prospiciendum ergo in senectā: nunc adulescentia est, Lucil. ap. Non. 492, 23; Enn. ap. Cic. Or. 55, 184 (Trag. v. 393 Vahl.; v. Vahl. N. cr. ad h. 1.); Plaut. Most. 1, 3, 60 (opp. aetatula); id. Trin. 2, 3, 7; id. Mil. 3, 1, 29; * Ter. Ad. 5, 8, 31; Caecil. ap. Cic. Sen. 8, 25; Lucr. 4, 1256; Liv. 2, 40, 6; 6, 8, 2; 24, 4, 2; 28, 16, 12; 38, 53, 9; Cat. 64, 217; Tib. 1, 4, 31; 1, 8, 42; 1, 10, 40 al.; Prop. 1, 19, 17; 2, 13 (3, 5), 47; 3, 5 (4, 4), 24; 3, 19 (4, 18), 15; Verg. G. 1, 186; 3, 96; id. A. 6, 114 al.; Hor. C. 1, 31, 19; 2, 6, 6; 2, 14, 3; id. Ep. 2, 2, 211; Ov. M. 3, 347; 6, 37; 6, 500;B.6, 675 et saep. al.: in senectā,
Varr. L. L. 5, § 5 Müll.;so in prose,
Petr. 132, 10; Plin. 7, 50, 51, § 167; 8, 32, 50, § 116; 16, 27, 51, § 117 et saep.; Tac. A. 3, 23; 3, 55; 4, 41; 4, 58 fin.; 13, 33; 14, 65 al.; Suet. Aug. 79; id. Ner. 40; id. Galb. 4, 17; id. Gram. 11; Vulg. Psa. 70, 18 al.—In the elder Pliny, concr. ( = 2. senectus, II.), the old skin, slough of a serpent, cast off annually:C.serpentes senectam exuendo, etc.,
Plin. 20, 23, 95, § 254; 28, 11, 48, § 174; 30, 8, 22, § 69.—An old man, Sil. 8, 6; cf. id. 7, 178.2.sĕnectūs, ūtis,f. [senex].I.Old age, extreme age, senility (freq. and class.; only in sing.): adulescentia (tua) senectuti dedecoramentum (fuit), senectus rei publicae flagitium, C. Gracch. ap. Isid. Orig. 2, 21, 4; cf.:II.quasi qui adulescentiam florem aetatis, senectutem occasum vitae velit definire,
Cic. Top. 7, 32:ut in Catone Majore, qui est scriptus ad te de senectute... ut tum ad senem senex de senectute, sic, etc.,
id. Lael. 1, 4 sq.; cf. id. Sen. 1 sqq.:T. Aufidius, qui vixit ad summam senectutem,
id. Brut. 48, 179:cum esset summā senectute et perditā valetudine,
id. Phil. 8, 10, 31:confecti homines senectute,
id. Fin. 5, 11, 33:ted optestor per senectutem tuam,
Plaut. As. 1, 1, 3:ibi fovebo senectutem meam,
id. Stich. 4, 1, 62; Ter. And. 5, 3, 16; id. Ad. 5, 3, 47; id. Hec. 1, 2, 44 al.; Caecil. ap. Cic. Sen. 8, 25; Lucr. 1, 414; Cic. Rep. 1, 3, 4; 5, 8, 10; id. Fin. 5, 11, 32; id. de Or. 1, 60, 255 et saep.; Cat. 108, 1; Tib. 2, 2, 19; Verg. G. 3, 67; id. A. 5, 416; 6, 304; 7, 440; Ov. M. 14, 143; Luc. 1, 343; 2, 128; Stat. S. 3, 3, 156; Tac. A. 1, 4; 6, 31; 12, 40;14, 40: dum virent genua, Et decet, obductā solvatur fronte senectus,
the moroseness of old age, Hor. Epod. 13, 5; cf.:quae vos tam foeda senectus corripuit, fregitque animos?
Val. Fl. 6, 283.—Of style; only trop., and hence with quasi:cum ipsa oratio jam nostra canesceret haberetque suam quandam maturitatem et quasi senectutem,
Cic. Brut. 2, 8:plena litteratae senectutis oratio,
id. ib. 76, 265.—Of inanim. things (for vetustas; only poet. and very rare):vos (tabellae) cariosa senectus Rodat,
Ov. Am. 1, 12, 29:vini veteris,
Juv. 5, 34; 13, 214.— Prov.: aquilae senectus, v. aquila.—Transf.1. 2.Old age, i. e. old men:3.senectus semper agens aliquid,
Cic. Sen. 8, 26; cf. id. ib. 14, 48; cf.:aequari adulescentes senectae suae impatienter indoluit,
Tac. A. 4, 17.—Gray hairs:4.temporibus geminis canebat sparsa senectus,
Verg. A. 5, 416. —The old skin, slough, cast off yearly by serpents and other animals:Theophrastus auctor est, anguis modo et stelliones senectutem exuere eamque protinus devorare,
Plin. 8, 31, 49, § 111; 9, 30, 50, § 95; 30, 7, 19, § 57; 30, 9, 23, § 81; cf. senecta, supra, II. B. -
63 solidum
sŏlĭdus, a, um (contr. collat. form sol-dus, a, um, Hor. S. 1, 2, 113; 2, 5, 65), adj. [Sanscr. sarvas, all; Gr. holos, whole; old Lat. sollus; cf. sollistimus], firm, dense, compact, not hollow, solid (class.).I.Lit.: individua et solida corpora (sc. atomoi), Cic. Fin. 1, 6, 18; cf. id. Div. 2, 67, 98:B.terra solida et globosa,
id. N. D. 2, 39, 137:columna aurea (opp. extrinsecus inaurata),
id. Div. 1, 24, 48; cf.cornua (opp. cava),
Plin. 11, 37, 45, § 127:lapides,
Sen. Q. N. 3, 25, 6:corpus,
Ter. Eun. 2, 3, 27:paries vel solidus vel fornicatus,
Cic. Top. 4, 22:sphaera solida atque plena,
id. Rep. 1, 14, 22; cf.:crateres auro solidi,
Verg. A. 2, 765:ex solido elephanto,
id. G. 3, 26; id. A. 6, 69; 6, 552:aera,
id. ib. 9, 809:telum solidum nodis,
id. ib. 11, 553:vasa auro solida,
Tac. A. 2, 33; 13, 10:solidum ex auro signum,
Just. 39, 2, 5:nunc solida est tellus, quae lacus ante fuit,
Ov. F. 6, 404; so,ripa,
id. ib. 14, 49:sedes (opp. aër),
id. ib. 2, 147:navis ad ferendum incursum maris solida,
Sen. Ep. 76, 13:sit solidum quodcumque subest,
Aus. Ed. 16, 12: solidus cibus, solid food, as opposed to fluid, Vulg. Heb. 5, 12. — Comp.:solidior caseus factus,
Col. 7, 8, 4. — Sup.:solidissima materiaï corpora (opp. mollia),
Lucr. 1, 565; 1, 951:tellus,
Ov. M. 15, 262.— Subst.: sŏlĭdum, i, n., a solid substance, solidity:cum duae formae praestantes sint, ex solidis globus, ex planis autem circulus aut orbis,
Cic. N. D. 2, 18, 47:nihil tangi potest, quod careat solido,
id. Univ 4, 11; cf.:quae (species deorum) nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi,
id. N. D. 1, 27, 75:inane abscindere soldo,
Hor. S. 1, 2, 113; cf. id. ib. 2, 1, 78:fossa fit ad solidum,
to the solid ground, to the bottom, Ov. F. 4, 821:finditur in solidum cuneis via,
into the hard wood, Verg. G. 2, 79; 2, 231:neque fundamenta (amphitheatri) per solidum subdidit,
Tac. A. 4, 62:solido procedebat elephas in pontem,
on solid ground, Liv. 44, 5.—Transf. (opp. to that which is divided, scattered, or in parts), whole, complete, entire (= integer, totus):1.usurā, nec eā solidā, contentus est,
Cic. Att. 6, 1, 3:militia semestri solidum stipendium accipere,
Liv. 5, 4:solida taurorum viscera,
Verg. A. 6, 253:ut solidos hauriant (serpentes) cervos taurosque,
Plin. 8, 14, 14, § 36:quibus solida ungula,
id. 10, 63, 83, § 173:motus terrae quasdam (civitates) solidas absorbuit,
Just. 30, 4, 3:ut decies solidum exsorberet,
i. e. at once, in one draught, Hor. S. 2, 3, 240: decem annos solidos errasse, Varr. ap. Non. 405, 21; cf.:partem solido demere de die,
Hor. C. 1, 1, 20:annus,
Liv. 1, 19:hora,
Juv. 11, 205:parum solidum consulatum explere,
incomplete, Liv. 4, 8 fin.:vos, quibus...solidae suo stant robore vires,
Verg. A. 2, 639.—As substt.In gen.: sŏlĭdum, i, n., the whole sum:2.ita bona veneant, ut solidum suum cuique solvatur,
Cic. Rab. Post. 17, 46; Hor. S. 2, 5, 65; Quint. 5, 10, 105; Tac. A. 6, 17; Dig. 45, 2, 2 sq.—In partic.: sŏlĭdus, i, m. (sc. nummus), in the time of the emperors a gold coin, at first called aureus, and worth about twenty-five denarii, afterwards reduced nearly one half in value, Dig. 9, 3, 5; 11, 4, 1; 21, 1, 42; Cod. Just. 10, 70, 5; App. M. 10, p. 242, 34; Lampr. Alex. Sev. 39; Vulg. 1 Par. 29, 7; id. 1 Esd. 2, 69; id. Ecclus. 29, 7.—II.Trop., sound, solid, substantial, genuine, true, real (in this sense a favorite word with Cic.; syn.: firmus, constans, stabilis;A.opp. inanis, levis, vanus, mobilis, etc.): solida et perpetua fides,
Plaut. Merc. 2, 3, 44; so,fides,
Tac. H. 2, 7:solida et robusta et assidua frequentia,
Cic. Planc. 8, 21:solida atque robusta eloquentia,
Quint. 10, 1, 2:solida ac virilis ingenii vis,
id. 2, 5, 23:est enim gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,
Cic. Tusc. 3, 2, 3:judicia solida et expressa,
id. Planc. 12, 29:justitiae effigies,
id. Off. 3, 17, 69:quod appellant honestum, non tam solido quam splendido nomine,
id. Fin. 1, 18, 61:suavitas austera et solida,
id. de Or. 3, 26, 103:solida veraque laus,
id. Sest. 43, 93; cf.:solida laus ac vera dignitas,
id. Vatin. 3, 8:gloria (with vera),
id. Phil. 5, 18, 50: nostra gloria, cum sit ex solido, Curt. 9, 2, 14:nulla utilitas (with puerilis delectatio),
Cic. Fin. 1, 21, 72:salus,
Plaut. Bacch. 2, 2, 10:gratia,
id. Curc. 3, 35; Ov. M. 12, 576:beneficium,
Ter. Eun. 5, 2, 32:gaudium,
id. And. 4, 1, 24:libertas,
Liv. 2, 2, 6; Tac. Or. 9:fides,
id. H. 2, 79:mens,
firm, determined, Hor. C. 3, 3, 4:solidum opus doctrinae,
Val. Max. 4, 1, ext. 1:in solidiore aliquo scripti genere,
Sen. Contr. 1, 8, 16:gravior solidiorque sententia,
Gell. 11, 13, 8:virtus,
Val. Max. 2, 8, 5; 5, 4, ext. 5:vinum,
Pall. 11, 14 fin.— Neutr. absol.:quibus ex rebus nihil est, quod solidum tenere possis,
Cic. Pis. 25, 60:multos in solido rursus Fortuna locavit,
in safety, Verg. A. 11, 427; cf.:praesentia bona nondum tota in solido sunt,
Sen. Ben. 3, 4, 2:nostra gloria, cum sit ex solido,
Curt. 9, 2, 14:ut salus ejus locetur in solido,
Amm. 17, 5, 11.—Hence, adv., in two forms.sŏlĭdum (very rare), soundly, thoroughly:B.dinoscere cautus Quid solidum crepet,
Pers. 5, 25:Venus irata solidum,
App. M. 5, p. 171, 24.—sŏlĭdē (not in Cic.).1.(Acc. to I.) Densely, closely, solidly:2.solide et crassis viminibus contexta cista,
Col. 12, 56, 2:solide natus est,
i. e. without a hollow place, without wind in one's inside, Petr. 47, 4.— Comp.:concreta aqua,
Gell. 19, 5, 5.— -
64 solidus
sŏlĭdus, a, um (contr. collat. form sol-dus, a, um, Hor. S. 1, 2, 113; 2, 5, 65), adj. [Sanscr. sarvas, all; Gr. holos, whole; old Lat. sollus; cf. sollistimus], firm, dense, compact, not hollow, solid (class.).I.Lit.: individua et solida corpora (sc. atomoi), Cic. Fin. 1, 6, 18; cf. id. Div. 2, 67, 98:B.terra solida et globosa,
id. N. D. 2, 39, 137:columna aurea (opp. extrinsecus inaurata),
id. Div. 1, 24, 48; cf.cornua (opp. cava),
Plin. 11, 37, 45, § 127:lapides,
Sen. Q. N. 3, 25, 6:corpus,
Ter. Eun. 2, 3, 27:paries vel solidus vel fornicatus,
Cic. Top. 4, 22:sphaera solida atque plena,
id. Rep. 1, 14, 22; cf.:crateres auro solidi,
Verg. A. 2, 765:ex solido elephanto,
id. G. 3, 26; id. A. 6, 69; 6, 552:aera,
id. ib. 9, 809:telum solidum nodis,
id. ib. 11, 553:vasa auro solida,
Tac. A. 2, 33; 13, 10:solidum ex auro signum,
Just. 39, 2, 5:nunc solida est tellus, quae lacus ante fuit,
Ov. F. 6, 404; so,ripa,
id. ib. 14, 49:sedes (opp. aër),
id. ib. 2, 147:navis ad ferendum incursum maris solida,
Sen. Ep. 76, 13:sit solidum quodcumque subest,
Aus. Ed. 16, 12: solidus cibus, solid food, as opposed to fluid, Vulg. Heb. 5, 12. — Comp.:solidior caseus factus,
Col. 7, 8, 4. — Sup.:solidissima materiaï corpora (opp. mollia),
Lucr. 1, 565; 1, 951:tellus,
Ov. M. 15, 262.— Subst.: sŏlĭdum, i, n., a solid substance, solidity:cum duae formae praestantes sint, ex solidis globus, ex planis autem circulus aut orbis,
Cic. N. D. 2, 18, 47:nihil tangi potest, quod careat solido,
id. Univ 4, 11; cf.:quae (species deorum) nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi,
id. N. D. 1, 27, 75:inane abscindere soldo,
Hor. S. 1, 2, 113; cf. id. ib. 2, 1, 78:fossa fit ad solidum,
to the solid ground, to the bottom, Ov. F. 4, 821:finditur in solidum cuneis via,
into the hard wood, Verg. G. 2, 79; 2, 231:neque fundamenta (amphitheatri) per solidum subdidit,
Tac. A. 4, 62:solido procedebat elephas in pontem,
on solid ground, Liv. 44, 5.—Transf. (opp. to that which is divided, scattered, or in parts), whole, complete, entire (= integer, totus):1.usurā, nec eā solidā, contentus est,
Cic. Att. 6, 1, 3:militia semestri solidum stipendium accipere,
Liv. 5, 4:solida taurorum viscera,
Verg. A. 6, 253:ut solidos hauriant (serpentes) cervos taurosque,
Plin. 8, 14, 14, § 36:quibus solida ungula,
id. 10, 63, 83, § 173:motus terrae quasdam (civitates) solidas absorbuit,
Just. 30, 4, 3:ut decies solidum exsorberet,
i. e. at once, in one draught, Hor. S. 2, 3, 240: decem annos solidos errasse, Varr. ap. Non. 405, 21; cf.:partem solido demere de die,
Hor. C. 1, 1, 20:annus,
Liv. 1, 19:hora,
Juv. 11, 205:parum solidum consulatum explere,
incomplete, Liv. 4, 8 fin.:vos, quibus...solidae suo stant robore vires,
Verg. A. 2, 639.—As substt.In gen.: sŏlĭdum, i, n., the whole sum:2.ita bona veneant, ut solidum suum cuique solvatur,
Cic. Rab. Post. 17, 46; Hor. S. 2, 5, 65; Quint. 5, 10, 105; Tac. A. 6, 17; Dig. 45, 2, 2 sq.—In partic.: sŏlĭdus, i, m. (sc. nummus), in the time of the emperors a gold coin, at first called aureus, and worth about twenty-five denarii, afterwards reduced nearly one half in value, Dig. 9, 3, 5; 11, 4, 1; 21, 1, 42; Cod. Just. 10, 70, 5; App. M. 10, p. 242, 34; Lampr. Alex. Sev. 39; Vulg. 1 Par. 29, 7; id. 1 Esd. 2, 69; id. Ecclus. 29, 7.—II.Trop., sound, solid, substantial, genuine, true, real (in this sense a favorite word with Cic.; syn.: firmus, constans, stabilis;A.opp. inanis, levis, vanus, mobilis, etc.): solida et perpetua fides,
Plaut. Merc. 2, 3, 44; so,fides,
Tac. H. 2, 7:solida et robusta et assidua frequentia,
Cic. Planc. 8, 21:solida atque robusta eloquentia,
Quint. 10, 1, 2:solida ac virilis ingenii vis,
id. 2, 5, 23:est enim gloria solida quaedam res et expressa, non adumbrata,
Cic. Tusc. 3, 2, 3:judicia solida et expressa,
id. Planc. 12, 29:justitiae effigies,
id. Off. 3, 17, 69:quod appellant honestum, non tam solido quam splendido nomine,
id. Fin. 1, 18, 61:suavitas austera et solida,
id. de Or. 3, 26, 103:solida veraque laus,
id. Sest. 43, 93; cf.:solida laus ac vera dignitas,
id. Vatin. 3, 8:gloria (with vera),
id. Phil. 5, 18, 50: nostra gloria, cum sit ex solido, Curt. 9, 2, 14:nulla utilitas (with puerilis delectatio),
Cic. Fin. 1, 21, 72:salus,
Plaut. Bacch. 2, 2, 10:gratia,
id. Curc. 3, 35; Ov. M. 12, 576:beneficium,
Ter. Eun. 5, 2, 32:gaudium,
id. And. 4, 1, 24:libertas,
Liv. 2, 2, 6; Tac. Or. 9:fides,
id. H. 2, 79:mens,
firm, determined, Hor. C. 3, 3, 4:solidum opus doctrinae,
Val. Max. 4, 1, ext. 1:in solidiore aliquo scripti genere,
Sen. Contr. 1, 8, 16:gravior solidiorque sententia,
Gell. 11, 13, 8:virtus,
Val. Max. 2, 8, 5; 5, 4, ext. 5:vinum,
Pall. 11, 14 fin.— Neutr. absol.:quibus ex rebus nihil est, quod solidum tenere possis,
Cic. Pis. 25, 60:multos in solido rursus Fortuna locavit,
in safety, Verg. A. 11, 427; cf.:praesentia bona nondum tota in solido sunt,
Sen. Ben. 3, 4, 2:nostra gloria, cum sit ex solido,
Curt. 9, 2, 14:ut salus ejus locetur in solido,
Amm. 17, 5, 11.—Hence, adv., in two forms.sŏlĭdum (very rare), soundly, thoroughly:B.dinoscere cautus Quid solidum crepet,
Pers. 5, 25:Venus irata solidum,
App. M. 5, p. 171, 24.—sŏlĭdē (not in Cic.).1.(Acc. to I.) Densely, closely, solidly:2.solide et crassis viminibus contexta cista,
Col. 12, 56, 2:solide natus est,
i. e. without a hollow place, without wind in one's inside, Petr. 47, 4.— Comp.:concreta aqua,
Gell. 19, 5, 5.— -
65 sollicito
sollĭcĭto ( sōlĭ-), āvi, ātum, 1, v. a. [sollicitus], to disturb, stir, agitate, move; to distress, harass, make uneasy, vex, solicit, tempt, seduce, attract, induce.I.Lit., to stir, put in lively motion, move violently, disturb, shake, exercise ( poet. and in post-Aug. prose).A.Histri tela manu jacientes sollicitabant, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 438 Vahl.): myropolas omnes sollicito;B.ubicumque unguentum est, ungor,
keep them busy, Plaut. Cas. 2, 3, 10:nec fas esse, quod sit fundatum perpetuo aevo, sollicitare suis.. ex sedibus,
Lucr. 5, 162:pinnisque repente sollicitant divum nocturno tempore lucos,
id. 4, 1008; 2, 965: teneram ferro sollicitavit humum, stirred, i. e. by the plough, Tib. 1, 7, 30; so,tellurem,
Verg. G. 2, 418:herbae, Quas tellus, nullo sollicitante (i. e. eam) dabat,
Ov. F. 4, 396:remis freta,
Verg. G. 2, 503:spicula dextrā,
id. A. 12, 404:totum tremoribus orbem,
Ov. M. 6, 699:stamina docto Pollice, pregn.,
excite by handling, id. ib. 11, 169 (v. II. B. 1. infra):stomachum vomitu, alvum purgatione,
to move, Cels. 1 praef. fin.: mox, velut aurā sollicitante, provecti longius, as if a breeze were moving us on, Quint. 12, prooem. 2:hic (spiritus naturae), quamdiu non... pellitur, jacet innoxius... ubi illum extrinsecus superveniens causa sollicitat, compellitque et in artum agit, etc.,
stirs up, Sen. Q. N. 6, 18, 2:sollicitavit aquas remis,
Claud. Rapt. Pros. 1, 2:lucus, qui primus anhelis sollicitatur equis,
id. Idyll. 1, 3:seu remige Medo sollicitatur Athos,
id. Ruf. 1, 336:Maenalias feras,
to hunt, Ov. Am. 1, 7, 14:ne salebris sollicitentur apes,
Col. 9, 8, 3.—Of a river:cum Danubius non jam radices nec media montium stringit, sed juga ipsa sollicitat,
Sen. Q. N. 3, 27, 9.—In mal. part., Ov. Am. 3, 7, 74; Mart. 11, 22, 4; 11, 46, 4; Petr. 20, 2.—To produce by stirring, excite, cause to come forth, to arouse, draw out (rare): radices in ipsā arbore sollicitando, by starting roots from the tree (cf. the context), Plin. 17, 13, 21, § 98; cf.:II.sollicitatur id in nobis quod diximus ante semen,
Lucr. 4, 1037.—Trop., = sollicitum facere.A. 1.Of the body (very rare and poet.):2.mala copia Aegrum sollicitat stomachum,
distresses, Hor. S. 2, 2, 43. —Of the mind; constr. with acc. of person, with animum, etc.(α).To fill with apprehension, cause fear, suspense of the mind, and anxiety for the future; and pass., = sollicitum esse, to be distressed, to torment one's self:(β).nunc ibo ut visam, estne id aurum ut condidi, quod me sollicitat miserum plurimis modis,
Plaut. Aul. 1, 1, 26: certo scio, non ut Flamininum sollicitari te, Tite, sic noctesque diesque, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1:jamdudum equidem sentio, suspicio quae te sollicitet,
Plaut. Bacch. 4, 7, 50:sicine me atque illam operā tuā nunc miseros sollicitarier?
Ter. And. 4, 2, 6: egon' id timeo? Ph. Quid te ergo aliud sollicitat? id. Eun. 1, 2, 82; so id. Heaut. 2, 3, 10:aut quid sit id quod sollicitere ad hunc modum?
id. Hec. 4, 4, 54:me autem jam et mare istuc et terra sollicitat,
Cic. Q. Fr. 3, 3, 1:an dubitas quin ea me cura (pro genero et filio) vehementissime sollicitet?
id. Fam. 2, 16, 5:multa sunt quae me sollicitant anguntque,
id. Att. 1, 18, 1:ne cujus metu sollicitaret animos sociorum,
Liv. 45, 28 med.:cum Scipionem exspectatio successoris sollicitaret,
id. 30, 36 fin.:desiderantem quod satis est neque Tumultuosum sollicitat mare, Nec, etc.,
Hor. C. 3, 1, 26; cf. Mart. 7, 54, 2.—With de:de posteris nostris et de illā immortalitate rei publicae sollicitor, quae, etc.,
Cic. Rep. 3, 29, 41.— Hence, like verbs of fearing, with ne, that ( lest):et Quibus nunc sollicitor rebus! ne aut ille alserit, Aut uspiam ceciderit, etc.,
Ter. Ad. 1, 1, 11:sollicitari se simulans, ne in ejus perniciem conspirarent,
Amm. 14, 7, 9.—Also with quod, like verbs of emotion:me illa cura sollicitat angitque vehementer, quod... nihil a te, nihil ex istis locis... affluxit,
Cic. Q. Fr. 3, 3, 1.—More rarely, to grieve, afflict, make wretched:(γ).istuc facinus quod tuom sollicitat animum, id ego feci,
Plaut. Aul. 4, 10, 8:sed erile scelus me sollicitat,
id. Rud. 1, 3, 19: cur meam senectutem hujus sollicito amentiā? why do I make my old age miserable by, etc., Ter. And. 5, 3, 16:haec cura (ob miserum statum rei publicae) sollicitat et hunc meum socium,
Cic. Brut. 97, 331.—With subject-clause:nihil me magis sollicitat quam... non me ridere tecum,
Cic. Fam. 2, 12, 1.—To disturb the rest or repose of a person or community, to trouble, harass, = perturbare:B.quid me quaeris? quid laboras? quid hunc sollicitas?
Plaut. Ep. 5, 2, 15; so,quae roget, ne se sollicitare velis,
Ov. A. A. 1, 484:temeritas et libido et ignavia semper animum excruciant, et semper sollicitant,
Cic. Fin. 1, 16, 50:anxitudo, prona ad luctum et maerens, semperque ipsa se sollicitans,
id. Rep. Fragm. 2, 41, 68:quoniam rebellando saepius nos sollicitant,
Liv. 8, 13, 13:finitimi populi, qui castra, non urbem positam in medio ad sollicitandam omnium pacem crediderant,
to disturb the peace, id. 1, 21, 2:unde neque ille sollicitare quietae civitatis statum possit,
id. 21, 10, 12; so,pacem,
id. 34, 16 fin.:ira Jovis sollicitati prava religione,
id. 1, 31, 8:ea cura quietos (deos) sollicitat,
Verg. A. 4, 380:alium ambitio numquam quieta sollicitat,
Sen. Cons. Polyb. 4 (23), 2:eum non metus sollicitabit,
id. ib. 9 (28), 4: (voluptas) licet alia ex aliis admoveat, quibus totos partesque nostri sollicitet, id. Vit. Beat. 5, 4:et magnum bello sollicitare Jovem,
Ov. F. 5, 40:sollicitatque feros non aequis viribus hostes,
Luc. 4, 665:ut me nutricibus, me aviae educanti, me omnibus qui sollicitare illas aetates solent, praeferret,
Quint. 6, prooem. § 8: sollicitare manes, to disturb the dead by mentioning their names:parce, precor, manes sollicitare meos,
Ov. Tr. 3, 11, 32; cf.:cur ad mentionem defunctorum testamur, memoriam eorum a nobis non sollicitari?
Plin. 28, 2, 5, § 23.—Hence, pregn.:sollicito manes,
I disturb the dead, Ov. M. 6, 699:sollicitare umbras = ciere, citare, in necromancy,
Manil. 1, 93.—Without the idea of distress or uneasiness.1.To stir, rouse, excite, incite ( poet. and in post-Aug. prose):2.unicus est de quo sollicitamur honor,
Ov. F. 6, 10, 76:sollicitatque deas,
id. M. 4, 473:vanis maritum sollicitat precibus,
id. ib. 9, 683:quoque Musarum studium a nocte silenti Sollicitare solet, Claud. VI. Cons. Hon. praef. 12: cupidinem lentum sollicitas,
Hor. C. 4, 13, 6:labris quae poterant ipsum sollicitare Jovem,
Mart. 66, 16:me nova sollicitat, me tangit serior aetas,
Ov. Am. 2, 4, 45:deinde (luxuria) frugalitatem professos sollicitat,
Sen. Ep. 56, 10.—Hence,To attract, to tempt, to invite ( poet. and in post-Aug. prose):III.si quis dotatam uxorem habet, eum hominem sollicitat sopor,
Plaut. Most. 3, 2, 15 Lorenz:nullum sollicitant haec, Flacce, toreumata canem,
Mart. 12, 74, 5:cum, mira specie, feminarum sollicitaret oculos,
Val. Max. 4, 5, 1 ext.:non deest forma quae sollicitet oculos,
Sen. Ep. 88, 7:in his (praediis venalibus) me multa sollicitant,
Plin. Ep. 3, 19, 1:quibuscum delinimentis potest animos omnium sollicitat,
Just. 21, 1, 5:omni studio sollicitatum spe regni,
id. 8, 3, 8:in Graeciam Philippus cum venisset, sollicitatus paucarum civitatum direptione (i. e. spe diripiendi),
id. 9, 1:sollicitati praeda,
id. 23, 1, 10; 2, 13 fin.:te plaga lucida caeli... sollicitet,
Stat. Th. 1, 27:magno praemio sollicitatus,
bribed, Front. Strat. 3, 6, 4.—So, to attract the attention, occupy the mind:ut vix umquam ita sollicitari partibus earum debeamus ut non et summae meminerimus,
Quint. 11, 3, 151.—Transf., to incite one to do something.A. 1.Absol.:2.servum sollicitare verbis, spe promissisque corrumpere, contra dominum armare,
Cic. Deiot. 11, 30:non sollicitabit rursus agrarios?
id. Phil. 7, 6, 18:sollicitant homines imperitos Saxo et Cafo,
id. ib. 10, 10, 22: necare eandem voluit: quaesivit venenum;sollicitavit quos potuit,
id. Cael. 13, 31:Milo... quos ex aere alieno laborare arbitrabatur, sollicitabat,
Caes. B. C. 3, 22: quos ingenti pecuniae spe sollicitaverant vestri (sc. to murder Philip), Curt. 4, 1, 12:ipsam ingentibus sollicitare datis,
Ov. M. 6, 463:pretio sperare sollicitari animos egentium,
Cic. Cat. 4, 8, 17; Liv. 2, 42, 6; Nep. Paus. 3, 6.—So esp. milit. t. t.,= temptare (freq. in the historians), to strive to win over, tempt, instigate, incite to defection, attack, etc.:ad sollicitandas civitates,
Caes. B. G. 7, 63:Germanos Transrhenanos sollicitare dicebantur,
id. ib. 5, 2; so id. B. C. 3, 21; id. B. G. 5, 55; 6, 2; 7, 53;7, 54: servitia urbana sollicitare,
Sall. C. 24 fin.:nobilissimos Hispanos in Italiam ad sollicitandos populares... miserunt,
Liv. 24, 49, 8:vicinos populos haud ambigue sollicitari,
id. 8, 23, 2:ad continendas urbes, quas illinc Eumenes, hinc Romani sollicitabant,
id. 37, 8, 5:num sollicitati animi sociorum ab rege Perseo essent,
id. 42, 19 fin.:omnes sollicitatos legationibus Persei, sed egregie in fide permanere,
id. 42, 26 fin.; so,diu,
id. 31, 5, 8; 40, 57, 2; 41, 23, 7;45, 35, 8: interim qui Persas sollicitarent mittuntur,
Curt. 5, 10, 9; Suet. Oth. 5; id. Ner. 13; id. Tit. 9; Nep. Paus. 3, 6.—With ad and acc.:3.in servis ad hospitem necandum sollicitatis,
Cic. Cael. 21, 51:servum ad venenum dandum,
id. Clu. 16, 47:opifices et servitia ad Lentulum eripiendum,
Sall. C. 50, 1:qui ultro ad transeundum hostes vocabant sollicitabantque,
Liv. 25, 15, 5.—After in:cum milites ad proditionem, amicos ad perniciem meam pecunia sollicitet,
Curt. 4, 11, 1.—With ut: civitates sollicitant [p. 1722] ut in libertate permanere vellent, Caes. B. G. 3, 8:4.se sollicitatum esse ut regnare vellet,
Cic. Fam. 15, 2, 6:missis ad accolas Histri, ut in Italiam irrumperent sollicitandos, Liv 39, 35: Darei litterae quibus Graeci milites sollicitabantur ut regem interficerent,
Curt. 4, 10, 16.—With gen., gerund., and causa:5.comperi legatos Allobrogum tumultus Gallici excitandi causa a P. Lentulo esse sollicitatos,
Cic. Cat. 3, 2, 4.—With in and acc. (post-class.;6.the prevailing constr. in Just.): amicum in adulterium uxoris sollicitatum,
Just. 1, 7, 18:Alexander in Italiam sollicitatus,
urgently invited, id. 12, 2, 1:Iones sollicitare in partes suas statuit,
id. 2, 12, 1:qui Peloponnenses in societatem armorum sollicitaret,
id. 13, 5; so id. 13, 5, 10; 32, 4, 1; 29, 4, 5. —With acc. of abstract objects ( poet.):B.nuptae sollicitare fidem (= nuptam sollicitare ad fidem violandam),
to make attempts against, Ov. H. 16 (17), 4; cf. id. Am. 3, 1, 50; id. M. 6, 463; 7, 721; id. P. 3, 3, 50.—In gen., without implying an evil purpose, to induce, incite, stimulate, solicit, urge, invite, exhort, move ( poet. and in postAug. prose):antequam est ad hoc opus (historiam scribendi) sollicitatus,
induced to undertake this work, Quint. 10, 1, 74:quae Hecubae maritum posset ad Hectoreos sollicitare rogos,
Mart. 6, 7, 4:cum, sollicitatus ex urbe Roma (a Mithridate), praecepta pro se mitteret,
Plin. 25, 2, 3, § 6:sollicitandi (parentes) ad hunc laborem erant,
it was necessary to give inducements to the parents to undertake this labor, Sen. Ben. 3, 11, 1:cum juventutem ad imitationem sui sollicitaret,
id. Cons. Helv. 10, 10:alios Orientis regis ut idem postularent sollicitare temptavit,
Suet. Dom. 2:juvenum... corpora nunc pretio, nunc ille hortantibus ardens sollicitat dictis,
Stat. Th. 2, 485:sollicitat tunc ampla viros ad praemia cursu celeres,
id. ib. 6, 550:ut per praecones susceptores sollicitarent,
Just. 8, 3, 8:Alexander in Italiam a Tarentinis sollicitatus,
id. 12, 2, 1:avaritia sollicitatus (= permotus),
id. 32, 2, 1:sollicitatoque juvene ad colloquium,
allured him to the conference, id. 38, 1, 9:hoc maxime sollicitatus ad amicitiam,
Plin. 6, 22, 24, § 85:serpentes sollicitant ad se avis,
id. 8, 23, 35, § 85:hyaena ad sollicitandos canes,
id. 8, 30, 44, § 106:velut vacua possessione sollicitatus,
Just. 31, 3, 2:remansit in caelibatu, neque sollicitari ulla condicione amplius potuit (i. e. ad uxorem ducendam),
Suet. Galb. 5:quod me, tamquam tirunculum, sollicitavit ad emendum (signum),
Plin. Ep. 3, 6, 4:ut ex copia studiosorum circumspicias praeceptores quos sollicitare possimus (sc. ut huc veniant),
id. 4, 13, 11.—With inf. ( poet.):finemque expromere rerum sollicitat superos,
urgently implores to disclose the issue, Luc. 5, 69:cum rapiant mala facta bonos... sollicitor nullos esse putare deos,
Ov. Am. 3, 8, 36; cf.:sollicitat spatium decurrere amoris,
Lucr. 4, 1196.—With ne:maritum sollicitat precibus, ne spem sibi ponat in arte,
Ov. M. 9, 683. -
66 soporo
sŏpōro, no perf., ātum, 1, v. a. [sopor], to put or lay asleep, cast into sleep; to deprive of sense or feeling, to stupefy (not ante-Aug.; usu. in part. perf.).A.Lit.:B.si saepius expergiscitur aliquis quam assuevit, deinde iterum soporatur,
falls asleep, Cels. 2, 2 med.:opium mentem soporat sensusque abalienat,
Scrib. Comp. 180:serpentes soporari,
Plin. 28, 8, 29, § 118:ut soporetur illa sopore enecans vis earum,
id. 21, 31, 105, § 182.—In part. perf.:soporatos hostes,
Ov. Am. 1, 9, 21:aquatilia quiete placida ceu soporata,
Plin. 10, 75, 97, § 209:soporatos artus premit alta quies,
Val. Fl. 5, 334:vellera,
id. 5, 238; Vulg. Psa. 3, 6.—Transf., with an inanim. or abstr. object, to lay at rest, to still, quiet, allay (syn. sopire):II.multo Imbre rogum,
Stat. Th. 6, 235:soporatus dolor,
Curt. 7, 1, 7.—To render soporific:ramus Vi soporatus Stygia,
Verg. A. 5, 855; 6, 420; Claud. Rapt. Pros. 1, 284. -
67 terrestria
terrestris, e ( nom. masc. terrester, Flor 2, 2, 4; v. infra), adj. [terra], of or belonging to the earth or to the land, earth-, land-, terrestrial:erant animantium genera quattuor, quorum unum divinum atque caeleste, alterum pennigerum et aërium, tertium aquatile, terrestre quartum,
Cic. Univ. 10:pecudes,
Plaut. Ps. 3, 2, 46:admiratio rerum caelestium atque terrestrium,
Cic. N. D. 2, 30, 75:in Capitolio, hoc est in terrestri domicilio Jovis,
id. Verr. 2, 4, 58, § 129:terrestris coepulonus,
Plaut. Pers. 1, 3, 20:archipirata,
Cic. Verr. 2, 5, 27, § 70; cf.:populus vere terrester,
Flor. 2, 2, 4 Duk.:exercitus,
land - forces, Nep. Them. 2, 5:proelia,
battles by land, id. Alcib. 5, 5:iter,
land-journey, Plin. 5, 6, 6, § 39; Auct. B. Alex. 25, 1;32, 1: coturnices, parva avis et terrestris potius quam sublimis,
remaining on the ground, Plin. 10, 23, 33, § 64: He. Terrestris cena est. Er. Sus terrestris bestia'st, a supper from the ground, i. e. consisting of vegetables, poor, Plaut. Capt. 1, 2, 86. — Hence, subst.: terrestrĭa, ium, n. (sc. animalia), land-animals:in terrestribus serpentes,
Plin. 10, 62, 82, § 169 sq. -
68 terrestris
terrestris, e ( nom. masc. terrester, Flor 2, 2, 4; v. infra), adj. [terra], of or belonging to the earth or to the land, earth-, land-, terrestrial:erant animantium genera quattuor, quorum unum divinum atque caeleste, alterum pennigerum et aërium, tertium aquatile, terrestre quartum,
Cic. Univ. 10:pecudes,
Plaut. Ps. 3, 2, 46:admiratio rerum caelestium atque terrestrium,
Cic. N. D. 2, 30, 75:in Capitolio, hoc est in terrestri domicilio Jovis,
id. Verr. 2, 4, 58, § 129:terrestris coepulonus,
Plaut. Pers. 1, 3, 20:archipirata,
Cic. Verr. 2, 5, 27, § 70; cf.:populus vere terrester,
Flor. 2, 2, 4 Duk.:exercitus,
land - forces, Nep. Them. 2, 5:proelia,
battles by land, id. Alcib. 5, 5:iter,
land-journey, Plin. 5, 6, 6, § 39; Auct. B. Alex. 25, 1;32, 1: coturnices, parva avis et terrestris potius quam sublimis,
remaining on the ground, Plin. 10, 23, 33, § 64: He. Terrestris cena est. Er. Sus terrestris bestia'st, a supper from the ground, i. e. consisting of vegetables, poor, Plaut. Capt. 1, 2, 86. — Hence, subst.: terrestrĭa, ium, n. (sc. animalia), land-animals:in terrestribus serpentes,
Plin. 10, 62, 82, § 169 sq. -
69 torpeo
torpĕo, ēre, v. n. [Sanscr. root tarp-, to sate; Gr. terpô], to be stiff, numb, motionless, inactive, torpid, sluggish, etc. (syn.: langueo, languesco, stupeo, rigeo).I.Lit.:B.torpentes gelu,
Liv. 21, 56, 7; 21, 55, 8; cf.:digitus torpens frigore,
Suet. Aug. 80:languidi et torpentes oculi,
Quint. 11, 3, 76:torpentes rigore nervi,
Liv. 21, 58, 9:membra torpent,
Plin. 7, 50, 51, § 168; cf.:torpentes membrorum partes,
id. 24, 4, 7, § 13:torpent infractae ad proelia vires,
Verg. A. 9, 499:duroque simillima saxo Torpet,
Ov. M. 13, 541:quid vetat et nervos magicas torpere per artes?
id. Am. 3, 7, 35:serpentes torpentes inveniantur,
Plin. 24, 16, 92, § 148:hostem habes aegre torpentia membra trahentem,
Sil. 4, 68:non eadem vini atque cibi torpente palato Gaudia,
Juv. 10, 203; cf.:non exacuet torpens sapor ille palatum,
Ov. P. 1, 10, 13.—Transf., of inanim. things, to be still, motionless, sluggish:II.torpentes lacus,
Stat. Th. 9, 452:amnis,
id. ib. 4, 172:locus depressus hieme pruinis torpet,
Col. 1, 4, 10:Orpheus tacuit torpente lyrā,
Sen. Med. 348:antra Musarum longo torpentia somno,
Claud. Rapt. Pros. 2, praef. 51; 1, 262.—Trop., to be stupid, stupefied, astounded; to be dull, listless, inactive (cf. stupeo):timeo, totus torpeo,
Plaut. Am. 1, 1, 179; cf.:timore torpeo,
id. Truc. 4, 3, 50:torpentibus metu qui aderant,
Liv. 28, 29, 11:deum volumus cessatione torpere,
Cic. N. D. 1, 37, 102:quidnam torpentes subito obstupuistis Achivi? id. poët. Div. 2, 30, 64: torpentes metu,
Liv. 28, 29, 11:defixis oculis animoque et corpore torpet?
Hor. Ep. 1, 6, 14:cum Pausiacā torpes tabellā,
when you are lost in admiration, id. S. 2, 7, 95:nec torpere gravi passus sua regna veterno,
Verg. G. 1, 124:frigere ac torpere senis consilia,
Liv. 6, 23, 7:consilia re subitā,
id. 1, 41, 3:torpebat vox spiritusque,
id. 1, 25, 4:Tyrii desperatione torpebant,
Curt. 4, 3, 16:rursus ad spem et fiduciam erigere torpentes,
id. 4, 10, 7; 4, 14, 13. -
70 video
vĭdĕo, vīdi, vīsum, 2 (viden', i.e. videsne, Plaut. Ep. 2, 2, 37; Ter. Eun. 2, 2, 10; 2, 2, 34; 4, 6, 16; Cat. 61, 98; Tib. 2, 2, 17; Verg. A. 6, 779; inf. viderier, Cic. Dom. 53, 136; Ter. Hec. 5, 1, 33:I.vidĕ,
Plaut. Ps. 1, 1, 46), v. a. and n. [Sanscr. root vid-, vēda, know; vindāmi, find; cf. vēda-s, sacred book; Gr. root id, Wid-, in eidon, saw; oida, know; Germ. wissen; Engl. wit, wot], to see, perceive, with the eyes (syn. cerno).Lit.A.In gen.: Ph. Tun' me vidisti? Sc. Atque his quidem oculis. Ph. Carebis, credo, Qui plus vident, quam quod vident. Sc. Numquam hercle deterrebor, Quin viderim id quod viderim, Plaut. Mil. 2, 4, 15 sq.:2.clare oculis video,
id. ib. 3, 1, 35:nos enim ne nunc quidem oculis cernimus ea, quae videmus, etc.,
Cic. Tusc. 1, 20, 46; id. de Or. 3, 40, 161:Considium, quod non vidisset, pro viso sibi renuntiasse,
Caes. B. G. 1, 22 fin.:mulieres et pueri qui visum processerant,
Sall. J. 94, 5:ut juvat pastas oves Videre properantes domum! Videre fessos vomerem inversum boves Collo trahentes languido!
Hor. Epod. 2, 62 sq.:serpentes atque videres Infernas errare canes,
id. S. 1, 8, 35 et saep.—With ut and ind. (poët.):viden', ut geminae stant vertice cristae?
Verg. A. 6, 779:viden' ut faces Splendidas quatiunt comas?
Cat. 61, 77.—With ut and subj.:nonne vides, ut tota tremor pertemptet equorum Corpora?
Verg. G. 3, 250:nonne vides ut... Antennae gemant?
Hor. C. 1, 14, 3.— Pass.:ubi sol sex mensibus continuis non videtur,
Varr. R. R. 1, 2, 4:a se disertos visos esse multos,
Quint. 8, praef. § 13; cf. id. 12, 1, 21:consulis ante pedes ire viderer eques,
Ov. P. 4, 9, 18.— Absol., to see, i. e. to have the eyes open, to be awake, Verg. E. 6, 21.— Impers. pass.: De. Vide sis modo etiam. Ly. Visum'st, Plaut. Merc. 2, 2, 52; id. As. 3, 3, 95.—Transf.a.Of things ( poet.), to see:b.(Apenninus) Gallica rura videt,
Luc. 2, 429:et casus abies visura marinos,
i. e. to experience, Verg. G. 2, 68.—Of places, etc., to look out on, afford a view of (post-Aug.):c.triclinium hortum et gestationem videt,
Plin. Ep. 2, 17, 13.—Of the other senses, to perceive, observe any thing:B.vidistin' toto sonitus procurrere caelo?
Prop. 2, 16 (3, 8), 49:mugire videbis Sub pedibus terram et descendere montibus ornos,
Verg. A. 4, 490:tum videres Stridere secretā divisos aure susurros,
Hor. S. 2, 8, 77:naso poljam haec quidem videt plus quam oculis,
Plaut. Mil. 4, 6, 44.—In partic., to see on purpose, to look at any thing:II.vide sis signi quid siet,
Plaut. Am. 2, 2, 155; cf.:vide, tali ubi sint,
id. Most. 1, 3, 151:illud vide, os ut sibi distorsit carnufex,
Ter. Eun. 4, 4, 3:vide, si non os inpudens Videtur,
id. ib. 5, 1, 23; cf.:specta me, a threatening expression,
Plaut. As. 1, 2, 19 al.: quin tu me vides? only look at me! i. e. see what I have done! Cic. Pis. 25, 61.—Trop.A.In gen., to see with the mind's eye, to perceive, mark, observe, discern, understand, comprehend, be aware, know, etc. (class.;B.syn. percipio): ad te, ut video, comminus accessit,
Cic. Att. 2, 2, 2:quem exitum ego tam video animo, quam ea, quae oculis cernimus,
id. Fam. 6, 3, 2:aperte enim adulantem nemo non videt,
sees through, detects, id. Lael. 26, 99:si dormientes aliquid animo videre videamur,
id. Ac. 2, 40, 125:aliquid in somnis,
id. N. D. 1, 29, 82:somnia,
id. Div. 2, 71, 147:quod ego, cur nolim, nihil video,
id. Fam. 9, 6, 2:nonne vobis videtur is animus qui plus cernat et longius, videre se ad meliora proficisci: ille autem cui obtusior est acies non videre?
id. Sen. 23, 83.—With comp., plus, etc.:ut is qui illusus sit plus vidisse videatur,
to have seen farther, had more insight, Cic. Lael. 26, 99:videre acutius atque acrius vitia in dicente quam recta,
id. de Or. 1, 25, 116:aliena melius videre et dijudicare,
Ter. Heaut. 3, 1, 97 (95): cum me vidisse plus fateretur, se speravisse meliora, that I had seen farther, Cic. Phil. 2, 15, 39; cf.:sin autem vos plus in re publicā vidistis,
id. Imp. Pomp. 22, 64; cf.:vos universos in consule deligendo plurimum vidisse fateantur,
id. Agr. 2, 37, 103:di vatesque eorum in futurum vident,
Liv. 6, 12.—With two accs.:quem virum Crassum vidimus,
Cic. Sen. 17, 61; cf.:officiorum conjunctione me privatum videbam,
id. Brut. 1, 1:cum invidiosum se propter nimias opes viderit,
Just. 32, 4, 4.—With ut and ind. (poët.):nonne vides, croceos ut Tmolus odores, India mittit ebur,
Verg. G. 1, 56.—In partic.1.To look at, look to, consider, to think or reflect upon (cf.:2.reputo, considero): duae condiciones sunt: utram tu accipias, vide,
Plaut. Bacch. 4, 9, 118:nunc ea videamus, quae contra ab his disputari solent,
Cic. Ac. 2, 13, 40:id primum videamus, quātenus amor in amicitiā progredi debeat,
id. Lael. 11, 36:sed videamus Herculem ipsum,
id. Tusc. 2, 8, 20 Klotz ad loc.:quamobrem et haec videnda et pecuniae fugienda cupiditas,
id. Off. 1, 20, 68:te moneo: videas etiam atque etiam et consideres, quid agas, quo progrediare, etc.,
id. Verr. 2, 5, 68, § 174:legi Bruti epistolam non prudenter rescriptam: sed ipse viderit,
let him see to that himself, id. Att. 12, 21, 1; so,viderit,
Ov. A. A. 2, 371; id. Tr. 5, 2, 43; cf.:quam id recte faciam, viderint sapientes,
Cic. Lael. 3, 10; and:quae (ars) quam sit facilis, illi viderint, qui, etc.... deinde etiam tu ipse videris, qui eam artem facilem esse dicis,
id. de Or. 1, 58, 246:viderint ista officia viri boni,
id. Quint. 17, 55.—To look out for, see to, care for, provide:3.atque idem (sapiens) ita acrem in omnis partis aciem intendit, ut semper videat sedem sibi ac locum sine molestiā vivendi,
Cic. Tusc. 4, 17, 38:antecesserat Statius, ut prandium nobis videret,
i. e. provide, id. Att. 5, 1, 3:dulciculae potionis aliquid videamus et cibi,
id. Tusc. 3, 19, 46:aliud lenius (vinum),
Ter. Heaut. 3, 1, 50:Philippum dixisse constabat, videndum sibi aliud esse consilium, illo senatu se rem publicam gerere non posse,
Cic. de Or. 3, 1, 2:absque eo esset, Recte ego mihi vidissem,
Ter. Phorm. 1, 4, 12.—To take care, see to it, make sure, with final clause:4. a.navem idoneam ut habeas, diligenter videbis,
Cic. Fam. 16, 1, 2; cf.:videret, ut quam primum tota res transigeretur,
id. Quint. 5, 20:ne fortuna mea desit, videte,
Liv. 6, 18, 8.— Impers. pass.:videndum est, ne absit benignitas... tum, ut pro dignitate cuique tribuatur,
Cic. Off. 1, 14, 42:ut Latine loquamur, non solum videndum est ut verba efferamus ea, etc.,
id. de Or. 3, 11, 40; cf.:vos videte, quid aliae faciant isto loco feminae: et ne, cum velitis, exire non liceat,
id. Fam. 14, 18, 2.—In gen.:b.qui suo toto consulatu somnum non viderit,
Cic. Fam. 7, 30, 1.—Esp., to see, live to see a period or event:5.ex multis diebus, quos in vitā celeberrimos laetissimosque viderit,
Cic. Lael. 3, 12:utinam eum diem videam, cum, etc.,
id. Att. 16, 11, 1:duxi uxorem: quam ibi miseriam vidi!
Ter. Ad. 5, 4, 13:spero multa vos liberosque vestros in re publicā bona esse visuros,
Cic. Mil. 28, 78:multas jam summorum imperatorum clarissimas victorias aetas nostra vidit,
id. ib. 28, 77:tantum pro! degeneramus a parentibus nostris, ut praeter quam oram illi Punicas vagari classes dedecus esse imperii sui duxerint, eam nos nunc plenam hostium jam factam videamus,
Liv. 22, 14, 6; cf. id. 6, 14, 4.—Pregn., to see, i. e. go to see, visit (colloq.; cf.:6.viso, inviso): sed Septimium vide et Laenatem,
Cic. Att. 12, 14, 1:quā re etiam Othonem vide,
id. ib. 12, 37, 4:videbis ergo hominem, si voles,
id. ib. 4, 12 init.:mane videas Plinium domi,
Plin. Ep. 1, 5, 8; Suet. Tib. 7.— Pass., to receive attention, be visited, Amm. 14, 7, 10.—Me vide, rely on me, trust me, believe me, a formula of exhortation and assurance (ante-class.), Plaut. Trin. 3, 3, 79 Brix ad loc.; id. Mil. 2, 4, 23 Lorenz ad loc.; id. Rud. 3, 3, 18; id. Merc. 5, 4, 53; Ter. And. 2, 2, 13; id. Phorm. 4, 4, 30.—7.Pass., to be looked upon or regarded in any manner, i. e. to seem, appear to be or do any thing:(β).numquam periculi fugā committendum est, ut imbelles timidique videamur,
Cic. Off. 1, [p. 1989] 24, 83:ne id, quod speciem haberet honesti, pugnaret cum eo, quod utile videretur,
id. ib. 3, 2, 7:multo rem turpiorem fore et iniquiorem visum iri intellegebant,
id. Verr. 2, 2, 17, § 42; cf. id. de Or. 3, 11, 42:ex quo illorum beata mors videtur, horum vita laudabilis,
id. Lael. 7, 23.—Parenthet. (cf. c. infra):cum ceteris, ut quidem videor, tum mihi ipse displiceo,
Cic. Fam. 4, 13, 3:ea vocabula non, ut videntur, easdem res significant,
id. ib. 3, 34, 84.—With dat. of pers.:cetera, quae quibusdam admirabilia videntur, etc.,
Cic. Lael. 23, 86:digna mihi res cum omnium cognitione tum nostrā familiaritate visa est,
id. ib. 1, 4:idonea mihi Laelii persona visa est, quae, etc.,
id. ib.:a naturā mihi videtur potius quam ab indigentiā orta amicitia,
id. ib. 8, 27:quae Aristoni et Pyrrhoni omnino visa sunt pro nihilo,
id. Fin. 2, 13, 43:quod idem Scipioni videbatur,
id. ib. 4, 14.—Parenthet. (cf. c. infra):quam nostris libris satis diligenter, ut tibi quidem videmur, expressimus,
Cic. Att. 8, 11, 1:Philargyrus omnia de te, ut mihi quidem visus est, narravit,
id. Fam. 4, 13, 3.—With inf.:(γ).de familiari illo tuo videor audisse,
Cic. de Or. 2, 10, 40; id. N. D. 1, 21, 58:satis facere rei publicae videmur, si, etc.,
id. Cat. 1, 1, 2:ut beate vixisse videar, quia, etc.,
id. Lael. 4, 15:solem e mundo tollere videntur, qui amicitiam e vitā tollunt,
id. ib. 13, 47:videre jam videor populum a senatu disjunctum,
id. ib. 12, 41; cf.:te vero, Caecili, quem ad modum sit elusurus, videre jam videor,
id. Div. in Caecil. 14, 45:vere videor posse contendere,
Nep. Att. 12, 4:audire videor undique congerentes nomina poëtarum,
Quint. 10, 1, 56; Vell. 2, 14, 1; Plin. Ep. 10, 61 (69), 1; id. Pan. 17, 1.—With dat. of pers., Cic. Lael. 14, 51:videor mihi perspicere ipsius animum,
id. Fam. 4, 13, 5:hoc mihi videor videre,
id. Inv. 2, 57, 171. —With nom. and inf.:(δ).ut exstinctae potius amicitiae quam oppressae esse videantur,
Cic. Lael. 21, 78:ut tamquam a praesentibus coram haberi sermo videretur,
id. ib. 1, 3:quae (sapientia) videtur in hominem cadere posse,
id. ib. 26, 100: visus 'st in somnis pastor ad me adpellere, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44 B. and K.:ut Aratus ab Jove incipiendum putat, ita nos rite coepturi ab Homero videmur,
Quint. 10, 1, 46.—With dat. of pers.:divitior mihi et affluentior videtur esse vera amicitia,
Cic. Lael. 16, 58.—Impers., with acc. and inf. (rare; cf.b.creditur, in the same constr., and dicitur): non mihi videtur, ad beate vivendum satis posse virtutem,
Cic. Tusc. 5, 5, 12:aliis videtur, non incohatam sed perfectam probationem hoc nomen accipere,
Quint. 5, 10, 5 Spald.:quae vult videri, se esse prudentiam,
Cic. Off. 3, 17, 71:quia videbatur et Limnaeam eodem tempore oppugnari posse,
Liv. 36, 13, 9 Weissenb. ad loc.— Absol.:sed mihi contra ea videtur,
Sall. J. 85, 2:seque facile, ut mihi videtur, expediunt,
Cic. Fin. 1, 20, 66; id. Marcell. 3, 10.—In official decisions, as a guarded opinion instead of a positive declaration:c.majores nostri voluerunt, quae jurati judices cognovissent, ea non ut esse facta, sed ut videri pronuntiarent,
Cic. Ac. 2, 47, 146:fecisse videri pronuntiat,
id. Verr. 2, 5, 6, § 14:cum pontifices decressent, videri posse sine religione eam partem areae mihi restitui,
id. Att. 4, 2, 3:consul adjecit Senatusconsultum, Ambraciam non videri vi captam esse,
Liv. 38, 44, 6:Scipionis sententiam sequuntur, uti ante certam diem Caesar exercitum dimittat: si non faciat, eum adversus rempublicam facturum videri,
Caes. B. C. 1, 2.—Pregn., videtur (alicui), it seems proper, right, or fit, it seems good to any one; he ( she, etc.) pleases, likes.(α).With dat. of pers.:(β).tibi si videbitur, villis iis utere, quae, etc.,
Cic. Fam. 14, 7, 3:velim Lentulum puerum visas eique de mancipiis, quae tibi videbitur, attribuas,
id. Att. 12, 28, 3:qui imitamur, quos cuique visum est,
id. Off. 1, 32, 118:ut consul, quem videretur ei, cum imperio mitteret, qui, etc.,
Liv. 31, 3, 2; 29, 20, 4: si ei videretur, integram rem ad senatum reiceret, if he pleased, a formula of politeness, Liv. 26, 16, 4 Weissenb. ad loc.;31, 4, 2: ut, si videretur ei, maturaret venire,
id. 34, 46, 5.—Without dat.:ubi visum est, sub vesperum dispersi discedunt,
Caes. B. G. 5, 58: eam quoque, si videtur, correctionem explicabo, Cic. Ac. 1, 9, 35:nunc, si videtur, hoc, illud alias,
id. Tusc. 1, 11, 23: M. Num non vis audire, etc.? A. Ut videtur, as you will, id. ib. 1, 32, 77:si videatur,
Liv. 6, 25, 2; 26, 22, 7. -
71 virulentus
vīrŭlentus, a, um, adj. [virus], full of poison, poisonous, virulent:serpentes,
Gell. 16, 11, 2.
См. также в других словарях:
Serpentes — Serpentes, s. Schlangen … Pierer's Universal-Lexikon
Serpentes — Serpentes, Schlangen (s. d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Serpentes — ⇒ Ophidia … Deutsch wörterbuch der biologie
Serpentes — Serpents Pour les articles homonymes, voir serpent (homonymie). Serp … Wikipédia en Français
Serpentes — Serpientes Rango temporal: Cretácico: Presente … Wikipedia Español
Serpentes — ? Змеи Научная классификация Царство: Животные Тип: Хордовые Подтип: Позвоночные … Википедия
Serpentes — Dieser Artikel behandelt die Tiergruppe Schlangen Zu weiteren Bedeutungen siehe Schlange und Schlangen (Gemeinde). Zu dem deutschen Politiker Albert Schlangen (1918–1966) siehe Albert Schlangen. Schlangen Ringelnatter … Deutsch Wikipedia
Serpentes — Ophidia O*phid i*a, prop. n. pl. [NL., fr. Gr. ?, dim. of o fis a snake.] (Zo[ o]l.) The suborder of reptiles which includes the serpents; called also {{Serpentes}}. [1913 Webster +PJC] Note: The most important divisions are: the {Solenoglypha},… … The Collaborative International Dictionary of English
Serpentes — noun snakes • Syn: ↑suborder Serpentes, ↑Ophidia, ↑suborder Ophidia • Hypernyms: ↑animal order • Member Holonyms: ↑Squamata, ↑order Squamata … Useful english dictionary
Serpentes — Serpẹntes [lateinisch], die Schlangen … Universal-Lexikon
Serpentes — Ser·pen·tes (serґpen tēz) Ophidia … Medical dictionary