-
1 sepeli
yks.nom. sepeli; yks.gen. sepelin; yks.part. sepeliä; yks.ill. sepeliin; mon.gen. sepelien sepeleiden sepeleitten; mon.part. sepelejä sepeleitä; mon.ill. sepeleihinsepeli щебень, щебенка
щебень, щебенка -
2 sepeli
yks.nom. sepeli; yks.gen. sepelin; yks.part. sepeliä; yks.ill. sepeliin; mon.gen. sepelien sepeleiden sepeleitten; mon.part. sepelejä sepeleitä; mon.ill. sepeleihinchip (noun)chipping (noun)macadam (noun)road-metal (noun)* * *• road metal• chip• road-metal• crushed stone• chipping• macadam• chips• broken stones• broken stone -
3 sepeli
sepelio -
4 sepeli
щебень, щебенка -
5 sepeli
-
6 broken stones
• sepeli -
7 road-metal
• sepeli -
8 щебенка
-
9 щебень
-
10 sepelio
sepeli -
11 kiviprügi
sepeli -
12 kruus
sepelimukisoraruukkuhernesorakippo -
13 krossten
sepelikivimurska -
14 makadam
sepelimetalliseosmetallinenbuild. sepellys -
15 sepelio
sĕpĕlĭo, pelīvi or ii, pultum, 4 ( perf. sepeli, Pers. 3, 97; part. perf. sepelitus, Cato ap. Prisc. p. 909 P.; fut. sepelibis, Aus. Ep 25, 61; perf. sepelisset, Prop. 1, 17, 19; [p. 1674] Quint. 8, 5, 16), v. a., to bury, inter (class.):I.sepultus intellegitur quoquo modo conditus, humatus vero humo contectus,
Plin. 7, 54, 55, § 187 (cf. also condo).Lit.: hominem mortuum, inquit lex in XII., in urbe ne sepelito neve urito. Credo vel propter ignis periculum. Quod autem addit, neve urito, indicat, non qui uratur, sepeliri, sed qui humetur. Att. Quid? qui post XII. in urbe sepulti sunt clari viri? etc., Cic. Leg. 2, 23, 58 Mos.:B.quoi (mortuo) auro dentes juncti escunt, ast im cum illo sepelirei ureive se fraude esto,
id. Fragm. 2, 24, 60: mortuus est, sepelitus est, Cato ap. Prisc. p. 909 P.: surge et sepeli natum, Att. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 106: aliquem, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 3:Tarquinio sepulto,
Cic. Rep. 2, 21, 38:suorum corpora,
Liv. 27, 42, 7:et sepeli lacrimis perfusa fidelibus ossa,
Ov. H. 14, 127. —Of merging in the sea:saevo sepelire profundo exanimos,
Sil. 13, 480.—To burn (the dead body), to perform the funeral rites of a man by burning:II.cujus corpus procul ab eo loco infoderunt... inde erutus atque eodem loco sepultus est,
Nep. Paus. 5, 5:qui vos trucidatos incendio patriae sepelire conatus est,
Cic. Fl. 38, 95:sepultum Consentiae, quod membrorum reliquum fuit, ossaque Metapontum ad hostes remissa,
i. e. buried after burning, Liv. 8, 24; cf. Nep. Eum. 13 fin.:sepeliri accuratissime imperavit... evenit ut semiustum cadaver discerperent canes,
Suet. Dom. 15.—Trop.A.To bury, i. e. to overwhelm, submerge, destroy, ruin, suppress, etc.:B.cerno animo sepultam patriam, miseros atque insepultos acervos civium,
Cic. Cat. 4, 6, 11:patriā sepultā,
Prop. 1, 22, 3 (sepulchra, Müll.):cuncta tuus sepelivit amor,
id. 3, 15 (4, 14), 9. haec sunt in gremio sepulta consulatus tui, Cic. Pis. 5, 11:somnum sepelire,
Plaut. Most. 5, 2, 1:quod bellum ejus (Pompeii) adventu sublatum ac sepultum,
Cic. Imp. Pomp. 11, 30; so,bellum,
Vell. 2, 75, 1; 2, 89, 3; 2, 90 al.:dolorem,
to put an end to, Cic. Tusc. 2, 13, 32:tunc, cum mea fama sepulta est,
Ov. P. 1, 5, 85:salutem in aeternum,
i. e. to destroy, Lucr. 2, 570; cf. Vell. 2, 126, 2: multa tenens antiqua, sepulta, vetustas Quae facit, Lucil. ap. Gell. 12, 4, 4:nullus sum... sepultus sum,
I'm lost, Ter. Phorm. 5, 8 (7), 50.—Poet.: sepultus, buried in deep sleep, lulled to sleep, slumbering:somno sepulti,
Lucr. 5, 974; 1, 134:invadunt urbem somno vinoque sepultam,
Verg. A. 2, 265:custode sepulto,
id. ib. 6, 424; cf.:assiduo lingua sepulta mero,
Prop. 3, 11 (4, 10), 56:paulum sepultae distat inertiae Celata virtus,
slumbering, idle, Hor. C. 4, 9, 29. -
16 resto
re-sto, stitī, āre, I) zurückstehen, still stehen, 1) im allg.: a) eig., Pacuv. tr. 227. – b) bildl.: impetus haut longe mediis regionibus restat, Enn. ann 481: qui (amor) restat, bleibt, ausharrt, Prop. 2, 25, 18. – 2) prägn., sich widersetzen, widerstehen, Widerstand leisten (vgl. Wagner Ter. heaut. 1009. Drak. Liv. 4, 58, 4. Drak. u. Fabri Liv. 23, 45, 9), Ter., Liv., Prop. u. Ov.: übtr., von Dingen, die nicht nachgeben, feststehen, aera, quae claustris restantia vociferantur, Lucr.: restantibus lamminis adversum pila et gladios, Tac.: restantia claustra, Sil. – II) zurückbleiben = übrig bleiben, übrig sein, 1) im allg.: a) v. Lebl.: de bonis quod restat reliquiarum, Plaut.: unam sibi spem reliquam in Etruscis restare, Liv.: hic restat actus, Cic.: dona pelago et flammis restantia, die dem Meere u. den Flammen entgangen sind, aus dem Meere u. den Fl. gerettet sind, Verg.: quae (summa studia amicorum) ei sola in malis restiterunt, Cic.: restat, ut etc., es ist noch übrig, daß usw., Cic. u.a.: hoc od. id restat, das fehlt noch, Cic. u. Ter.: u. so hoc restiterat etiam, ut etc., das hätte noch gefehlt, daß ich usw., Cic. fr.: non od. nihil aliud restat nisi od. quam m. folg. Infin., Liv. 44, 4, 8. Ter. Phorm. 85: u. bl. restat m. folg. Infin., Ov. met. 1, 700 (mihi restat, Ov. fast. 5, 369). Hor. ep. 1, 6, 27. Sil. 16, 345: m. folg. Acc. u. Infin., Stat. silv. 4, 1, 40. – b) v. Pers., noch übrig sein, α) übh.: restabam solus de modo viginti, Ov.: ultimus restabas labori, zuletzt warst du ihrer Mühsal noch übrig, Ov. – β) = noch am Leben sein, ubi etiam huius generis reliquias restare video, vivere etiam nunc lubet, Ter. adelph. 445: qui pauci admodum restant, von denen nur noch wenige übrig (am Leben) sind, Cic. de sen. 46: ego vivendo vici mea fata, superstes ut restarem genitor, Verg. Aen. 11, 161: omnes composui. Felices! nunc ego resto, Hor. sat. 1, 9, 28: iam pridem hunc sepeli; tu restas, Pers. 3, 97. – 2) in bezug auf die Zukunft, noch übrig sein = noch bevorstehen, placet (vobis) socios sic tractari, quod restat, ut per haec tempora tractatos videtis? in alle Zukunft, künftig, Cic. Verr. 3, 208. – hoc Latio restare canunt m. folg. Acc. u. Infin., Verg. Aen. 7, 270 sq.: u. mit bl. Infin., Lucr. 5, 227. Hor. ep. 1, 6, 27. – / Vulg. Perf. restavi, Augustin. serm. 112, 2 Mai.
-
17 sepelio
sepelio, pelīvī u. peliī, pultum, īre (altind. saparyáti, verehrt), einen Toten-, die Gebeine eines Toten zur Ruhe bringen (vgl. Plin. 7, 185 sepultus intellegitur quoque modo conditus), I) eig.: a) bestatten, beisetzen, begraben, mortuum in urbe ne sepelito, XII tabb. fr.: ossa, Ov. – b) verbrennen, Liv. u. Suet. – II) bildl.: 1) gleichs. zu Grabe tragen, begraben = völlig unterdrücken, vernichten usw., patriam, Cic. u. Prop.: famam, Ov.: bellum, beilegen, Cic. u. Vell.: somnum, vertreiben, Plaut.: dolorem, Cic. u. Prop.: cum Genucio unā mortuam ac sepultam tribuniciam potestatem, Liv.: multa tenens antiqua sepulta, in Vergessenheit Geratenes, Enn. fr. – nullus sum, sepultus sum, es ist aus mit mir, ich bin verloren, Ter. Phorm. 943. – 2) in etwas begraben, versenken, vinolentiā sepeliri, Augustin. serm. 391, 2: dah. poet., sepultus, in etwas gleichs. begraben, versenkt, somno vinoque sepultus, Verg.: inertia sepulta, schlummernd, lässig, Hor.: custode sepulto, eingeschläfert, Verg. – / Perf. sepulivit, Corp. inscr. Lat. 3, 2326: Futur. sepelibis, Auson. epist. 25, 61: Partic. Perf. Pass. sepelitus, Cato orat. 12 (b). fr. 3: sepellitus, Corp. inscr. Lat. 8, 4373 u. 13, 1968: saepelitam, Corp. inscr. Lat. 10, 2496. – Synk. Perfektformen, sepeli, Pers. 3, 97: sepelisset, Prop. 1, 17, 19. Lact. de mort. pers. 40, 6: sepelissent, Quint. 8, 5, 16: sepelisse, Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 10, 2.
-
18 chip
automatic data processing• palan aihio• pala• rouhia• rikkoa• veistää• siru(elektroniikka)• sirutechnology• siru (tekn)automatic data processing• siru (ATK)• sirpale• alibittitechnology• aihioforest and paper industry• uusiokuitukartonki• vuollabuilding / construction industry• päre• hakeforest and paper industry• hakeosanen• mikropiiri(tietotekn)• muren• peliraha• perunalastu• pelimarkkabuilding / construction industry• sepelimurske• sepelibuilding / construction industry• sepelimurska• säle• taltata• lastu• piiri• piiri(tietotekn)• pilke• kolhia• kolhu• kolhaistu kohta• kolo• kolhaista• lohjeta• lovi• lohkaista• lohkare* * *ip 1. past tense, past participle - chipped; verb(to knock or strike small pieces off: This glass (was) chipped when I knocked it over.) rikkoa, särkyä2. noun1) (a place from which a small piece is broken: There's a chip in the edge of this saucer.) kolo2) ((American french fries) (usually in plural) a cut piece of potato (fried): steak and chips.) ranskanperunat3) (a counter representing a certain value, used in gambling.) pelimerkki4) (a very small printed circuit, as used in computers, TV sets etc.)•- chip in -
19 resto
re-sto, stitī, āre, I) zurückstehen, still stehen, 1) im allg.: a) eig., Pacuv. tr. 227. – b) bildl.: impetus haut longe mediis regionibus restat, Enn. ann 481: qui (amor) restat, bleibt, ausharrt, Prop. 2, 25, 18. – 2) prägn., sich widersetzen, widerstehen, Widerstand leisten (vgl. Wagner Ter. heaut. 1009. Drak. Liv. 4, 58, 4. Drak. u. Fabri Liv. 23, 45, 9), Ter., Liv., Prop. u. Ov.: übtr., von Dingen, die nicht nachgeben, feststehen, aera, quae claustris restantia vociferantur, Lucr.: restantibus lamminis adversum pila et gladios, Tac.: restantia claustra, Sil. – II) zurückbleiben = übrig bleiben, übrig sein, 1) im allg.: a) v. Lebl.: de bonis quod restat reliquiarum, Plaut.: unam sibi spem reliquam in Etruscis restare, Liv.: hic restat actus, Cic.: dona pelago et flammis restantia, die dem Meere u. den Flammen entgangen sind, aus dem Meere u. den Fl. gerettet sind, Verg.: quae (summa studia amicorum) ei sola in malis restiterunt, Cic.: restat, ut etc., es ist noch übrig, daß usw., Cic. u.a.: hoc od. id restat, das fehlt noch, Cic. u. Ter.: u. so hoc restiterat etiam, ut etc., das hätte noch gefehlt, daß ich usw., Cic. fr.: non od. nihil aliud restat nisi od. quam m. folg. Infin., Liv. 44, 4, 8. Ter. Phorm. 85: u. bl. restat m. folg. Infin., Ov. met. 1, 700 (mihi restat, Ov. fast. 5, 369). Hor. ep. 1, 6, 27. Sil. 16, 345: m. folg. Acc. u. Infin., Stat. silv. 4, 1, 40. – b) v.————Pers., noch übrig sein, α) übh.: restabam solus de modo viginti, Ov.: ultimus restabas labori, zuletzt warst du ihrer Mühsal noch übrig, Ov. – β) = noch am Leben sein, ubi etiam huius generis reliquias restare video, vivere etiam nunc lubet, Ter. adelph. 445: qui pauci admodum restant, von denen nur noch wenige übrig (am Leben) sind, Cic. de sen. 46: ego vivendo vici mea fata, superstes ut restarem genitor, Verg. Aen. 11, 161: omnes composui. Felices! nunc ego resto, Hor. sat. 1, 9, 28: iam pridem hunc sepeli; tu restas, Pers. 3, 97. – 2) in bezug auf die Zukunft, noch übrig sein = noch bevorstehen, placet (vobis) socios sic tractari, quod restat, ut per haec tempora tractatos videtis? in alle Zukunft, künftig, Cic. Verr. 3, 208. – hoc Latio restare canunt m. folg. Acc. u. Infin., Verg. Aen. 7, 270 sq.: u. mit bl. Infin., Lucr. 5, 227. Hor. ep. 1, 6, 27. – ⇒ Vulg. Perf. restavi, Augustin. serm. 112, 2 Mai. -
20 sepelio
sepelio, pelīvī u. peliī, pultum, īre (altind. saparyáti, verehrt), einen Toten-, die Gebeine eines Toten zur Ruhe bringen (vgl. Plin. 7, 185 sepultus intellegitur quoque modo conditus), I) eig.: a) bestatten, beisetzen, begraben, mortuum in urbe ne sepelito, XII tabb. fr.: ossa, Ov. – b) verbrennen, Liv. u. Suet. – II) bildl.: 1) gleichs. zu Grabe tragen, begraben = völlig unterdrücken, vernichten usw., patriam, Cic. u. Prop.: famam, Ov.: bellum, beilegen, Cic. u. Vell.: somnum, vertreiben, Plaut.: dolorem, Cic. u. Prop.: cum Genucio unā mortuam ac sepultam tribuniciam potestatem, Liv.: multa tenens antiqua sepulta, in Vergessenheit Geratenes, Enn. fr. – nullus sum, sepultus sum, es ist aus mit mir, ich bin verloren, Ter. Phorm. 943. – 2) in etwas begraben, versenken, vinolentiā sepeliri, Augustin. serm. 391, 2: dah. poet., sepultus, in etwas gleichs. begraben, versenkt, somno vinoque sepultus, Verg.: inertia sepulta, schlummernd, lässig, Hor.: custode sepulto, eingeschläfert, Verg. – ⇒ Perf. sepulivit, Corp. inscr. Lat. 3, 2326: Futur. sepelibis, Auson. epist. 25, 61: Partic. Perf. Pass. sepelitus, Cato orat. 12 (b). fr. 3: sepellitus, Corp. inscr. Lat. 8, 4373 u. 13, 1968: saepelitam, Corp. inscr. Lat. 10, 2496. – Synk. Perfektformen, sepeli, Pers. 3, 97: sepelisset, Prop. 1, 17, 19. Lact. de mort. pers. 40, 6: sepelissent, Quint. 8, 5, 16: se-————pelisse, Aur. Vict. de orig. gent. Rom. 10, 2.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
sepeli — se|pe|li Mot Pla Nom masculí … Diccionari Català-Català
Historia de la Semana Santa en Valladolid — Paso de El Descendimiento, conocido también como del Reventón, uno de los más importantes de la historia de la Semana Santa vallisoletana. La Historia de la Semana Santa de Valladolid se remonta al siglo XV, cuando se comenzaron a organizar las… … Wikipedia Español
Daniel Katz (writer) — Daniel Katz (born 25 November 1938 in Helsinki) is an award winning Jewish Finnish writer. Contents 1 History 1.1 Novels 1.2 Radio Plays 1.3 Screen plays … Wikipedia
MAMMAE et Tatae — MAMMAE, et Tatae apud Romanos, Nutrices dictaesunt, et Nutricii. Unde Inscr. Romae: Dis. M. Zetho. Corinthus. Tata, eius, et Nice. Mamma. f. V. A. I. DXVI. D. Hieron. ad Heliodorum, Nunc et Gerula quondam, iam anus; et Nutricius, secundus post… … Hofmann J. Lexicon universale
krėsti — krė̃sti, krẽčia (krẽta), krė̃tė 1. tr. SD373, KBII161, K, Plt, Šn, Km, Ndz purtyti; purtant nuberti, numesti: Vėjas eglių skujas krẽčia NdŽ. Krė̃sk obalius nuo obels J. Žieminius [obuolius] baisiai krečia Skr. Gaidys kap krėtė lazdelę… … Dictionary of the Lithuanian Language
prisiūlyti — K, Rtr, Š 1. žr. įsiūlyti 1: Niekaip negalėjau vaikui prisiūlyt valgyt Ds. Močia neprisiūlis: kai [sūnus] nenorės, neims (neves) Klt. Kap prisiūlija, tai paragaunu Šlčn. 2. žr. siūlyti 1: Labai gražias riebsilkes bačkose bei pagal kapą prisiūlo… … Dictionary of the Lithuanian Language
šėpelis — 1 ךė̃pelis (vok. Scheffel) sm. (1) K, NdŽ, FrnW, KŽ, šėpelis (1) Tlž, Rg; Q336, N, I(Žv), J, BIV294, Vlkj, Slv, Mrj psn. toks medinis indas biralams seikėti: (Su) šė̃peliu seikėti KII150. ║ į tokį indą telpantis kiekis: Mieruodavom teip: šėpelis … Dictionary of the Lithuanian Language
sep- — sep English meaning: to care of smth.; to honour Deutsche Übersetzung: ‘sich with etwas abgeben, in Ehren halten” Material: O.Ind. sápati “liebkost, umwirbt, pflegt, betreibt”, Av. hap (2. 3. sg. hafšī, haptī) “(in the Hand)halten … Proto-Indo-European etymological dictionary
-ble — var. of able (soluble); occurring first in words of Latin origin that came into English through French, later in words taken directly from Latin. [ME < OF < L bilem, acc. of bilis (masc. and fem.) or < bile (neut.) adj. suffix] * * * ble … Useful english dictionary