Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

senectus

  • 1 senectūs

        senectūs ūtis, f    [senex], old age, extreme age, senility.—Only sing: hoc vitium fert senectus hominibus, T.: senectutem occasum vitae definire: vivere ad summam senectutem: confecti homines senectute: viridis, V.: tremulo gradu venit aegra senectus, O.: obductā solvatur fronte senectus, the gravity of old age, H.: Temporibus geminis canebat sparsa senectus, i. e. gray hairs, V.—Of things, antiquity, age: (tabellae) cariosa, O.: vini veteris, Iu.—Person., the goddess of old age, Old Age: tristis, V.— Old age, old men: senectus semper agens aliquid.—Fig., of style, maturity: plena litteratae senectutis oratio.
    * * *
    I
    senecta, senectum ADJ
    old, aged
    II
    old age; old men collectively; shed snake skin

    Latin-English dictionary > senectūs

  • 2 senectus

    senectus senectus, utis f старость

    Латинско-русский словарь > senectus

  • 3 senectus

    [ senectus], tutis, f., old age [L. 1:36].*

    English-Latin new dictionary > senectus

  • 4 senectus

    [st1]1 [-] senectus, a, um (arch.): vieux; vieilli.    - senecta aetas (senecta dies): âge avancé. [st1]2 [-] senectūs, ūtis, f.: - [abcl][b]a - vieillesse, âge avancé; les vieux. - [abcl]b - dépouille des serpents. - [abcl]c - ancienneté, vétusté. - [abcl]d - tristesse, sérieux. - [abcl]e - maturité.[/b]    - temporibus canebat sparsa senectus, Virg. En. 5, 416: çà et là l'âge avait blanchi ses tempes.    - plena litteratae senectutis oratio, Cic. Brut. 76, 265: langage pleine d'une savante maturité.    - Albani pretiosa senectus, Juv.: la précieuse vétusté du vin d'Albe.
    * * *
    [st1]1 [-] senectus, a, um (arch.): vieux; vieilli.    - senecta aetas (senecta dies): âge avancé. [st1]2 [-] senectūs, ūtis, f.: - [abcl][b]a - vieillesse, âge avancé; les vieux. - [abcl]b - dépouille des serpents. - [abcl]c - ancienneté, vétusté. - [abcl]d - tristesse, sérieux. - [abcl]e - maturité.[/b]    - temporibus canebat sparsa senectus, Virg. En. 5, 416: çà et là l'âge avait blanchi ses tempes.    - plena litteratae senectutis oratio, Cic. Brut. 76, 265: langage pleine d'une savante maturité.    - Albani pretiosa senectus, Juv.: la précieuse vétusté du vin d'Albe.
    * * *
        Cruda ac viridis. Tacit. Verde vieillesse et encore robuste.
    \
        Adipisci senectutem. Cic. Parvenir à vieillesse.
    \
        Desipere senectute. Cic. Radoter de vieillesse.
    \
        Vetus senectus rugis frontem exarat. Horatius. Fait rider le front.
    \
        Senectus orationis. Cic. Quand la parolle et oraison d'un homme commence à estre attrempee.
    \
        Senectus. Plin. La peau dont les serpents et couleuvres se despouillent touts les ans au printemps.
    \
        Senectutem exuere. Plin. Se despouiller de telle peau.
    \
        Senectus, Adiectiuum: vt Membra senecta. Lucret. Vieulx.
    \
        Senecta aetas. Plaut. Aage de vieillesse.
    \
        Senecta dies: vt Senectam diem obiit in patria. Plin. Il fina sa vieillesse en, etc. Il mourut vieil en, etc.

    Dictionarium latinogallicum > senectus

  • 5 senectus

    1.
    sĕnectus, a, um, adj. [senex], aged, very old.
    I.
    Adj. (rare, and mostly anteclass.):

    senecta aetas,

    Plaut. Am. 4, 2, 12; id. Trin. 1, 2, 5; id. Aul. 2, 2, 75; id. Cas. 2, 3, 23; 2, 3, 41; id. Merc. 5, 4, 25; Lucr. 5, 886; 5, 896; Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 11, 165:

    membris exire senectis,

    Lucr. 3, 772: corpus, Sall. ap. Prisc. p. 869 (H. 4, 63 Dietsch): aetas, id. ap. Serv. Verg. A. 11, 165 (H. inc. lib. 115 Dietsch).—
    II.
    Subst.: sĕ-necta, ae, f., old age, extreme age, senility (freq., though mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.; cf. 2. senectus).
    A.
    In abstr.: prospiciendum ergo in senectā: nunc adulescentia est, Lucil. ap. Non. 492, 23; Enn. ap. Cic. Or. 55, 184 (Trag. v. 393 Vahl.; v. Vahl. N. cr. ad h. 1.); Plaut. Most. 1, 3, 60 (opp. aetatula); id. Trin. 2, 3, 7; id. Mil. 3, 1, 29; * Ter. Ad. 5, 8, 31; Caecil. ap. Cic. Sen. 8, 25; Lucr. 4, 1256; Liv. 2, 40, 6; 6, 8, 2; 24, 4, 2; 28, 16, 12; 38, 53, 9; Cat. 64, 217; Tib. 1, 4, 31; 1, 8, 42; 1, 10, 40 al.; Prop. 1, 19, 17; 2, 13 (3, 5), 47; 3, 5 (4, 4), 24; 3, 19 (4, 18), 15; Verg. G. 1, 186; 3, 96; id. A. 6, 114 al.; Hor. C. 1, 31, 19; 2, 6, 6; 2, 14, 3; id. Ep. 2, 2, 211; Ov. M. 3, 347; 6, 37; 6, 500;

    6, 675 et saep. al.: in senectā,

    Varr. L. L. 5, § 5 Müll.;

    so in prose,

    Petr. 132, 10; Plin. 7, 50, 51, § 167; 8, 32, 50, § 116; 16, 27, 51, § 117 et saep.; Tac. A. 3, 23; 3, 55; 4, 41; 4, 58 fin.; 13, 33; 14, 65 al.; Suet. Aug. 79; id. Ner. 40; id. Galb. 4, 17; id. Gram. 11; Vulg. Psa. 70, 18 al.—
    B.
    In the elder Pliny, concr. ( = 2. senectus, II.), the old skin, slough of a serpent, cast off annually:

    serpentes senectam exuendo, etc.,

    Plin. 20, 23, 95, § 254; 28, 11, 48, § 174; 30, 8, 22, § 69.—
    C.
    An old man, Sil. 8, 6; cf. id. 7, 178.
    2.
    sĕnectūs, ūtis,f. [senex].
    I.
    Old age, extreme age, senility (freq. and class.; only in sing.): adulescentia (tua) senectuti dedecoramentum (fuit), senectus rei publicae flagitium, C. Gracch. ap. Isid. Orig. 2, 21, 4; cf.:

    quasi qui adulescentiam florem aetatis, senectutem occasum vitae velit definire,

    Cic. Top. 7, 32:

    ut in Catone Majore, qui est scriptus ad te de senectute... ut tum ad senem senex de senectute, sic, etc.,

    id. Lael. 1, 4 sq.; cf. id. Sen. 1 sqq.:

    T. Aufidius, qui vixit ad summam senectutem,

    id. Brut. 48, 179:

    cum esset summā senectute et perditā valetudine,

    id. Phil. 8, 10, 31:

    confecti homines senectute,

    id. Fin. 5, 11, 33:

    ted optestor per senectutem tuam,

    Plaut. As. 1, 1, 3:

    ibi fovebo senectutem meam,

    id. Stich. 4, 1, 62; Ter. And. 5, 3, 16; id. Ad. 5, 3, 47; id. Hec. 1, 2, 44 al.; Caecil. ap. Cic. Sen. 8, 25; Lucr. 1, 414; Cic. Rep. 1, 3, 4; 5, 8, 10; id. Fin. 5, 11, 32; id. de Or. 1, 60, 255 et saep.; Cat. 108, 1; Tib. 2, 2, 19; Verg. G. 3, 67; id. A. 5, 416; 6, 304; 7, 440; Ov. M. 14, 143; Luc. 1, 343; 2, 128; Stat. S. 3, 3, 156; Tac. A. 1, 4; 6, 31; 12, 40;

    14, 40: dum virent genua, Et decet, obductā solvatur fronte senectus,

    the moroseness of old age, Hor. Epod. 13, 5; cf.:

    quae vos tam foeda senectus corripuit, fregitque animos?

    Val. Fl. 6, 283.—Of style; only trop., and hence with quasi:

    cum ipsa oratio jam nostra canesceret haberetque suam quandam maturitatem et quasi senectutem,

    Cic. Brut. 2, 8:

    plena litteratae senectutis oratio,

    id. ib. 76, 265.—Of inanim. things (for vetustas; only poet. and very rare):

    vos (tabellae) cariosa senectus Rodat,

    Ov. Am. 1, 12, 29:

    vini veteris,

    Juv. 5, 34; 13, 214.— Prov.: aquilae senectus, v. aquila.—
    II.
    Transf.
    1.
    Personified, the goddess of old age, Old Age:

    tristis Senectus,

    Verg. A. 6, 275.—
    2.
    Old age, i. e. old men:

    senectus semper agens aliquid,

    Cic. Sen. 8, 26; cf. id. ib. 14, 48; cf.:

    aequari adulescentes senectae suae impatienter indoluit,

    Tac. A. 4, 17.—
    3.
    Gray hairs:

    temporibus geminis canebat sparsa senectus,

    Verg. A. 5, 416. —
    4.
    The old skin, slough, cast off yearly by serpents and other animals:

    Theophrastus auctor est, anguis modo et stelliones senectutem exuere eamque protinus devorare,

    Plin. 8, 31, 49, § 111; 9, 30, 50, § 95; 30, 7, 19, § 57; 30, 9, 23, § 81; cf. senecta, supra, II. B.

    Lewis & Short latin dictionary > senectus

  • 6 senectus

    1. senectus, a, um (senex), alt, bejahrt, I) adi.: membra, Lucr.: corpus, Sall. fr.: aetas, das (hohe) Alter, Plaut., Sall. fr. u.a. (s. Arntzen Aur. Vict. epit. 41 extr.). – II) subst., senecta, ae, f., das (hohe) Alter, Greisenalter: 1) eig., Komik., Catull. u.a. Dicht., Varro LL., Liv. u. nachaug. Pros.: in senecta, im Alter, Ter.: s. extrema, Tac.: vom Alter der Tiere, Verg., Ov. u. Plin.: des Weines, Plin. – 2) meton., a) = der Greis, Sil. 8, 6; u. = die Greisin, Augustin. serm. 101, 1 Mai. – b) die alte Haut, die die Schlangen jährlich abwerfen, Plin.: senectam exuere, Plin.
    ————————
    2. senectūs, ūtis, f. (senex), das (hohe) Alter, Greisenalter, I) eig. u. meton.: 1) eig., Cic. u.a.: viridis, Plin. ep., cruda viridisque, Verg. u. Tac.: vivere ad summam senectutem, Cic.: ad extremam senectutem non minus dignitate quam gratiā fortunāque crevisse, Nep. – v. Tieren, Verg. u. Plin. – im Bilde, v. der Rede, Cic. Brut. 8: plena litteratae senectutis oratio, Cic. Brut. 265. – 2) meton.: a) abstr.: α) das Alter = das Finstere des Alters, die Finsterkeit, der Ernst, Hor. epod. 13, 5. – β) die Trägheit, Val. Flacc. 6, 283. – b) konkret: α) das Alter = das graue Haar, Verg. Aen. 5, 416. – β) das Alter = die Greise, senectus semper agens aliquid, Cic. de sen. 26: Ggstz. adulescentia, Cic. de sen. 48. – γ) die unsaubere Gestalt, Claud. VI. cons. Hon. 535. – δ) die alte Haut der Schlangen, die sie jährlich abwerfen, Plin.: senectutem exuere, Plin. – II) übtr., das Alter einer Sache, die lange Dauer, cariosa (sc. tabellarum), Ov.: vini, Iuven.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > senectus

  • 7 senectus [2]

    2. senectūs, ūtis, f. (senex), das (hohe) Alter, Greisenalter, I) eig. u. meton.: 1) eig., Cic. u.a.: viridis, Plin. ep., cruda viridisque, Verg. u. Tac.: vivere ad summam senectutem, Cic.: ad extremam senectutem non minus dignitate quam gratiā fortunāque crevisse, Nep. – v. Tieren, Verg. u. Plin. – im Bilde, v. der Rede, Cic. Brut. 8: plena litteratae senectutis oratio, Cic. Brut. 265. – 2) meton.: a) abstr.: α) das Alter = das Finstere des Alters, die Finsterkeit, der Ernst, Hor. epod. 13, 5. – β) die Trägheit, Val. Flacc. 6, 283. – b) konkret: α) das Alter = das graue Haar, Verg. Aen. 5, 416. – β) das Alter = die Greise, senectus semper agens aliquid, Cic. de sen. 26: Ggstz. adulescentia, Cic. de sen. 48. – γ) die unsaubere Gestalt, Claud. VI. cons. Hon. 535. – δ) die alte Haut der Schlangen, die sie jährlich abwerfen, Plin.: senectutem exuere, Plin. – II) übtr., das Alter einer Sache, die lange Dauer, cariosa (sc. tabellarum), Ov.: vini, Iuven.

    lateinisch-deutsches > senectus [2]

  • 8 senectus

    I a, um [ senex ]
    старый, престарелый ( corpus Sl); старческий, преклонный (aetas Pl, Lcr etc.)
    II senectūs, ūtis f. [ senex ]
    1) старость, старческий возраст ( vivere ad summam senectutem C)
    2) старое поколение, старики (s. semper agens aliquid C)
    3) мрачный вид, строгость ( frontis H)
    4) седина (temporibus sparsa s. V)
    6) ветхость (s. cariosa tabellarum O)

    Латинско-русский словарь > senectus

  • 9 senectus [1]

    1. senectus, a, um (senex), alt, bejahrt, I) adi.: membra, Lucr.: corpus, Sall. fr.: aetas, das (hohe) Alter, Plaut., Sall. fr. u.a. (s. Arntzen Aur. Vict. epit. 41 extr.). – II) subst., senecta, ae, f., das (hohe) Alter, Greisenalter: 1) eig., Komik., Catull. u.a. Dicht., Varro LL., Liv. u. nachaug. Pros.: in senecta, im Alter, Ter.: s. extrema, Tac.: vom Alter der Tiere, Verg., Ov. u. Plin.: des Weines, Plin. – 2) meton., a) = der Greis, Sil. 8, 6; u. = die Greisin, Augustin. serm. 101, 1 Mai. – b) die alte Haut, die die Schlangen jährlich abwerfen, Plin.: senectam exuere, Plin.

    lateinisch-deutsches > senectus [1]

  • 10 senectus

    ,utis f
    старческий возраст, старость

    Латинский для медиков > senectus

  • 11 senectus

    старость (1. 5 § 4 D. 13, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > senectus

  • 12 senectus

    utis, f третье склонение старость

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > senectus

  • 13 senectus

    old age, dotage.

    Latin-English dictionary of medieval > senectus

  • 14 senectus

    ,utis f
    старческий возраст, старость

    Latin-Russian dictionary > senectus

  • 15 senectus

    , utis f
      старость

    Dictionary Latin-Russian new > senectus

  • 16 senectus ipsa est morbus

       la misma vejez es una enfermedad

    Locuciones latinas > senectus ipsa est morbus

  • 17 summa senectus

      глубокая старость

    Dictionary Latin-Russian new > summa senectus

  • 18 Старость

    - senectus; senecta; senium; vetustas; ruga;

    • глубокая старость - vetus senectus;

    • был уже на пороге старости - vergentibus annis in senium;

    • не подверженный старости - tutus a senectute;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Старость

  • 19 старость

    senectus, utis f

    Латинский для медиков > старость

  • 20 Ветхость

    - senectus, utis, f; vetustas, atis, f ;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Ветхость

См. также в других словарях:

  • Senectus — (Senecta, lat.), das Greisenalter, s.u. Alter 2) B). Als Personification war S. die Tochter des Erebos u. der Nacht u. gehörte zu den unterirdischen Gottheiten; sie hatte ihren Aufenthalt in dem Vorhofe der Unterwelt unter den dem Tode verwandten …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Senectus (Mythologie) — Senectus (Mythologie), allegorische Römergottheit, das Greisenalter; eine Tochter der Nacht und des Erebus, die ihre Wohnung im Vorhof des Tartarus hatte. Man dachte und bildete sie mit allen den Gebrechlichkeiten, die hohem Alter eigen, und da… …   Damen Conversations Lexikon

  • Senectus insensibilis morbus est. — См. Старость приходит не с радостью, но с слабостью …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Senectus ipsa morbus est. — См. Старость приходит не с радостью, но с слабостью …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Immodicis brevis est aetas et rara senectus. — См. Не жилец …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Quam continuis et quantis longa senectus… — См. Старость не радость …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • sola ac per se senectus donationem testamentum aut transactionem non vitiat — /sowla aek par siy sanektas daneyshiyownam testamentam 6t traenzaekshiyownam non vishiyat/ Old age does not alone and of itself vitiate a will or gift …   Black's law dictionary

  • Sola, ac per se, senectus donationem, testamentum aut transaetionem non vitiat — Old age alone and of itself will not vitiate a gift, a will, or a transaction. Van Alst v Hunter (NY) 5 Johns Ch 148, 159 …   Ballentine's law dictionary

  • возраст старческий — (senectus) В. от 75 лет и старше …   Большой медицинский словарь

  • СЕНЕКТУТА —    • Senectus,          олицетворение старческого возраста у римлян, причисляемое к демонам, как дочь ночи и тьмы ( Έρεβος). (Cic. de n. d. 3, 17). У Вергилия (А. 6, 275) она является в преддверии подземного мира с другими родственными существами …   Реальный словарь классических древностей

  • Alter (das) — 1. Alter, Amt und Frauen soll man ehren. 2. Alter bedarf Geld und Gutthat. 3. Alter erfährt alle Tage etwas Neues. Nämlich neues Uebel. 4. Alter geht vor, sagte der Rekrut zum Veteranen, da ging s zum Sturme. 5. Alter hat das Vorgehen. 6. Alter… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»