-
1 semihomo
-
2 semihomo
sēmi-homo, hominis, m., der Halbmensch, I) = halb Mensch und halb Tier, Colum. poët. 10, 19: Centauri, Ov. met. 12, 536: canis, v. Anubis, Sedul. de veter. test. 231 Looshorn. – II) übtr. = halbwild, Cacus, Verg. Aen. 8, 194: Nasamones, Sil. 11, 180: talis etiam homo sive semihomo, Augustin. de civ. dei 19, 12, 2. p. 374, 24 D.2 (gleich darauf semiferus gen.); vgl. ibid. p. 373, 25 u. 374, 17 D.2
-
3 semihomo
sēmi-homo, hominis, m., der Halbmensch, I) = halb Mensch und halb Tier, Colum. poët. 10, 19: Centauri, Ov. met. 12, 536: canis, v. Anubis, Sedul. de veter. test. 231 Looshorn. – II) übtr. = halbwild, Cacus, Verg. Aen. 8, 194: Nasamones, Sil. 11, 180: talis etiam homo sive semihomo, Augustin. de civ. dei 19, 12, 2. p. 374, 24 D.2 (gleich darauf semiferus gen.); vgl. ibid. p. 373, 25 u. 374, 17 D.2Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > semihomo
-
4 semihomo
-
5 semihomo
half-man, half-human (half monster) -
6 semihomo
I.Lit.:II.Centauri,
Ov. M. 12, 536 (for which, semiferi, id. ib. 12, 406 al.; v. semifer, I.): mandragoras (because formed below like a man), Col. poët. 10, 19.—Trop., half-human, i. e. half-wild, half-savage, = semifer, II.:Cacus,
Verg. A. 8, 194 (for which, semifer, id. ib. 8, 267):Nasamones,
Sil. 11, 180. -
7 semifer
I.Lit.:II.semifer interea divinae stirpis alumno Laetus erat,
i. e. the Centaur Chiron, Ov. M. 2, 633;so of the Centaurs,
id. ib. 12, 406; Stat. Th. 9, 220; Luc. 6, 386: caput Panis, Lucr. 4, 587:pectus (Tritonis),
Verg. A. 10, 212:corpus Capricorni (because half goat and half fish),
Cic. Arat. 59 Orell. N. cr.:species hominum (with portenta),
Lucr. 2, 702 et saep.—Trop., half-wild, half-savage:(Cacus),
Verg. A. 8, 267 (for which, semihomo, id. ib. 194):glires semiferum animal,
Plin. 8, 57, 82, § 224:proles (canis),
Grat. Cyn. 253:genus hominum,
Plin. 6, 19, 22, § 66; Sil. 3, 542. -
8 semivir
sēmĭ-vĭr, vĭri, m. adj., a half-man, i. q. semihomo and semimas (not anteAug.).I.Lit.A.Half man and half beast, e. g. the Centaur Chiron. Ov. F. 5, 380;B.the Minotaur,
id. A. A. 2, 24 (cf. semibos):Nessus,
id. H. 9, 141.—An hermaphrodite, Ov. M. 4, 386; Plin. 11, 49, 110, § 263.—II.Transf., emasculated.A.Lit., of a priest of Cybele (cf. semimas), Juv. 6, 513:B.semiviri chori,
Sil. 17, 20:formosum adulescentem semivirum reddidit,
Lact. 1, 17, 7. —Trop., unmanly, womanish, effeminate:et nunc ille Paris cum semiviro comitatu,
Verg. A. 4, 215:Phryx,
id. ib. 12, 99; Lact. 1, 10, 9; Stat. Achill. 2, 363.—So esp. of debauchees:qui tam atrocem caedem pertinere ad illos semiviros crederent (for which, just before: molles and obsceni viri),
Liv. 33, 28, 7:impure ac semivir,
Luc. 8, 552. -
9 HALF A MAN
[N]SEMIHOMO (-INIS) (M)SEMIVIR (-VIRI) (M) -
10 μανδραγόρας
Grammatical information: m.Meaning: `mandrake' (Att., Thphr.).Derivatives: μαν-δραγορ-ίτης οἶνος (Dsc.; Redard 97), - ῖτις Άφροδίτη H. (as the plant was seen as an Aphrodisiacon); - ικός `from μ.' (Alex. Trall.); - ιζομένη `benumbed with μ. ' (name of a com. of Alexis).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Unexplained. E. Fraenkel Satura Berolinensis 23f. supposes, that the plant was called after a person (physician). Schrader-Nehring Reallex. 1, 42 remind hesitantly (after Lagarde) of the Persian names of the plant merdum gijā "human plant"; the Mandragora-root is called by an unknown spokesman ἀνθρωπόμορφος, by Columella as semihomo. After Bq this is a folketymological adaptation of a foreign word. - From μανδραγόρας Engl. mandrake, Arm. manragor etc. - On the facts Schrader-Nehring l.c.Page in Frisk: 2,170Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μανδραγόρας
См. также в других словарях:
demi — Demi, m. acut. Vient de ce mot Latin Dimidium, non ja du Grec {{t=g}}hêmi{{/t}} (inusité hormis en composition) car l aspiration forte d iceux Grecs ne se trocque pas en D, et signifie diminution de moitié de sa totalité et integralité, quelque… … Thresor de la langue françoyse
Mann, der — Der Mann, des es, plur. die Männer, Diminut. das Männchen, (im Plural auch wohl Männerchen,) Oberd. Männlein, welche Verkleinerungen aber nur in einigen Bedeutungen üblich sind. Es ist eines der ältesten Wörter nicht nur der Deutschen sondern… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
AQUA — I. AQUA Vide infra Daphne. II. AQUA ab Dorico αἰκὸς, h. e. aequus sive levis, Voss. Orat. Institut. l. 4. c. 6. Etsi nec absurde Caes. Scaliger in Theophr. de Plant. L. 1. ubi et Graecos sic appellâsse antiquitus, colligit ex nomine ᾿αχελῶος. Ob… … Hofmann J. Lexicon universale
DAGON — idolum Philistinorum, cecidit coruam arca, 1. Sam. c. 5. v. 4. Dagonem, et Atergatim idem fuisse numen docti aliqui statuunt, adeoque Atergatin corrupte scribi pro addir dag, h. e. magnisico pisce, vel addir Dagon, magnifico Dagone. Sed Bocharti… … Hofmann J. Lexicon universale
OANES — Graece Ὠάννης, animal biceps, cetera piscis, et cuius caudâ adnascebantur pedes humanis similes. Vox ei humana; ex mariautem Erythraeo emersum Babyloniam pervenisse aiunt, occidente vero Sole in mare rediisse; ab eo homines omnifarias artes,… … Hofmann J. Lexicon universale
ԿԻՍԱՅՐ — (առն.) NBH 1 1098 Chronological Sequence: 8c, 11c գ. ἠμιάνηρ, ἠμιάνθρωπος semivir, semihomo. Կէս այր. անկատար մարդ. (որպէս ներքինի, եւ ճիվաղ՝ գազան մարդակերպ.) *Զչարչար ախտացեալսն եւ զկիսայրսն. Սանահն.: *Ապտակեալ կամելով կուրացոյց. Քար արձաւեաց՝… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՄԱՆՐԱԳՈՐ — (ի, աց.) NBH 2 0207 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 10c գ. յն. մանրաղօ՛րաս, եբր. տուտայիմ. μανδραγόρας mandragoras, ra. իտ. mandragola. Բոյս կամ թուփ, որ բերէ պտուղ իբր մանր խնձոր ʼի չափ սիսռան, կամ ողկուզակս՝… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
homme — Homme, m. penac. Signifiant en general tout homme, Homo. Il se prend en special pour vassal terme correlatif de cet autre seigneur Feodal: ainsi dit on que le seigneur Feodal par faute d homme peut mettre en sa main le fief mouvant de luy, c est… … Thresor de la langue françoyse
nain — Nain, m. monosyllab. ou Naintre, disyllab. Pomilio, vel Pomilius, Nanus, Semihomo, Homuncio, Homunculus, Homulus. Dicitur et Pumilio, et Pumilus, et Pumilius … Thresor de la langue françoyse
nimbot — Nimbot, Nanus, Homuncio Homunculus, Homulus, Semihomo … Thresor de la langue françoyse