sekretu

См. также в других словарях:

• sekretus — sekretùs, ì adj. (4) NdŽ slaptas, slapus, neviešas. sekrečiaĩ adv. NdŽ …   Dictionary of the Lithuanian Language

• Jabier Muguruza — Datos generales Nombre real Jabier Muguruza Ugarte Nacimiento 30 de agosto de 1960 Origen Irún, Pa …   Wikipedia Español

• sekret — m IV, D. u, Ms. sekretecie; lm M. y 1. «sprawa, którą trzeba ukrywać, której nie należy rozgłaszać; tajemnica» Wielki sekret. Sekrety rodzinne. Sekrety między koleżankami. Dochować, dotrzymać, strzec sekretu. Utrzymać, zachować sekret. Wyciągnąć …   Słownik języka polskiego

• strzec — ndk XI, strzegę, strzeżesz, strzeż, strzegł, strzeżony «mieć kogoś, coś pod dozorem, stać na straży czegoś, uważać na kogoś, na coś; opiekować się, chronić, pilnować» Bacznie, pilnie, troskliwie strzec kogoś, czegoś. Strzec dziecka, domu, dobytku …   Słownik języka polskiego

• sekret — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sekretecie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} informacja, sprawa, której się nie ujawnia, nie przekazuje dalej; tajemnica : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sekrety nastolatek. Dochować… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• studnia — Jak w studnię a) «bez śladu; jak kamień w wodę»: Wyjechał już ze dwa lata temu i przepadł jak w studnię, nic o nim nie wiemy. TV talk 1999. b) «głęboko»: – Nie lubię mężczyzn – szepnęła. – Nie lubię tego, że tak ich potrzebuję. Dlaczego wpadam w… …   Słownik frazeologiczny

• tajemnica — 1. Publiczna tajemnica, tajemnica poliszynela «rzecz, która miała być tajemnicą, ale jest wszystkim znana»: Od początku lat osiemdziesiątych narkomania przestała być tajemnicą publiczną, można było o niej mówić i dyskutować. S mowa 1991.… …   Słownik frazeologiczny

• dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… …   Słownik języka polskiego

• dotrzymać — dk I, dotrzymaćam, dotrzymaćasz, dotrzymaćają, dotrzymaćaj, dotrzymaćał, dotrzymaćany dotrzymywać ndk VIIIa, dotrzymaćmuję, dotrzymaćmujesz, dotrzymaćmuj, dotrzymaćywał, dotrzymaćywany 1. «trzymać, przechować do pewnego (jakiegoś) czasu»… …   Słownik języka polskiego

• niedyskretny — niedyskretnyni «nie umiejący zachować milczenia, dochować sekretu; wdzierający się w cudze tajemnice; świadczący o czyjejś niedyskrecji; niedelikatny, nietaktowny» Niedyskretny reporter. Niedyskretne pytanie. Niedyskretna ciekawość. Niedyskretne… …   Słownik języka polskiego

• plotkarka — ż III, CMs. plotkarkarce; lm D. plotkarkarek «kobieta roznosząca, rozpowszechniająca plotki» Plotkarka nie umiała utrzymać sekretu …   Słownik języka polskiego