Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

seasoned

  • 1 condītus

        condītus adj. with comp.    [P. of condio], seasoned, savory: condītiora facit haec: pyxis, chest of drugs, Iu. — Fig., of discourse, polished, ornamented: sermo: oratio lepore condītior: nemo suavitate condītior.
    * * *
    I
    condita -um, conditior -or -us, conditissimus -a -um ADJ
    seasoned, spiced up, flavored, savory; polished, ornamented (discourse/style)
    II
    condita, conditum ADJ
    preserved, kept in store; hidden, concealed, secret; sunken (eyes)
    III
    founding (of a city); establishment; preparing (L+S); preserving fruit; hiding

    Latin-English dictionary > condītus

  • 2 conditus

        conditus adj.    [P. of condo], close, hidden, secret: praecordia, H.
    * * *
    I
    condita -um, conditior -or -us, conditissimus -a -um ADJ
    seasoned, spiced up, flavored, savory; polished, ornamented (discourse/style)
    II
    condita, conditum ADJ
    preserved, kept in store; hidden, concealed, secret; sunken (eyes)
    III
    founding (of a city); establishment; preparing (L+S); preserving fruit; hiding

    Latin-English dictionary > conditus

  • 3 acetarium

    Latin-English dictionary > acetarium

  • 4 alliatum

    food composed of/seasoned with garlic

    Latin-English dictionary > alliatum

  • 5 conditum

    I
    aromatic/spiced wine; seasoned food (pl.) (OLD)
    II
    secret, something hidden/concealed

    Latin-English dictionary > conditum

  • 6 cuminatus

    cuminata, cuminatum ADJ
    seasoned/mixed with cumin

    Latin-English dictionary > cuminatus

  • 7 cyminatus

    cyminata, cyminatum ADJ
    seasoned/mixed with cumin

    Latin-English dictionary > cyminatus

  • 8 alliatum

    allĭātum, i, n. [allium], orig. adj., sc. edulium, a kind of food composed of, or seasoned with, garlic:

    sine me alliato fungi fortunas meas,

    Plaut. Most. 1, 1, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > alliatum

  • 9 allium

    allĭum (better alium; v. Plaut. Most. 48 Ritschl, and Corp. Ins. tit. iv. 2070), i, n. [cf. allas, seasoned meat], garlic (much used for food among the poor).
    I.
    Lit.:

    oboluisti alium,

    Plaut. Most. 1, 1, 38; so id. Poen. 5, 5, 34 al.; Hor. Epod. 3, 3; Plin. 19, 6, 32, § 101.— Plur. alia, Verg. E. 2, 11.—
    II.
    Trop.: atavi nostri cum alium ac saepe eorum verba olerent, tamen optime animati erant, Varr. ap. Non. 201, 6 (where the double trope olere... animati is worthy of notice).

    Lewis & Short latin dictionary > allium

  • 10 condio

    condĭo, īvi or ĭi, ītum, 4, v. a. [an access. form from condo, q. v. II., and cf. compono, II. B. 2.] (orig. belonging to econ. lang.).
    I.
    To put fruit in vinegar, wine, spices, etc., to preserve, pickle:

    oleas albas,

    Cato, R. R. 117:

    lactucam (corresp. with componere),

    Col. 12, 9, 3; 12, 7, 5:

    corna, pruna,

    id. 12, 10, 2:

    caules vitium in aceto et muriā,

    Plin. 14, 19, 23, § 119 al. —
    2.
    Transf.
    a.
    Unguenta, to make fragrant, Cic. de Or. 3, 25, 99.—
    b.
    To embalm a dead body:

    mortuos (Aegyptii),

    Cic. Tusc. 1, 45, 108.—
    II.
    Of food, to make savory, to season, spice:

    cenam,

    Plaut. Ps. 3, 2, 21:

    meas escas,

    id. ib. 3, 2, 41:

    fungos, helvellas, herbas omnes ita, ut nihil possit esse suavius,

    Cic. Fam. 7, 26, 2:

    jus male conditum,

    Hor. S. 2, 8, 69:

    vinum,

    Dig. 33, 6, 9; cf.:

    quis non videt, desideriis omnia ista condiri?

    Cic. Tusc. 5, 34, 97.—Hence,
    2.
    As subst.: con-dītum, i, n. (sc. vinum), aromatic wine, spiced wine, Plin. 14, 16, 19, § 103; Pall. Oct. 19; id. Febr. 32; Cael. Aur. Tard. 3, 5 al.—
    B.
    Trop., to cultivate, ornament; to make pleasant or agreeable; to soften, temper, etc. (freq. in Cic.):

    duo sunt, quae condiant orationem: verborum numerorumque jucunditas,

    Cic. Or. 55, 185; cf. Quint. 12, 10, 38;

    and 6, 3, 40: vitia,

    to set off, Cic. Clu. 26, 72:

    hilaritate tristitiam temporum,

    id. Att. 12, 40, 3:

    gravitatem comitate,

    id. Sen. 4, 10; cf. id. Mur. 31, 66:

    aliquid natura asperum pluribus voluptatibus,

    Quint. 5, 14, 35:

    urbanitatem ambiguitate,

    id. 6, 3, 96. —Hence, condītus, a, um, P. a.
    A.
    (Acc. to II. A.) Seasoned, savory:

    conditiora facit haec supervacanei etiam operis aucupium atque venatio,

    Cic. Sen. 16, 56:

    sapor vini,

    Col. 12, 20, 7.—
    B.
    Trop. (acc. to II. B.), of discourse, polished, ornamented: sermo, Poët. ap. Cic. Att. 13, 52, 1:

    nimium condita oratio,

    Quint. 11, 3, 182.— Comp.:

    oratio lepore et festivitate conditior,

    Cic. de Or. 2, 56, 227; id. Brut. 29, 110. —Of the speaker:

    nemo suavitate conditior,

    Cic. Brut. 48, 177.— Sup. and adv. not in use.

    Lewis & Short latin dictionary > condio

  • 11 conditum

    condĭo, īvi or ĭi, ītum, 4, v. a. [an access. form from condo, q. v. II., and cf. compono, II. B. 2.] (orig. belonging to econ. lang.).
    I.
    To put fruit in vinegar, wine, spices, etc., to preserve, pickle:

    oleas albas,

    Cato, R. R. 117:

    lactucam (corresp. with componere),

    Col. 12, 9, 3; 12, 7, 5:

    corna, pruna,

    id. 12, 10, 2:

    caules vitium in aceto et muriā,

    Plin. 14, 19, 23, § 119 al. —
    2.
    Transf.
    a.
    Unguenta, to make fragrant, Cic. de Or. 3, 25, 99.—
    b.
    To embalm a dead body:

    mortuos (Aegyptii),

    Cic. Tusc. 1, 45, 108.—
    II.
    Of food, to make savory, to season, spice:

    cenam,

    Plaut. Ps. 3, 2, 21:

    meas escas,

    id. ib. 3, 2, 41:

    fungos, helvellas, herbas omnes ita, ut nihil possit esse suavius,

    Cic. Fam. 7, 26, 2:

    jus male conditum,

    Hor. S. 2, 8, 69:

    vinum,

    Dig. 33, 6, 9; cf.:

    quis non videt, desideriis omnia ista condiri?

    Cic. Tusc. 5, 34, 97.—Hence,
    2.
    As subst.: con-dītum, i, n. (sc. vinum), aromatic wine, spiced wine, Plin. 14, 16, 19, § 103; Pall. Oct. 19; id. Febr. 32; Cael. Aur. Tard. 3, 5 al.—
    B.
    Trop., to cultivate, ornament; to make pleasant or agreeable; to soften, temper, etc. (freq. in Cic.):

    duo sunt, quae condiant orationem: verborum numerorumque jucunditas,

    Cic. Or. 55, 185; cf. Quint. 12, 10, 38;

    and 6, 3, 40: vitia,

    to set off, Cic. Clu. 26, 72:

    hilaritate tristitiam temporum,

    id. Att. 12, 40, 3:

    gravitatem comitate,

    id. Sen. 4, 10; cf. id. Mur. 31, 66:

    aliquid natura asperum pluribus voluptatibus,

    Quint. 5, 14, 35:

    urbanitatem ambiguitate,

    id. 6, 3, 96. —Hence, condītus, a, um, P. a.
    A.
    (Acc. to II. A.) Seasoned, savory:

    conditiora facit haec supervacanei etiam operis aucupium atque venatio,

    Cic. Sen. 16, 56:

    sapor vini,

    Col. 12, 20, 7.—
    B.
    Trop. (acc. to II. B.), of discourse, polished, ornamented: sermo, Poët. ap. Cic. Att. 13, 52, 1:

    nimium condita oratio,

    Quint. 11, 3, 182.— Comp.:

    oratio lepore et festivitate conditior,

    Cic. de Or. 2, 56, 227; id. Brut. 29, 110. —Of the speaker:

    nemo suavitate conditior,

    Cic. Brut. 48, 177.— Sup. and adv. not in use.

    Lewis & Short latin dictionary > conditum

  • 12 cuminatum

    cŭmīnātus ( cym-), a, um, adj. [cuminum], seasoned or mixed with cumin, Pall. Nov. 22, 5.—
    II.
    Subst.: cŭmīnātum, i, n., cumin-spice, Apic. 1, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > cuminatum

  • 13 cuminatus

    cŭmīnātus ( cym-), a, um, adj. [cuminum], seasoned or mixed with cumin, Pall. Nov. 22, 5.—
    II.
    Subst.: cŭmīnātum, i, n., cumin-spice, Apic. 1, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > cuminatus

  • 14 hydrogaratus

    hydrŏgărātus, a, um, adj. [hydrogarum], seasoned with hydrogarum:

    isicia,

    Apic. 2, 2, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > hydrogaratus

  • 15 masticatus

    mastĭchātus ( mastĭcātus), a, um, adj. [mastiche], furnished or seasoned with mastic (post-class.), Lampr. Heliog. 19, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > masticatus

  • 16 mastichatus

    mastĭchātus ( mastĭcātus), a, um, adj. [mastiche], furnished or seasoned with mastic (post-class.), Lampr. Heliog. 19, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > mastichatus

  • 17 murtatum

    myrtātus or murtātus, a, um, adj. [myrtus], seasoned with myrtle or myrtleberries.— Subst.: murtātum, i, n. (sc. farcimen), a kind of pudding:

    murtatum a murtā, quod ea large fartum,

    Varr. L. L. 5, § 110 Müll.—
    2.
    A kind of seasoning:

    form myrtatum,

    Plin. 15, 29, 35, § 118.

    Lewis & Short latin dictionary > murtatum

  • 18 myrtatus

    myrtātus or murtātus, a, um, adj. [myrtus], seasoned with myrtle or myrtleberries.— Subst.: murtātum, i, n. (sc. farcimen), a kind of pudding:

    murtatum a murtā, quod ea large fartum,

    Varr. L. L. 5, § 110 Müll.—
    2.
    A kind of seasoning:

    form myrtatum,

    Plin. 15, 29, 35, § 118.

    Lewis & Short latin dictionary > myrtatus

  • 19 oxyzomus

    oxyzōmus, a, um, adj., = oxuzômos, seasoned with sour sauce (post-class.):

    pullus,

    Apic. 6, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > oxyzomus

  • 20 piperatum

    pĭpĕrātus, a, um, adj. [id.], peppered, seasoned with pepper.
    I.
    Lit.:

    garum piperatum,

    Petr. 36:

    acetum,

    Col. 12, 47, 5.—
    B.
    Subst.: pĭpĕrātum, i, n., peppersauce, Cels. 4, 19; Apic. 3, 14.—
    II.
    Trop., peppery, pungent:

    piperata facundia,

    Sid. Ep. 5, 8; 8, 11.—
    B.
    Sharp, thievish:

    non fuit Autolyci tam piperata manus,

    Mart. 8, 59, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > piperatum

См. также в других словарях:

  • seasoned — seasoned; un·seasoned; …   English syllables

  • seasoned — index elderly, expert, practiced, ripe, sapid, veteran Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • seasoned — [adj] experienced accomplished, adept, battle scarred, been around*, been there*, competent, expert, familiar, hardened, instructed, knowledgeable, matured, old hand*, practiced, prepared, pro, professional, qualified, skillful, tested, toughened …   New thesaurus

  • seasoned — sea|soned [ˈsi:zənd] adj 1.) [only before noun] used to describe someone who has a lot of experience of a particular thing seasoned traveller/observer etc ▪ Artie was by then a seasoned musician with six albums to his credit. 2.) seasoned food… …   Dictionary of contemporary English

  • seasoned — [[t]si͟ːz(ə)nd[/t]] ADJ GRADED: usu ADJ n You can use seasoned to describe a person who has a lot of experience of something. For example, a seasoned traveller is a person who has travelled a lot. The author is a seasoned academic... He began… …   English dictionary

  • seasoned — adjective 1 seasoned traveller/campaigner/veteran etc a very experienced traveller etc 2 seasoned food has salt, pepper etc added: well seasoned/highly seasoned (=with a strong taste) …   Longman dictionary of contemporary English

  • Seasoned — Season Sea son, v. t. [imp. & p. p. {Seasoned}; p. pr. & vb. n. {Seasoning}.] 1. To render suitable or appropriate; to prepare; to fit. [1913 Webster] He is fit and seasoned for his passage. Shak. [1913 Webster] 2. To fit for any use by time or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • seasoned — adj. highly; lightly seasoned * * * [ siːz(ə)nd] lightly seasoned highly …   Combinatory dictionary

  • seasoned — adjective 1. aged or processed seasoned wood • Ant: ↑unseasoned • Similar to: ↑cured 2. rendered competent through trial and experience a seasoned traveler veteran steadiness …   Useful english dictionary

  • seasoned — adj. Seasoned is used with these nouns: ↑campaigner, ↑observer, ↑performer, ↑professional, ↑timber, ↑traveller, ↑veteran, ↑warrior, ↑wood …   Collocations dictionary

  • seasoned — Synonyms and related words: acclimated, acclimatized, accommodated, accustomed, adapted, adjusted, aged, blase, brisk, burning, case hardened, conditioned, cosmopolitan, cosmopolite, curried, developed, established, experienced, familiarized,… …   Moby Thesaurus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»