Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

scriptŏr

  • 1 scriptor

    scriptŏr, ōris, m. [scribo] [st1]1 [-] secrétaire.    - Cic. Br. 88 ; de Or. 1, 136 ; Dom. 129.    - scriptor librarius, Hor. P. 351: copiste. [st1]2 [-] écrivain, auteur.    - Cic. Or. 29 ; Br. 35 ; 205.    - bonarum artium scriptores, Cic. de Or. 1. 158: les auteurs qui traitent des belles-lettres.    - scriptor artis, Cic. de Or. 1, 91: auteur de traité. --- cf. Cic. de Or. 3, 70.    - scriptor legum, Cic. Leg. 2, 63: législateur.    - Theophanem, scriptorem rerum suarum, civitate donavit, Cic. Arch. 24: il a gratifié du droit de cité Théophane, historien de ses exploits.    - rerum scriptor, Liv. 21, 1, 1: historien. [st1]3 [-] celui qui rédige.    - scriptoris voluntas, Cic. Inv. 1, 56: la volonté du rédacteur [d'une loi], de l'auteur. --- cf. Cic. Inv. 1, 69 ; 1, 70.
    * * *
    scriptŏr, ōris, m. [scribo] [st1]1 [-] secrétaire.    - Cic. Br. 88 ; de Or. 1, 136 ; Dom. 129.    - scriptor librarius, Hor. P. 351: copiste. [st1]2 [-] écrivain, auteur.    - Cic. Or. 29 ; Br. 35 ; 205.    - bonarum artium scriptores, Cic. de Or. 1. 158: les auteurs qui traitent des belles-lettres.    - scriptor artis, Cic. de Or. 1, 91: auteur de traité. --- cf. Cic. de Or. 3, 70.    - scriptor legum, Cic. Leg. 2, 63: législateur.    - Theophanem, scriptorem rerum suarum, civitate donavit, Cic. Arch. 24: il a gratifié du droit de cité Théophane, historien de ses exploits.    - rerum scriptor, Liv. 21, 1, 1: historien. [st1]3 [-] celui qui rédige.    - scriptoris voluntas, Cic. Inv. 1, 56: la volonté du rédacteur [d'une loi], de l'auteur. --- cf. Cic. Inv. 1, 69 ; 1, 70.
    * * *
        Scriptor, scriptoris. Liu. Escrivain de quelque chose que ce soit.
    \
        Medosus scriptor, vel librarius. Bud. Qui escript incorrectement.
    \
        Scriptor. Cic. Le compositeur de quelque livre, ou composeur et autheur.
    \
        Scriptor. Cic. Secretaire.
    \
        Scriptor legum. Cic. Legislateur, Qui fait une loy.

    Dictionarium latinogallicum > scriptor

  • 2 scriptor

    scrīptor, ōris, m. (scribo), der Schreiber, I) im allg., der Schreiber als Abschreiber, Kopist, Sekretär, Cic. de or. 1, 136; Brut. 88. Tac. ann. 15, 63. Edict. Diocl. 7, 29. – scriptor librarius, Hor. de art. poët. 354 (vgl. Hieron. epist. 8 scriptores a libris arborum librarios vocavere). – II) insbes., der Schreiber über etw. = der Berichter, Berichterstatter über usw., der Verfasser, Autor, Erzähler, a) übh.: α) m. Genet.: rerum suarum domestici scriptores et nuntii, Cic.: artis, Cornif. rhet.: bonarum artium, Cic.: scr. tragoediarum, Quint., Plin. u. Iustin.: veteris comoediae, Quint.: togatarum (sc. fabularum) scr., Porphyr.: mediae comoediae, Apul.: elegiarum, satirici carminis, Lact.: carminum, iamborum, Quint.: scr. cyclicus, s. cyclicus: divinorum hymnorum, Psalmist, Lact.: annalium scr. aut carminum, Pacat. pan.: multos rerum suarum scriptores secum habere, v. Alexander, Cic.: u. so scr. rerum, Geschichtsschreiber, Liv.: dass. historiae scr.. Gell.: historiarum scr., Plin. u.a.: historiarum futuri scriptores, Quint.: scr. Graecae historiae, Capit., Romanae historiae, Hieron.: scr. historiae Augustae, Vopisc.: scr. Troiani belli, Hor., Troici belli, Auson.: et philosophi et poëtae et scriptores rerum antiquarum, Lact.: Atticarum Musarum scriptores, Varro fr.: ecclesiastici scriptores Graeci et Latini, Hieron.: prosarum scriptores, Prosaiker (Ggstz. poëtae), Prisc.: diaetetices scriptores, die Diätetiker, Cael. Aur. – β) absol. = der Schriftsteller, v. Redner, subtilis scriptor, v. Lysias, Cic.: v. Historiker, Sall. u.a.: v. Dichter, Hor. u. Phaedr. (scriptor lyricus, ein Lyriker, Suet. fr.): scriptor pro auctore (statt des Vollbringers der Tat) laudatur, Itin. Alex. – Plur., omnes scriptores, Quint.: temporum illorum (gleichzeitige) scriptores, Tac.: scriptores veteres, Gell. – b) als publiz. t. t., der Verfasser, Abfasser, legis, legum. Cic., u. im Zshg. ohne legum, Cic. – testamenti, Suet., u. im Zshg. ohne testamenti, Quint.

    lateinisch-deutsches > scriptor

  • 3 scriptor

    scrīptor, ōris, m. (scribo), der Schreiber, I) im allg., der Schreiber als Abschreiber, Kopist, Sekretär, Cic. de or. 1, 136; Brut. 88. Tac. ann. 15, 63. Edict. Diocl. 7, 29. – scriptor librarius, Hor. de art. poët. 354 (vgl. Hieron. epist. 8 scriptores a libris arborum librarios vocavere). – II) insbes., der Schreiber über etw. = der Berichter, Berichterstatter über usw., der Verfasser, Autor, Erzähler, a) übh.: α) m. Genet.: rerum suarum domestici scriptores et nuntii, Cic.: artis, Cornif. rhet.: bonarum artium, Cic.: scr. tragoediarum, Quint., Plin. u. Iustin.: veteris comoediae, Quint.: togatarum (sc. fabularum) scr., Porphyr.: mediae comoediae, Apul.: elegiarum, satirici carminis, Lact.: carminum, iamborum, Quint.: scr. cyclicus, s. cyclicus: divinorum hymnorum, Psalmist, Lact.: annalium scr. aut carminum, Pacat. pan.: multos rerum suarum scriptores secum habere, v. Alexander, Cic.: u. so scr. rerum, Geschichtsschreiber, Liv.: dass. historiae scr.. Gell.: historiarum scr., Plin. u.a.: historiarum futuri scriptores, Quint.: scr. Graecae historiae, Capit., Romanae historiae, Hieron.: scr. historiae Augustae, Vopisc.: scr. Troiani belli, Hor., Troici belli, Auson.: et philosophi et poëtae et scriptores rerum antiquarum, Lact.: Atticarum Musarum scriptores, Varro fr.: ecclesiastici scriptores Graeci et Latini, Hieron.: prosarum scriptores, Prosaiker (Ggstz. poë-
    ————
    tae), Prisc.: diaetetices scriptores, die Diätetiker, Cael. Aur. – β) absol. = der Schriftsteller, v. Redner, subtilis scriptor, v. Lysias, Cic.: v. Historiker, Sall. u.a.: v. Dichter, Hor. u. Phaedr. (scriptor lyricus, ein Lyriker, Suet. fr.): scriptor pro auctore (statt des Vollbringers der Tat) laudatur, Itin. Alex. – Plur., omnes scriptores, Quint.: temporum illorum (gleichzeitige) scriptores, Tac.: scriptores veteres, Gell. – b) als publiz. t. t., der Verfasser, Abfasser, legis, legum. Cic., u. im Zshg. ohne legum, Cic. – testamenti, Suet., u. im Zshg. ohne testamenti, Quint.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scriptor

  • 4 scriptor

    scriptor, ōris, m. [scribo], one who writes.
    I.
    In gen. (acc. to scribo, I.), a writer, scribe, secretary (syn. librarius;

    very rare): addebat etiam, scriptores illos male multatos exisse cum Galbā,

    Cic. Brut. 22, 88; cf.:

    scriptor librarius,

    Hor. A. P. 354:

    ex ejus (Crassi) scriptore et lectore Diphilo suspicari liceret,

    Cic. de Or. 1, 30, 136:

    (Seneca) advocatis scriptoribus pleraque tradidit, quae, etc.,

    Tac. A. 15, 63 fin.; Vulg. Ezech. 9, 2.—
    II.
    In partic. (acc. to scribo, II.).
    A.
    One that composes in writing; a writer, composer, author, reporter, narrator, etc. (the ruling signif. of the word; syn. auctor).
    (α).
    With gen.:

    omnium bonarum artium scriptores atque doctores et legendi et pervolutandi,

    Cic. de Or. 1, 34, 158:

    artis,

    id. ib. 1, 20, 91; id. Inv. 2, 2, 6; Quint. 9, 4, 96:

    artium,

    id. 7, 7, 1; 7, 7, 8, prooem. §

    3: quam multos scriptores rerum suarum magnus ille Alexander secum habuisse dicitur,

    Cic. Arch. 10, 24; so,

    rerum scriptor,

    an historian, Liv. 21, 1;

    for which: historiarum,

    Juv. 7, 99; Plin. 36, 5, 4, § 36:

    temporum, Treb. Poll. Trig. Tyr. 18: carminum,

    Quint. 1, 5, 11:

    tragoediarum,

    id. 1, 5, 21; 10, 1, 97:

    veteris comoediae,

    id. 10, 1, 9:

    iamborum,

    id. 10, 1, 9; 10, 1, 59:

    mimorum,

    id. 1, 10, 17:

    Satyrorum,

    Hor. A. P. 235:

    Trojani belli,

    id. Ep. 1, 2, 1 et saep.:

    tuarum rerum domesticos habes et scriptores et nuntios,

    reporters, Cic. Fam. 2, 4, 1.—
    (β).
    Absol.:

    omne genus scriptorum,

    Quint. 1, 4, 4:

    vetustissimus ille scriptor ac politissimus Lysias,

    Cic. Or. 9, 29;

    so of the same,

    id. Brut. 9, 35:

    quia provenere ibi (sc. Athenis) scriptorum magna ingenia, etc.,

    Sall. C. 8, 3: utriusque linguae, in Latin and Greek, Gell. praef. § 4; so of an historian: in tantā scriptorum turbā, Liv. praef. § 2 sq.; Mart. 3, 20, 4 al.; Quint. 3, 4, 1:

    fere scriptores carmine foedo Splendida facta linunt,

    Hor. Ep. 2, 1, 236;

    so of poets,

    id. ib. 2, 1, 62:

    scriptorum chorus,

    id. ib. 2, 2, 77:

    nobilium scriptorum auditor,

    id. ib. 1, 19, 39; id. A. P. 120; 136; Phaedr. 5, 1, 17 al.—
    B.
    Publicists' and jurid. t. t. (acc. to scribo, II. B.), a drawer up, compiler, draughter of any thing.
    1.
    Legum (Numa), Cic. Rep. 5, 2, 3:

    legis,

    id. Inv. 2, 47, 139.—
    2.
    Alieni testamenti, Suet. Ner. 17.— Absol., Quint. 7, 2, 53; 7, 6, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > scriptor

  • 5 scriptor

    scriptor scriptor rerum историк

    Латинско-русский словарь > scriptor

  • 6 scriptor

    scriptor scriptor, oris m писатель

    Латинско-русский словарь > scriptor

  • 7 scriptor

    scriptor scriptor, oris m автор

    Латинско-русский словарь > scriptor

  • 8 scrīptor

        scrīptor öris, m    [scribo], one who writes, a writer, scribe, copyist, clerk: scriptores male mulcati: librarius, H.— One that composes in writing, a writer, composer, author, reporter, narrator: venustissimus: scriptorum magna ingenia, etc., S.: in tantā scriptorum turbā, L.: Scriptorum chorus, H.: nobilium scriptorum auditor, H.: omnium bonarum artium scriptores legendi: rerum scriptor, historian, L.: rerum suarum: historiarum, Iu.: Troiani belli, H.— A drawer up, compiler, draughtsman: legum: legis.
    * * *
    writer, author; scribe

    Latin-English dictionary > scrīptor

  • 9 scriptor

    scrīptor, ōris m. [ scribo ]
    1) писец, секретарь (alicujus C, T)
    4) автор (libri, fabularum Q); повествователь
    s. alicujus rei H, Q — автор рассказа (сочинения) о чём-л.
    5) составитель (testament! Su, Dig)
    s. rerum C, L или historiarum PM, J — летописец, историк

    Латинско-русский словарь > scriptor

  • 10 scriptor

    прил.
    общ. писатель, писец

    Dutch-russian dictionary > scriptor

  • 11 scriptor

    ,oris m
    писатель

    Латинский для медиков > scriptor

  • 12 scriptor

    1) писец: scr. testamenti (1. 24 D. 48, 10). 2) автор (1. 1 pr. D. 1, 11).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > scriptor

  • 13 scriptor

    writer, author, scribe.

    Latin-English dictionary of medieval > scriptor

  • 14 scriptor

    ,oris m
    писатель

    Latin-Russian dictionary > scriptor

  • 15 scriptor

    , oris m
      писатель

    Dictionary Latin-Russian new > scriptor

  • 16 scriptor rerum

      историк

    Dictionary Latin-Russian new > scriptor rerum

  • 17 Classicus scriptor

    Классический писатель, классик.
    Первоначально слово classicus было правовым термином и означало гражданина, принадлежащего к определенному имущественному классу. Позднее, согласно свидетельству Авла Геллия ("Аттические ночи", VI, 13, 1), значение слова classicus изменилось: Classici dicebantur non omnes, qui in quinque classibus erant, sed primae tantum classis homines, qui centum et viginti quinque milia aeris ampliusve censi erant. "Классиками назывались не все входившие в пять классов, а только люди первого класса, ценз которых составлял не менее ста двадцати пяти тысяч ассов". [ Приблизительная стоимость около 5 га пахотной земли. - авт. ]
    Позже слово classicus - "принадлежащий к первому классу" - стало употребляться не только для характеристики по имущественному признаку, но и в значении "первоклассный", "образцовый". В применении к писателям оно встречается у того же Геллия, который приводит слова ученого грамматика Фронтона, обращенные к его слушателям ("Аттические ночи", XIX, 15): Ite ergo nunc et, quando forte erit otium, quaerite, an "quadrigam" et "harenas" dixerit e cohorte illa dumtaxat antiquiore vel oratorum aliquis vel poetarum, id est classicus adsiduusque aliquis scriptor, non proletarius. "Теперь идите. Когда у вас будет досуг, исследуйте, употребил ли кто-нибудь- по крайней мере из числа более древних ораторов или поэтов, то есть классический и образцовый писатель, а не пролетарий - слово quadrigae ("четвероконная запряжка") в единственном числе или harena ("песок") во множественном числе".

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Classicus scriptor

  • 18 Nullus tam imperītus scriptor est, qui lectōrem non inveniat similem sui

    Нет такого неразумного писателя, который не нашел бы подобного себе читателя.
    Иероним, комментарий к пророку Исайе, начало (Migne, Patrologia Latina, XXIV, р. 409): Nullus tam imperītus scriptor est, qui lectorem non inveniat similem sui: multōque pars major est Milesias et fabellas revolventium, quam Platōnis libros "Нет такого пустого писателя, который не нашел бы себе подобного читателя: гораздо больше читающих романы и побасенки, чем читающих книги Платона".

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Nullus tam imperītus scriptor est, qui lectōrem non inveniat similem sui

  • 19 Писатель

    - scriptor; auctor;

    • образцовый писатель - scriptor idoneus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Писатель

  • 20 Сочинитель

    - scriptor; compositor; fictor;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Сочинитель

См. также в других словарях:

  • scriptor — SCRÍPTOR s. v. literat, om de litere, scriitor. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  scriptór s. m., pl. scriptóri Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  SCRIPTÓR s.m. (Liv.) 1. Copist. 2. Aparat înregistrator. [cf …   Dicționar Român

  • SCRIPTOR — vide supra in voce Notarius: servus nempe erat literatus, apud Romanos Domini dictata excipiens vel aliud quiddam scribens, idem cum Amanuensi et qui a Manu dictus est Sueton. August. c. 67. Thallo a manu, quod pro Epistola prodita denarios… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Scriptor — (lat.), 1) ein Schreiber; 2) gewöhnlich Schriftsteller, bes. die Verfasser der vaterländischen Geschichte. Gewöhnlich sind die Schriften verschiedener Verfasser über denselben Gegenstand gesammelt worden, u. man hat so Scriptores historiae… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Scriptor — (lat.), Schreiber (auch als Titel bei Archiven, Bibliotheken); Schriftsteller …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • scriptor — index author (writer) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • scriptor — see tídscriptor …   Old to modern English dictionary

  • Scriptor incertus de Leone Armenio — (en latin : « l auteur à l identité incertaine ayant écrit sur [l empereur] Léon l Arménien ») est un historien byzantin qui n est pas identifié avec certitude, auteur d un récit des règnes de Michel Ier Rhangabé et de Léon V l… …   Wikipédia en Français

  • Scriptor — Forfatter, skribent …   Danske encyklopædi

  • scriptor — …   Useful english dictionary

  • Scriptor Incertus —    Anonymous Greek historical source (the Latin title means writer unknown ) for the years 811 816. It contains two fragments, one describing Nikephoros I s (q.v.) disastrous expedition against the Bulgars (qq.v.) in 811, the other the reigns of… …   Historical dictionary of Byzantium

  • Ego Scriptor — Infobox Album | Name = Ego Scriptor Type = Album Artist = Frog Eyes Released = 2004 Recorded = Genre = Length = Label = Absolutely Kosher Producer = Reviews = *Pitchfork (7.7/10) [http://www.pitchforkmedia.com/article/record review/17924/Frog… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»