Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

scortum

  • 1 scortum

    scortum, i, n. [st2]1 [-] peau, cuir. [st2]2 [-] une prostituée, une femme publique, une catin. [st2]3 [-] un prostitué.
    * * *
    scortum, i, n. [st2]1 [-] peau, cuir. [st2]2 [-] une prostituée, une femme publique, une catin. [st2]3 [-] un prostitué.
    * * *
        Scortum, scorti. Fest. Le cuir des bestes qui ont la peau espesse.
    \
        Scortum. Cic. Une putain publique du bordeau.
    \
        Deuium scortum. Horat. Qui n'est point publique, Qui ne court point l'aguillette.
    \
        Meritorium. Sueton. Qui se prostitue à touts pour de l'argent.

    Dictionarium latinogallicum > scortum

  • 2 scortum

    scortum, i, n. [cf. Gr. chorion, corium; Lith. skurà, skin].
    I.
    Lit., a skin, hide (post-class. and rare):

    pellem antiqui dicebant scortum,

    Varr. L. L. 7, § 84 Müll.:

    jam Omphale in Herculis scorto designata descripsit,

    Tert. Pall. 4 med.
    II.
    Transf., a harlot, strumpet, prostitute (freq. and class.): scorta appellantur meretrices, quia ut pelliculae subiguntur. Omnia namque ex pellibus facta scortea appellantur, Fest. pp. 330 and 331 Müll.— Sing., Plaut. Am. 1, 1, 132; id. As. 4, 2, 5; 5, 2, 17; 5, 2, 79 et saep.; Ter. Eun. 3, 1, 34; id. Ad. 5, 9, 8; Hor. C. 2, 11, 21; id. Ep. 1, 18, 34; Tib. 4, 10, 4.— Plur., Plaut. Bacch. 4, 4, 91; id. Pers. 3, 3, 14; id. Truc. 1, 1, 43 sq. et saep.; Cic. Mil. 21, 55; id. Cat. 2, 5, 10 al.—Of a male prostitute, Plaut. Curc. 4, 1, 12; Cic. Sest. 17, 39; id. Phil. 2, 18, 44; Petr. 9, 6; 119, 25;

    so also, virile,

    Aur. Vict. Caes. 28.—And with a [p. 1647] masc. pron.:

    scortum exoletum ne quis in proscenio Sedeat,

    Plaut. Poen. prol. 17 (cf. senium, II. A.).—Also = pellex, a mistress, concubine, Plaut. Cas. Grex, 5 and 7.

    Lewis & Short latin dictionary > scortum

  • 3 scortum

    scortum scortum, i n шкура

    Латинско-русский словарь > scortum

  • 4 scortum

    scortum scortum, i n любовник, любовница

    Латинско-русский словарь > scortum

  • 5 scortum

    scortum, ī, n., I) in der alten Sprache, das Fell, Varro LL. 7, 84: Herculis, Löwenhaut des Herkules, Tert. de pall. 4. – II) übtr., die Hure, die Dirne, das Schätzchen, Komik., Cic. u.a.: scortum transfugarum unius, Liv.: scorta meritoria, Suet.: sc. vulgare, Cic.: sc. publicum, Tert. apol. 13.

    lateinisch-deutsches > scortum

  • 6 scortum

    scortum, ī, n., I) in der alten Sprache, das Fell, Varro LL. 7, 84: Herculis, Löwenhaut des Herkules, Tert. de pall. 4. – II) übtr., die Hure, die Dirne, das Schätzchen, Komik., Cic. u.a.: scortum transfugarum unius, Liv.: scorta meritoria, Suet.: sc. vulgare, Cic.: sc. publicum, Tert. apol. 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scortum

  • 7 scortum

        scortum ī, n    [1 CAR-], a harlot, prostitute, T., C., L., H., Iu.
    * * *
    harlot, prostitute; male prostitute; skin, hide

    Latin-English dictionary > scortum

  • 8 scortum

    ī n.
    1) арх. шкура, кожа Vr, Tert
    2) развратник, развратница L etc.
    3) любовник, любовница C etc.

    Латинско-русский словарь > scortum

  • 9 scortum

    блудница (1. 8 D. 41, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > scortum

  • 10 pellicula

    pellĭcŭla, ae, f. [pellis] [st2]1 [-] petite peau. [st2]2 [-] c. scortum.    - pelliculam curare, Hor. S. 2, 5, 38: prendre soin de sa petite personne, soigner sa petite personne.    - se in pellicula tenere sua, Mart. 3, 16, 7: ne pas sortir de sa condition.    - pelliculam veterem retinere, Pers. 5, 116: *garder sa vieille peau* = garder ses vieilles habitudes, rester le même.    - pellicula = scortum, Auct. Atell. Inc. IX.
    * * *
    pellĭcŭla, ae, f. [pellis] [st2]1 [-] petite peau. [st2]2 [-] c. scortum.    - pelliculam curare, Hor. S. 2, 5, 38: prendre soin de sa petite personne, soigner sa petite personne.    - se in pellicula tenere sua, Mart. 3, 16, 7: ne pas sortir de sa condition.    - pelliculam veterem retinere, Pers. 5, 116: *garder sa vieille peau* = garder ses vieilles habitudes, rester le même.    - pellicula = scortum, Auct. Atell. Inc. IX.
    * * *
        Continere se in sua pellicula. Martial. Se contenter de son estat et de ce qu'on ha, sans aspirer à plus grande chose.
    \
        Veterem pelliculam retinens. Pers. Tu has tousjours ta vieille peau, Tu es tousjours tel que tu soulois.
    \
        Curare pelliculam. Horat. Se bien traicter, et faire grand chere.

    Dictionarium latinogallicum > pellicula

  • 11 scorteus

    a, um [ scortum ]
    1) сделанный из шкуры, меховой или кожаный (pulvīnus CC; paenula Vr, M)
    2) заскорузлый, состарившийся ( scortum Ap)

    Латинско-русский словарь > scorteus

  • 12 nobilis

    nōbilis, e (urspr., aber archaist. Form gnōbilis, zu nōsco), kennbar, kenntlich, bekannt, I) im allg.: eis nobilis fui, Plaut.: inimicitiae nobiles inter eos erant, stadtkundig, Liv. – dah. merklich, sichtbar, gaudium, Tac. – II) prägn.: A) bekannt in der Welt, a) im guten Sinne, weit bekannt, weit verbreitet, namhaft, denkwürdig, berühmt (verb. nobilis et clarus, clarus et nobilis), rhetor in primis nobilis, Cic.: rex nob., Nep.: oppidum, Cic.: crimen, Ov.: ex doctrina nobilis et clarus, Cic.: nobilior sanguine matris, Ov.: studia te tua clarum et nobilem efficiunt, Sen. – m. folg. Infin., superare pugnis, berühmt als Kämpfer im Faustkampf, Hor. carm. 1, 12, 26: e rectis fundere gaesa rotis, Prop. 4, 10, 42: avum fronte aequavisse severā, Sil. 11, 74. – b) im üblen Sinne, berüchtigt, taurus, Cic.: scortum, Liv.: nobilis clade Romanā Caudina pax, Liv.: se scelere nolunt fieri nobiles, Plaut. – B) edel, adelig, geadelt, vornehm, von edler Herkunft (Geburt), aus guter Familie, bes. aus einer Familie (gleichviel ob patrizischen od. plebejischen), in der mehrere Mitglieder die drei obersten Ehrenstellen (Konsulat, Prätur u. kurulische Ädilität) bekleidet hatten und demzufolge das ius imaginum besaßen, zuw. auch = aristokratisch (Ggstz. novus od. ignobilis), homo, Cic.: mulier, Cic.: scortum, Liv.: adulescens, iuvenis, ein junger Mann von Adel, ein junger Adeliger, Cic.: nobili genere nati, Cic.: mea (amica) est sumptuosa, nobilis, eine vornehme Dame, Ter.: subst., nobiles nostri, Plin. ep. 5, 17, 6. – Nobilis u. Nobilissimus unter den Kaisern ein Titel der kaiserlichen Familie; und diese Würde od. Titel hieß Nobilissimatus, ICt. – C) von edler Art, edel, vortrefflich, vorzüglich, equae, Ov.: equus, Sen. u. Curt.: fundi, Cic.: phalerae, Cic. – m. Genet., et animi et generis nobilissimus adulescens, Val. Max. 5, 2, 6: m. Genet. Gerund., fandi, Auson. profess. 4, 2. – m. ad u. Akk. canes ad venandum nobiles, Curt. 9, 1 (6), 31. – / Abl. Sing. gew. nobili; aber aliquo excellente et nobile viro, Cic. fr. b. Caris. 138, 13.

    lateinisch-deutsches > nobilis

  • 13 scorteus

    scorteus, a, um (scortum), I) aus Fell, aus Leder, ledern, paenula, Varro fr. u. Mart.: pulvinus, Cels.: fascinum, Petron.: sacculus, Paul. ex Fest. 35, 1: ne quid scorteum (kein Lederzeug) adhibeatur, Auct. bei Varro LL. 7, 84. – subst., A) scortea, ae, f., a) ein Kleid aus Fell od. Leder, ein Pelz, Sen. nat. qu. 4, 6, 2. Mart. 14, 130, 2. – b) (scortia) ein Gefäß aus Leder zu Öl, ein Lederschlauch, Edict. Diocl. 10, 16; vgl. Isid. orig. 20, 7, 1. – B) scortea, ōrum, n., aus Fell od. Leder gefertigte Dinge, Lederzeug, Varro LL. 7, 84. Ov. fast. 1, 629. Paul. ex Fest. 331, 1. – II) bildl., ledern = alt, verschrumpft, scortum scorteum, Apul. met. 1, 8.

    lateinisch-deutsches > scorteus

  • 14 scortulum

    scortulum, ī, n. (Demin. v. scortum), die Haut, bes. die Löwenhaut, Tert. ad nat. 2, 10 (mit Anspielung auf scortum no. II).

    lateinisch-deutsches > scortulum

  • 15 nobilis

    nōbilis, e (urspr., aber archaist. Form gnōbilis, zu nōsco), kennbar, kenntlich, bekannt, I) im allg.: eis nobilis fui, Plaut.: inimicitiae nobiles inter eos erant, stadtkundig, Liv. – dah. merklich, sichtbar, gaudium, Tac. – II) prägn.: A) bekannt in der Welt, a) im guten Sinne, weit bekannt, weit verbreitet, namhaft, denkwürdig, berühmt (verb. nobilis et clarus, clarus et nobilis), rhetor in primis nobilis, Cic.: rex nob., Nep.: oppidum, Cic.: crimen, Ov.: ex doctrina nobilis et clarus, Cic.: nobilior sanguine matris, Ov.: studia te tua clarum et nobilem efficiunt, Sen. – m. folg. Infin., superare pugnis, berühmt als Kämpfer im Faustkampf, Hor. carm. 1, 12, 26: e rectis fundere gaesa rotis, Prop. 4, 10, 42: avum fronte aequavisse severā, Sil. 11, 74. – b) im üblen Sinne, berüchtigt, taurus, Cic.: scortum, Liv.: nobilis clade Romanā Caudina pax, Liv.: se scelere nolunt fieri nobiles, Plaut. – B) edel, adelig, geadelt, vornehm, von edler Herkunft (Geburt), aus guter Familie, bes. aus einer Familie (gleichviel ob patrizischen od. plebejischen), in der mehrere Mitglieder die drei obersten Ehrenstellen (Konsulat, Prätur u. kurulische Ädilität) bekleidet hatten und demzufolge das ius imaginum besaßen, zuw. auch = aristokratisch (Ggstz. novus od. ignobilis), homo, Cic.: mulier, Cic.: scortum, Liv.: adulescens, iuvenis, ein junger Mann von
    ————
    Adel, ein junger Adeliger, Cic.: nobili genere nati, Cic.: mea (amica) est sumptuosa, nobilis, eine vornehme Dame, Ter.: subst., nobiles nostri, Plin. ep. 5, 17, 6. – Nobilis u. Nobilissimus unter den Kaisern ein Titel der kaiserlichen Familie; und diese Würde od. Titel hieß Nobilissimatus, ICt. – C) von edler Art, edel, vortrefflich, vorzüglich, equae, Ov.: equus, Sen. u. Curt.: fundi, Cic.: phalerae, Cic. – m. Genet., et animi et generis nobilissimus adulescens, Val. Max. 5, 2, 6: m. Genet. Gerund., fandi, Auson. profess. 4, 2. – m. ad u. Akk. canes ad venandum nobiles, Curt. 9, 1 (6), 31. – Abl. Sing. gew. nobili; aber aliquo excellente et nobile viro, Cic. fr. b. Caris. 138, 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nobilis

  • 16 scorteus

    scorteus, a, um (scortum), I) aus Fell, aus Leder, ledern, paenula, Varro fr. u. Mart.: pulvinus, Cels.: fascinum, Petron.: sacculus, Paul. ex Fest. 35, 1: ne quid scorteum (kein Lederzeug) adhibeatur, Auct. bei Varro LL. 7, 84. – subst., A) scortea, ae, f., a) ein Kleid aus Fell od. Leder, ein Pelz, Sen. nat. qu. 4, 6, 2. Mart. 14, 130, 2. – b) (scortia) ein Gefäß aus Leder zu Öl, ein Lederschlauch, Edict. Diocl. 10, 16; vgl. Isid. orig. 20, 7, 1. – B) scortea, ōrum, n., aus Fell od. Leder gefertigte Dinge, Lederzeug, Varro LL. 7, 84. Ov. fast. 1, 629. Paul. ex Fest. 331, 1. – II) bildl., ledern = alt, verschrumpft, scortum scorteum, Apul. met. 1, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scorteus

  • 17 scortulum

    scortulum, ī, n. (Demin. v. scortum), die Haut, bes. die Löwenhaut, Tert. ad nat. 2, 10 (mit Anspielung auf scortum no. II).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scortulum

  • 18 scortea

    scortĕus, a, um, adj. [scortum, I.], made of hides or leather, leathern:

    etiam nunc dicimus scortea ea, quae ex corio ac pellibus sunt facta,

    Varr. L. L. 7, § 84 Müll.; cf. Ov. F. 1, 629;

    and Fest. s. v. scorta, p. 330 Müll.: fascinum,

    Petr. 138, 1:

    pulvinus,

    Cels. 8, 12:

    asses, Hier. Chron. ad annum MCCC.—In a lusus verbb.: scorteum scortum,

    i. e. wrinkled, old, App. M. 1, p. 105, 36. — Subst.: scortĕa, ae, f. (sc. vestis), a garment of skins or leather, Sen. Q. N. 4, 6; Mart. 14, 130; Isid. 20, 7, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > scortea

  • 19 scorteus

    scortĕus, a, um, adj. [scortum, I.], made of hides or leather, leathern:

    etiam nunc dicimus scortea ea, quae ex corio ac pellibus sunt facta,

    Varr. L. L. 7, § 84 Müll.; cf. Ov. F. 1, 629;

    and Fest. s. v. scorta, p. 330 Müll.: fascinum,

    Petr. 138, 1:

    pulvinus,

    Cels. 8, 12:

    asses, Hier. Chron. ad annum MCCC.—In a lusus verbb.: scorteum scortum,

    i. e. wrinkled, old, App. M. 1, p. 105, 36. — Subst.: scortĕa, ae, f. (sc. vestis), a garment of skins or leather, Sen. Q. N. 4, 6; Mart. 14, 130; Isid. 20, 7, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > scorteus

  • 20 exoletus

    1. exolētus, a, um
    part. pf. к exolesco: вышедший из употребления, устарелый, забытый (mos Su; odium L; exoleta revocare Su)
    2. adj.
    1) взрослый, перезрелый ( virgo Pl)
    2) развратный, распутный (scortum Pl etc.)

    Латинско-русский словарь > exoletus

См. также в других словарях:

  • Scortum — (lat.), 1) ein Fell; 2) Person, welche ihren Körper dem andern, od. dem eignen Geschlecht Preis gibt …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Scortum — Taxobox name = Scortum regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Actinopterygii ordo = Perciformes familia = Terapontidae genus = Scortum Scortum is a genus of fish in the Terapontidae family. It contains the following species: * leathery… …   Wikipedia

  • DEVIUM Scortum — apud Horat. Carm. l. 2. ode xi. v. 21. Quis devium scortum eliciet domo Lyden? Vide supra in voce Cataclistus, insuperqueve Barth. ad Stat. tom. II. p. 1273. et III. p. 1091. l. iv. Theb. v. 797. et opaca virentibus umbris Devia pars cingant,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • écorce — [ ekɔrs ] n. f. • 1176; lat. scortea « manteau de peau », de scortum « peau, cuir » 1 ♦ Enveloppe d un tronc d arbre et de ses branches, qu on peut détacher du bois. Bot. Enveloppe des végétaux ligneux constituée des tissus extérieurs au liber.… …   Encyclopédie Universelle

  • Terapontidae — Grunters or tigerperches Yellowtail trumpeter, Amniataba caudavittata Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • Leathery grunter — Taxobox name = Leathery grunter status = DD | status system = IUCN2.3 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Actinopterygii ordo = Perciformes familia = Terapontidae genus = Scortum species = S. hillii binomial = Scortum hillii binomial… …   Wikipedia

  • Small-headed grunter — Taxobox name = Small headed grunter status = DD | status system = IUCN2.3 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Actinopterygii ordo = Perciformes familia = Terapontidae genus = Scortum species = S. parviceps binomial = Scortum parviceps… …   Wikipedia

  • Terapontidae — Dieser Artikel erläutert eine Familie asiatischer Barsche. Die Bezeichnung Tigerfisch wird auch für den afrikanischenTigersalmler und die Tigerforelle benutzt, die völlig andere Arten und Gattungen sind. Tigerfische Amniataba caudavittata… …   Deutsch Wikipedia

  • Theraponidae — Dieser Artikel erläutert eine Familie asiatischer Barsche. Die Bezeichnung Tigerfisch wird auch für den afrikanischenTigersalmler und die Tigerforelle benutzt, die völlig andere Arten und Gattungen sind. Tigerfische Amniataba caudavittata… …   Deutsch Wikipedia

  • Tigerfische — Amniataba caudavittata Systematik Acanthomorpha Stachelflosser (Acanthopterygii) …   Deutsch Wikipedia

  • Terapontidae — Amnia …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»