schudnąć

См. также в других словарях:

• schudnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}chudnąć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• schudnąć — dk Vc, schudnąćnę, schudnąćniesz, schudnąćnij, schudł (schudnąćnął), schudnąćdła, schudnąćdli «stać się chudym, szczuplejszym niż poprzednio; zeszczupleć» Schudnąć ze zmartwienia. □ Nim tłusty schudnie, chudego diabli wezmą …   Słownik języka polskiego

• chudnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, chudnąćnę, chudnąćnie, chudnąćnij, chudnąćdłem {{/stl 8}}– schudnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się chudszym, szczuplejszym; tracić na wadze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś zaczął chudnąć ze… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pozbyć się — brzuszka, brzucha; zgubić, zrzucić brzuszek, brzuch «schudnąć»: Każdy, kto ma odpowiednio duże pieniądze, może przy pomocy kilkunastu trenerów, lekarzy, dietetyków, zbudować tutaj sylwetkę, jakiej potrzebuje. (...) Cele każdy stawia sobie sam,… …   Słownik frazeologiczny

• pozbywać się — Pozbyć się brzuszka, brzucha; zgubić, zrzucić brzuszek, brzuch «schudnąć»: Każdy, kto ma odpowiednio duże pieniądze, może przy pomocy kilkunastu trenerów, lekarzy, dietetyków, zbudować tutaj sylwetkę, jakiej potrzebuje. (...) Cele każdy stawia… …   Słownik frazeologiczny

• brzuszek — m III, D. brzuszekszka, N. brzuszekszkiem; lm M. brzuszekszki zdr. od brzuch Okrągły, pękaty brzuszek. Pan z brzuszkiem. Dziecko zachorowało na brzuszek. Komuś rośnie brzuszek. ◊ pot. Pozbyć się brzuszka «schudnąć» …   Słownik języka polskiego

• sadło — n III, Ms. sadłodle, blm «tkanka tłuszczowa odkładająca się wokół narządów wewnętrznych (głównie nerek) świni; rzadziej także tłuszcz innych zwierząt, zwłaszcza nie hodowanych» Sadło świńskie. Psie, niedźwiedzie sadło. Topić, wytapiać sadło. ◊… …   Słownik języka polskiego

• spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… …   Słownik języka polskiego

• stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń …   Słownik języka polskiego

• waga — ż III, CMs. wadze; lm D. wag 1. «przyrząd do pomiaru masy lub ciężaru ciał, działający najczęściej na zasadzie dźwigni lub odkształcenia elementu ze sprężystego materiału» Waga szalkowa, talerzowa, dźwigniowa, sprężynowa. Waga aptekarska,… …   Słownik języka polskiego

• wychudnąć — dk Vc, wychudnąćnę, wychudnąćniesz, wychudnąćnij, wychudnąćchudł (wychudnąćchudnął), wychudnąćdła, wychudnąćdli «stać się bardzo chudym; schudnąć» Wychudnąć na szczapę, na wiór. Wychudnąć z głodu, z choroby …   Słownik języka polskiego